Μετά από πολλά χρόνια ενασχόλησης στις ακαδημίες μεγάλων συλλόγων, όπως ο Ολυμπιακός και ο Άρης, η εθνική ομάδα Κ19 αποτέλεσε φυσιολογική εξέλιξη για τον Τάσο Θέο. Ο 48χρονος προπονητής έχει υπό την ευθύνη του ένα δυνατό σύνολο παικτών γεννηθέντων το 2003 και το 2004 τους οποίους ανέλαβε από την Κ17 και τώρα θα διεκδικήσει την πρόκριση στην επόμενη φάση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Νέων.

Ως ένας από τους πιο έμπειρους σε θέματα ανάδειξης και αξιοποίησης νεαρών ποδοσφαιριστών, κλήθηκε από το Gazzetta να σχολιάσει την «λειψανδρία» Ελλήνων στην πρεμιέρα της Super League. Θέμα με το οποίο πρώτος ασχολήθηκε ο ομοσπονδιακός της εθνικής Ανδρών, Τζον Φαν’τ Σχιπ.

Ο Θέος μίλησε για την ειδική διαχείριση που χρειάζεται σε επίπεδο εθνικών ομάδων ένας παίκτης ο οποίος δεν αγωνίζεται. Επίσης, ανέλυσε τη φιλοσοφία του, κατέθεσε την άποψή του για τις Β΄ ομάδες, αλλά και για το κακό επίπεδο του ελληνικού ποδοσφαίρου από πλευράς υποδομών. «Καλύτερα ένας παίκτης να κάνει προπόνηση στην άμμο, παρά να παίζει στο πρωτάθλημα Κ19 σε ακατάλληλα γήπεδα με κίνδυνο να τραυματιστεί», είπε χαρακτηριστικά.

Πόσο δύσκολο είναι για έναν ομοσπονδιακό προπονητή να επιλέγει ανάμεσα σε ποδοσφαιριστές που δεν βρίσκουν αρκετό χρόνο συμμετοχής στις ομάδες τους;

«Δεν είναι τωρινό φαινόμενο, ούτε ελληνικό. Είναι παγκόσμιο και εξελίσσεται τα τελευταία χρόνια. Θέλουμε να βλέπουμε όσο το δυνατό περισσότερους Έλληνες να αγωνίζονται με τις ομάδες τους σε υψηλό επίπεδο για να έχουν παιχνίδια στα πόδια τους, αλλά και δυνατές παραστάσεις από ευρωπαϊκά παιχνίδια. Ειδικά τώρα μετά τα lockdown και τις συνέπειες του κορονοϊού είναι απαραίτητο να παίρνουν ματς για να είναι προετοιμασμένοι και να βρουν ρυθμό. Καλές οι προπονήσεις, αλλά αυτό μπορείς να το πετύχεις μόνο μέσα από τα παιχνίδια.

Όταν ένας ποδοσφαιριστής δεν έχει πολύ χρόνο συμμετοχής πρέπει να δουλέψει διπλά και τριπλά, να αξιοποιήσει έστω αυτά τα λίγα λεπτά που θα πάρει ώστε να είναι έτοιμος για την εθνική ομάδα. Από εκεί και πέρα, είναι θέμα προσωπικότητας πώς θα εμφανιστεί στην εθνική. Είναι δεδομένο ότι κάθε Έλληνας θέλει να βρίσκεται εκεί και δίνει το παραπάνω σε πάθος, αγωνιστικότητα, αυτοθυσία. Η προσωπικότητα μαζί με τα στοιχεία αυτά θα τον βοηθήσουν να ξεπεράσει το κομμάτι της έλλειψης παιχνιδιών».

Πώς διαχειρίζεστε έναν παίκτη που έρχεται στην εθνική απογοητευμένος, επειδή δεν παίρνει χρόνο συμμετοχής στο σύλλογό του;

«Θέλει σωστή καθοδήγηση και μπόλικη ομιλία στους μικρούς για να διατηρηθεί ζωντανό το κίνητρο. Με τους μεγάλους είναι ακόμα πιο δύσκολο. Θέλει κι εκεί σωστή διαχείριση, αλλά πάνω απ΄όλα είναι πώς θα το προσεγγίσει ο ίδιος ο παίκτης το γεγονός ότι δεν αγωνίζεται. Όλος ο οργανισμός οφείλει να το διαχειριστεί ώστε να μην υπάρχουν αρνητικές συνέπειες για όλους. Υπάρχουν παραδείγματα σε όλη την Ευρώπη παικτών που δεν παίζουν στις ομάδες τους, αλλά στην εθνική βγάζουν πρόσωπο ικανοποιητικό. Μέσα από την εθνική ανοίγει η πόρτα της ομάδας του ή άλλων ομάδων. Ο έμπειρος το βλέπει αυτό και του δίνει μεγάλο κίνητρο.

Η ομάδα του 2004 για παράδειγμα έγινε πρωταθλήτρια Ευρώπης, έχοντας αρκετούς παίκτες που δεν αγωνίζονταν στις ομάδες τους. Υπήρχε όμως χημεία, καλό κλίμα, ομοψυχία κι έτσι έβγαζαν τον καλύτερο εαυτό τους. Επίσης, ίσως βοήθησε το γεγονός ότι είχαν καλύτερα τρεξίματα και αντοχή, εναντίον άλλων που ήταν καταπονημένοι. Βέβαια στην περίπτωση της Ελλάδας του 2004, μιλάμε για έμπειρους παίκτες με πλούσια βιογραφικά και παραστάσεις σε υψηλό επίπεδο. Δεν είχαν πρόβλημα που εκείνη την περίοδο έτυχε να μην είναι βασικοί στις ομάδες τους. Όμως υπάρχει και κάτι άλλο. Είτε είσαι 35 είτε 15 και ανήκεις σε ένα γκρουπ ποδοσφαιριστών, πάντα θέλεις να παίζεις. Ακόμα και ο 30άρης είναι «παιδί». Είναι διαφορετικές προσωπικότητες και όλοι θέλουν ειδική διαχείριση».

Σύμφωνοι, είναι παγκόσμιο όμως εδώ κάναμε μία έρευνα που έδειξε ότι η Ελλάδα ήταν η τελευταία στη χρησιμοποίηση γηγενών ανάμεσα σε 16 χώρες.

«Αυτή η ξενομανία υπάρχει από την υπόθεση Μποσμάν και μετά. Από τη μία είναι καλό για τον επαγγελματία ποδοσφαιριστή που έχει πολλές επιλογές. Το βλέπουμε και με τους Έλληνες παίκτες που παίρνουν ευκαιρίες στο εξωτερικό. Από την άλλη δυσκολεύει όλες τις εθνικές ομάδες που βλέπουν τους γηγενείς να παίρνουν ολοένα και λιγότερο χρόνο συμμετοχής. Και η Ελλάδα, όπως βλέπουμε από τη συγκεκριμένη έρευνα, είναι σε πολύ χαμηλή θέση. Κάποιες χώρες δεν αφήνουν παίκτες να πάνε στις εθνικές, όταν έχουν αυτή τη δυνατότητα και προσπαθούν να τους προστατεύσουν από τα συνεχόμενα παιχνίδια! Εμείς είμαστε στο ακριβώς αντίθετο άκρο. Στέλνουμε τους παίκτες μήπως και βρουν ρυθμό μέσα από την εθνική.

Η Αγγλία έχει φοβερές ομάδες σε όλα τα Youth και είναι ανάμεσα στις κορυφαίες μαζί με Ισπανία, Γαλλία, Γερμανία, Ολλανδία. Όμως στην Premier League δύσκολα βρίσκουν χώρο κάποια παιδιά και στερεύει η παραγωγή για την εθνική Ανδρών. Η Ιταλία δίνει περισσότερες ευκαιρίες στους γηγενείς, τους αξιοποιούν περισσότερο κι εδώ βλέπουμε πολλούς Έλληνες ίσως γιατί ταιριάζει ως χώρα. Έρχονται scout και βλέπουν τα ταλέντα σε μικρή ηλικία.

Επίσης είναι και το θέμα της ηλικίας που μετράει πολύ στην Ελλάδα. Για πολλά χρόνια θεωρούσαμε ανέτοιμους τους 19χρονους και δεν τους ρίχναμε στα βαθιά. Τώρα άρχισε να μικραίνει αυτό το ηλικιακό όριο με παραδείγματα τύπου Τζόλη και Τζολάκη και πιο πρόσφατα τον Κούτσια. Οι ομάδες όταν βλέπουν ότι ανταποκρίνεται ένα ταλέντο πρέπει να του δίνουν χώρο. Ήταν ανέκαθεν φιλοσοφία μου ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι σχολείο, να περάσει η χρονιά για να πάμε στην επόμενη τάξη. Εάν ανταποκρίνεσαι και έχεις τις προδιαγραφές, πρέπει να πας στην πρώτη ομάδα κι ας είσαι 16-17 ετών. Μόνο κέρδος θα είναι για όλους. Η ομάδα θα αποκτήσει έναν παίκτη με υψηλή μεταπωλητική αξία, ο οποίος βγαίνει από ακαδημία της κάτι που δίνει κίνητρο στους υπόλοιπους. Ανεβαίνει η ψυχολογία όλης της ακαδημίας, των παικτών, των προπονητών, όλου του επιτελείου».

Τελικά ισχύει ότι η Ελλάδα έχει πολλά ταλέντα, αλλά χάνονται στην πορεία;

«Έχω μεγάλη τριβή σε αυτό το κομμάτι και θέλει πολλές ώρες η συζήτηση. Όμως το βασικό έχει να κάνει με τις συνθήκες, τις εγκαταστάσεις, που δουλεύουν αυτά τα παιδιά. Είναι πολύ δύσκολες οι συνθήκες. Με εξαίρεση τα μεγάλα κλαμπ, δεν έχουμε αθλητικά κέντρα ώστε να μπορέσει να συνεχίσει ένα παιδί απερίσπαστο. Όταν βλέπουμε αγώνες Κ19 σε πλαστικό γήπεδο, το πρόβλημα είναι πολύ σοβαρό. Για να διασφαλίσουμε όλες τις προδιαγραφές ώστε τα παιδιά να έχουν ιδανικές συνθήκες, χρειάζεται πάρα πολύ βελτίωση και σε πολλούς τομείς. Δεν κερδίζει τίποτα ένας 19χρονος να παίζει σε ακατάλληλα γήπεδα, με κίνδυνο να τραυματιστεί. Χίλιες φορές να κάνει προπόνηση στην άμμο!

Πάντα πίστευα και πάντα πιστεύω στον Έλληνα ποδοσφαιριστή. Κάποιες φορές δεν πρέπει να επαναπαύεται. Πρέπει να έχει διάρκεια, να δουλεύει συνεχώς να μπει σε άλλα κομμάτια. Να προσέχει τον εαυτό του με σωστή διατροφή, καλή ζωή, σωστό ύπνο. Πολλά παιδιά δεν εξελίχθηκαν αναλογικά με το ταλέντο τους. Ήταν για πιο ψηλά, αλλά πολλοί παράγοντες έπαιξαν ρόλο και δεν τα κατάφεραν. Το τρίπτυχο της επιτυχίας είναι εξέλιξη, βελτίωση, διάρκεια. Είναι πολλά τα παραδείγματα παιδιών που δεν πήραν ευκαιρίες εδώ, αλλά ανταποκρίθηκαν στο εξωτερικό και στη συνέχεια επέστρεψαν ως βασικοί ή σημαντικά στελέχη των ομάδων τους. Αυτό δείχνει ότι δεν υστερούν σε κάτι».

Και τότε γιατί δεν τους προτιμούν;

«Υπάρχει πίεση στις μεγάλες ομάδες. Ο Έλληνας παίκτης αφουγκράζεται πολύ πιο εύκολα την κατάσταση και την κριτική. Αν μπορούσε να έχει κλειστά τα αυτιά του και να μην άκουγε τίποτα, θα ήταν καλύτερο. Αλλά για να το κάνεις αυτό πρέπει να είσαι πολύ σκληρός, πολύ δυνατός. Επίσης υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που λίγο πολύ τους ξέρουμε όλοι. Στο εξωτερικό το βλέπουν ως γιορτή, οι εγκαταστάσεις άρτιες, ο ποδοσφαιριστής ασχολείται μόνο με τη δουλειά του, αλλά και η ομάδα του παρέχει όλα όσα χρειάζεται».

Δεν έχει άρτιες εγκαταστάσεις ο Ολυμπιακός, ο ΠΑΟΚ;

«Φυσικά. Και ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ. Αλλά μην εστιάζετε μόνο στις μεγάλες ομάδες. Τα παιδιά βγαίνουν από την επαρχία και εκεί οι συνθήκες είναι πάρα πολύ κακές. Θα σας πω τι ισχύει στο θέμα των υποδομών. Μέχρι τα 13 χρόνια ένα παιδί πρέπει να εξελίσσεται σε συνθήκες αλάνας. Να απελευθερώνει δηλαδή τη φαντασία του. Όμως μετά πρέπει να ενταχθεί σε διαφορετική διαδικασία κι αυτό ως χώρα δεν το έχουμε. Για να βρει τις συνθήκες αυτές, πρέπει να πάει σε μια από τις ελάχιστες ΠΑΕ που τις παρέχουν, αλλά όπως καταλαβαίνετε οι θέσεις δεν επαρκούν για όλους.

Από τότε που έγιναν τα 5Χ5 περιορίστηκε το ταλέντο κι αυτό είναι κάτι που έχει αποτελέσει αντικείμενο προβληματισμού σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο μικρός χώρος στερεί τη φαντασία. Μέχρι τα 13-14 το παιδί πρέπει να βγάλει όλη τη φαντασία και το ταλέντο του. Μετά τα 13 αρχίζουμε να οριοθετούμε. Γιατί βγαίνουν πολλά παιδιά από την επαρχία; Γιατί εκεί έχουν γήπεδα με χόρτο, αφήνουν τη φαντασία ελεύθερη, αποκτούν άλλες προδιαγραφές. Βασικός στόχος κάθε ακαδημίας είναι να έχουν τα παιδιά πολλές επαφές με τη μπάλα, για να λάβουν καλύτερη εκπαίδευση και να μπορούν να ανταπεξέλθουν σε συνθήκες αγώνα».

Στην σημερινή εθνική ανδρών 7-8 ποδοσφαιριστές είχαν περάσει από τα «χέρια» σας στις ακαδημίες. Είστε αισιόδοξος ότι σε δέκα χρόνια θα συμβαίνει κάτι παρόμοιο;

«Είπαμε ότι ταλέντο υπάρχει κι αυτό φαίνεται στις πιο μικρές ηλικίες Κ17, Κ19 όπου τα παιδιά ανταποκρίνονται σε συνθήκες ανταγωνισμού εναντίον των καλύτερων. Πρέπει να βελτιώσουμε, θα σταθώ και πάλι εκεί, τη διάρκεια και τη σωστή εξέλιξη. Έτσι θα μπορέσουν να προσφέρουν και στις ομάδες τους και στην εθνική.
Ως ελληνικό ποδόσφαιρο πρέπει να επιδιώκουμε και την καλή μεταγραφή ξένου, είναι θεμιτό. Ο ξένος θα βοηθήσει τον νεαρό Έλληνα ποδοσφαιριστή να βελτιωθεί, ο οποίος όμως σίγουρα πρέπει να πάρει περισσότερο χρόνο συμμετοχής. Οι ξένοι να έρχονται με πολύ αυστηρά κριτήρια, να είναι σίγουρα καλύτεροι από τους Έλληνες και όχι να γίνονται μεταγραφές υπό το βάρος της κοινής γνώμης. Μπορούμε και ομάδες με αρκετούς ξένους να έχουμε και επαρκή χρόνο συμμετοχής να δίνουμε στους Έλληνες. Εάν βρεθεί αυτή η ισορροπία, θα είναι ό,τι καλύτερο και για τους συλλόγους και για τις εθνικές ομάδες».

Όσον αφορά την ομάδα σας, την εθνική Νέων, τι περιμένουμε;

«Είναι παιδιά γεννηθέντα το 2003 και το 20004 και έχουμε επικεντρώσει την προσοχή μας στον άμεσο στόχο μας, που είναι η προκριματική φάση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Κ19. Οι αγώνες θα γίνουν το Νοέμβριο στην Ελλάδα. Σύντομα θα ανακοινωθούν τα γήπεδα που θα μας φιλοξενήσουν και περιμένουν τον κόσμο να έρθει και να στηρίξει την προσπάθεια των παιδιών. Αντίπαλοί μας θα είναι η Γερμανία, η Ρωσία και τα Νησιά Φερόε και στόχος είναι να πάρουμε μία από τις πρώτες δύο θέσεις που θα μας οδηγήσουν στην Elite Round».

Η δημιουργία των Β΄ ομάδων είναι στη σωστή κατεύθυνση;

«Βέβαια! Είναι ένα αίτημα το οποίο όσοι ήμασταν στο χώρο των υποδομών, είχαμε εκφράσει εδώ και τουλάχιστον μία δεκαετία. Η Β΄ ομάδα θα συμβάλλει στο μέγιστο βαθμό ώστε να γίνει καλύτερη απορρόφηση των νεαρών, οι οποίοι θα πάρουν παραστάσεις από ένα πολύ πιο δυνατό πρωτάθλημα σε σχέση με το Κ19. Έτσι, θα είναι πιο έτοιμοι να ενταχθούν στην πρώτη ομάδα. Πιστεύω ότι η νέα αυτή πρωτοβουλία θα βοηθήσει ώστε να μη χαθούν παιδιά που έχουν τις δυνατότητες να σταθούν σε υψηλό επίπεδο».