Όταν υπηρετεις μια ομάδα με αφοσίωση και σεβασμό, όταν τους δίνεις όλη σου την καρδιά, ο κόσμος της δεν θα το ξεχάσει ποτέ. Ο Ντέρικ Ρόουζ έζησε μαγικά χρόνια στο Σικάγο, δεν σταμάτησε να σηκώνει μια πόλη στο πόδι να της δίνει ελπίδα με τα όσα έκανε στο παρκέ. Όμως οι τραυματισμοί τον... τσάκισαν, δεν τον άφησαν να παραμείνει για χρόνια στην κορυφή, δεν του επέτρεψαν να φέρει έναν τίτλο στην πόλη, η οποία τον περιμένει πως και πως από τότε που σταμάτησε ο GOAT, ο άχαστος σε τελικούς, Μάικλ Τζόρνταν.

Τα χρόνια πέρασαν, ο Ρόουζ παίζει πλέον στους Νικς, αλλά πάντα η επιστροφή του στο Σικάγο είναι ιδιαίτερη. Ο κόσμος των ταύρων τον λατρεύει και του το δείχνει σε κάθε ευκαιρία. Στο ματς κόντρα στους Νικς (νίκη της ομάδας από το Μεγάλο Μήλο) σε ματσάρα, οι φίλαθλοι των Μπουλς τον αποθέωσαν, ενώ φώναξαν και «MVP, MVP», όπως φώναζαν κάποτε όταν ήταν παίκτης της ομάδας τους. Ξεχωριστή στιγμή για τον Ρόουζ, ο οποίος μπορεί να παίζει στη Νέα Υόρκη, όμως το δέσιμο με τους φίλους των ταύρων είναι τόσο ξεχωριστο, τόσο μοναδικό, τοσο αληθινό που θα κρατήσει για πάντα στο πέρασμα των χρόνων. Γιατί η ιστορία έγραψε και δεν ξεγράφει.

Derrick Rose getting MVP chants from Bulls fans...Love to see it. 🙏🌹

pic.twitter.com/v3C5tEspI1

— Hoop Central (@TheHoopCentral) October 29, 2021

Το Gazzetta γράφει για το ισχυρό δέσιμο του Σικάγο με το... τριαντάφυλλο του ΝΒΑ.

Τα χρόνια της «εκτόξευσης»

Ο Ντέρικ Ρόουζ δεν ήταν απλά ένας ταλαντούχος παίκτης. Ήταν έτοιμος για να φτάσει στην κορυφή. Oι Μπουλς τον επέλεξαν στο Νο.1 του draft το 2009 και πίστεψαν σε αυτόν. Ο «D-Rose» έκανε πράματα και θάματα στο NCAA την προηγούμενη σεζόν, καθώς οδήγησε το Μέμφις στον τελικό, εκεί όπου τελικά δεν τα κατάφερε κόντρα στους Jayhawks. Φανέρωσε τα πρώτα δείγματα γραφής με τους 14.9 πόντους, τις 4.7 ασίστ και τα 4.5 ριμπάουντ.

Το Σικάγο, η πόλη στην οποία γεννήθηκε του έδωσε την ευκαιρία να εισβάλλει για τα καλά στον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ. Ό Ρόουζ έπιασε την ευκαιρία από τα μαλλιά στην rookie του σεζόν και όλα μαρτυρούσαν πως αυτός ο τύπος θα φτάσει πολύ ψηλά.

Ο Ρόουζ έκανε μαγικά πράγματα και έγινε ο πρώτος rookie που σκοράρει 20+ πόντους σε 45 ματς, κάτι που είχε να γίνει από τον πρωτοετή Μάικλ Τζόρνταν. Διαβολική σύμπτωση, αφού και οι δύο το πέτυχαν με τους Μπουλς. Μόνο και μόνο να μπαίνει το όνομα του Ρόουζ στην ίδια κουβέντα με τον κορυφαίο παίκτη όλων των εποχών είναι τεράστιο παράσημο!

Μέγας ντριπλέρ, άρχοντας των αιθέρων με κινήσεις που σε άφηναν με το στόμα ανοιχτό. Πολλές φορές ένιωθες πως έσπαγε 3 και 4 φορές την μέση του στον αέρα μέχρι να την αφήσει στο καλάθι. Απίστευτη εκρηκτικότητα, αθλητικότητα και ικανότητα να φανεί καθοριστικός στα σημεία που ξεχωρίζουν τα παιδιά από τους άντρες.

Φοβερή πρώτη χρόνια που του επιτρέπει να πάρει σπίτι του το βραβείο του rookie της σεζόν. Το πρώτο βήμα ήδη είχε γίνει, αλλά αυτό που θα ακολουθούσε θα ήταν ακόμα καλύτερο.

O νεότερος MVP στην ιστορία

Την αγωνιστική περίοδο 2010-11 ο Ρόουζ βρίσκεται στα καλύτερα του. Κάνει… όργια στο παρκέ, οδηγεί τους Μπουλς στο Νο. 1 της Ανατολής με το καλύτερο ρεκόρ στο ΝΒΑ (62-20) και αναδεικνύεται MVP. Mε μέσους όρους 25 πόντους, 4.1 ριμπάουντ, 7.7 ασίστ και 1 κλέψιμο ανά ματς δεν θα μπορούσε να το χάσει.

Σε ηλικία 22 ετών και 6 μηνών γίνεται ο νεότερος MVP στην ιστορία του ΝΒΑ και φτιάχνει την ψυχολογία του ενόψει των απαιτητικών playoffs. Αρχίζουν ήδη να μιλάνε πως θα είναι ο άνθρωπος που θα οδηγήσει τους ταύρους στο πρωτάθλημα μετά την ένδοξη εποχή του Τζόρνταν. Τα πράγματα εξελίσσονται τέλεια μέχρι να έρθει η στιγμή των τελικών Ανατολής.

Εκεί περιμένει η περίφημη BIG 3 των Χιτ αποτελούμενη από τους ΛεΜπρόν, Ουέιντ και Μπος. Οι Μπουλς του Ρόουζ δεν τα καταφέρνουν και χάνεται η πρώτη μεγάλη ευκαιρία του εκρηκτικότατου Ρόουζ για τίτλο. Μια ευκαιρία που έμελλε να είναι η τελευταία του μέχρι και σήμερα.

H... καταραμένη σεζόν

Πρόκειται για μια αγωνιστική περίοδο που η τύχη άρχισε να γυρνάει την πλάτη στον Ρόουζ. Η καταραμένη σεζόν 2011-12 ήταν η αρχή του τέλους για τον «D-Rose», παρόλο που υπέγραψε πενταετές συμβόλαιο 94.8 εκατ. δολαρίων. Όχι ότι του έκοψε το μπάσκετ, αλλά τον τελείωσε ψυχολογικά και πνευματικά!

Μια σεζόν γεμάτη τραυματισμούς που άφησε τον πρωταγωνιστή του άρθρο στα …. Πιτς για 37 ματς, τη στιγμή που είχε χάσει μόλις 6 στα 3 πρώτα του χρόνια στη λίγκα. Το… κρακ ακούστηκε στο Game 1 των playoffs απέναντι στους Σίξερς, τότε που τραυματίστηκε σοβαρά στο αριστερό γόνατο και έχασε τη συνέχεια της σεζόν.

Το δεύτερο… χαστούκι

Από εκείνη τη στιγμή ο Ντέρικ ήταν ένας διαφορετικός παίκτης. Το έβλεπες στα πατήματα του που ήταν πλέον γεμάτα φόβο μην ξανατραυματιστεί. Πρόσεχε τα άλματα, είχε κυριευτεί από ανασφάλεια και είχε χάσει μέρος της εκρηκτικότητας του που τον έκανε μοναδικό στο είδος του. Το μυαλό του είχε πειραχτεί. Και όταν σκέφτεσαι κάτι τόσο έντονα και φοβάσαι καθημερινά μην συμβεί, τότε δύσκολα το αποφεύγεις.

Την σεζόν 2012-13 δεν εμφανίζεται καν στο παρκέ μέχρι να φτάσουμε μέχρι να φτάσουμε στις αρχές της επόμενης χρονιάς. Στις 22 Νοέμβρη λοιπόν ο D-Rose χτυπάει στο δεξί γόνατο αυτή τη φορά και οι εξετάσεις δείχνουν πρόβλημα στο μηνίσκο. Υποβάλλεται σε εγχείρηση και χάνει τη συνέχεια της σεζόν.

Όλοι αντιλαμβάνονται πως πλέον θα είναι σχεδόν αδύνατο να ξαναεμφανιστεί στο παρκέ ο παλιός καλός Ρόουζ και το χειρότερο είναι πως αρχίζει να το αντιλαμβάνεται και ο ίδιος και να μην πιστεύει τόσο πως μπορεί να επιστρέψει στο top επίπεδο του παρελθόντος.

Το αξέχαστο buzzer beater κόντρα στους Καβς

Το 2015 παίζει στο πρώτο του ματς playoffs μετά το σοβαρό του τραυματισμό του κόντρα στους Σίξερς του 2012 και τελικά τελειώνει τη σειρά με τους Μπακς με 21.5 πόντους. Στις 8 Μάη σημειώνει 30 πόντους απέναντι στους Καβς, ενώ βάζει και το νικητήριο τρίποντο με ταμπλό (το πιο χαρακτηριστικό buzzer beater της καριέρας του) με το οποίο η ομάδα του παίρνει προβάδισμα με 2-1. Παρόλα αυτά το Κλίβελαντ επιστρέφει, παίρνει τα 3 επόμενα παιχνίδια και περνάει στην επόμενη φάση.

Αποχώρηση από τους Μπουλς και… αντίο

Στις 22 Ιουνίου του 2016 ο Ρόουζ θα πάει μέσω ανταλλαγής στους Νικς. Θα προσπαθήσει να βάλει την καριέρα του ξανά σε τάξη, να θυμίσει τον Ρόουζ του Σικάγο, αλλά δεν θα τα καταφέρει. Εδώ που τα λέμε θα ήταν αδύνατο. Στις 2 Απρίλη θα υποβληθεί στην 4η του εγχείρηση του σε γόνατο στα 9 χρόνια καριέρας. Πάρα πολλές επεμβάσεις. Δύσκολα επανέρχεσαι μετά από τόσα προβλήματα στα γόνατα. Παρόλα αυτά συνεχίζει να δείχνει πόσο αγαπά το άθλημα στους Νικς, θυμίζοντας σε ορισμένες περιπτώσεις το πανέμορφο... τριαντάφυλλο που αγαπήσαμε. Δεν είναι και δεν θα είναι ο ίδιος παίκτης, ωστόσο καταλαβαίνεις πως κάποτε αυτός ο τύπος έμενε στο αέρα όταν οι άλλοι έπεφταν και δεν είχε αντίπαλο.

Ένα από τα μεγαλύτερα «what if» όλων των εποχών

Για μερικούς ανθρώπους που τον θυμούνται στα… ντουζένια στις αρχές της δεκαετίας που διανύουμε, είναι πολύ σκληρό κι άδικο να τον βλέπουν να μην βρίσκεται στην κορυφή. Ένας άνθρωπος που έκανε μια πόλη να πιστέψει ξανά σε μεγαλεία, αλλά θα αρκεστεί μόνο στην τοποθέτηση του ονόματος του στην κατηγορία των σπουδαιότερων «what if» στην ιστορία του ΝΒΑ. Ένα… λουλούδι που δεν άνθισε όσο θα έπρεπε ή ακόμα καλύτερα ένα… τριαντάφυλλο που δν έγινε τόσο όμορφο όσο μπορούσε, αφού η μοίρα του έπαιξε άσχημο παιχνίδι. Πάντως για τους φίλαθλους των Μπουλς, θα είναι ό,τι πιο εντυπωσιακό έχουν δει στα μάτια τους μετά τον απλησίαστο, τον αξεπέραστο Μάικλ Τζόρνταν. Και αυτό αποτελεί μεγάλη τιμή για τον καθέναν.