Μουντιάλ 2022: Το Μαρόκο δεν είχε έναν Ελ Αραμπί και τώρα... τελετή παράδοσης - παραλαβής στον τελικό

Ούτε ο Μπαπέ, ούτε ο Ζιρού, ούτε ο Ντεμπελέ. Ο ακραίος μπακ Τεό Ερναντές και ο πιτσιρικάς Κολό Μουανί! Από δυο κόντρες εντός περιοχής μετά από ισάριθμες ενέργειες του Μπαπέ, Ε, και; Οι Γάλλοι πήραν επί του Μαρόκου μια νίκη φαινομενικά λόγω τελικού αποτελέσματος εύκολη, στην πραγματικότητα όμως με ιδρώτα, πίεση και πολύ πολύ ξύλο! Το φοβερό Μαρόκο άξιζε βάσει απόδοσης κάτι (πολύ) καλύτερο απ' αυτό το 2-0, υπό μία προϋπόθεση: ότι στο δικό μας μυαλό, στα δικά μας μάτια και με τον δικό μας... πειθαρχικό κώδικα, ο Μεξικανός ρέφερι Σέσαρ Ράμος έπρεπε να είχε τιμωρήσει τουλάχιστον τέσσερις παίκτες του Ρεγκραγκί με κίτρινη κάρτα και τον Αμραμπατ με κόκκινη στο μαρκάρισμα επί του Μπαπέ στα μέσα του β΄ ημιχρόνου. Ομως δεν δίνουμε εμείς τις κατευθυντήριες γραμμές για την πολιτική με την οποία σφυρίζουν οι διαιτητές...

Εφόσον ο ρέφερι– όπως χθες και ο Ντανιέλε Ορσάτο – επέτρεψε το «ξύλο» (ο ημιτελικός ολοκληρώθηκε με μία κίτρινη κάρτα, του Μπουφάλ στο 27'!), το Μαρόκο έμεινε στο ματς. Και... παραέμεινε, αφού οι Γάλλοι δεν κατάφεραν να το «τελειώσουν» στο χρονικό διάστημα που ήταν εμφανώς ανώτεροι. Οταν, δηλαδή, με τον αέρα του 1-0 από το 5', δεν πέτυχαν δεύτερο γκολ χάρη στη γνωστή τακτική τους όταν έχουν το προβάδισμα: υπομονή, σωστές θέσεις χωρίς τη μπάλα και έκρηξη στις κόντρα επιθέσεις. Ο Ζιρού έστειλε τη μπάλα στο δοκάρι στο 17', Μπαπέ και Ζιρού ξόδεψαν τις δυο εκπληκτικές σερί ασίστ του Τσουαμενί στο 35' και μετά... ήρθε το Μαρόκο.

Δοκάρι στο 44΄ με το εκπληκτικό «ψαλίδι» του Ελ Γιαμίκ, δυο καθοριστικά τάκλιν του γίγαντα Κονατέ, αντοχή στην πίεση και στον δυναμισμό των Μαροκινών, οι οποίοι έπαιξαν αυτό που μπορούσαν παρότι ξεκίνησαν δίχως δυο βασικούς αμυντικούς τους και στο 45΄ έχασαν και τον Μαζραουί. Από την άλλη πλευρά, η απώλεια του Ουπαμεκανό δεν φάνηκε, αλλά ο Φοφανά «χάθηκε» συγκριτικά με τον απόντα Ραμπιό...

Κομβικό σημείο του αγώνα ήταν η αλλαγή Ζιρού – Τουράμ στο 64', το οποίο ήταν συνέχεια (ή μήπως... συνέπεια, δεν το γνωρίζουμε) ενός απίθανου στιγμιότυπου: Ο συγκινητικός για τα τρεξίματά του (εκτός από όλα τα υπόλοιπα...) Αντουάν Γκριεζμάν, ξελαρυγγιάζεται προς τον Ντεσάν για να... κάνει κάτι στην αριστερή πτέρυγα της Γαλλίας, όπου το Μαρόκο είχε στήσει πάρτι από το 46΄ επειδή ο Μπαπέ απαξιούσε να μαρκάρει. Στο αμέσως επόμενο λεπτό βγαίνει ο Ζιρού, μπαίνει ο Τουράμ ως αριστερός εξτρέμ και μετατίθεται ο Μπαπέ σε θέση σέντερ φορ: εκεί όπου δεν χρειαζόταν να μαρκάρει κάποιον.

Από τότε το Μαρόκο δεν δημιούργησε ρήγματα στην αριστερή πλευρά των Γάλλων, ο Τουράμ πήρε μπόλικες μπάλες στα πόδια του, κέρδισε μάχες, έτρεξε τους αντιπάλους του και ο Μπαπέ ουσιαστικά δημιούργησε ως φορ το δεύτερο γκολ της Παγκόσμιας Πρωταθλήτριας που είχε και ισχυρή δόση τύχης: η κόντρα στο δικό του πλασέ μετατράπηκε σε «πάρε – βάλε» ασίστ προς τον Κολό Μουανί. Το ματς έληξε ουσιαστικά στο 79', παρά την τεράστια ευκαιρία του Μαρόκου στο 90' +3' για να... ζήσουμε έστω για δυο – λεπτά την αγωνία της προοπτική μιας παράτασης.

Οι Αφρικανοί αποχωρούν με πολύ ψηλά το κεφάλι, έχοντας γράψει ιστορία. Αποκλείστηκαν, μάλιστα, με το δικό τους στυλ, το οποίο θα μπορούσε βάσει της «ανοχής» του ρέφερι να οδηγήσει και σε τρομερή πρόκριση στον τελικό αν ήταν πιο αποτελεσματικοί στην τελική πάσα/προσπάθεια. Αν είχαν την ποιότητα ενός Ελ Αραμπί! «Εσβησαν» με τον αποκλεισμό της Πορτογαλίας τον ιστορικό τελικό Μέσι Vs Κριστιάνο, αλλά δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν και το Μέσι Vs Mπαπέ. Μοιάζει και με τελετή παράδοσης – παραλαβής του στέμματος.

Ποιου στέμματος όμως; Του κορυφαίου παίκτη στον πλανήτη ή του κατόχου του παγκόσμιου τίτλου; Μπορεί να συμβούν και τα δύο ταυτόχρονα!