Σε κάτι τέτοιες βραδιές οι αναλύσεις και τα... αναθέματα δίνουν και παίρνουν. Η προσμονή και οι απαιτήσεις είναι τέτοιες που πάνω στην απογοήτευση μπορεί εύκολα κανείς να καταφύγει στην υπερβολή. Η πραγματικότητα είναι πως ο φετινός Ολυμπιακός των εξαιρετικών εμφανίσεων με Άρσεναλ εκτός και με Ντιναμό Ζάγκρεμπ έχασε από μία Άντερλεχτ που σαφώς και δεν είναι ανώτερη από την ομάδα που είχε αντιμετωπίσει το 2013. Σε εκείνο το ματς του Τσάμπιονς Λιγκ με το χατ τρικ του Μητρογκόλ που εάν ο Ρομπέρτο δεν είχε πιάσει το πέναλτι του Κλίεσταν μπορεί να υπήρχε άλλη τροπή. Και επίσης ο Ολυμπιακός ηττήθηκε στις Βρυξέλλες από μία ομάδα που γενικότερα δεν είναι καλύτερή του. Ας δούμε όμως τα δέκα σημεία που μπορούμε να σταθούμε για το 1-0 των Βρυξελλών:

1. Η Άντερλεχτ έδειξε πως έχει χειρότερη άμυνα από τον Ολυμπιακό. Μεσοεπιθετικά έχει ποιότητα και άκρως επικίνδυνους παίκτες όπως ο Τζούρισιτς αλλά στα μετόπισθεν έχει τρομερά προβλήματα. Κάποιες στιγμές ήταν σαν... παιδική χαρά η άμυνά της. Με λίγο παραπάνω πίεση και έναν ή δύο ικανούς παίκτες στην γραμμή κρούσης η... ζημιά γίνεται. Και όμως οι ερυθρόλευκοι με 61% κατοχή και 8 - 11 τελικές δεν μπόρεσαν ειδικά μετά το 1-0 να γίνουν ιδιαίτερα απειλητικοί και να φτάσουν έστω στο 1-1. Τζάμπα ήττα για τους Πειραιώτες σε ένα ματς που θα μπορούσαν ακόμα και να το είχαν κερδίσει με μία Άντερλεχτ - που όπως επισημάναμε και πιο πάνω - δεν είναι ανώτερη της ομάδας του 2013.

2. Ο ρέφερι Μπέμπεκ αρνείται καταφανέστατο πέναλτι στον Ολυμπιακό για το χέρι του Οκάκα στο 33'. Ξεκινάει και μοιράζει εύκολα κίτρινες στους ερυθρόλευκους, όπως αυτήν του Σαλίνο στο 4', προκαλώντας και σχετικό 'φόβο' για μία δεύτερη: 2-5 οι κίτρινες στον αγώνα. Επιπλέον στο πολύ σκληρό μαρκάρισμα του Ντεσάχτ στον Σεμπά βγήκε μόνο κίτρινη κάρτα από τον Κροάτη... Σαφώς και η διαιτησία έχει επηρεάσει την ροή του αγώνα σε βάρος των Πειραιωτών. Συν το... μπέρδεμα στην φάση του γκολ των Βέλγων που αρχικά επέμενε πως δεν θα κατακυρωθεί για να αποφασίσει ακολούθως και μιλώντας με τον βοηθό του πως τελικώς το γκολ μετράει, παίρνοντας πάνω του την φάση.

3. Ο Ρομπέρτο έχει κάνει αναμφίβολα την μεγάλη γκέλα του ματς (σ.σ. και ως αρχηγός που είναι έχει και μία ευθύνη παραπάνω) με το διώξιμό του πάνω στον σκόρερ Μποντζί στην έξοδό του στο κόρνερ του Μπούτνερ, όμως και η άμυνά του τον έχει... προδώσει αρκετές φορές ειδικά στο α' μέρος επιτρέποντας στην Άντερλεχτ να βγάλει και κάποιες αρκετά εύκολες φάσεις και τον ίδιο σε καλές επεμβάσεις. Σε κάκιστη μέρα ο Ντα Κόστα (σ.σ. δείχνοντας πόσο πολύ έλλειπε τελικά ο Σιόβας που εκτός από την δυναμική του στα μετόπισθεν έδινε και όγκο και ύψος σε στημένα και προωθήσεις στην επίθεση) αλλά και αμυντικά ο Μαζουάκου. Από τα αριστερά γενικά προέκυψαν αρκετά προβλήματα ιδίως στο πρώτο 45λεπτο. Σαφώς καλύτερα τα πήγαν οι Μποτία και Σαλίνο και ειδικά ο δεξιός μπακ των πρωταθλητών Ελλάδας.

4. Ο Φορτούνης έχει εξελιχθεί τόσο πολύ σε παίκτη - κλειδί που το παιχνίδι του Ολυμπιακού μπορεί να γίνει προβλέψιμο. Και γίνεται... Με ποιόν τρόπο; Πολύ απλά εάν κλειστεί καλά και βγει εκτός ματς και ρυθμού - όπως έγινε χθες - τότε οι ερυθρόλευκοι αδυνατούν να δημιουργήσουν σωστά και να κυκλοφορήσουν όπως πρέπει την μπάλα. Είναι σαν κομμένοι στα δύο. Σαν εγκλωβισμένοι. Επιπροσθέτως όσο καλός και ποιοτικός και τεχνίτης και εάν είναι ο Έλληνας άσος ουσιαστικά φέτος κάνει την πρώτη του γεμάτη χρονιά στον Ολυμπιακό και την πρώτη πολύ καλή του σεζόν. Δεν γίνεται να επωμίζεται διαρκώς το βάρος του ηγέτη και μέσα σε ένα ματς πολλές φορές να τα περιμένουν όλοι (όλα) από εκείνον.

5. Ο Ιντέγιε παραμένει σε πολύ κακό... φεγγάρι. Με εξαίρεση το δοκάρι του και μία όντως πολύ καλή ενέργεια στην μικρή περιοχή δείχνει εκτός... κλίματος και πως δεν μπορεί να βοηθήσει παίζοντας στην κορυφή. Φταίει η... σιγουριά του ότι παίζει διαρκώς βασικός; Είναι ζήτημα ψυχολογίας, διότι δεν του βγαίνουν τα ματς; Δεν έχει κάποιες φορές τις ανάλογες βοήθειες; Ίσως όλα αυτά μαζί. Η εναλλακτική είναι πλέον ο Πουλίδο, μετά την φυγή του Φινμπόγκασον και τα πράγματα... στενεύουν. Ο Σίλβα θέλει εδώ και τώρα έναν killer για την επίθεση και δεν τον έχει. Έναν παίκτη που να μπορεί να στέλνει με την μία επαφή την μπάλα στα δίχτυα γιατί ειδικά σε τέτοια ματς στην Ευρώπη και η μία φάση μπορεί να καθορίσει ένα παιχνίδι.

Ο Σεμπά από την άλλη δεν μπορεί να χωρέσει στα... παπούτσια του Πάρντο. Δεν είναι σε θέση να καλύψει το κενό του. Καλός αμυντικά και τακτικά αλλά επιθετικά δεν μπορεί να προσφέρει το κάτι παραπάνω: και τεχνικά και δημιουργικά και εκτελεστικά. Άλλωστε και ο Ιντέγιε και ο Σεμπά είχαν μεγάλες ευκαιρίες για να σκοράρουν και τουλάχιστον σε τρεις περιπτώσεις (σ.σ. ειδικά στο ξεκίνημα του αγώνα). Μεγάλη φάση για γκολ βέβαια είχε και ο Μιλιβόγιεβιτς. Στο παιχνίδι του Βελγίου φάνηκε πως και ο Ομάρ και ο Πάρντο ήταν απώλειες. Ο 38χρονος καλείται να βρει αυτό το επιθετικό τρικ που θα κάνει την διαφορά. Μία άλλη φόρμουλα που θα καθιστά την ομάδα του λιγότερο προβλέψιμη επιθετικά και περισσότερο επικίνδυνη. Θα είναι βάζοντας τον Πουλίδο στα άκρα ή κορυφή; Θα είναι με κάποιο... τρικ με τον Τσόρι στην επίθεση (σ.σ. που έχει ξαναγίνει αλλά όχι με τον Σίλβα); Εκείνος θα αποφανθεί... Δύο με τρεις αλλαγές στο βασικό σχήμα μεσοεπιθετικά τις θέλει πάντως. Τις έχει ανάγκη για το πλάνο του Φαλήρου.

6. Η διαχείριση του Μάρκο Σίλβα. Όπως και στο 0-3 με την Άρσεναλ το ματς δεν του βγήκε. Ορθώς συνεχίζει να δίνει ευκαιρίες στον Ζντιέλαρ που είναι πιτσιρικάς και ταλέντο, όμως όταν έχει στον πάγκο του Κασάμι, Τσόρι και Καμπιάσο πρέπει να τους αξιοποιεί. Και ειδικά όταν πρόκειται για μεγάλες και ισχυρές ποδοσφαιρικές προσωπικότητες, όπως είναι οι δύο Αργεντίνοι. Και σαφώς νωρίτερα στην ροή ενός αγώνα, καθώς οι αλλαγές στο χρονικό σημείο που έγιναν με την Άντερλεχτ δεν ήταν δυνατόν να βοηθήσουν τον Ολυμπιακό. Ο Πορτογάλος το τελευταίο διάστημα δείχνει να έχει 'θέμα' και στις αλλαγές και στην εν γένει διαχείριση του ρόστερ.

7. Η ψυχολογία. Αρκετές φορές όταν ο Ολυμπιακός δέχεται γκολ κόντρα στην ροή του αγώνα και ενώ είναι καλύτερος και βγάζει φάσεις, εάν οι παίκτες του βλέπουν πως το ματς δεν... τραβάει αποθαρρύνονται. Δεν συνεχίζουν δηλαδή με το ίδιο πάθος και διάθεση με την οποία ξεκίνησαν την αναμέτρηση.

8. Ο Ολυμπιακός σαφώς και θα πρέπει να κρατήσει στα θετικά την εικόνα του Σαλίνο αλλά και την μεγάλη προσπάθεια των Μιλιβόγιεβιτς και Ζντιέλαρ. Ο Ντουρμάζ έβγαλε όρεξη και διάθεση και πάλεψε αλλά έως ένα σημείο. Ειδικά από τον Σουηδό - που έχει και πολύ καλή τεχνική και ποιότητα και είναι εξαιρετικός στον ένας με έναν - όμως οι ερυθρόλευκοι περιμένουν πολλά περισσότερα στην συνέχεια και κυρίως στην ρεβάνς.

9. O κόσμος των Πειραιωτών ήταν συγκλονιστικός για ακόμα ένα παιχνίδι. Τόσο όσοι ταξίδεψαν από την Ελλάδα όσο και οι πολλοί ομογενείς που βρέθηκαν στο γήπεδο. Απαράδεκτη η μερίδα των οπαδών της Άντερλεχτ που σε ευρωπαϊκό ματς πετούσε αντικείμενα (σ.σ. μπουκάλια και άλλα) στον Μπέμπεκ και τον βοηθό του λίγο μετά την φάση του γκολ και ενώ γίνονταν διαβουλεύσεις για το εάν θα μετρήσει ή όχι.

10. Το 1-0 είναι ένα πολύ... πονηρό σκορ σε ένα ζευγάρι όπου για τον Ολυμπιακό είναι μονόδρομος η πρόκριση, εάν θέλει να ισχυρίζεται πως η ευρωπαϊκή του παρουσία φέτος θα έχει στεφθεί με επιτυχία. Οι ερυθρόλευκοι έδειξαν κυρίως έως στο 65' πως είναι ανώτεροι των αντιπάλων τους. Τώρα καλούνται να το αποδείξουν με τον πλέον περίτρανο τρόπο την επόμενη Πέμπτη. Να κερδίσουν και να πάρουν την πρόκριση και ας είναι και στα... χασομέρια... Και φυσικά στο γήπεδο όλοι θέλουν να δουν κάνει την εμφάνισή του ο Ολυμπιακός του Emirates και όχι εκείνος σε ματς όπως με ΑΕΚ και Πλατανιά. Και ας μπορεί να προκριθεί με μία εμφάνιση κατώτερη του 2-3. Το θέμα είναι πως ένας σοβαρός και αποτελεσματικός Ολυμπιακός περνάει. Η μπάλα είναι στο γήπεδό του και μπροστά στον κόσμο του στις 25 Φλεβάρη... Και από την στιγμή που παίκτες και Σίλβα και θέλουν τόσο πολύ αυτήν την πρόκριση και μπορούν να την διασφαλίσουν, οφείλουν να τα καταφέρουν.