Πώς το έκανε η Μπαρτσελόνα με τον Τσάβι

Η πρώτη του νίκη σε clasico με την ιδιότητα του προπονητή είναι η πιο σημαντική στιγμή των πρώτων 135 ημερών του Τσάβι στον πάγκο της Μπαρτσελόνα. Στην πραγματικότητα, όπως καλά καταλαβαίνει κανείς παρακολουθώντας τον τρόπο που χειρίζεται ο σύλλογος αυτό το 0-4 στο “Μπερναμπέου” με από το περιεχόμενο που σηκώνει στους social media λογαριασμούς του, αυτή την “τεσσάρα” η Μπάρτσα την αντιλαμβάνεται ως μια ευκαιρία για να ξαναμπεί στη μόδα και να ξανατραβήξει πάνω της την προσοχή επιτέλους για τους σωστούς λόγους. Μετά από πάρα πολύ καιρό, δηλαδή από χρόνια, το ποδόσφαιρο έγινε βασικό θετικό θέμα συζήτησης σχετικά με την Μπαρτσελόνα. Μετά από χρόνια η παγκόσμια ψηφιακή κοινότητα του ποδοσφαίρου επαίνεσε το ποδόσφαιρο της Μπάρτσα και αναγνώρισε στην αγωνιστική συμπεριφορά της ομάδας που εμφάνισε στη Μαδρίτη ο Τσάβι τα βασικά στοιχεία της αγωνιστικής ταυτότητας της Μπαρτσελόνα.

Πώς έφτασε ο Τσάβι μέχρι τη στιγμή της περασμένης Κυριακής, την οποία πανηγύρισε με το πάθος που τον διακατείχε στα χρόνια που φορούσε τη φανέλα της Μπάρτσα; Η ιστορία των πρώτων 135 ημερών είναι διαφωτιστική. Είναι τροφή για σκέψη.

Η Μπαρτσελόνα, μια από τις μεγαλύτερες πολυεθνικές ποδοσφαιρικές επιχειρήσεις, και ένας οργανισμός που απασχολεί δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες επιστήμονες της προπονητικής και δεκάδες προπονητές και τεχνικούς διευθυντές, έδωσε, κυριολεκτικά, τα κλειδιά στον Τσάβι στις 6 Νοεμβρίου του 2021. Δεν τον προσέλαβε απλώς· άφησε επάνω του το ποδοσφαιρικό τμήμα, το ποδόσφαιρο.

Ο Τσάβι ξεκίνησε με τα δομικά της ηγεσίας του, βάζοντας νέες αρχές στο κομμάτι της πειθαρχίας. Κι ενώ κατά την είσοδό του ήταν ακραίος, προκειμένου να γίνει αντιληπτό ότι γίνεται “αφεντικό”, με αποφάσεις απαγόρευσης χρήσης κινητού τηλεφώνου στους ποδοσφαιριστές ή με την παρακολούθηση της εξωγηπεδικής ζωής των ποδοσφαιριστών, η Μπαρτσελόνα τον άφησε να βάλει μόνος τις αρχές και στήριξε δίχως αντίλογο τις αποφάσεις του.

Φυσικά την ίδια, απόλυτη ελευθερία είχε ο Τσάβι και στην επιλογή του αγωνιστικού μοντέλου, όλης της ιδέας που θα έβαζε σε εφαρμογή για το ποδόσφαιρο. Οι “σοφοί” σκεπτικιστές της εξέλιξης του ποδοσφαίρου που πρέπει να εκφράζει η Μπαρτσελόνα έμειναν στην άκρη, πιθανόν και λόγω της εμπιστοσύνης προς την φιλοσοφία που πρεσβεύει ο Τσάβι, και τον άφησαν να σχεδιάσει από λευκή κόλα την αγωνιστική φιλοσοφία της ομάδας του και την αγωνιστική ταυτότητά της. Την περασμένη Κυριακή στο “Μπερναμπέου” ήταν και πάλι ευδιάκριτες οι αρχές στην αγωνιστική συμπεριφορά της Μπαρτσελόνα σε όλες τις φάσεις παιχνιδιού. Μια ιδέα παιχνιδιού που πλησιάζει περισσότερο στην Μπάρτσα του Λουίς Ενρίκε, δεδομένου ότι επιδιώκει και άμεσες επιθέσεις και όχι μόνο την αποθέωση του positional play της εποχής του Πεπ Γκουαρδιόλα. Όλα αυτά δεν τα βρήκε έτοιμα ο Τσάβι στην Μπάρτσα. Τα έφτιαξε μόνος του, με το επιτελείο του.

Τέσσερις ημέρες μετά από την πρόσληψή του, φωτογραφήθηκε με το επιτελείο των επτά άμεσων συνεργατών του. Οι δύο άμεσοι βοηθοί του, ο αδερφός του ο Όσκαρ και ο Σέρτζιο Αλέγκρε, ήταν φυσικά προσωπικές επιλογές του - ήταν οι άμεσοι συνεργάτες του στην Αλ Σαντ. Και αυτοί οι δύο μπήκαν από την πρώτη ημέρα στην προπόνηση και ανέλαβαν την ευθύνη της εκτέλεσης διαφορετικών μερών του προγράμματος των προπονητικών μονάδων. Επιλογή του Τσάβι ήταν φυσικά και ο προπονητής φυσικής κατάστασης, ο Ιβάν Τόρες, με τον οποίο ο Τσάβι είχε συνεργαστεί στην Αλ Σαντ. Του είχε εμπιστοσύνη ότι θα φέρει τους ποδοσφαιριστές στην φυσική κατάσταση που απαιτεί το ποδόσφαιρο που θέλει να παίξει, και τον επέλεξε. Και η Μπαρτσελόνα, ένας οργανισμός που έχει ιδρύσει πανεπιστήμιο το οποίο δίνει πτυχία στην φυσική κατάσταση και απασχολεί δεκάδες προπονητές φυσικής κατάστασης, προσέλαβε δίχως αντίρρηση κάποιον του οποίου το βιογραφικό είχε κυπριακούς σταθμούς (ΑΠΟΕΛ, ΑΕΚ Λάρνακας) και μισή σεζόν στην Λιντς. Διότι αφού εμπιστεύθηκε τον Τσάβι, είπε να το κάνει σωστά και να τον υποστηρίξει σωστά.

Δικές του επιλογές είναι και οι τρεις αναλυτές που δουλεύουν μαζί του. Οι Σέρχιο Γκαρσία, Τόνι Λόμπο, Νταβίντ Πρατς ήταν μαζί του στην Αλ Σάντ και τον ακολούθησαν στην Μπαρτσελόνα. Ο Πρατς ήταν το “δωμάτιο” του Τσάβι στα χρόνια της “Μασία” στην Μπαρτσελόνα. Πόσο πιο καθαρά να μας επικοινωνήσει η Μπαρτσελόνα ότι εμπιστεύθηκε “τυφλά” τον προπονητή της και του έδωσε όλα όσα ζήτησε προκειμένου εκείνος να εμπνέεται, να νιώθει ασφαλής και να έχει την πεποίθηση ότι όλα θα λειτουργήσουν με τον τρόπο του;

Το “λευκό χαρτί” φυσικά φαίνεται και στις επιλογές του στην διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού. Ο Τσάβι διέγραψε τις μαύρες λίστες, αυτές με τους “υπό παραχώρηση” ή “υπό διωγμό” ποδοσφαιριστές, και απέκτησε το ελεύθερο να χρησιμοποιήσει όποιον του “έκανε”. Με τις επιλογές του ο 42χρονος προπονητής δημιούργησε πολύ σύντομα στους ποδοσφαιριστές το αίσθημα ασφάλειας, όπως και αυτό της δικαιοσύνης. Και επειδή το ομαδικό πνεύμα είναι βασικό στοιχείο της νοοτροπίας του, οι “αναπληρωματικοί” έπαψαν να νιώθουν “περιθωριακοί’, όπως συνέβαινε στον καιρό του Ρόναλντ Κούμαν και σήμερα η Μπαρτσελόνα ζει την ευλογία να βλέπει τους παίκτες που έρχονται από τον πάγκο να βάζουν γκολ και να διακρίνονται.

Θα μπορούσα να μοιραστώ πολλές ακόμη λεπτομέρειες των βημάτων και των επιλογών που κάνει ο Τσάβι στους πρώτους 4,5 μήνες του προπονητικού βίου του στην Μπαρτσελόνα, αλλά δεν είναι αυτός ο πρωταγωνιστής της συγκεκριμένης ιστορίας. Είναι βέβαιο ότι θα μας δώσει την ευκαιρία να ρίξουμε πολύ περισσότερο φως στην δουλειά του, τη νοοτροπία, την φιλοσοφία, την ηγεσία του. Σε αυτό το σημείωμα προσπαθώ να εξηγήσω πώς το κάνει η Μπαρτσελόνα, ή με άλλα λόγια πώς πρέπει να λειτουργεί ένας ποδοσφαιρικός οργανισμός όταν αποφασίζει να προσλάβει έναν προπονητή για να της αλλάξει την αγωνιστική ταυτότητα και τη νοοτροπία και να την ξανακάνει νικήτρια. Διότι ο προπονητής δεν είναι μάγος - είναι ένας δημιουργικός διευθυντής, ο οποίος χρειάζεται να υποστηριχθεί από ένα πολυμελές επιτελείο και φυσικά να πάρει την εμπιστοσύνη και την υποστήριξη του προέδρου με τον “λευκή κόλλα” τρόπο που τη δείχνει ο Λαπόρτα στον Τσάβι και να λειτουργεί ανεμπόδιστος και ανεπηρέαστος ώστε να είναι “ο εαυτός του” και να κριθεί από το έργο του και όχι από τις επιλογές που κάνει υπό την πίεση των αμφισβητιών ή των “βαλτών” που κυκλοφορούν στα πόδια του. Κρατήστε στο μυαλό σας τα παραπάνω, και επιχειρείστε μια σύγκριση με τις ελληνικές πρακτικές κατά την αλλαγή προπονητή. Αυτά…