Το πρωτάθλημα των δύο «στρατηγών»
«Ήταν ένα παιχνίδι καθαρά των παικτών. Οι ποδοσφαιριστές συνήθως είναι οι κύριοι εκφραστές ενός ντέρμπι και εγώ είμαι τυχερός που είχα σήμερα παιδιά με πολύ μεγάλη διάθεση να πετύχουν μία μεγάλη νίκη», είπε μεταξύ άλλων ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς μετά τη λήξη του ντέρμπι. Δεν περιμέναμε κάτι διαφορετικό από τον τεχνικό του Παναθηναϊκού, ο οποίος είναι πάντοτε σεμνός και ταπεινός στις δηλώσεις και στις αντιδράσεις του. Με αυτή τη γενικότερη συμπεριφορά του έχει κερδίσει το σεβασμό όλων των αντιπάλων, όμως... κάπου ώπα κόουτς με τη μετριοπάθεια. Αν αυτή η νίκη δε φέρει φαρδιά πλατιά τη δική σου υπογραφή, τότε ποια; Ναι οι παίκτες πρέσαραν, οι παίκτες δημιούργησαν, οι παίκτες κέρδισαν τις μονομαχίες, οι παίκτες έστειλαν την μπάλα στα δίχτυα. Εσύ τίποτα; Λάθος. Εσύ είσαι πίσω από όλα αυτά. Κυρίως εσύ είσαι πίσω από την έμπνευση που έχεις δώσει στους ποδοσφαιριστές και στον κόσμο του «τριφυλλιού».
Την παραμονή του ντέρμπι των «αιωνίων» γράφαμε για τη μάχη του κέντρου, που θα έκρινε σε μεγάλο βαθμό την εξέλιξη του αγώνα. Πιθανολογούσαμε (και πέσαμε μέσα) πως ο Γιοβάνοβιτς δε θα κάνει το ίδιο... λάθος με την κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος, όταν είχε παίξει με Πέρεθ-Τσέριν-Μπερνάρ στη Λεωφόρο και Πέρεθ-Κουρμπέλη-Μπερνάρ στο Καραϊσκάκη. Όπερ και εγένετο, αφού επέλεξε στον άξονα τους Πέρεθ-Κουρμπέλη-Τσέριν, οι οποίοι νίκησαν κατά κράτος τους Εμβιλά και Ινμπόμ. Μόνο που ο προπονητής του Παναθηναϊκού έκανε ένα ακόμη «τρικ», με την ταυτόχρονη χρησιμοποίηση του Μπερνάρ στην αρχική ενδεκάδα. Σε φάση άμυνας, ο Βραζιλιάνος ακολουθούσε τα κατεβάσματα του Ροντινέι, ενώ σε φάση επίθεσης γινόταν τέταρτο χαφ στον άξονα. Δηλαδή, υπήρχε ένα μις ματς (που λένε και στο μπάσκετ) με τέσσερις παίκτες εναντίον δύο. Σε αυτό, βέβαια, το βοήθησαν και οι επιλογές του Ζοζέ Ανιγκό στο μεσοεπιθετικό κομμάτι. Παίκτες χωρίς καμία διάθεση να βοηθήσουν στην ανασταλτική λειτουργία, με αποτέλεσμα ο Παναθηναϊκός να κάνει πάρτι στο κέντρο και να φτάσει στο 2-0 απέναντι στον Ολυμπιακό.
Αντίστοιχο «δώρο» και για τον Ματίας Αλμέιδα ήταν η απόφαση του Τόλη Τερζή να αντικαταστήσει τον Χουάν Ιτούρμπε, στο χθεσινό παιχνίδι της ΑΕΚ με τον Άρη. Εκτός του γκολ που είχε πετύχει, ο Παραγουανός ήταν ο πιο επικίνδυνος παίκτης των φιλοξενούμενων και αυτός που κρατούσε σε εγρήγορση την αντίπαλη άμυνα. Και η ταχύτητά του δεν της επέτρεπε να ρισκάρει και να πάρει πολλά μέτρα. Την ίδια ώρα, ο τεχνικός της ΑΕΚ έκανε τριπλή αλλαγή και για μία ακόμη φορά έβγαζε λαγούς από το καπέλο του. Και όπου... λαγός, βάλτε δίπλα τον Στίβεν Τσούμπερ. Σε ένα ακόμη ματς ο Ελβετός πέρασε σαν αλλαγή και ως άλλος... Σόλσκιερ έδωσε το τρίποντο στην ΑΕΚ. Η αλήθεια, βέβαια, είναι πως ο τεχνικός της Ένωσης έχει την ευλογία να διαθέτει το ρόστερ με το μεγαλύτερο βάθος στο ελληνικό πρωτάθλημα. Και αυτό είναι κάτι που έχουμε επισημάνει πολλές φορές. Όταν έχεις τη δυνατότητα να φέρνεις από τον πάγκο παίκτες όπως ο Τσούμπερ, ο Πινέδα, ο Πάολο Φερνάντες και αργότερα ο Μάνταλος, τότε αυτομάτως πολλαπλασιάζονται και πιθανότητες της νίκης.
Το δύσκολο, στην περίπτωση του Αλμέιδα, είναι πως καταφέρνει να διατηρήσει την ισορροπία στην ομάδα και όλοι οι προαναφερθέντες να μην γκρινιάζουν για τη μη χρησιμοποίησή τους στην αρχική ενδεκάδα. Γιατί, ναι, είναι ευλογία το βαθύ ρόστερ, όμως δε θέλει και πολύ να γυρίσει μπούμερανγκ. Γιατί π.χ. ο κάθε Τσούμπερ θα μπορούσε εύκολα να βάλει το μπροστά το «εγώ» του, όταν δίνει τις λύσεις στο ένα παιχνίδι και στο αμέσως επόμενο είναι ξανά στον πάγκο. Θέλει... μαεστρία όλο αυτό από πλευράς τεχνικού επιτελείου και όποιος έχει «μυρωδιά» από αποδυτήρια γνωρίζει πολύ καλά τι σημαίνει αυτό. Ο Αργεντινός έχει βρει τη «συνταγή» της επιτυχίας και όλοι – βασικοί και αναπληρωματικοί – αισθάνονται μέλη ενός συνόλου. Αυτή η διαχείριση του ρόστερ είναι το μεγάλο παράσημο και των δύο προπονητών. Γιατί και για τον Γιοβάνοβιτς είναι σπουδαίο επίτευγμα να φέρνει στην αρχική ενδεκάδα τον τρίτο σε ιεραρχία δεξιό μπακ (Σάντσες) και αυτός να είναι ο καλύτερος παίκτης της ομάδας.
Πλέον, όπως όλα δείχνουν, η μάχη του τίτλου είναι υπόθεση των δύο. Όχι ομάδων, αλλά προπονητών. Οι δυο τους θα αναμετρηθούν για τέταρτη και τελευταία φορά στις 30 Απριλίου. Μέχρι τότε δε γνωρίζουμε ποιες θα είναι οι βαθμολογικές ισορροπίες μεταξύ του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ, όμως – πιστέψτε με – αυτοί οι δύο «στρατηγοί» είναι ικανοί να τις αλλάξουν μόνοι τους. Και όλοι μας ανυπομονούμε για αυτή τους τη μονομαχία. Για το τελικό μπρα ντε φερ Γιοβάνοβιτς-Αλμέιδα που ενδεχομένως να κρίνει τον τίτλο...