Η Γιουβέντους ήταν φαβορί, αλλά η Ίντερ είναι καλύτερη ομάδα

Προτού αρχίσει η Serie A, οι αναλύσεις σε ελληνικά και ξένα media σου δημιουργούσαν την αίσθηση ότι η Γιουβέντους αντιμετωπίζεται ως το απόλυτο φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου. Με την ίδια αίσθηση έμενες αν κοίταζες τις στοιχηματικές αποδόσεις για την κατάκτηση του πρωταθλήματος - ήταν μεγάλη η διαφορά στις αποδόσεις ανάμεσα στην Γιουβέντους και την πρωταθλήτρια Ίντερ. Και τότε αναρωτιόμουν για ποιο λόγο είναι τόσο μεγάλη η διαφορά. Τώρα, που έχουμε δει τις δύο πρώτες αγωνιστικές σκέφτομαι ότι όσοι πόνταραν στην Ίντερ εκ των προτέρων θα τρίβουν σήμερα τα χέρια τους. Όχι επειδή μπορείς να βγάλεις συμπέρασμα μετά από δύο αγωνιστικές, ούτε επειδή η Ίντερ έχει μαζέψει 5 βαθμούς παραπάνω από την Γιουβέντους. Η διαφορά στην εικόνα, στην ομαδική συμπεριφορά και στο αγωνιστικό σχέδιο είναι που σε βάζει να σκέφτεσαι ότι η μια ομάδα είναι πιο έτοιμη από την άλλη στην εκκίνηση του πρωταθλήματος. Σήμερα η δυναμική είναι στην Ίντερ - όχι στην Γιουβέντους.

Ο Μαξ Αλέγκρι και ο Σιμόνε Ιντσάγκι παρέλαβαν την ίδια στιγμή την Γιουβέντους και την Ίντερ, στο τέλος Μαΐου. Με άλλα λόγια είναι δύο προπονητές που είχαν ίσο χρόνο στη διάθεσή τους για να χτίσουν το αγωνιστικό μοντέλο και να εκπαιδεύσουν τους ποδοσφαιριστές πάνω στα συστήματά τους. Θεωρητικά, η δουλειά του Αλέγκρι έμοιαζε πιο εύκολη δεδομένου ότι ήταν στην ομάδα μέχρι το καλοκαίρι του 2019, γνωρίζει τον σύλλογο και τις διαδικασίες του απέξω κι ανακατωτά και είχε συνεργαστεί με αρκετούς εκ των παικτών που βρήκε κατά την επιστροφή του. Αντίθετα ο Ιντσάγκι δεν είχε δουλέψει ποτέ στην Ίντερ. Και μάλιστα δεν επέλεξε να κερδίσει χρόνο στην προετοιμασία κρατώντας την ομάδα του στην πεπατημένη της προηγούμενης σεζόν. Ο σχηματισμός έμεινε ίδιος, αλλά τα συστήματα και oi τακτικές άλλαξαν. Ο Ιντσάγκι έβαλε αμέσως τις αρχές του δικού του positional play στην Ιντερ, αλλάζοντας τα μοτίβα ανάπτυξης των επιθέσεων και αναθέτοντας διαφορετικούς ρόλους στους ποδοσφαιριστές. Σήμερα οι στόπερ δεν ανεβαίνουν οδηγώντας την μπάλα στο τερέν για την ανάπτυξη της επίθεσης - οπισθοχωρεί ο Τσαλχάνογλου για να υποδεχθεί την μπάλα και να περάσει εκείνος στο δεύτερο στάδιο ανάπτυξης της επίθεσης. Κι αυτή είναι μόνο μια από τις διαφορές. Η Ίντερ έχει εγκαταλείψει το άμεσο ποδόσφαιρο και παίζει ποδόσφαιρο τοποθέτησης. Και επειδή στο ρόστερ ήρθαν αλλαγές, τελικά ο Ιντσάγκι έβαλε στο γήπεδο μια ομάδα που έχει σημαντικές διαφορές σε σχέση με την περσινή πρωταθλήτρια - όχι μόνο τον Λουκάκου, που αντικαταστάθηκε από τον Τζέκο.

Η Ίντερ δεν είναι ακόμη έτοιμη. Και επειδή προσπαθεί να παίξει σωστά, δηλαδή όπως εκπαιδεύεται από τον προπονητή της, κάνει λάθη. Ένα τέτοιο πλήρωσε ακριβά στο ματς με την Βερόνα την περασμένη Παρασκευή, όταν ο Χαντάνοβιτς προσπάθησε να μείνει πιστός στις αρχές του προπονητή του για την ανάπτυξη επιθέσεων με κοντινές πάσες και έκανε υπό πίεση μια λάθος μεταβίβαση, την οποία εκμεταλλεύτηκε ο Ίλιτς και του έβαλε γκολ.

Όμως η Ίντερ συνέχισε να παίζει με ηρεμία, συγκέντρωση και πειθαρχία και να δείχνει καθαρά στο τερέν το αγωνιστικό σχέδιό της. Και βρήκε γκολ μέσα από ένα μοτίβο ανάπτυξης από στατική φάση - από την εκτέλεση ενός πλαγίου άουτ. Η συνεργασία που έφτιαξαν στο 47’ οι Πέρισιτς - Τζέκο - Λαουτάρο Μαρτίνεζ δεν ήταν της στιγμής, διότι επαναλήφθηκε στο 54’ο λεπτό, όταν ο Μαρτίνεζ δεν ευστόχησε για να πετύχει και δεύτερο γκολ.

Δεν είναι καθόλου απλό ένας προπονητής να την έχει φτάσει σε αυτό το επίπεδο την ομάδα του σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, ειδικά μάλιστα όταν αλλάζει κεντρικό επιθετικό στις καθυστερήσεις. Όμως ο Τζέκο έχει τέτοια επίγνωση και τόσο υψηλή τακτική αντίληψη που έχει προλάβει να μπει στα συστήματα της Ίντερ σε διάστημα λίγων ημερών.

Το ίδιο μπορεί να δει κανείς στην επίθεση από την οποία η Ίντερ πέτυχε το δεύτερο καθοριστικό γκολ. Ο Βιδάλ είδε τον χώρο και αξιοποίησε την κίνηση του Νταρμιάν σε αυτόν, ο Τζέκο κινήθηκε προς το πρώτο δοκάρι για να δημιουργήσει χώρο για έναν νέο του συμπαίκτη, τον Χοακίν Κορέα, ο οποίος είχε ενσωματωθεί μόλις την περασμένη Πέμπτη στη νέα του ομάδα, και ο Κορέα είχε την ευστροφία για να διαβάσει την κατάσταση του παιχνιδιού και να επιβραδύνει προκειμένου να επιτεθεί την κατάλληλη στιγμή στον χώρο που του δημιούργησε η κίνηση του Τζέκο και να εκμεταλλευτεί την σέντρα του Νταρμιάν.

Βλέπεις όλα αυτά από την Ίντερ στα πρώτα βήματά της με τον Ιντσάγκι. Κι ύστερα βλέπεις πόσο δυσκολεύεται η Γιουβέντους να βρει τον βηματισμό της. Το βράδυ του Σαββάτου η Εμπολι την έπαιξε “στα ίσα” στο Τορίνο και την νίκησε - δεν της “έκλεψε” τη νίκη. Κι όσο πιεζόταν από την πολύ καλά δουλεμένη Εμπολι, η Γιουβέντους δεν έβρισκε λύσεις. Έμοιαζε σαν να μην έχουν προλάβει να εκπαιδευτούν οι ποδοσφαιριστές από τον προπονητή τους για να αντιμετωπίζουν τέτοιες καταστάσεις παιχνιδιού. Και έμοιαζε επίσης να μην έχουν καλή νοοτροπία, καλή ψυχολογία. Όσο περνούσε ο χρόνος, οι αποστάσεις μεταξύ των γραμμών και μεταξύ των ποδοσφαιριστών μεγάλωναν, η Γιουβέντους χανόταν στο τερέν, και δεν έβλεπες οργανωμένες τακτικές κινήσεις για να λύσουν οι ποδοσφαιριστές της τα προβλήματα που δημιουργούσε η οργανωμένη άμυνα της Εμπολι. Μπορεί να της έκανε τόσο μεγάλη ζημιά η δουλειά με τον Πίρλο, που η Γιουβέντους να έχει ανάγκη να “ξαναμάθει τα βασικά” από τον Αλέγκρι; Μπορεί τελικά να ήταν πιο εύκολη αρχή για τον Ιντσάγκι και όχι για τον Αλέγκρι; Αυτά θα μας τα απαντήσει ο χρόνος.

Δεν μπορεί να είναι “δικαιολογία” για την Γιουβέντους το σοκ της αποχώρησης του Ρονάλντο. Όχι μόνο επειδή ο Αλέγκρι δεν τον είχε για βασικό, αλλά και επειδή το σοκ που δέχθηκε η Ίντερ με τον Λουκάκου ήταν πολύ μεγαλύτερο.

Η εικόνα των δύο ομάδων στις δύο πρώτες αγωνιστικές σου δημιουργεί την αίσθηση ότι στο Μιλάνο έχει αφιχθεί ένας προπονητής που έχει ήδη καεί στη δουλειά με τους ποδοσφαιριστές του στο τερέν και στο Τορίνο έχει αφιχθεί ένας προπονητής που για διάφορους λόγους έχει λειτουργήσει μέχρι σήμερα περισσότερο ως παράγοντας και λιγότερο ως προπονητής τακτικής και εφαρμογής αγωνιστικού μοντέλου. Είναι πάρα πολύ νωρίς να μιλήσει κανείς για φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου. Τούτη τη στιγμή όμως η διαφορά ανάμεσα στις δύο σε ομαδική ποιότητα είναι μεγάλη.

Πηγή γραφικής απεικόνισης: Wyscout