Από τη Ρωσία με… αγάπη (pics & vids)

Σταύρος Σουντουλίδης Σταύρος Σουντουλίδης
Από τη Ρωσία με… αγάπη (pics & vids)

bet365

Ο Σταύρος Σουντουλίδης ταξιδεύει μαζί με τον ΠΑΟΚ στο Κρασνοντάρ και γράφει για τις προηγούμενες παρουσίες του «Δικεφάλου» στη Ρωσία και την πρώην Σοβιετική Ένωση.

Εχουν περάσει πενήντα επτά χρόνια από τότε που βγήκε στους κινηματογράφους η πασίγνωστη ταινία, μόλις ένα χρόνο μετά τη γέννηση του κινηματογραφικού Μποντ, κι όμως ο τίτλος της παραμένει επίκαιρος, διαχρονικός και συν τοις άλλοις κολλάει στην παρουσία του ΠΑΟΚ στη Ρωσία, ένα βήμα πριν από την είσοδό του στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.

Δράση τότε, με τον Σον Κόνερι στον πρωταγωνιστικό ρόλο του 007 μιας ταινίας που το BBC τη χαρακτήρισε «ένα φιλμ που φαίνεται όλο και καλύτερο όσο περνάνε τα χρόνια», δράση και τώρα περίπου 1200 χλμ. μακριά από τη Μόσχα στον νότο της αχανούς χώρας, που το αρχικό όνομα της πόλης σήμαινε το «Δώρο της Αικατερίνης» ως αναγνώριση της παροχής γης από την Μεγάλη Αικατερίνη στην περιοχή του Κουμπάν στους Κοζάκους της Μαύρης Θάλασσας. Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, το Αικατερινοντάρ μετονομάστηκε σε Κρασνοντάρ.

Η πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων το 1989 συμπαρέσυρε τα πάντα και στον αθλητισμό και το ποδόσφαιρο. Ο διαμελισμός της ΕΣΣΔ έφερε τα πάνω-κάτω, πάντως τα ιστορικά παιχνίδια του ΠΑΟΚ απέναντι στην παντοδύναμη Ντιναμό Κιέβου, πρωταθλήτρια Σοβιετικής Ένωσης την σεζόν 1975-76, λογίζεται απ’ τους παλιούς ως οι δύο πρώτες αναμετρήσεις απέναντι σε ρωσικές ομάδες!

Το φθινόπωρο του 1976 η υπερδύναμη του Σοβιετικού ποδοσφαίρου, με τον «Νουρέγιεφ» Όλεγκ Μπλαχίν στη σύνθεσή της ξανά συστήθηκε στο ελληνικό κοινό, αυτή τη φορά με ακόμη πιο εκκωφαντικό τρόπο. Ένα χρόνο νωρίτερα η Τούμπα, είχε φιλοξενήσει, «με «πατριωτική αξιοπρέπεια», τα «τρομερά παιδιά» του Βαλερί Λομπανόφσκι και τον Ολυμπιακό στο 2-2 για τον πρώτο γύρο του κυπέλλου πρωταθλητριών.

Ο πρωταθλητής της επόμενης σεζόν, ΠΑΟΚ, έχοντας ξεπεράσει το χαμηλό εμπόδιο της Ομόνοιας Λευκωσίας, είχε την ατυχία να πέσει πάνω στο… βουνό που άκουγε στο όνομα: Ντιναμό Κιέβου.

Σε μια από τις χειρότερες ευρωπαϊκές στιγμές του, ο «Δικέφαλος», υπό την καθοδήγηση του Μπράνκο Στάνκοβιτς, υποχρεώθηκε σε δύο ήττες (4-0, 0-2) και αποχαιρέτησε νωρίς νωρίς το κύπελλο πρωταθλητριών. Μια ομάδα που είχε κατακτήσει το κύπελλο κυπελλούχων, τη σεζόν 1974-75, και το Σούπερ Καπ, επικρατώντας εύκολα στους διπλούς τελικούς της Μπάγερν Μονάχου.

Ο μύθος της εποχής λέει πως στα αποδυτήρια του «Ρεπουμπλικάνσκι» δεν υπήρχε θέρμανση, κάτι που ανάγκασε τον αείμνηστο Αρίστο του ΠΑΟΚ να βρει ζεστασιά στο λεωφορείο της ελληνικής αποστολής. Αποχωρώντας από το γήπεδο, μετά την αποβολή του, έβαλε μια φόρμα και μαζί με τον Βασίλη Αλεκοζίδη, υπάλληλο της ομάδας, έφυγαν κατευθείαν και πήγαν στο λεωφορείο, υποχρέωσαν τον οδηγό να βάλει μπρος τη μηχανή για να ζεσταθούν μέχρι να τελειώσει ο αγώνας!

Διαβάστε πολλά περισσότερα για το παρασκήνιο των αναμετρήσεων Ντιναμό Κιέβου – ΠΑΟΚ στο θέμα για τον Όλεγκ Μπλαχίν ή Όλεγκ Μπλοχίν, το ίδιο μας κάνει…

Ο «Δικέφαλος» επισκέπτεται για έκτη φορά τη Ρωσία με ανάμεικτα συναισθήματα από τις προηγούμενες πέντε παρουσίες του. Αν θυμηθούμε την τελευταία επίσκεψη πριν από δύο χρόνια και την αναμέτρηση με την Σπαρτάκ Μόσχας για τον 3ο προκριματικό γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ, θα δούμε την καλή όψη του νομίσματος.

Οι «ασπρόμαυροι» είχαν αποκλείσει τους Ρώσους μένοντας όρθιοι στην Otkritie Arena (0-0) μετά τη νίκη τους με 3-2 στην Τούμπα. Κάτι που δεν μπόρεσαν να κάνουν σε μια από τις καλύτερες ευρωπαϊκές παραστάσεις τους επτά χρόνια νωρίτερα απέναντι στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας.

Τότε, ο ΠΑΟΚ ταξίδεψε στην παγωμένη πρωτεύουσα της Ρωσίας προκειμένου να διεκδικήσει την πρόκρισή του στη φάση των «16» του Γιουρόπα Λιγκ, έχοντας ηττηθεί με 1-0 στη Θεσσαλονίκη. Ο «Δικέφαλος», κακά τα ψέματα, δεν είχε τύχη μαζί του το βράδυ της 22ας Φεβρουαρίου στην παγωμένη Μόσχα και στο απέραντο στάδιο «Λουζνίκι». Ένα γήπεδο, που μέχρι τότε, έμοιαζε με… σουβενίρ των χρόνων της ΕΣΣΔ και των επιβλητικών κατασκευών της. Άλλαξε όψη, εκσυγχρονίστηκε, για το Μουντιάλ της Ρωσίας, όμως για τον ΠΑΟΚ το παλιό γήπεδο θα του θυμίζει για πάντα την εκπληκτική παράσταση «football on ice» επί της σκηνής του.

Την παραμονή του αγώνα το θερμόμετρο στον αγωνιστικό χώρο έδειχνε -21 βαθμούς Κελσίου. Τα πάντα ήταν χιονισμένα, οι κερκίδες, οι διάδρομοι, πλην του χλοοτάπητα, με συνθετικό χορτάρι για να αντέχει στις πολικές θερμοκρασίες που επικρατούσαν στη ρωσική πρωτεύουσα. Η ΟΥΕΦΑ είχε αποφασίσει πως αν λίγο πριν από την σέντρα το θερμόμετρο έδειχνε -20 βαθμούς θα ανέβαλλε το παιχνίδι για την επομένη μέρα, τελικά έδειξε -18 και το ματς έγινε κανονικά.

Μ’ ένα γκολ του Μουσλίμοβιτς ισοφάρισε το σκορ του πρώτου αγώνα, αλλά μια χαμένη ευκαιρία του Σαλπιγγίδη και ένα πέναλτι, που αρχικά απόκρουσε ο Κρέσιτς, όμως έγινε γκολ από τον Ιγκνάσεβιτς, αφού η μπάλα χτύπησε και στα δύο δοκάρια, έφερε τον αποκλεισμό.

Ένα χρόνο αργότερα τα… μωρά του Μπόλονι στάθηκαν όρθια στο Central Stadium, του Καζάν (2-2), ενώ πριν από πέντε χρόνια ξαναβρέθηκε στο Κρασνοντάρ για την 4η αγωνιστική των ομίλων του Γιουρόπα Λιγκ. Η ήττα με 2-1 είναι το μόνο που ίσως θυμούνται όσοι είχαν βρεθεί και τότε σ’ εκείνο το παιχνίδι, που είχε γίνει στο παλιό γήπεδο της πόλης.

Α, και την παρουσία εκατοντάδων Ελληνων ομογενών της ευρύτερης περιοχής, που παρακολούθησαν την αναμέτρηση με τον Ιβάν Σαββίδη αγκαλιά και με τις κλασικές περικεφαλαίες να ξεχωρίζουν στις κατάμεστες κερκίδες του «Κουμπάν».

Με μια εμφάνιση κάτω του μετρίου ο «Δικέφαλος» (του Ιγκόρ Τούντορ) απώλεσε και τις τελευταίες μαθηματικές ελπίδες για πρόκριση στα νοκ άουτ παιχνίδια.

Ο μόνος ποδοσφαιριστής που έπαιξε σ’ εκείνο το ματς και βρίσκεται ακόμα και σήμερα στο ρόστερ του ΠΑΟΚ, είναι ο Δημήτρης Πέλκας. Όλοι οι υπόλοιποι έχουν χαιρετήσει…

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Σταύρος Σουντουλίδης
Σταύρος Σουντουλίδης

Στα 17 του έκανε τα πρώτα του βήματα, ανεβαίνοντας με «κοντό παντελονάκι» τα σκαλοπάτια του κτιρίου της «Μακεδονίας», επί της Μοναστηρίου, χαζεύοντας από απόσταση «ιερά τέρατα» της θεσσαλονικιώτικης δημοσιογραφίας. Ένας κλασικός «εφημεριδάς» ολκής, ο αείμνηστος Σταύρος Μπαλτίδης φρόντισε και του έδωσε τα κατάλληλα εφόδια στα πρώτα του βήματα, άλλωστε η εφημερίδα παραμένει η πρώτη και μοναδική αγάπη του.

Έχοντας περάσει από το σύνολο των εντύπων της Θεσσαλονίκης («Μακεδονία», «Αγγελιοφόρος», «Σπορ του Βορρά»), αποτέλεσε βασικό στέλεχος του περιοδικού «Φωνή των Σπορ», μιας πρωτοποριακής προσπάθειας για τα δεδομένα της Βόρειας Ελλάδας στα τέλη της δεκαετίας του ’90. Το 1995 η τηλεόραση μπήκε στη ζωή του με το Star Channel, ακολούθησε η ΕΡΤ-3, βίωσε τη «μαγεία» του ραδιοφώνου (FM-100, Helexpo 105 FM, Flash 96.0) και αρκετά νωρίς, κάπου γύρω στο 2005, «κολύμπησε» στον ωκεανό του διαδικτύου, με τις πρώτες αμιγώς αθλητικές ιστοσελίδες, το «Sportnews.gr», πολύ πριν δηλαδή αποτελέσει μέλος της μεγάλης παρέας του Gazzetta.

Η ενασχόληση του με το ρεπορτάζ του ΠΑΟΚ τον οδήγησε να περάσει το κατώφλι της Τούμπας και να ζήσει «από μέσα», ως μέλος του Γραφείου Τύπου, την περίοδο της… επανάστασης του Ζαγοράκη.