Μουντιάλ 2026, Eθνική Ελλάδος: Οι γελαστές φατσούλες με τα κοφτερά δόντια!

Ήταν βράδυ Κυριακής. 23 Μαρτίου 2025 έγραφε το ημερολόγιο με την Ελλάδα να... παρτάρει στη Γλασκώβη, να επικρατεί διά περιπάτου με 3-0 της Σκωτίας, σε μια παράσταση που μας έμεινε αξέχαστη.

Όχι μόνο επειδή εκείνο το αποτέλεσμα έστειλε ξανά την «γαλανόλευκη», μετά από πολλά χρόνια, στο πάνω ράφι των εθνικών ομάδων, αλλά κυρίως γιατί είδαμε με τα ίδια μας τα μάτια αυτό που... έρχεται από το μέλλον. Τον Ντέλια και τον Καρέτσα, τον Τζολάκη και τον Βαγιαννίδη, τον Ζαφείρη και τον Μουζακίτη, τον Τζόλη και τον Κουλιεράκη. Μαζί και όλα τα άλλα παιδιά που υπό τις οδηγίες του Ιβάν Γιοβάνοβιτς μας έδωσαν απλόχερα το δικαίωμα να χαμογελάμε ξανά, να αισιοδοξούμε πως δεν θα αργήσει η στιγμή της συμμετοχής σε μεγάλη διοργάνωση, αλλά κυρίως κέρδισαν με το «ποδοσφαιρικό σπαθί τους» την επιθυμία όλων να τους ξαναδούμε.

Να γουστάρουμε να ψάξουμε ένα εισιτήριο για τις εξέδρες του «Γ. Καραϊσκάκης» ή να κοιτάμε το ρολόι ώστε να αράξουμε στον καναπέ για να τους απολαύσουμε. Μια παρέα από γελαστές φατσούλες αλλά με κοφτερά δόντια. Μια παρέα που το ταλέντο ξεχειλίζει, αλλά περισσότερο από όλα ξεχωρίζει η δίψα για διάκριση με το εθνόσημο. Γιατί υπάρχει κανείς που νομίζει ότι οι φιλοδοξίες τους περιορίζονται σε μια... άνοδο στο Nations League; Όχι βέβαια. Αυτό ήταν μόνο η αρχή. Η πρώτη σπίθα που άναψε, αλλά τώρα περιμένουμε τη μεγάλη φωτιά που είναι ικανή να περάσει... πελάγη και ωκεανούς και να φτάσει ως την άλλη τους πλευρά. Ως την Αμερική. Τις ΗΠΑ, τον Καναδά και το Μεξικό.

Εκεί όπου ο καλοκαίρι του 2026 θα διεξαχθεί το Παγκόσμιο Κύπελλο. 12 χρόνια μετά από την τελευταία παρουσία της Ελλάδας σε Μουντιάλ. Σε αυτό της Βραζιλίας. Πάλι στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Το ταξίδι ξεκινά από απόψε το βράδυ κόντρα στη Λευκορωσία (21.45μμ, live στο Gazzetta).

Θεωρητικά την πιο αδύναμη ομάδα του ομίλου (Δανία και Σκωτία οι άλλες δύο), αλλά όπως λέει σοφά και ο λαός «κάθε αρχή και δύσκολη». Οπότε καλό είναι να πάμε με προσοχή για να γίνει το ιδανικό ξεκίνημα, πριν από το κρίσιμο παιχνίδι της ερχόμενης Δευτέρας, στο ίδιο γήπεδο (Καραϊσκάκη) με την σαφώς δυνατότερη Δανία.

Για το καλό ξεκίνημα, για το «2 στα 2»!

Ζητούμενο φυσικά σε αυτά τα δύο ραντεβού του Σεπτεμβρίου είναι το απόλυτο. Το «2 στα 2», το εξάποντο που θα δώσει ώθηση σε αυτό το τουρνουά ώστε να μπούμε με το... καλημέρα σε θέση οδηγού. Είναι πολύ σημαντικό άλλωστε να γίνει αυτό προκειμένου να... κεφαλαιοποιηθεί όλη αυτή η καλή αύρα που υπάρχει γύρω από την εθνική ομάδα τον τελευταίο χρόνο μετά το «έπος του Γουέμπλεϊ» και το σπουδαίο διπλό στη Σκωτία.

Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, πρόσωπο επίσης δημοφιλή και αγαπητό όσο και οι παίκτες του, ξέρει πολύ καλά και την ευθύνη και τη σπουδαία φουρνιά που έχει στα χέρια του, αλλά κυρίως και την ευκαιρία που υπάρχει μπροστά τους επόμενους μήνες ώστε να είναι αυτός θα οδηγήσει 12 χρόνια μετά την Εθνική Ελλάδος σε μια μεγάλη διοργάνωση. Σε ένα όμιλο με αντιπάλους υπολογίσιμους, αλλά χωρίς το λεγόμενο «μεγαθήριο» που θα... ψαλίδιζε ελπίδες, η Ελλάδα μπορεί να πετύχει το μεγάλο της στόχο και να επιστρέψει με στόμφο στο club των «μεγάλων του πλανήτη».

Το υλικό υπάρχει. Η «πρώτη ύλη» μετά από πολλά – πολλά χρόνια είναι πολλά υποσχόμενη. Πάικτες που είτε παίζουν στο ελληνικό πρωτάθλημα, είτε σε κάθε γωνιά της Ευρώπης είναι πρωταγωνιστές στις ομάδες τους, έχουν παιχνίδια στα πόδια τους, είναι ενδεκαδάτοι και όχι... φτωχοί συγγενείς που απλά περιμένουν την ευκαιρία.

Παράλληλα υπάρχει και θετική αύρα στην εξέδρα. Στον κόσμο. Η εθνική απέκτησε ξανά πιστούς φίλους. Θα πείτε «στις επιτυχίες όμως». Τι να κάνουμε; Ετσι είμαστε ως λαός, αλλά φαίνεται πως τώρα όλο αυτό ζεστάθηκε για τα καλά και θα έχει και συνέχεια. Αυτό ξεκίνησε από την πρόσληψη του Ιβάν Γιοβάνοβιτς από την διοίκηση Γκαγκάτση και συνεχίστηκε όταν το ρόστερ γέμιζε με πρόσωπα που μας «γεμίζουν» με την αγωνιστική τους παρουσία. Αντε να λύσουμε, να ξεκινήσουμε...