Ποδόσφαιρο χωρίς θεατές ή καθόλου ποδόσφαιρο...

Εμείς εδώ στην Ελλάδα, έχοντας πρόσφατη και συχνή την εικόνα του να διεξάγονται ποδοσφαιρικοί αγώνες (ακόμη και ντέρμπι ή τελικοί Κυπέλλου) χωρίς θεατές, δεν πέσαμε από τα σύννεφα με την εικόνα των άδειων γηπέδων στην επανέναρξη της Μπουντεσλίγκα. Σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο όμως αυτό συνέβη.

Ηταν πολλοί εκείνοι που διατύπωσαν την άποψη ότι αυτό δεν είναι ποδόσφαιρο και ότι το σπορ χάνει όλη την μαγεία του χωρίς θεατές. Και ξεκίνησε μία συζήτηση παγκοσμίως, μέσω των social media και όχι μόνο, για το αν πρέπει να υπάρξει και αυτή η εκδοχή του ποδοσφαίρου.

Νομίζω δεν υπάρχει αμφιβολία, ειδικά σε γήπεδα όπως τα γερμανικά ή τα αγγλικά, η έλλειψη του κοινού αφαιρεί την μαγεία των ποδοσφαιρικών αναμετρήσεων σε μεγάλο βαθμό. Η ένταση της κερκίδας δεν γίνεται να μην λείψει σε σημαντικό βαθμό από το χορτάρι και συνεπώς το σπορ επηρεάζεται στη ρίζα του. Είναι επίσης δεδομένο ότι αλλοιώνεται ο χαρακτήρας του ποδοσφαίρου και σίγουρα επηρεάζονται οι βασικοί πρωταγωνιστές, οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές.

Είναι υποκριτικό να προσπαθήσει να το κρύψει κάποιος ή ακόμη περισσότερο να επιχειρηματολογήσει για το αντίθετο. Στην πραγματικότητα όμως το ερώτημα είναι εντελώς διαφορετικό. Δεν είναι αν είναι ενοχλητικό το ποδόσφαιρο με άδειες από κόσμο κερκίδες, ασφαλώς και είναι, όπως ασφαλώς και αλλοιώνεται ο χαρακτήρας του, όμως εδώ που βρισκόμαστε το ερώτημα είναι αν προτιμάμε αυτό το ποδόσφαιρο από το καθόλου ποδόσφαιρο.

Και φυσικά δεν αναφερόμαστε στο ποδόσφαιρο των επόμενων δύο μηνών, αλλά στο ποδόσφαιρο μέχρι να βρεθεί το εμβόλιο και να έχουμε τόσες δόσεις ώστε να εμβολιαστούμε όλοι. Με λίγα λόγια ή αυτό το ποδόσφαιρο μέχρι τουλάχιστον το τέλος του 2020 ή καθόλου ποδόσφαιρο για σχεδόν 9 μήνες (από τον Μάρτιο που σταμάτησε μέχρι τον ερχόμενο Γενάρη και αν...).

Νομίζω κι' εδώ δεν τίθεται θέμα. Και δεν αναφέρομαι στους επαγγελματίες του ποδοσφαίρου ή τις εταιρείες του ποδοσφαίρου και το αν θα επιβιώσουν, αναφέρομαι στον απλό θεατή, τον απλό ποδοσφαιρόφιλο, αυτόν που βλέπει το Ντόρτμουντ – Σάλκε χωρίς κόσμο και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι “αυτό δεν είναι ποδόσφαιρο...”. Ακόμη και για αυτόν η απάντηση δεν μπορεί να είναι διαφορετική από αυτήν που λέει “ποδόσφαιρο έστω κι έτσι...”.

Φυσικά η ίδια απάντηση είναι και για τους ποδοσφαιριστές, η ίδια απάντηση είναι και για τους συλλόγους, η ίδια απάντηση είναι και για τις ομοσπονδίες και για τους χορηγούς, για όλους. Μία βαριά βιομηχανία θεάματος που καλώς ή κακώς είναι και αν όχι κυρίως, βιομηχανία τηλεοπτικού θεάματος, δεν μπορεί να κατεβάσει ρολά για τόσο μεγάλο διάστημα. Θα αναζητήσει τρόπους για να λειτουργήσει κάτω από ειδικές συνθήκες. Σε αυτό ακριβώς το σημείο βρισκόμαστε, των ειδικών συνθηκών.

Ακούω βεβαίως και μάλιστα με μεγάλο ενδιαφέρον, κάθε ιδέα που αφορά αυτές τις ειδικές συνθήκες. Με κάποιες είναι αλήθεια ότι διασκεδάζω, όπως για παράδειγμα ότι είναι λύση να βάλουμε κούκλες στις κερκίδες για να δίνουμε την αίσθηση στην τηλεοπτική μετάδοση ότι υπάρχει κόσμος και δεν φαίνονται άδεια καθίσματα... Πραγματικά διασκεδαστικό, αλλά ανούσιο. Το πρόβλημα δεν είναι πως θα φαίνεται το ποδόσφαιρο στην τηλεόραση ή ακόμη και το πως θα... ακούγεται, το θέμα είναι η ουσία.

Και για αυτήν ακριβώς την ουσία, άκουσα με μεγάλη προσοχή την ιδέα του ΟΦΗ για προσέλευση κάποιων λίγων θεατών με τήρηση του πρωτοκόλλου. Ενα μικρό ποσοστό της τάξης του 15- 20% της χωρητικότητας των γηπέδων, όπου ο κάθε θεατής θα έχει απόσταση ασφαλείας, άνω των δύο μέτρων από τον διπλανό του. Αν βρούμε και τον τρόπο να το διασφαλίσουμε συμφωνώ απολύτως ότι θα ήταν ένα υπέροχο μήνυμα του ελληνικού ποδοσφαίρου στην παγκόσμια κοινή γνώμη και σίγουρα θα βρει πολλούς μιμητές παγκοσμίως αν γίνει με το σωστό τρόπο.

Δεν ξέρω πως μπορούμε να το διασφαλίσουμε, δεν ξέρω αν θα χρειαστεί ακόμη και να έχουμε ταξιθέτη που θα πηγαίνει τον κάθε φίλαθλο στη θέση του, αλλά αν βρούμε τον τρόπο να το κάνουμε με ασφάλεια είναι μία εξαιρετική ιδέα, η οποία στη σωστή εφαρμογή της θα προκαλέσει μεγάλο ενδιαφέρον για να μην γράψω θαυμασμό παγκοσμίως. Ναι στο “Γεντί Κουλέ” 1000 φίλοι του ΟΦΗ δεν δημιουργούν καυτή ατμόσφαιρα, ειδικά όταν θα είναι... διάσπαρτοι, αλλά είναι ένα βήμα, ίσως και άλμα προς την κανονικότητα και ταυτόχρονα μία νίκη του ποδοσφαίρου.

Κάθε ιδέα προς τη σωστή κατεύθυνση είναι καλοδεχούμενη, αλλά κάθε ιδέα δεν μπορεί να μην στηρίζεται στον πυρήνα ότι ποδόσφαιρο θα παίζεται, γιατί πολύ απλά δεν μπορεί να κατεβάσει ρολά για ένα χρόνο. Οσο κι' αν μας ενοχλεί, όσο κι' αν αυτό μοιάζει κάτι άλλο από το ποδόσφαιρο που ξέραμε και βλέπαμε, στην πραγματικότητα δεν υπάρχει άλλη επιλογή...