Ένα τέτοιο έμβολο πρέπει να αξιοποιηθεί από τον Ολυμπιακό

Βλέποντας και το τελευταίο φιλικό του Ολυμπιακού, σε τουλάχιστον πέντε φάσεις στάθηκα στον Ρέαμπτσιουκ και ήρθε στο μυαλό μου η ίδια λέξη: κρίμα.

Δύσκολα βρίσκεις τέτοιους παίκτες-έμβολα για τα άκρα σου. Να μπορούν να βγαίνουν με τέτοια ταχύτητα στην επίθεση, να τους βλέπεις από τη μία στιγμή στη δική σου περιοχή στην άλλη στιγμή στην περιοχή του αντίπαλου! Ο Όλεγκ το έχει αυτό, είναι αστείρευτος σε δυνάμεις, μοιάζει ανεξάντλητος όταν ανεβοκατεβαίνει την αριστερή πλευρά.

Το θέμα είναι ότι δεν αξιοποιεί αυτή τη δυνατότητα που έχει, παρά μόνο σε ένα μικρό βαθμό. Τον βλέπεις, κάνει την ωραία κούρσα και την στιγμή της σέντρας η, της πάσας η, του σουτ, δεν θα κάνει συνήθως την κατάλληλη επιλογή. Η σέντρα του τις περισσότερες φορές δεν θα είναι η καλύτερη δυνατή, ιδίως όταν είναι σταματημένος-αντίθετα, πάνω στην κούρσα του την βρίσκει συχνά καλύτερη την μπάλα και της βάζει πιο σωστά φάλτσα. Είναι δε πολύ ενδιαφέρον κομμάτι ότι πατάει την αντίπαλη περιοχή ο νεαρός Μολδαβός και το ψάχνει το γκολ. Τις προάλλες πήγε μάλιστα να σκοράρει με ένα πολύ εντυπωσιακό τρόπο, αλλά δεν του έπιασε το εναέριο γυριστό σουτ.

Η ποδοσφαιρική λογική λέει ότι αν ο Όλεγκ το δουλέψει περισσότερο και καλύτερα, μπορεί να αυξήσει σε σοβαρό βαθμό τις επιδόσεις του στο δημιουργικό-επιθετικό κομμάτι. Προπόνηση θέλει στις σέντρες, στα γυρίσματα, στα σουτ και οπωσδήποτε να αποκτήσει καλύτερη αίσθηση του τάιμινγκ που θα τα κάνει. Βλέπεις άλλους παίκτες να το «έχουν», αλλά να μένουν από δυνάμεις και να φτάνουν λιγοστές φορές σε θέση να κάνουν τη σέντρα η, το σουτ. Ο αριστερός μπακ του Ολυμπιακού διαθέτει τις αντοχές, όμως όταν φτάνει στην κρίσιμη στιγμή η επιλογή του δεν είναι ιδανική, εξ ου και σπάνια βγάζει ασίστ.

Το καλό είναι ότι με την ταχύτητα του ο Όλεγκ προλαβαίνει δύσκολες καταστάσεις στο αμυντικό κομμάτι, κάνοντας κι ορισμένες εντυπωσιακές επεμβάσεις τύπου «καμικάζι», ενώ είναι κι αρκετά καλός στις καλύψεις της μπάλας με σωστές τοποθετήσεις, βάζοντας καλά το σώμα κλπ. Εδώ, όμως, πρέπει να δουλέψει ένα άλλο πράγμα, που έχει να κάνει με την επιπολαιότητα που ενίοτε τον διακρίνει. Γιατί τον βλέπουμε να κάνει π.χ. συχνά φάουλ χωρίς λόγο, να χάνει μπάλες από απερισκεψία και μετά να τρέχει να διορθώσει κλπ. Αυτό το κομμάτι πρέπει να το δουλέψει περισσότερο στο μυαλό του, παρά στην προπόνηση…

Να έχουμε στο μυαλό μας, πάντως, ότι το παιδί αυτό μπορεί να είναι στα 23 προς 24 χρόνια του, αλλά δεν έχει μεγάλη εμπειρία. Στην Πορτογαλία σε επίπεδο Α΄ κατηγορίας έπαιζε όλο κι όλο ενάμιση χρόνο-μιλάμε για 37 παιχνίδια και δη σε μία μικρομεσαία ομάδα όπως η Πάσος Φερέιρα. Προηγουμένως έπαιζε απλά στη Β ομάδα της Πόρτο. Ευρώπη δεν είχε παίξει ποτέ κι οι μόνες διεθνείς εμπειρίες του ήταν με την Εθνική Μολδαβίας, μία ομάδα χαμηλού επιπέδου.

Δεν τα αναφέρω αυτά για να τον δικαιολογήσω, όμως είναι μία πραγματικότητα. Όπως, βέβαια, είναι μία πραγματικότητα ότι ο Ολυμπιακός δαπάνησε περίπου 2 εκ. Ευρώ για να τον αγοράσει κι έχει απαιτήσεις. Νομίζω ότι η λύση είναι μία: να δουλέψει ο ίδιος περισσότερο, αλλά και να δουλευτεί περισσότερο από τον προπονητή και τους συνεργάτες του.

Κι αφού έπιασα την αριστερή πλευρά: ο πιτσιρικάς Αποστολόπουλος παίρνει αρκετά καλό βαθμό και στα δύο κομμάτια του παιχνιδιού.

Με τη διαφορά ότι ξεκάθαρα χρειάζεται να βελτιωθεί πάρα πολύ και στα δύο. Αμυντικά να αποφεύγει τις πλαγιοκοπήσεις και να έχει καλύτερες αντιδράσεις στις κάθετες πάσες δίπλα του και πίσω από την πλάτη του κι επιθετικά να περνάει καλύτερες σέντρες και πάσες όταν βρίσκεται σε θέση καίρια. Είναι σημαντικό, όμως, ότι ερχόμενος σχεδόν από το πουθενά έχει ανταποκριθεί τόσο καλά. Άρα, αξίζει να επενδύσει ο σύλλογος πάνω του.