Ετσι τελειώνει η Λίβερπουλ τα 30 πέτρινα χρόνια...

Είναι η εμπειρία που σε κάνει σοφότερο. Είναι το... πάθημα που σε κάνει καλύτερο και όλα όσα κάνει η Λίβερπουλ την εφετινή σεζόν, πράγματα δηλαδή εκτός ποδοσφαιρικής κανονικότητας, πρωτόγνωρα σε παγκόσμια κλίμακα, δεν είναι τίποτα άλλο, παρά αποτέλεσμα της ώριμης αντίδρασης μίας ομάδας που πέρυσι έχασε τον τίτλο, έχοντας συγκεντρώσει 97 βαθμούς και έχοντας γνωρίσει σε πρωτάθλημα 38 αγωνιστικών, μία μόλις ήττα.

Η Λίβερπουλ λοιπόν, χάρη στον Γιούργκεν Κλοπ, δεν κάθισε να κλάψει την μοίρα της για το πρωτάθλημα που έχασε παρά το γεγονός ότι μάζεψε 97 πόντους και ότι έμεινε για 29η χρονιά χωρίς πρωτάθλημα. Βοήθησε αφάνταστα βέβαια και το γεγονός ότι η Λίβερπουλ την ίδια σεζόν κατέκτησε το Τσάμπιονς Λιγκ και η ψυχολογία και η αυτοπεποίθηση του club παρέμεινε στα ύψη.

Η Λίβερπουλ λοιπόν δεν σιχτίρισε το ποδόσφαιρο, δεν μίλησε για αδικία, ίσα ίσα που δια στόματος του προπονητή και των ποδοσφαιριστών της φώναξε πρώτον ότι η Μάντσεστερ Σίτι δικαίως κατέκτησε το περσινό πρωτάθλημα και δεύτερον ότι αυτή η ομάδα του Πεπ κάνει και τους ίδιους καλύτερους. Και δεν το είπαν μόνο, το εννοούσαν κιόλας.

Οταν έφτασε λοιπόν το καλοκαίρι και ο Κλοπ κάθισε με τους συνεργάτες του να συζητήσουν τι πρέπει να κάνει η ομάδα προκειμένου να κατακτήσει το πρωτάθλημα, κατέληξαν σε ένα καθοριστικό συμπέρασμα. Οτι πρέπει οι βαθμοί που θα συγκεντρώσουν να είναι τριψήφιος αριθμός (100 + δηλαδή) και ότι αυτό δεν πρόκειται να επιτευχθεί με ακόμη καλύτερο ποδόσφαιρο, αλλά με αποτελεσματικότερο. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι η Λίβερπουλ πέρυσι έπαιζε θεαματικότερο ποδόσφαιρο σε σχέση με φέτος. Ισως και να έχουν δίκιο, αφού πέρυσι ο Κλοπ είχε αποφασίσει να εξελίξει το ποδόσφαιρο που έπαιζε η ομάδα του, φέτος αποφάσισε να την κάνει αποτελεσματικότερη.

Με μότο τους “σημασία στην λεπτομέρεια” και με απόφαση στην ομάδα να μην αλλάξει τίποτα (ούτε προσθήκες, ούτε αφαιρέσεις στο μεταγραφικό παζάρι) προκειμένου να μην χαθεί ούτε λεπτό από το χρόνο τους για προσαρμογή στη νέα κατάσταση, η Λίβερπουλ εκπόνησε το πλάνο που σήμερα την έχει οδηγήσει σε αυτό το μυθικό, το πρωτοφανές 24 νίκες και 1 ισοπαλία σε 25 ματς. Η Λίβερπουλ αντιμετώπισε το κάθε ματς από τα 25 που έχει δώσει ως τώρα με τεράστια προσοχή. Το scouting report στον αντίπαλο έφτασε σε απίθανη λεπτομέρεια και είτε αντίπαλος ήταν η Σίτι, είτε η Νόριτς, η ομάδα δούλεψε πάνω στο κάθε παιχνίδι σαν να ήταν το πιο σημαντικό. Το focus στα πλεονεκτήματα και τις αδυναμίες του αντιπάλου, όποιος κι' αν ήταν, αλλά και η σημασία στις λεπτομέρειες του δικού της παιχνιδιού είναι τα στοιχεία που έκαναν τη διαφορά.

Η Λίβερπουλ έβγαλε από την μύγα ξύγκι και βελτίωσε κάθε στατιστική της επίδοση. Δούλεψε στις στημένες φάσεις όσο κανείς, με αποτέλεσμα να είναι η πρώτη ομάδα σε επίτευξη γκολ από κόρνερ (οκτώ) και αυτή που έχει δεχτεί τα λιγότερα γκολ από κόρνερ (μόλις ένα). Εριξε το βάρος στην άμυνα και πόνταρε στο ανέπαφο της εστίας, κάτι που έχει καταφέρει να διατηρήσει σε 11 από τα 25 ματς που έχει δώσει ως τώρα.

Ο Κλοπ χαλιναγώγησε το αλέγκρο παιχνίδι των παικτών του και δούλεψε στο πως να... σβήνει τα ματς, “να τα βάζει για ύπνο” που λένε και οι Αγγλοι και όχι στο πως θα τα κάνει θεαματικότερα. Εβαλε τον ρεαλισμό σε πρώτο πλάνο με στόχο να αφαιρέσει το όποιο ροκ στοιχείο από τα ματς της Λίβερπουλ. Ο Κλοπ κοντρολάρει τον ρυθμό σε όλα τα παιχνίδια, δεν αφήνει την ομάδα να βγάζει γούστα παρά μόνο όταν είναι σίγουρο ότι έχει κατακτηθεί το τρίποντο και δεν αφήνει κανένα ματς να κυλήσει σε καταιγιστικό ρυθμό, αν προηγουμένως δεν έχει βάλει τους τρεις πόντους στο σακούλι.

Οι μισές νίκες της Λίβερπουλ (12 από τις 24) ως τώρα είναι με ένα γκολ διαφορά. Και όλες με 1-0 ή 2-1, καμία με 3-2 ή 4-3, διότι τα ματς γκολ και θέαμα, σκορ και ρεκόρ, έχουν σβηστεί από το χάρτη της Λίβερπουλ στην Πρέμιερ Λιγκ. Τέτοια γούστα φέτος η ομάδα βγάζει στο Τσάμπιονς Λιγκ (4-3 την Ζάλτσμουργκ) ή στο Λιγκ Καπ (5-5 με την Αρσεναλ) ή στο Κύπελλο (2-2 με τη Σρούσμπερι), τέτοιο σκορ στο πρωτάθλημα δεν θα βρείτε ούτε ένα.

Η Λίβερπουλ επί της ουσίας δεν κάνει ανατροπές. Δύο χρειάστηκε να κάνει, εντός έδρας και αυτές από το μάλλον συμπτωματικό γεγονός ότι ο αντίπαλος έβαλε γκολ στην πρώτη επίθεσή του στο “Ανφιλντ”. Η Τότεναμ στο 1' λεπτό με τον Κέιν και η Λίβερπουλ νίκησε 2-1 και η Νιούκαστλ στο 7' με τον Βίλεμς και η Λίβερπουλ νίκησε με 3-1.

Ψέματα, η Λίβερπουλ έκανε φέτος μία μεγάλη ανατροπή, διότι κάθε κανόνας χρειάζεται και μία εξαίρεση, κάθε θρίαμβος χρειάζεται μία στιγμή υπέρβασης, ένα σημάδι σταλμένο για να σου δείξει ότι μπορείς. Αυτή είναι στα μάτια μου άλλωστε και η πιο μεγάλη, η πιο σημαντική, η πιο καθοριστική νίκη της Λίβερπουλ, στην πορεία της για την κατάκτηση του πρωταθλήματος.

Ηταν 2 Νοεμβρίου όταν η Λίβερπουλ ούσα στο +6 από τη Μάντσεστερ Σίτι, ελάχιστες ημέρες πριν το μεταξύ τους ντέρμπι στο “Ανφιλντ” ταξίδεψε για να παίξει με την Αστον Βίλα στο “Βίλα Παρκ”. Μέχρι το 87' έχανε με 1-0. Αν είχε χάσει εκείνο το ματς και η απόσταση είχε μειωθεί στους 3 βαθμούς μία εβδομάδα πριν από το ντέρμπι με την Σίτι, η Λίβερπουλ ίσως να έβλεπε το “φάντασμα” της περσινής σεζόν, όταν και πάλι είχε απολέσει ένα προβάδισμα 7 βαθμών και έχασε τον τίτλο. Ενα γκολ του Ρόμπερτσον στο 87' και ένα του Μανέ στο 90+4' της έδωσαν ένα σπουδαίο τρίποντο. Με τον αέρα εκείνης της ανατροπής κόντρα στη Βίλα και με την αίσθηση που δημιούργησε εκείνη η ανατροπή “ότι φέτος δεν το χάνουμε”, η Λίβερπουλ λίγα 24ωρα μετά νίκησε και την Μάντσεστερ Σίτι με 3-1 πήγε στο +9 και έβαλε και το πρωτάθλημα για... ύπνο.

Τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Οπως και αυτό που κάνει φέτος η Λίβερπουλ η οποία είναι πλέον πιθανό να στεφθεί πρωταθλήτρια Μάρτιο μήνα! Ανήκουστο για την Πρέμιερ Λιγκ, μοναδικό για τη Λίβερπουλ.