Ο ΠΑΣ έχει κερδίσει ήδη τρόπαιο και ας μην είναι από ασήμι
Αυτό που συμβαίνει φέτος στα Γιάννενα έχει χρόνια να συμβεί. Μια ομάδα κόσμημα για την πόλη, ένας προπονητής που με το μικρότερο μπάτζετ στην κατηγορία με το έργο του έχει βάλει τα γυαλιά σε όλους, μια διοίκηση που προσπαθεί να είναι δίπλα στην ομάδα και τον κόσμο να έχει αποκτήσει ξανά το αίσθημα της υπερηφάνειας για τον ΠΑΣ που είχε χαθεί τα τελευταία χρόνια. Και όλα αυτά απόρροια της σπουδαίας φετινής πορείας της ομάδας. Γιατί αυτό που έχουν καταφέρει φέτος οι Ηπειρώτες δεν μετριέται με τίτλο. Για ομάδες όπως ο ΠΑΣ Γιάννινα το φετινό κέρδος είναι κάτι πολύ περισσότερο από έναν τίτλο. Η υγεία που βγάζει, το ωραίο ποδόσφαιρο που παίζει και η παραδοχή από όλη την ποδοσφαιρική Ελλάδα για την ομάδα με το μικρότερο μπάτζετ αποτελούν κατάκτηση του Αργύρη Γιαννίκη και των παικτών του.
Αλήθεια, ποια άλλη ομάδα έχει ζορίσει τρεις φορές τον καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα; Καμία. Όταν ομάδες μεγαθήρια γνωρίζουν συντριβές ή βάζουν ένα πούλμαν μπροστά από τον τερματοφύλακά τους, ο ΠΑΣ Γιάννινα για άλλη μια φορά απέδειξε πως αν πιστεύεις στον εαυτό σου και στο πλάνο σου τότε θα δικαιωθείς.
Το ζητούμενο για τον ΠΑΣ στον χθεσινό πρώτο ημιτελικό ήταν να μείνει ζωντανός στο κυνήγι της πρόκρισης. Και αυτό γιατί ο Ολυμπιακός προερχόταν από την πεντάρα επί της ΑΕΚ, κι ερχόταν στους Ζωσιμάδες υποψιασμένος και χωρίς καμία διάθεση υποτίμησης. Και αυτό φάνηκε στο ξεκίνημα του αγώνα όταν οι παίκτες του Μαρτίνς με επιθετική άμυνα στο πρώτο τέταρτο (κάτι που είναι χαρακτηριστικό του «Άγιαξ της Ηπείρου») προσπάθησαν να πνίξουν τον αντίπαλό τους και να πετύχουν το γκολ που θα τελείωνε την πρόκριση. Μετά το πρώτο δεκαπεντάλεπτο, ο ΠΑΣ βρήκε τα πατήματά του στον αγωνιστικό χώρο, πήρε μέτρα στον αγωνιστικό χώρο και πιέζοντας ψηλά κατάφερε να ισορροπήσει το ματς. Μάλιστα, κατάφερε να προηγηθεί στο καλύτερο δυνατό σημείο του αγώνα λίγο πριν την ανάπαυλα με το πέναλτι του Εραμούσπε.
Μοιραίος ο Μιλιντσεάνου
Με το 1-0 υπέρ του το δεύτερο ημίχρονο θα ήταν βούτυρο στο ψωμί των Ηπειρωτών. Με τον Ολυμπιακό αναγκασμένο να ανεβάσει τις γραμμές του για το γκολ της ισοφάρισης, αυτό που έπρεπε να κάνει ο ΠΑΣ ήταν ένα κλέψιμο και μια γρήγορη αντεπίθεση στο τρανζίσιον για το δεύτερο γκολ. Και το κατάφερε όχι μία αλλά δύο φορές, αλλά ο Μιλιντσεάνου και τις δύο φορές νικήθηκε από τον Σα. Και όταν τις ευκαιρίες που σου παρουσιάζονται δεν τις μετουσιώνεις σε γκολ κάποια στιγμή θα τιμωρηθείς.
Έτσι, σε μια στιγμή αμυντικής αδράνειας και λάθος τοποθέτησης ο Χασάν με ένα εντυπωσιακό γυριστό έκανε το 1-1 πετυχαίνοντας το μίνιμουμ για τον πρώτο αγώνα. Πλέον με τον επαναληπτικό στο Γ. Καραϊσκάκης ο ΠΑΣ θα πρέπει να κάνει το τέλειο παιχνίδι, μια υπερβατική εμφάνιση για να κάνει το μεγάλο μπαμ και να γράψει ιστορία. Αν μπορεί να τα καταφέρει; Προφανώς και μπορεί, άλλωστε και στο πρωτάθλημα ηττήθηκε στην τελευταία φάση του αγώνα.
Πάντως, ακόμα και αν ο αποκλεισμός στην ρεβάνς έρθει εύκολα, αυτό δεν μειώνει καθόλου όχι μόνο την χθεσινή εμφάνιση αλλά την εν γένει παρουσία της ομάδας των Ιωαννίνων. Και η αποθέωση πριν τον αγώνα μέσα στην πόλη αλλά και το respect από όλους τους άλλους αντίπαλους οπαδούς δείχνει ότι ο ΠΑΣ Γιάννινα έχει κερδίσει ήδη τον δικό του τίτλο, και ας μην είναι από ασήμι.
ΥΓ. Μπορεί να στενοχωρήσω τους οπαδούς του ΠΑΟΚ και της ΑΕΚ, αλλά βλέποντας την αγωνιστική εικόνα των δύο Δικεφάλων καταλαβαίνει κανείς πόσο άτυχος ήταν ο ΠΑΣ στην κλήρωση. Με ΑΕΚ ή ΠΑΟΚ και πάντα με βάση την τωρινή τους παρουσία ο ΠΑΣ θα είχε πολλές περισσότερες πιθανότητες για να πάει στον τελικό.
ΥΓ1. Απίστευτος Εραμούσπε. Ο τρόπος που εκτέλεσε το πέναλτι με τέτοια ψυχραιμία, ήταν αξιομνημόνευτη. Ειδικά αν σκεφτεί κανείς πως στην ομάδα εκτελεί άλλος τα πέναλτι. Να πούμε εδώ πάντως πως δεν είναι η πρώτη φορά που ο Αργεντινός αναλαμβάνει τα πέναλτι με τέτοια επιτυχία, αφού το ίδιο είχε κάνει και στην Ουρακάν.
ΥΓ2. Το πανό των οπαδών του ΠΑΣ για τον Αργύρη Γιαννίκη τα λέει όλα για την σχέση και την αγάπη που υπάρχει στο πρόσωπο του 41χρονου τεχνικού. Ο ΠΑΣ και ο κόσμος τον πίστεψε και ο ίδιος το ανταπέδωσε με την φετινή ομάδα-θαύμα. Μπορεί μετά και το χθεσινό να ακουστούν νέες φήμες, αλλά και ο ίδιος γνωρίζει καλά ότι και για τον ίδιο η καλύτερη λύση είναι η παραμονή στην ομάδα. Γιατί με την ίδια σχεδόν ομάδα και τον ίδιο στην άκρη του πάγκου οι Ηπειρώτες του χρόνου μπορούν να στοχεύσουν σε κάτι καλύτερο, και μπορούν να το πετύχουν.
ΥΓ3. Τα όσα έζησαν οι ποδοσφαιριστές κατά την διάρκεια της διαδρομής στο γήπεδο από τους οπαδούς είναι εικόνες που θα τους μείνουν αξέχαστες για πάντα. Και είναι κρίμα που ο χθεσινός αγώνας δεν είχε κόσμο.
