Μουμπρού: «Γνωρίζω πια ότι ήταν τρέλα, αλλά θα το ξανάκανα»
Ο προπονητής της εθνικής Γερμανίας, Αλέξ Μουμπρού, ταλαιπωρήθηκε από παγκρεατίτιδα κατά τη διάρκεια του EuroBasket 2025. Ωστόσο, έμεινε στο πλευρό της ομάδας του και κατέκτησε το χρυσό, σε μια απόφαση που, όπως του είπαν οι γιατροί, θα μπορούσε να αποβεί μοιραία για τον ίδιο.
Τώρα αναρρώνει και προσπαθεί να επανέλθει στα φυσιολογικά επίπεδα, αφού με τη νοσηλεία του έχασε σχεδόν 18 κιλά, και μιλάει ανοιχτά για τις δυσκολίες που πέρασε και το γεγονός ότι, μέσα σε όλα αυτά, κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο με την εθνική Γερμανίας.
Μίλησε στη Marca για την «τρελή» απόφαση να ακολουθήσει την ομάδα παρά την κατάσταση της υγείας του, τονίζοντας ότι, παρά το ρίσκο που πήρε, θα το ξαναέκανε.
Αναλυτικά όσα είπε ο Μουμπρού:
Για το πώς αισθάνεται και για την επιστροφή στο σπίτι του:
«Καλά. Έχω περάσει όλα αυτά και τώρα είμαι καλά. Μετά απ’ όσα πέρασα δεν μπορώ να πω κάτι άλλο. Έχασα μερικά κιλά, αλλά είμαι καλά. Θέλω να το ξεκαθαρίσω. Πρέπει να τα ξαναπάρω σιγά-σιγά για να επανέλθω πλήρως. Είχα να βρεθώ σπίτι τρεις μήνες για διάφορους λόγους και μου είχε λείψει. Μετά την προετοιμασία για το τουρνουά, τα φιλικά, το Ευρωπαϊκό, και το γεγονός ότι όταν τελείωσε δεν το γιόρτασα καν αλλά πήγα κατευθείαν στο νοσοκομείο, ουσιαστικά δεν είχα σταματήσει καθόλου. Είχα μεγάλη ανάγκη να βρεθώ με την οικογένειά μου.»
Για το πώς ξεκίνησαν όλα, πώς αντιλήφθηκε το πρόβλημα και τι έκανε ενώ βρισκόταν στο νοσοκομείο:
«Προσγειωθήκαμε με την πτήση τσάρτερ για την πρώτη φάση του Ευρωπαϊκού και ένιωθα άσχημα, είχα ανακατωσούρα και έντονους πόνους στο στομάχι. Στο δωμάτιο, αφού φτάσαμε, άρχισα να κάνω εμετό, πολλές φορές. Φοβήθηκα και κάλεσα τους γιατρούς της Ομοσπονδίας. Η κοιλιά μου άρχισε να φουσκώνει, σχεδόν σαν εγκύου. Ένιωθα έναν απίστευτα οξύ πόνο, δύσκολο να περιγραφεί. Δεν είχα νιώσει ποτέ κάτι παρόμοιο. Είχα τραυματιστεί πολλές φορές ως παίκτης, αλλά τίποτα δεν πονούσε έτσι. Με πήγαν με ασθενοφόρο στο νοσοκομείο. Ο πόνος ήταν αφόρητος, και μόνο όταν με έβαλαν στη ΜΕΘ και μου έκαναν επισκληρίδιο μπόρεσαν να τον ελέγξουν.
Όταν πονάς τόσο, δεν μπορείς να σκεφτείς τίποτα άλλο. Τις πρώτες δύο-τρεις μέρες μόνο ο πόνος υπήρχε. Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα, απλώς να αντέξω. Ήμουν σαν «ζόμπι» στο νοσοκομείο. Από την τρίτη μέρα και μετά, ανέκτησα λίγη δύναμη, πήρα τον υπολογιστή και άρχισα να προετοιμάζω τους αγώνες από το τηλέφωνο. Δεν ήμουν καλά, αλλά δούλευα όσο μπορούσα. Ψυχολογικά ήμουν πολύ πεσμένος, κυρίως λόγω του πόνου. Παρ’ όλα αυτά, ήθελα να επιστρέψω στην ομάδα. Πήρα εξιτήριο και έφυγα.»
Ο ίδιος τώρα πιστεύει ότι ήταν «τρέλα» αυτό που έκανε, αλλά, όταν βρίσκεσαι σε αυτή την κατάσταση, δεν σκέφτεσαι την υγεία σου, και δηλώνει ότι θα το ξαναέκανε:
«Αν το δεις τώρα, ναι, ήταν. Τότε όμως δεν ήξερα τι σημαίνει παγκρεατίτιδα. Δεν σκέφτηκα τι ρίσκο έπαιρνα, ούτε για τη ζωή μου ούτε για την υγεία μου. Ήθελα να είμαι με την ομάδα στη Ρίγα, στη φάση των τελικών. Ήξερα ότι είχαμε μεγάλη πιθανότητα να κερδίσουμε το χρυσό. Ήμασταν προετοιμασμένοι τέλεια. Ήμουν βέβαιος ότι «θα το πάρουμε». Αν το σκεφτείς τώρα, ήταν τρέλα.
Όταν είσαι μέσα σε αυτό, δεν το σκέφτεσαι έτσι. Σκέφτεσαι ότι είσαι σε μια κρίσιμη στιγμή, ότι μπορείς να κερδίσεις. Μίλησα με τους παίκτες, τους είπα ότι δεν είμαι στο 100%, ότι ίσως πρέπει να κάνω πίσω. Μου είπαν: «Μείνε μαζί μας». Και έμεινα. Κερδίσαμε. Τώρα, το βλέπω και λέω: «Καλά έκανα, δεν τα παράτησα». Θα το έκανα ξανά, χωρίς αμφιβολία. Η οικογένειά μου με ρώτησε και τους το είπα ξεκάθαρα. Τώρα ξέρω τι σημαίνει παγκρεατίτιδα. Παρότι γνωρίζω πια τον κίνδυνο και ότι ήταν τρέλα, θα το ξανάκανα.»
Για την ομαδική φωτογραφία στο τέλος του τουρνουά που τον συγκίνησε:
«Αυτό τα λέει όλα. Τους είχα πει ότι δεν είχα την ενέργεια να είμαι ο πρώτος προπονητής, να στέκομαι, να φωνάζω, να μιλάω με διαιτητές. Έπρεπε να μείνω λίγο πίσω. Εκείνοι όμως ήταν μαζί μου 100%. Μου έδωσαν ένα μάθημα πίστης και αφοσίωσης.»
Όταν κατακτήσατε το χρυσό, τι σκεφτήκατε; Δεν ήσασταν για γιορτές;
«Σκέφτηκα: «Είναι απίστευτο που κερδίσαμε, δεν ήταν καθόλου εύκολο.» Παίξαμε τελικό με την Τουρκία, που ήταν σε εξαιρετική φόρμα, ενώ εγώ δεν ήμουν καλά. Και μετά είπα στον εαυτό μου: «Τώρα πρέπει να αναρρώσω, είμαι εξαντλημένος.»
Για τις σκέψεις του όσο βρισκόταν στο νοσοκομείο μετά την κατάκτηση και για την επιστροφή του στη δουλειά:
«Ναι, σκεφτόμουν: «Ευτυχώς πήγαν όλα καλά, ευτυχώς κερδίσαμε.» Βλέπεις ποιοι σε αγαπούν πραγματικά, ποιοι έρχονται να σε δουν. Οι τελευταίες δύο εβδομάδες ήταν συγκινητικές, ήρθαν τόσοι άνθρωποι. Η οικογένεια, οι φίλοι, οι άνθρωποι του μπάσκετ. Όλα αυτά είναι αληθινά. Ήταν απίστευτο να το κερδίσουμε έτσι. Έχω παίξει πολλά τουρνουά ως παίκτης, αλλά αυτό ήταν το πιο δύσκολο.
Κέρδισα το χρυσό ως προπονητής, με μια εξαιρετική ομάδα, και η αίσθηση ήταν επική, αλλά τώρα κοιτάζω μπροστά, στις προκριματικά).»
Θα είμαι παρών στα προκριματικά του Νοεμβρίου, εκτός αν υπάρξει υποτροπή. Ήδη προετοιμάζω την ομάδα και μιλάω με τους παίκτες. Δεν θέλω να χάσω τίποτα. Ήμουν στο Ευρωπαϊκό μέχρι το τέλος, και θα είμαι και στα Windows. Αυτό θέλω να κάνω.»
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta. Ακολούθησέ μας και στο Google News.
