Η μεγάλη γκίνια του Ολυμπιακού πριν το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό!

Δεν το κρύβω ότι μία είδηση από το στρατόπεδο του Παναθηναϊκού την περασμένη εβδομάδα ήταν αυτή που με έκανε να τα βάψω μαύρα ενόψει του ντέρμπι των αιωνίων. Κι αυτή δεν ήταν άλλη από την ξαφνική απώλεια του Διούδη, την οποία θεώρησα μεγάλη γκίνια για τον Ολυμπιακό!

Όχι, δεν το πάω απλά εκεί που νομίζετε. Ότι δηλαδή τα τελευταία χρόνια ο Ολυμπιακός είχε κερδίσει σε όλα τα ντέρμπι τον ΠΑΟ στο Καραϊσκάκη με τον Διούδη κάτω από τα δοκάρια-δευτερεύουσα ήταν η συγκεκριμένη παράμετρος. Για εμένα άλλο ήταν το πλέον σημαντικό-ότι αυτή η εξέλιξη, σήμαινε ότι ο Παναθηναϊκός πολύ απλά θα πήγαινε στο Φάληρο με ένα γκολκίπερ που ακριβώς για πρώτη φορά θα «επισκέπτονταν» το σπίτι του Ολυμπιακού.

Νομίζω ότι με έχετε καταλάβει, εγώ πιστεύω στα «σημάδια» στο ποδόσφαιρο. Διότι, όταν κάτι συμβαίνει πολλές φορές, δεν είναι ούτε στατιστικά, ούτε αριθμοί, είναι κάτι πολύ παραπάνω. Για να επαναλαμβάνεται ένα φαινόμενο, πρώτον έχει τη δική του εξήγηση και δεύτερον δεν πρέπει να το υποτιμήσεις.

Προσέξτε λοιπόν τι αποτελέσματα έφερε ο Ολυμπιακός εδώ και πολλά χρόνια, όταν είχε να αντιμετωπίσει τερματοφύλακα που πρώτη φορά ερχόταν στον Καραϊσκάκη για λογαριασμό του Παναθηναϊκού! Όπως συνέβη τώρα με τον Ιταλό τον Μπρινιόλι.

11.11.2018 Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 1-1 με γκολκίπερ τον Διούδη έως το 52’ και τον Κότσαρη από το 52’!

4.3.2018 Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 1-1 με γκολκίπερ τον Βλαχοδήμο

14.4.2013 Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 1-1 με γκολκίπερ τον Καρνέζη

19.11.2011 Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 1-1 με γκολκίπερ τον Καπίνο

13.1.2008 Ολυμπιακός-παναθηναϊκός 1-1 με γκολκίπερ τον Μάλαρτζ

4.3.2007 Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός 0-1 με γκολκίπερ τον Εμπέντε,

19.10.1990 Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 0-0 με γκολκίπερ τον Βάντσικ

25.2.1990 Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 3-4 με γκολκίπερ τον Νικοπολίδη έως το 65’ και τον Αμπαδιωτάκη από το 65!

9.11.1985 Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 1-2 με γκολκίπερ τον Σαργκάνη

Σε αυτά τα εννιά ντέρμπι αιωνίων αυτοί οι έντεκα γκολκίπερ έπαιζαν για πρώτη φορά κατά του Ολυμπιακού στο Καραϊσκάκη (η, στο ΟΑΚΑ). Και τα αποτελέσματα ήταν τρία διπλά για τον Παναθηναϊκό και έξι ισοπαλίες! Καμία δηλαδή νίκη του Ολυμπιακού, σε ντέρμπι στο οποίο ερχόταν στο γήπεδο του γκολκίπερ για πρώτη φορά κάτω από την εστία του ΠΑΟ!!!

Συγκυρία, μπορεί να πει κάποιος. Συγκυρία κάτι που γίνεται 35 ολόκληρα χρόνια; Όχι, δεν είναι έτσι. Υπάρχει εξήγηση νομίζω, ποδοσφαιρική, ώστε να μην καταφύγουμε στη…μεταφυσική: κάθε γκολκίπερ που με τη φανέλα του Παναθηναϊκού πάει για πρώτη φορά στο Καραϊσκάκη, δίνει το 110% σε αυτό το παιχνίδι, γιατί πρώτον θέλει να γίνει ήρωας για τους φίλους της ομάδας του και δεύτερον γιατί ξέρει ότι άμα στραβώσει γι΄ αυτόν το παιχνίδι μπορεί να φύγει με τρία και με τέσσερα γκολ από το γήπεδο του Ολυμπιακού. Κάπου τον «προστατεύουν» περισσότερο κι οι αμυντικοί του και γενικά όλη η ομάδα, καθότι πρωτάρης σε ντέρμπι στο σπίτι του Ολυμπιακού κι έτσι φτάνουμε στο αποτέλεσμα που βλέπουμε. Αυτό ακριβώς που είδαμε και την Κυριακή με τον Μπρινιόλι.

Ο Παναθηναϊκός πήρε την ισοπαλία χάρη και στον γκολκίπερ του, χάρη και στην όλη αμυντικογενή τακτική του, που είχε σχεδιαστεί και για να «προφυλαχθεί» ένας γκολκίπερ που δεν είχε ξαναζήσει τέτοιο ντέρμπι στη συγκεκριμένη έδρα. Με τον Ιταλό παρεμπιπτόντως να ήταν πολύ σταθερός, αλλά επί της ουσίας να «γίνεται ήρωας» από τους παίκτες του Ολυμπιακού, που δεν έκαναν ούτε μία καλή τελική σε ολόκληρο το 90λεπτο!!! Άντε να πεις ότι ήταν κάπως επικίνδυνο το σουτ του Αγκιμπού στο β΄ημίχρονο, που το έδιωξε ο Μπρινιόλι. Πραγματικά, όμως, πολύ δύσκολη επέμβαση δεν χρειάστηκε ποτέ να κάνει!

Σε 23 τελικές, γιατί τόσες ήταν όχι 18 που έβγαλε η στατιστική υπηρεσία (για κάποιο λόγο δεν μέτρησε δύο ακόμη σουτ του Ελ Αραμπί, δύο του Λαλά και δύο των Μασούρα, Μπουχαλάκη, ενώ μέτρησε ένα σουτ του Ρέαμπτσιουκ που ποτέ δεν σούταρε!), οι παίκτες του Ολυμπιακού δεν είχαν ούτε ένα σουτ η, κεφαλιά από αυτές που λέμε ότι φέρνουν σε πολύ δύσκολη θέση τον αντίπαλο γκολκίπερ! Με κύριο χαρακτηριστικό ότι πάρα πολλά σουτ δεν έφτασαν καν στην εστία του Μπρινιόλι, πολύ απλά γιατί τα κόντραραν οι αμυντικοί του! Τέσσερα σουτ του Αραμπί (!), ένα του Τικίνιο, ένα του Μασούρα, ένα του Μπουχαλάκη, ένα του Λαλά, ένα του Αγκιμπού! Εννιά σουτ (πάνω από το ένα τρίτο των συνολικών τελικών) τα μπλόκαραν οι αμυντικοί του «πράσινου πούλμαν»!

Είναι δε το πιο ανησυχητικό για τον Ολυμπιακό, ότι στα δύο 0-0 που παραχώρησε μέσα στο Καραϊσκάκη, στον Ατρόμητο και στον Παναθηναϊκό, δεν είχε ούτε μία καλή τελική!!! Ένα σουτ η, μία κεφαλιά ρε παιδί μου, που θα πεις ότι ήταν μία τελική που έκανε τον αντίπαλο γκολκίπερ να ιδρώσει. Ακόμη και το δοκάρι (πάνω μέρος οριζόντιου δοκαριού) του Λαλά ήταν μία σέντρα-σουτ. Κι είναι ένα θέμα, το πώς και το γιατί τόσοι καλοί παίκτες δεν μπόρεσαν να κάνουν σε δύο 90λεπτά μία πραγματικά καλή τελική. Να αγχώνεται τόσο πολύ η ομάδα όταν δεν της έρχεται ένα γκολ και στη συνέχεια να μην έχει καθαρή σκέψη; Δεν ξέρω…

Η ουσία είναι ότι με αυτά και με αυτά διατηρήθηκε αυτή η φοβερή ιστορία, με τον Παναθηναϊκό να μην χάνει όταν γκολκίπερ του υπερασπίζεται για πρώτη φορά την εστία του στο Καραϊσκάκη! Και, παράλληλα, χάθηκε μεγάλη ευκαιρία για τον Ολυμπιακό να γράψει ιστορία, αφού προέρχονταν από τέσσερις σερί νίκες εντός έδρας επί του Παναθηναϊκού και με μία ακόμη προχθές Κυριακή, θα δημιουργούσε ρεκόρ (πέντε) συνεχόμενων νικών για το πρωτάθλημα της Α΄Εθνικής!

Η μπάλα, όμως, δεν ήθελε να αλλάξει η ιστορία κι έτσι απλά αυτός ο Ολυμπιακός ισοφάρισε το ρεκόρ των τεσσάρων συνεχόμενων νικών που είχε «ο Ολυμπιακός του Μπούκοβι», στα τέλη της δεκαετίας του ’60…

Άσχετο: Είχα γράψει την περασμένη εβδομάδα κάποια πράγματα για τον Βατσλίκ και κατέληγα με το ότι ακόμη δεν έχουμε δει τις αντιδράσεις του σε μακρινά σουτ, πολύ απλά γιατί κανένα δεν είχε φτάσει στην εστία του όλο αυτό το διάστημα. Στο ντέρμπι έγιναν δύο μακρινά σουτ από τους παίκτες του ΠΑΟ και στο ένα ο Τσέχος έδιωξε σε κόρνερ με την μπάλα να του φεύγει, ενώ στο άλλο μπλόκαρε την μπάλα μάλλον με δυσκολία. Τέλος πάντων, είναι καλό που για τρίτο σερί 90λεπτο μέσα σε μία εβδομάδα κράτησε το μηδέν και δη σε όχι εύκολα παιχνίδια (με ΠΑΟ μέσα, Φενέρμπαχτσε έξω, Αστέρα Τρίπολης έξω). Ας σταθούμε σε αυτό.