Ελεύθεροι... και ωραίοι

Ελεύθεροι... και ωραίοι

Ελεύθεροι... και ωραίοι

bet365

Η Παρί Σεν Ζερμέν δεν πλήρωσε ούτε ένα ευρώ στη Μίλαν για να αποκτήσει τον Τζίτζι Ντοναρούμα και ο Δημοσθένης Γεωργακόπουλος θυμάται πέντε από τις κορυφαίες μεταγραφές ελεύθερων ποδοσφαιριστών στα ευρωπαϊκά γήπεδα.

Σολ Κάμπελ (Άρσεναλ)

Πολλοί ποδοσφαιριστές έχουν αλλάξει... γειτονιά στο Λονδίνο, μετακομίζοντας από την Τότεναμ στην Άρσεναλ ή το αντίθετο. Για κανέναν άλλον, όμως, δεν έγινε ποτέ τόσος ντόρος, όσο στην περίπτωση του Άγγλου αμυντικού. Ο Κάμπελ είχε ξεκινήσει την καριέρα του από τις ακαδημίες των «πετεινών» και για τους οπαδούς της ομάδας ήταν... σημαία. Ωστόσο, το 2001, ο ίδιος επέλεξε να μην ανανεώσει το συμβόλαιό του με την Τότεναμ, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος έλεγε δημόσια πως θα παραμείνει στο Γουάιτ Χαρτ Λέιν. Η επιθυμία του να πανηγυρίσει τίτλους τον έκανε να αποδεχθεί την πρόταση της Άρσεναλ, με αποτέλεσμα να μετατραπεί σε «κόκκινο πανί» για τους οπαδούς της προηγούμενης ομάδας του. «Ιούδα» των αποκαλούσαν οι φίλοι της Τότεναμ, όμως τόσο ο ίδιος όσο και η νέα του ομάδα βγήκαν κερδισμένοι. Οι «κανονιέρηδες» απέκτησαν ελεύθερο τον κορυφαίο Άγγλο αμυντικό εκείνης της εποχής και ο Κάμπελ κατέκτησε τρόπαια, όπως ήταν και η επιθυμία του.

2001

Μίκαελ Μπάλακ (Τσέλσι)

Το 2002 πήγε «μετά βαΐων και κλάδων» στην Μπάγερν Μονάχου, έπειτα από τις εκπληκτικές εμφανίσεις του στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Ο Γερμανός χαφ έγινε αμέσως ο ηγέτης στη μεσαία γραμμή των Βαυαρών, με τον ίδιο να κατακτά τίτλους και να ψηφίζεται συνεχώς ως κορυφαίος ποδοσφαιριστής στη χώρα του. Τη σεζόν 2005-06 άρχισαν οι πρώτες μουρμούρες προς το πρόσωπό του και κάποιοι τον κατηγορούσαν ότι... διάλεγε παιχνίδια. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην ανανεωθεί το συμβόλαιό του, με τον Μπάλακ να μένει ελεύθερος το καλοκαίρι του 2006. Τον προσέγγισαν κάποια από τα μεγαλύτερα ευρωπαϊκά κλαμπ (Ρεάλ Μαδρίτης, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Ίντερ, Μίλαν), όμως ο ίδιος επέλεξε να συνεχίσει την καριέρα του στην Τσέλσι. Οι «μπλε» τον απέκτησαν ως ελεύθερο, με το Γερμανό μέσο να συνεχίζει στο δρόμο των επιτυχιών και στο Στάμφορντ Μπριτζ, κατακτώντας όλους τους εγχώριους τίτλους.

2006

Αντρέα Πίρλο (Γιουβέντους)

Τελειωμένο ποδοσφαιρικά το θεωρούσαν οι άνθρωποι της Μίλαν το 2011. Ο «μαέστρος» ήταν τότε 32 ετών και οι «ροσονέρι» αποφάσισαν πως δεν είχε να τους προσφέρει κάτι περισσότερο, μετά από μία δεκαετία τεράστιων επιτυχιών σε Ιταλία και Ευρώπη. Έτσι, αποφάσισαν να τον αφήσουν ελεύθερο, με τη Γιουβέντους να εκμεταλλεύεται αυτό το αναπάντεχο «δώρο» της μισητής αντιπάλου της. Με συνοπτικές διαδικασίες απέσπασε την υπογραφή του Πίρλο και πρόσθεσε ποιότητα στη μεσαία της γραμμή. «Υπάρχει Θεός», ήταν η ατάκα του Μπουφόν, μόλις έμαθε πως θα είναι συμπαίκτης και σε συλλογικό επίπεδο με τον Πίρλο. «Θεός» αποδείχθηκε στον αγωνιστικό χώρο ο ίδιος ο Ιταλός χαφ, αφού στα τέσσερα χρόνια παρουσίας του στο Τορίνο κατέκτησε ισάριθμα πρωταθλήματα με τη «Μεγάλη Κυρία», ενώ η Μίλαν έχει να βρεθεί στην κορυφή από τότε που ο Πίρλο φορούσε ακόμα τα «ροσονέρι».

2011

Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι (Μπάγερν)

Εδώ και πολλά χρόνια οι Βαυαροί έχουν αποκτήσει ό,τι καλύτερο κυκλοφορεί στα γερμανικά γήπεδα, εδραιώνοντας με αυτόν τον τρόπο την κυριαρχία τους στην Bundesliga. Μία από τις ομάδες που έχουν «ματώσει» είναι η Ντόρτμουντ, η οποία έχει δει πολλούς ποδοσφαιριστές της να μετακομίζουν στο Μόναχο. Το πιο ηχηρό πλήγμα ήταν η αποχώρηση του Λεβαντόφσκι, χωρίς μάλιστα η Μπορούσια να βάλει ούτε ένα ευρώ στα ταμεία της. Από τις αρχές του 2013 ήταν γνωστό πως ο Πολωνός επιθετικός δε θα ανανέωνε το συμβόλαιό του με τους «κιτρινόμαυρους». Και αφού το καλοκαίρι του ίδιου έτους δεν πωλήθηκε, λίγους μήνες μετά υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με την Μπάγερν, ενόψει της σεζόν 2014-15. Από τότε μέχρι σήμερα, ο «Λέβα» έχει σαρώσει τα πάντα σε ομαδικό και ατομικό επίπεδο και... συνεχίζει.

2014

Τζέιμς Μίλνερ (Λίβερπουλ)

Ποτέ δεν τράβηξε πάνω του τα βλέμματα. Ο τρόπος παιχνιδιού του δεν ήταν αυτός που θα ξεσήκωνε τον κόσμο. Ίσως αυτός να ήταν και ο λόγος που δεν εκτιμήθηκε ιδιαίτερα η προσφορά του στη Μάντσεστερ Σίτι. Ο Άγγλος μέσος έγινε «πολίτης» το 2010 και ήταν ένας από τους πρωταγωνιστές στην επιστροφή της ομάδας στην κορυφή της Αγγλίας, το 2012. Ωστόσο, οι «σίτιζενς» αποφάσισαν να μην επεκτείνουν τη συνεργασία μαζί του, με αποτέλεσμα να μείνει ελεύθερος το 2015. Ο Μίλνερ υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με τη Λίβερπουλ και από την πρώτη στιγμή έγινε ένας από τους αρχηγούς της ομάδας. Η ηγετική του φυσιογνωμία έπαιξε καθοριστικό ρόλο, μέσα και έξω από το γήπεδο, στις επιτυχίες των «κόκκινων» υπό τις οδηγίες του Γιούργκεν Κλοπ. «Είναι πραγματικός αρχηγός», έχει δηλώσει για εκείνον ο Γερμανός τεχνικός. Και ως αρχηγός, σήκωσε το τρόπαιο του Champions League το 2019 και της Premier League το 2020.

2015

 

LIGUE 1 Τελευταία Νέα