Στον αγώνα του Παναθηναϊκού με τον Απόλλωνα Λάρισας για την 1η αγωνιστική στην Super League 2, υπήρξε ένα μεγάλο ρεκόρ που δύσκολα θα μπορέσει να σπάσει κάποιος άλλος ποδοσφαιριστής. Συγκεκριμένα στην αναμέτρηση αυτή ο Κώστας Χατζής έγραψε το όνομά του με χρυσά γράμματα, καθώς κατάφερε να φτάσει τις 18 σερί χρονιές που έπαιξε (και συνεχίζει να παίζει βέβαια), στο συγκεκριμένο πρωτάθλημα.

Ο 38χρονος μέσος ξεκίνησε στην Καστοριά και στην συνέχεια έπαιξε σε Καλαμάτα, Ιωνικό, Διαγόρα, Πιερικό, Λάρισα, Νίκη Βόλου, Αιγινιακό, Απόλλωνα Σμύρνης, Παναχαϊκή, Αγροτικό Αστέρα και Απόλλωνα Λάρισας. Με τον Χατζή να έχει καταφέρει εκτός των ετών, να είναι και ο πρώτος σε συμμετοχές, φτάνοντας συνολικά τις 397, με τον 2ο να είναι ο Νίκος Πουρτουλίδης με 363.

Το Gazzetta μίλησε με τον ρέκορντμαν συμμετοχών, ο οποίος δεν έκρυψε βέβαια πως θα ήθελε να έπαιζε έστω και 2 αγώνες στην μεγάλη κατηγορία και ας μην είχε κάνει αυτό το μεγάλο ρεκόρ. Μας αναφέρει την χρονιά που έφτασε τόσο κοντά στο όνειρο και ξεκαθαρίζει πως όσο αντέχει θα συνεχίζει να παίζει γιατί οι παλιοί ποδοσφαιριστές έχουν μέσα τους το μικρόβιο της μπάλας.

Ας ξεκινήσουμε από την αρχή, όταν ξεκινούσες το ποδόσφαιρο, περίμενες πως θα έφτανες να έχεις ένα τέτοιο ρεκόρ;

«Όχι δεν το σκεφτόμουν καν. Όταν ξεκινάμε μικροί τα όνειρα είναι μεγάλα για όλους. Όλοι ήθελαν να παίξουν στο πιο υψηλό επίπεδο μπορούν και πάνω από όλα στην Εθνική».

Από ποια στιγμή πίστεψες πως θα μπορέσεις να φτάσεις να έχεις για 18 ολόκληρα χρόνια συμμετοχή στην Super League 2;

«Τα τελευταία τέσσερα χρόνια έλεγα πως ότι και να γίνει θα το σπάσω. Όσο αντέχουν τα πόδια μου θα καταφέρω να το σπάσω, τότε το πίστεψα πραγματικά».

Όλα αυτά τα χρόνια είχες φτάσεις κοντά στο να παίξεις στην μεγάλη κατηγορία;

«Με τις ομάδες που έπαιζα είχαμε φτάσει σε playoffs για να ανέβουν κατηγορία. Και με την ΑΕΛ είχα συμφωνήσει που ήταν να μείνει γιατί είχαν πέσει οι Ολυμπιακός Βόλου και η Καβάλα, αλλά τελικά ανέβασαν την Δόξα Δράμας και έπεσε η ΑΕΛ».

Είναι δηλαδή το μεγάλο σου απωθημένο η μεγάλη κατηγορία;

«Χωρίς την παραμικρή αμφιβολία. Και τώρα αν μου έλεγες να πάρω το ρεκόρ ή να παίξω Α' Εθνική θα προτιμούσα να το χάσω και ας έπαιζα 2 παιχνίδια στην μεγάλη κατηγορία, που είναι όνειρο κάθε παίκτη».

Υπήρχαν βέβαια και χρονιές που η λεγόμενη Β' Εθνική ήταν δυνατό πρωτάθλημα. Πως έζησες τα τότε χρόνια και πως βλέπεις πλέον τα πράγματα;

«Υπήρχαν όντως μεγάλες ομάδες και δυνατά παιχνίδια. Έπαιζες με ΑΕΚ και ΑΕΛ στην Β' Εθνική, ιστορικές ομάδες, μεγαθήρια για την κατηγορία αυτή και έλεγες πως είναι φοβερό πρωτάθλημα.

Πλέον κάθε χρόνο είναι και χειρότερα. Εμείς φέτος κάναμε 105 μέρες προετοιμασία, έναν ολόκληρο γύρο φιλικά. Πόσο ποιο χάλια να ξεκινήσει ένα πρωτάθλημα. Και ξαφνικά λένε πως μέσα σε δύο μέρες παίζουμε. Κάθε χρόνο τα πράγματα γίνονται όλο και χειρότερα, δεν ξέρω που θα πάει η κατάσταση».

Φέτος βλέπεις να υπάρχουν φαβορί;

«Κάθε χρόνο υπάρχουν φαβορί. Η ΑΕΛ στον όμιλό μας είναι νούμερο 1 και από πίσω Νίκη Βόλου και Πανσερραϊκός και για έκπληξη θα σου πω Απόλλων Λάρισας γιατί φέτος πιστεύω πολύ στην ομάδα μας, ενώ η διοίκηση μας έχει ξεκαθαρίσει πως θα λυθούν τα θέματα με τους βαθμούς».

Την Super League πως την βλέπεις φέτος;

«Φέτος βλέπω πως και οι μικρομεσαίες ομάδες έχουν φτιάξει δυνατά σύνολα και χτυπάνε τους πάντες. Θεωρώ πως θα είναι ένα από τα πιο ανταγωνιστικά πρωταθλήματα. Παναθηναϊκός και ΑΕΚ είναι λίγο πιο μπροστά σαν σύνολό και πιο δουλεμένες ομάδες. Μακάρι ο Παναθηναϊκός να αντέξει σε βάθος χρόνου γιατί είναι κρίμα που είχε τραυματισμούς. Όσον αφορά τον ΠΑΟΚ, το καλό είναι πως πολλά παιδιά από τις ακαδημίες αρπάζουν την ευκαιρία και αυτό πρέπει να το κάνουν όλες οι ομάδες. Θα πρέπει δηλαδή στην μεγάλη κατηγορία και στις μεγάλες ομάδες να αγωνίζονται νέοι Έλληνες παίκτες από τις ακαδημίες».

Εσύ πως βλέπεις τον Κώστα Χατζή; Μέχρι πότε θα συνεχίσεις να παίζεις;

«Όσο αντέχουν τα πόδια μου θα παίζω. Αυτό που έχουμε εμείς οι πιο παλιοί είναι μικρόβιο και δεν φεύγει. Τελειώνει ένα παιχνίδι, εγώ σκέφτομαι τι έχω κάνει και τα νέα παιδιά το πως θα ανεβάσουν φωτογραφία στα social. Εμείς δεν βγαίναμε 4 μέρες να πάμε για καφέ γιατί ντρεπόμασταν».

Και τα όνειρά σου όσον αφορά το ποδόσφαιρο ποια είναι;

«Όνειρα είναι να παίξω όσο αντέχω και να φτάσω όσο πιο ψηλά γίνεται αυτό το ρεκόρ και να μπορέσω να βοηθήσω τους συμπαίκτες μου να φτάσουν όσο πιο ψηλά μπορούνε».