Αυτός ο τελικός δεν έχει φαβορί
Και τώρα, που φτάσαμε στον τελικό, το κυρίαρχο ερώτημα σε σχέση με τις ψυχαγωγικές μας προσδοκίες δεν είναι το αν έφτασαν ή όχι μέχρι εκεί οι κατά τεκμήριο κορυφαίες ομάδες που κυκλοφόρησαν στην διοργάνωση αλλά το αν τα όσα μας έχουν δείξει αποτελούν προδιαγραφές που μας δημιουργούν βάσιμη προσδοκία για μια μεγάλη ποδοσφαιρική βραδιά. Αν εξετάσει κανείς το ζευγάρι του τελικού υπό αυτό το πρίσμα, τρίβει τα χέρια του από ευχαρίστηση: μας προέκυψε ένα ολόφρεσκο ζευγάρι, που δεν το έχουμε ξαναδεί ποτέ σε τελικό, και μας προσφέρεται στην πολύ λαμπερή συσκευασία που δημιουργούν οι επιδόσεις των δύο μονομάχων.
H “γηπεδούχος” Παρί έφτασε στον τελικό από τον - συγκριτικά - ευκολότερο δρόμο. Ομως τόσο η Αταλάντα όσο και η Λειψία της έβαλαν προβλήματα και την πέρασαν από δοκιμασίες. Η αντίδραση της Παρί ήταν πιο ώριμη και πιο ισχυρή, σε χαρακτήρα, από ποτέ. Δεν έπαψε να προσπαθεί με την ποιότητα και το σχέδιο της για να κάμψει την αντίσταση της Αταλάντα ούτε στο 90’, και δικαιώθηκε. Βγήκε από την δύσκολη θέση στην οποία πήγε να τη βάλει η Λειψία στην αρχή του β’ ημιχρόνου όταν η γερμανική ομάδα εγκατέλειψε την παθητική στάση και έπαιξε επιθετική άμυνα με θράσσος σε όλο το μήκος και το πλάτος του τερέν. Η αίσθηση που δημιούργησε η Παρί στον παρατηρητή κατά τον προημιτελικό και τον ημιτελικό είναι ότι νιώθει και συμπεριφέρεται πλέον σαν πιο ώριμη και έτοιμη από ποτέ. Με όλα τα αστέρια της διαθέσιμα, και με έναν τόσο ικανό προπονητή να έχει τόσο τονώσει την αυτοπεποίθηση και την εσωτερική πίστη του, η Παρί Σεν Ζερμέν πείθει τον εαυτό της ότι είναι έτοιμη να κατακτήσει το Champions League.
To hangover της 8αρας στην Μπαρτσελόνα επηρέασε πολύ την Μπάγερν στον ημιτελικό. Μια τόσο μεγάλη νίκη επί ενός τόσο μεγάλου αντιπάλου δεν είναι εύκολη στην ψυχική και πνευματική διαχείρισή της από έναν προπονητή. Ο Χάνσι Φλικ είχε προηγούμενη εμπειρία, ως συνεργάτης του Γιόακιμ Λεβ στην Εθνική Γερμανίας τον Ιούλιο του 2014. Είχε και την εμπειρία της διαχείρισης του 2-7 στο Λονδίνο επί της Τότεναμ τον περασμένο Οκτώβριο, αλλά και τότε ήταν βοηθός, του Νίκο Κόβατς. Κι είναι μια άλλη εντελώς επιστήμη η στάση σου ως μάνατζερ όταν έχεις την πρώτη ευθύνη συγκριτικά με τη στάση σου ως συνεργάτης αυτού που αποφασίζει και ουσιαστικά ορίζει τη νοοτροπία μιας ομάδας. Στον ημιτελικό με την Λιόν η Μπάγερν έδινε για περίπου 20’ λεπτά την εντύπωση ότι δεν ήταν ούτε νοητικά συγκεντρωμένη ούτε ψυχικά δεσμευμένη στο παιχνίδι. Έδινε την εντύπωση ομάδας που δρούσε με την ψευδαίσθηση ότι το 8-2 επί της Μπάρτσα αγοράζει εισιτήριο για τον τελικό. Το αγωνιστικό σχέδιό της ήταν αναποτελεσματικό σε φάση άμυνας, παρόλο που η Λιόν ακολουθούσε το ίδιο μοτίβο ανάπτυξης επιθέσεων με αυτό που είχε ακολουθήσει στο ματς με την Μάντσεστερ Σίτι. Η διαφορά ατομικής ποιότητας ήταν η βάση για να στηρίξει πάνω της η Μπάγερν το έργο της πρόκρισης στον τελικό. Εκεί που η Λιόν είχε τον Ντεπάι και τον Εκαμπί η Μπάγερν είχε τον Γκνάμπρι.
Στην μεγάλη εικόνα όμως στον τελικό έφτασε μια ομάδα που έχει με συνέπεια δημιουργήσει την εικόνα ενός συνόλου που επιτίθεται διαρκώς στον αντίπαλο, με την μπάλα ή χωρίς, και έχει τα στοιχεία για να επικρατήσει απέναντι στον οποιονδήποτε.
Έχει φαβορί ο τελικός; Η προεκτίμηση είναι μια δεξιότητα για την οποία πληρώνονται με εκατομμύρια ευρώ ετησίως οι προπονητές. Και η απάντηση σε αυτή την ερώτηση είναι πολύ σύνθετη.
Στους πάγκους βρίσκονται δύο πολύ ικανοί Γερμανοί προπονητές. Οι παραστάσεις που έχουμε από τον Χάνσι Φλικ είναι πολύ λιγότερες από αυτές που έχουμε από τον Τόμας Τούχελ. Αν όμως έπρεπε να δώσω προβάδισμα σε μια εκ των δύο ομάδων κοιτάζοντας στη θέση του προπονητή, θα το έδινα στην Παρί λόγω της αποδεδειγμένης ευελιξίας του Τούχελ στην διαχείριση των καταστάσεων παιχνιδιού που συναντά μπροστά του. Αντιμετώπισε με μεγάλο σεβασμό την Λειψία, δίχως ίχνος υπεροψίας και χωρίς καμιά αναστολή στην εφαρμογή της ιδέας του για την επιθετική άμυνα και τη δουλειά χωρίς την μπάλα. Κατά τη διάρκεια του Champions League έδειξε ότι δεν είναι δογματικός: έβαλε την ομάδα του να παίξει άμεσο παιχνίδι με μεγάλες μπαλιές προς το βάθος της επίθεσης προκειμένου να αποφύγει την πίεση του αντιπάλου του δίχως το “κόλλημα” της ανάπτυξης των επιθέσεων από τους αμυντικούς του. Και ο Φλικ έχει κάνει πράγματα κατά την εξέλιξη της Bundesliga. Στο Champions League όμως οι δοκιμασίες που συνάντησε ήταν μικρότερες. Δεν του έβαλε δύσκολα η Τσέλσι, δεν άντεξε πολύ η Μπαρτσελόνα, δεν ήταν αποτελεσματική η Λιόν για να την προβληματίσει περισσότερο, κι έτσι το δείγμα του 55χρονου προπονητή δεν είναι όσο ευκρινές είναι αυτό που έχουμε από τον Τούχελ.
Στο τερέν τα σημεία υπεροχής των δύο ομάδων είναι προφανή δια γυμνού οφθαλμού. Αν ήταν και οι δύο πλήρεις, θα έδινα ισχνό προβάδισμα στην Μπάγερν. Αν όμως η Παρί, που έχει πλέον Μπαπέ και Ντιμαρία, έχει στην ενδεκάδα τον Κέιλορ Νάβας και τον Βεράτι, θα βάλει στο τερέν την καλύτερη σύνθεση της, σε αντίθεση με την Μπάγερν, στην περίπτωση που ο Φλικ κρίνει ότι δεν είναι έτοιμος ο Παβάρ. Με άλλα λόγια, αν ο Κίμιχ παραμείνει στο δεξί άκρο και δεν βρεθεί στον κεντρικό άξονα, οι Τιάγκο - Γκορέτσκα θα δοκιμαστούν πολύ, όσο συνεπείς και αν προσπαθήσουν να είναι στο ανασταλτικό κομμάτι. Κι αν ο Ντέιβις έχει όσο κουρασμένο μυαλό είχε απέναντι στη Λιόν και ο Μίλερ (πρώτος σε τρεξίματα στο α’ με τη Λιόν) μείνει στο β’ από δυνάμεις, η Μπάγερν θα έχει πρόβλημα, το οποίο θα γίνει μεγαλύτερο αν τα μυϊκά προβλήματα του Μπόατενγκ (αντιμετώπισε τέτοια και στον προημιτελικό και στον ημιτελικό) επανεμφανιστούν.
Και φτάνουμε στον χαρακτήρα: η Μπάγερν έχει στο τερέν ποδοσφαιριστές που το έχουν ξανακάνει. Θεωρητικώς αυτός είναι ένας παράγοντας με πιθανότητες να αποδειχθεί αποφασιστικός. Έχει όμως και ποδοσφαιριστές που … ζαλίστηκαν στον ημιτελικό, και έχει και τον Λεβαντόφσκι που δεν έχει βάλει “καθοριστικό” γκολ σε μεγάλο παιχνίδι σε νοκ άουτ φάση στο Champions League με την Μπάγερν.
Μέχρι χθες η Παρί έβλεπε διαρκώς φαντάσματα. Θεωρητικώς όμως το χθες το άφησε πίσω της χάρη στην πρόκριση επί της Αταλάντα. Παρ’ όλα αυτά, ο χαρακτήρας της Παρί θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από τον Νεϊμάρ, τον οποίο ο Τούχελ έχει χρίσει ή αποδεχθεί ως ηγέτη. Αν ο Βραζιλιάνος δεν ζαλιστεί όπως έκανε στα τετ α τετ με την Αταλάντα, μπορεί να εμπνεύσει και να παρασύρει τους υπόλοιπους με συμπαραστάτη τον Ντι Μαρία που το έχει ξανακάνει.
Οδηγεί σε συμπέρασμα αυτή η ανάλυση; Αν κάποιος περιμένει από ένα κείμενο να του πει ποιος θα κατακτήσει το Champions League 2020, όχι. Αμφισβητεί όμως την γενική αίσθηση που έχουν δημιουργήσει τα media σχετικά με τον τίτλο του φαβορί, όπως και οι στοιχηματικές εταιρείες που δίνουν προβάδισμα στην Μπάγερν. Στα μάτια μου αυτός είναι ένας τελικός - ορισμός του “50-50”.
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
