• Φάμπιο Καναβάρο (Μπενεβέντο)
• Φάμπιο Γκρόσο (Φροζινόνε)
• Αλμπέρτο Τζιλαρντίνο (Τζένοα)
• Ντανιέλε Ντε Ρόσι (ΣΠΑΛ)
• Φίλιπο Ιντζάγκι (Ρετζίνα)
• Τζιανλουίτζι Μπουφόν (Πάρμα)

9 Ιουλίου του 2006. Η μητέρα των «μαχών» ανάμεσα στα αστέρια της Ιταλίας και αυτά της Γαλλίας, τα οποία φωτίζουν τα γερμανικά γήπεδα με τον πιο έντονο τρόπο. Στο φόντο ξεχωρίζει το ολόχρυσο τρόπαιο του Παγκοσμίου Κυπέλλου το οποίο περιμένει τον νέο του κάτοχο μετά τη Βραζιλία του 2002.

Ένας τελικός που έμεινε στη μνήμη του ποδοσφαιρικού πλανήτη περισσότερο για την κουτουλιά-επίλογο του Ζινεντίν Ζιντάν στον Ματεράτσι παρά το πλούσιο θέαμα που χάρισαν οι δύο πλευρές μέχρι και το τελευταίο πέναλτι. Τελικό σκορ 1-1 και στη «ρωσική ρουλέτα», οι «ατζούρι» επικράτησαν με 5-3, φτάνοντας ως προς την κορυφή του κόσμου.

With Gilardino becoming the head coach of Genoa, there are now 6 players from Italy's 2006 World Cup team in Serie B 🇮🇹 pic.twitter.com/F1elkWJq8I

— Italian Football TV (@IFTVofficial) December 7, 2022

Μετά από 16 χρόνια, η εικόνα του Παγκοσμίου Κυπέλλου στα γήπεδα του Κατάρ προκαλεί... μελαγχολία στο ιταλικό ποδόσφαιρο, αφού η εθνική ομάδα της χώρας δεν βρίσκεται στην τελική φάση. Όμως η Serie B αναδύει τη λάμψη αυτών των ποδοσφαιριστών, καθώς στο πρωτάθλημά της θα υπάρχουν έξι πρόσωπα που πρωταγωνίστησαν εκείνη τη χρονιά.

Το Gazzetta σας παρουσιάζει τους πέντε προπονητές και τον έναν ποδοσφαιριστή που βρίσκονται στη Serie B και κοσμούν τα ιταλικά γήπεδα και της δεύτερης εθνικής κατηγορίας της χώρας.

Φάμπιο Καναβάρο (Μπενεβέντο)

Ο μοναδικός αμυντικός στον 21ο αιώνα που έχει πάρει τη «Χρυσή Μπάλα». Ο Φάμπιο Καναβάρο ήταν ο μεγάλος αρχηγός της Ιταλίας την οποία οδήγησε προς την κορυφή του κόσμου το 2006. Ένας ποδοσφαιριστής με πλούσια καριέρα που δεν γινόταν να μην πάρει τον δρόμο της προπονητικής.

Το 2012 κρέμασε τα παπούτσια του και το 2013 έγινε βοηθός του Ολάριου στον πάγκο της Αλ Αχλί. Μετά από το κινέζικο και αραβικό πρωτάθλημα αλλά και την Εθνική Κίνας, ο Ιταλός κόουτς αποφάσισε να προπονήσει για πρώτη φορά στην Ευρώπη και να φορέσει τη φόρμα της Μπενεβέντο τον περασμένο Σεπτέμβρη.

Φάμπιο Γκρόσο (Φροζινόνε)

Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον τρελό πανηγυρισμό του στα ημιτελικά κόντρα στη Γερμανία; Το ρολόι έδειχνε το 119ο λεπτό και το σκορ παρέμενε κολλημένο στο 0-0. Τότε αυτό το αριστερό ακραίο μπακ βρήκε τα αντίπαλα δίχτυα, στέλνοντας όλη την Ιταλία στον... 7ο ουρανό. Ο Ντελ Πιέρο ολοκλήρωσε τη νίκη λίγα δευτερόλεπτα μετά όμως το τέρμα του Γκρόσο είχε μείνει στην ιστορία για τον πανηγυρισμό.

Το 2012 έμεινε ελεύθερος από τη Γιουβέντους και αποφάσισε να ασχοληθεί με την προπονητική. Έτσι, οι «μπιανκονέρο» τον ενσωμάτωσαν στα μικρά κλιμάκια των ακαδημιών τους όπου και έμεινε μέχρι το 2017. Τότε ήρθε η στιγμή για το επόμενο βήμα, καθώς ανέλαβε τις τύχες της Μπάρι ως πρώτος προπονητής και ακολούθησαν οι Ελλάς Βερόνα, Μπρέσια, Σιόν και τώρα η Φροζινόνε.

Αλμπέρτο Τζιλαρντίνο (Τζένοα)

Από τα πιο δυνατά ονόματα της επιθετικής γραμμής στην πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα. Ο Αλμπέρτο Τζιλαρντίνο κόστισε συνολικά 70 εκατ. ευρώ σε μεταγραφές, παίζοντας τόσο με την Πάρμα όσο και με τις Μίλαν και Φιορεντίνα. Παράλληλα, ήταν από τους αφανείς ήρωες στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006 και πανηγύρισε το τρόπο του Μουντιάλ.

Όπως και οι υπόλοιποι της λίστας, έτσι και εκείνος έβαλε τέλος στην καριέρα του το 2018 και ένα χρόνο μετά έπιασε δουλειά ως βοηθός προπονητή στη Ρεσάτο. Από τότε προπόνησε τις Προ Βιτσέλι, τη Σιένα και κατέληξε στην Κ19 της Τζένοα, όπου ήταν μέχρι και τώρα. Ο ιταλικός σύλλογος είδε τη δουλειά του στα μικρά κλιμάκια και του έδωσε την ευκαιρία να προπονήσει την πρώτη ομάδα.

Ντανιέλε Ντε Ρόσι (ΣΠΑΛ)

Ένας από τους αρχηγούς του Ρόμα που έγραψαν ιστορία στο ιταλικό ποδόσφαιρο. Ο Ντανιέλε Ντε Ρόσι έπαιξε με τα χρώματα του συλλόγου της Ρώμης για 17 ολόκληρα χρόνια, όντας ποδοσφαιριστής των ακαδημιών, και μετά την αποχώρηση του Τότι, πήρε μόνιμα το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Μία από τις στιγμές που έμειναν χαραγμένες στο μυαλό του δεν ήταν άλλη από την κατάκτηση του Μουντιάλ το 2006.

Το 2020 αποφάσισε να δώσει τέλος στην καριέρα του ως ποδοσφαιριστής της Μπόκα Τζούνιορς μέσα σε λίγους μήνες εντάχθηκε στο προπονητικό σταφ του Ρομπέρτο Μαντσίνι στην Εθνική Ιταλίας, κατακτώντας το EURO του 2020. Από τον περασμένο Οκτώβριο, ο 39χρονος προπονητής αποτελεί μέλος της ΣΠΑΛ στη Serie B με στόχο την άνοδο στα μεγάλα σαλόνια.

Φίλιπο Ιντζάγκι (Ρετζίνα)

Ένας από τους «θρύλους» της Μίλαν στη «χρυσή φουρνιά» όπου η ομάδα σάρωσε τα πάντα σε Ιταλία και Ευρώπη. Ο Φίλιπο Ιντζάγκι, όπως και ο Φάμπιο Γκρόσο, ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα αμέσως αφότου σταμάτησε το ποδόσφαιρο, το 2012 από τα μικρά κλιμάκια των «ροσονέρι», αφήνοντας πίσω μία πορεία σε Πάρμα, Αταλάντα, Γιουβέντους και του συλλόγου του Μιλάνου.

Στη συνέχεια έκανε το μεγάλο βήμα ως πρώτος προπονητής των «ροσονέρι» όπου ανέλαβε τα ηνία της ομάδας για τη σεζόν 2014/15. Από εκεί και πέρα πήγε σε Βενέτσια, Μπολόνια, Μπενεβέντο, Μπρέσια και τώρα στη Ρετζίνα.

Τζιανλουίτζι Μπουφόν (Πάρμα)

Την ίδια στιγμή που όλοι της λίστας έχουν τελειώσει την καριέρα τους, ο Τζιανλουίτζι Μπουφόν συνεχίζει ακάθεκτος να παίζει σε επαγγελματικό επίπεδο παρότι βαδίζει τα 44 του χρόνια (!). Ο διεθνής πορτιέρε βρίσκεται στην Πάρμα από το καλοκαίρι του 2021 και δεν δείχνει διατεθειμένος να σταματήσει την καριέρα του, τουλάχιστον μέχρι το 2024 όταν και θα λήξει το συμβόλαιό του.

Με 176 συμμετοχές με την Εθνική Ιταλίας, ο 44χρονος τερματοφύλακας έχει κάνει μία γεμάτη καριέρα σε Γιουβέντους, Παρί Σεν Ζερμέν και Πάρμα με συνολικά 959 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις, μέσα στις οποίες έχει δεχθεί 806 γκολ και έχει κρατήσει 424 φορές ανέπαφη την εστία του.