O Παναθηναϊκός που γνώρισε ο Γιοβάνοβιτς έπαιζε ημιτελικό Champions League και το βίωμα δεν το ξεχνάς

Γιάννης Σερέτης Γιάννης Σερέτης
O Παναθηναϊκός που γνώρισε ο Γιοβάνοβιτς έπαιζε ημιτελικό Champions League και το βίωμα δεν το ξεχνάς

bet365

Ο Γιάννης Σερέτης γράφει για την αναμόρφωση του Παναθηναϊκού που δεν δέχεται εύκολα γκολ και τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς που λέει πως ακόμα η ομάδα του δεν έχει καταφέρει πολλά...

Προφανώς, ρεβάνς Κυπέλλου εναντίον του Βόλου στις 5 το απόγευμα προ-παραμονή Χριστουγέννων, ελάχιστοι την παρακολουθούν τηλεοπτικά. Αλλοι εργάζονται ακόμα, άλλοι είναι κολλημένοι στον κυκλοφοριακό εφιάλτη της ίσως χειρότερης πόλης στην Ευρώπη πια ως προς τις ώρες που ξοδεύει ο Αθηναίος στους δρόμους, άλλος τρέχει για ψώνια και δώρα, άλλος αξιοποιεί το απόγευμα παρέα με την οικογένεια. ΄Ηταν ένα από τα «κλασικά» παιχνίδια αυτό το Βόλος – Παναθηναϊκός 0-0 (που λογικά έστειλε στον «κουβά» την υφήλιο) που αν μείνεις στο αποτέλεσμα και στους τίτλους, δεν καταλαβαίνεις ούτε στο μισό τι έχει συμβεί.

Από τα παιχνίδια που ειδικά ένας οπαδός του Τριφυλλιού ή ένας ουδέτερος παρατηρητής της Superleague1 άξιζε να παρακολουθήσει για να διαπιστώσει πόσο έχει αλλάξει η μορφή, η απόδοση και ο τρόπος παιχνιδιού των δύο αντιπάλων. Πόσο πιο «μαγκωμένος» είναι πια ο Βόλος στους οποίου τα παιχνίδια επιτυγχάνονται κατά μέσο όρο 3,7 γκολ, πόση αυτοπεποίθηση έχουν δώσει στον Παναθηναϊκό οι 5 νίκες στα έξι τελευταία ματς μέχρι το χθεσινό στο οποίο η ισοπαλία έμοιαζε με νίκη – πρόκριση.

Το 0-0 στο καλύτερό του ημίχρονο


Το χθεσινό πρώτο ημίχρονο μπορεί κάποιος να ισχυριστεί βάσιμα ότι ήταν το καλύτερο του Παναθηναϊκού στην τρέχουσα σεζόν βάσει της αξίας του αντιπάλου! Κι ας έμεινε (για πρώτη φορά εφέτος σε ολόκληρο 90λεπτο) ο Καρλίτος στον πάγκο, διότι ο Γιοβάνοβιτς ήθελε πιθανότατα να δώσει την ευκαιρία του Κυπέλλου στον Μακέντα (λάθος του και ο Ιταλός δεν δικαίωσε την επιλογή του κόουτς). Κι ας έμεινε νοκ άουτ ο Χουάνκαρ (μυϊκός τραυματισμός σύμφωνα με την ενημέρωση της ΠΑΕ) με αποτέλεσμα να «απενεργοποιηθεί» επιθετικά η πιο παραγωγική πτέρυγα του Παναθηναϊκού. Ο Σένκεφελντ με τον Βέλεθ «διέγραψαν» τον Φαν Φέερτ των 8 γκολ στο πρωτάθλημα, ο Ρουμπέν με τον Βιγιαφάνιες έκοβαν και έραβαν στη μεσαία γραμμή, ο Κώτσιρας με τον Αϊτόρ είχαν μετατρέψει τη δεξιά πτέρυγα σε αεροδιάδρομο, ο Χατζηγιοβάνης έκανε ό,τι ήθελε από αριστερά με τον Μπαριέντος (μέχρι που πατούσε στην περιοχή και τα έστελνε άουτ…), το ματς ήταν για 0-3 από το 45’. Εμεινε στο 0-0.

Και αφού έμεινε εκεί, ο Παναθηναϊκός ήταν πιο «συνεσταλμένος» στο β΄ ημίχρονο. Πιο προσεκτικός. Πιο «μαζεμένος». Δεν έπαιζε πια για τη νίκη, αλλά μόνο για το αποτέλεσμα, έχοντας το μυαλό του στο «να μην γίνει η στραβή». Ε, λοιπόν, η στραβή δεν έγινε ποτέ, παρότι το ματς «φώναζε» για επιβεβαίωση του πανάρχαιου ποδοσφαιρικού αξιώματος: αφού έχεις χάσει τρία – τέσσερα γκολ παίζοντας 11 Vs 11 και έχεις χαμένο τετ α τετ (Μακέντα στο 82’) και δοκάρι από τέσσερα μέτρα (Μαουρίσιο στο 86’) μετά την αποβολή του Γκρίλο στο 80’, θα το «φας». Ε, δεν πανικοβλήθηκε, ούτε το… έφαγε διότι πλέον υπάρχει στην αμυντική γραμμή του και ένας παίκτης που λέγεται Μπαρτ Σένκεφελντ.

Η διαφορά με Σένκεφελντ στην ενδεκάδα

Ο Ολλανδός ήταν πιο θαρραλέος συγκριτικά με το 90λεπτο ντεμπούτο του εναντίον του ΠΑΣ Γιάννινα. Επαιρνε μέτρα, έκανε τις ντρίμπλες του, άνοιγε το παιχνίδι, μιλούσε στους συμπαίκτες του, καθάριζε στον αέρα, έκανε και τον Βέλεθ να φαίνεται πιο ολοκληρωμένος και αποτελεσματικός αμυντικός. Κι όλο «αυτό» κράτησε όρθια μια ομάδα που λόγω της επιπολαιότητας, της αστοχίας και σε γτελική ανάλυση της χθεσινής της ανικανότητας στην τελική φάση έπαιξε με τη φωτιά του αποκλεισμού μέχρι το 93’. Δεν κάηκε παρότι άρχισε να βλέπει το ρολόι από το 60’ (μέχρι και την αποβολή του Γκρίλο στο 80’ για το εσκεμμένο φάουλ στον Παλάσιος που έκανε το ταχύτερο σπριντ του στον Παναθηναϊκό όντας φρέσκος ως «αλλαγή»). Παρότι ο Βόλος στο τελευταίο πεντάλεπτο κέρδισε δυο – τρεις στατικές φάσεις – «λουκούμι» για… τραγικό επίλογο. Παρότι ο Γιοβάνοβιτς είχε καθυστερήσει αφάνταστα στις αλλαγές και δεν έβαλε ποτέ στο γήπεδο τον Καρλίτος και τον Αλεξανδρόπουλο.

Τρεις ευκαιρίες σε εννιά ώρες ποδοσφαίρου

Σε ματς για… 0-4, πήρε την πρόκριση με το «μηδέν» στην άμυνα. Όπως είχε συμβεί και στο Περιστέρι, με το 0-1 του Μακέντα. Ο Ατρόμητος, όμως, τότε, του είχε δημιουργήσει και τρεις ευκαιρίες. Ο Βόλος; Μηδέν! Μηδέν οξέα, μηδέν λιπαρά! Μηδέν τελικές προσπάθειες, μηδέν γκολ! Εύκολο; Ρωτήστε τον ΠΑΟΚ, την ΑΕΚ, τον Ολυμπιακό, τους πάντες εκτός από τον ΟΦΗ που ήταν μέχρι χθες η μοναδική ομάδα που είχε κατορθώσει να διατηρήσει ανέπαφη την εστία της απέναντι σ’ ένα σύνολο το οποίο παρότι μετράει πλέον 4 ισοπαλίες – 7 ήττες στα τελευταία 11 παιχνίδια και έχει αλλάξει προπονητή (Μπράτσος αντί Αμπασκάλ) δεν είναι εύκολο να αλλάξει το πετσί του: χτίστηκε το καλοκαίρι για να παίζει ποδόσφαιρο και προσπαθεί να παίζει ποδόσφαιρο.

Μόνο που χθες έπεσε απέναντι σε μια ομάδα που – εξαιρουμένου του ντέρμπι εναντίον της ΑΕΚ – έχει δεχθεί τρεις ευκαιρίες στα τελευταία της έξι ματς! Τρεις ευκαιρίες και δύο γκολ σε εννέα ώρες ποδοσφαίρου. Μια η Λαμία (γκολ Αραμπούλι), μια ο Βόλος στη Λεωφόρο (γκολ Φερνάντες), μία ο Παναιτωλικός (σουτ Καρέλη στον Μπρινιόλι), μηδέν Ατρόμητος, ΠΑΣ Γιάννινα, μηδέν χθες και ο Βόλος που συνήθως τον παίζεις “over” ή goal-goal και έχεις το κεφάλι σου ήσυχο…

Το σωστό είπε ο Γιοβάνοβιτς

Παρ’ όλα αυτά, ο Γιοβάνοβιτς είπε με δόση υπερβολής το ακριβές: «Δεν έχουμε καταφέρει πολλά πράγματα». Και το έθεσε σωστά: «Είχαμε φέρει τον κόσμο στη Λεωφόρο, είχαμε άσχημα αποτελέσματα, τον διώξαμε, προσπαθούμε να τον ξαναφέρουμε πίσω». Ειλικρινής. Όχι γιατί του… έχει πει κάποιος ότι αυτά πρέπει να λέει. Όχι μόνο διότι είναι απόλυτα συνειδητοποιημένος για το μεταβατικό στάδιο που τρέχει η ομάδα του.

Αλλά διότι έχει ζήσει και μεγαλώσει δέκα χρόνια ως ποδοσφαιριστής στην Ελλάδα από το 1988 έως το 1998 με τον Παναθηναϊκό του Σαραβάκου και του Βαζέχα, του Βάντσικ και του Αποστολάκη, του Μαραγκού και του Δώνη, του Καλλιτζάκη και του Ουζουνίδη, του Δανιήλ, του Οσιμ και του Ρότσα. Τον Παναθηναϊκό για τον οποίο ήταν αποτυχία η δεύτερη θέση και η απώλεια του Κυπέλλου. Όχι τον Παναθηναϊκό στον οποίο θεωρείται επιτυχία η τέταρτη θέση και η συμμετοχή στον τελικό του Κυπέλλου. Κι’ αυτό, παρά τις μετρίου επιπέδου παραστάσεις του (στην Ελλάδα, την Κύπρο και τα ΗΑΕ) είναι τόσο πολύτιμο για τον σύλλογο, όσο και το ότι παραμένει ένας «κανονικός» προπονητής και ένας καλός άνθρωπος.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Γιάννης Σερέτης
Γιάννης Σερέτης

Τυχερός που πρόλαβε τα 80's πιτσιρίκι, τα 90's έφηβος, τα 00's ως επαγγελματίας. Παιδιόθεν λάτρης των στατιστικών και της μπάλας παντός χρώματος.
Κυρίως της παλιάς... ασπρόμαυρης, αν και στο κλειστό του ΓΣΠ έχει περάσει δεκάδες απογεύματα. Σχεδόν πάντα “αντιρρησίας”, σχεδόν πάντα αισιόδοξος, σχεδόν πάντα ξεροκέφαλος: είναι αφόρητοι αυτοί οι Ταύροι...