ΑΕΚ: Ο Σάκοτα θα πανηγύριζε πριν το τζάμπολ, αν ήξερε ότι θα «έδινε» μόλις 71 πόντους!

Μας την έκαναν δις, λοιπόν, οι φίλοι μας οι Ισπανοί και όπως και να ‘χει πήραν μία άτυπη ρεβάνς, για τον αποκλεισμό των ομάδων από το Final 4 της Euroleague, μετά από 21 χρόνια! Έστω κι αν τους στριμώξαμε άσχημα και στον επαναληπτικό τελικό του FIBA Europe Cup με την Μπιλμπάο (ο ΠΑΟΚ υπερκάλυψε το -7 του πρώτου αγώνα και πήγε στο +10, 3’18” για το τέλος), όπως άλλωστε και στον δεύτερο ημιτελικό του BCL, όπου η ΑΕΚ κοίταξε στα μάτια την Μάλαγα, αλλά στο τέλος «φοβήθηκε» να νικήσει, χάνοντας (65-71) τελικά μία σπάνια ευκαιρία! Ειδικά με αυτόν τον αντίπαλο...

Μελετώντας ενδελεχώς την συνολική πορεία των Ανδαλουσιανών στην διοργάνωση, συγκρίνοντάς με την αντίστοιχη της «Ένωση» και βάζοντας στην ίδια ζυγαριά και τα ρόστερ των δύο αντιπάλων, δεν σας κρύβω ότι «μαζεύτηκα» αρκετά. Την Ουνικάχα την είχα δει live πέρυσι στο Βελιγράδι, όπου πήρε το τρόπαιο «περπατώντας» στην 2η διαδοχική της συμμετοχή σε Final 4 και πραγματικά την είχα θαυμάσει για το μπάσκετ της, βγάζοντας το καπέλο στην δουλειά του Ίμπον Ναβάρο.

Αλλά ελάχιστα φέτος, που είχε νικήσει δύο φορές την Ρεάλ, στον τελικό του Super Copa και του Copa del Rey, ενώ είχε στις λεπτομέρειες δύο φορές από την Μπαρτσελόνα. Τα νούμερα, όμως και οι συστάσεις που την συνόδευαν, δικαίωναν πολλούς που πίστευαν ότι θα ήταν ομάδα της πρώτης 10άδας, αν συμμετείχε στην εφετινή Euroleague!

Με μόλις τρεις προσθαφαιρέσεις (in οι Πέρεζ, Τίλι και Μπαλτσερόφσκι, δηλαδή έξτρα μέγεθος και out οι «ξεπερασμένοι» Λίμα και Τόμας, μαζι με τον ταλαντούχο Σαιντ-Σουπερί, που δόθηκε δανεικός στην Μανρέσα), ο 49χρονος Βάσκος τεχνικός είχε στην διάθεσή του μία ομάδα, που η πλειοψηφία των παικτών της ήταν μαζί για 3η σεζόν!

Ενώ στο ίδιο διάστημα, είχε κατακτήσει 4 τίτλους (2 Κύπελλα και ένα Super Cup Ισπανίας αλλά και το περυσινό BCL), έχοντας παίξει σε πέντε τελικούς (έξι με τον εφετινό)!

Στην Αθήνα, δε, ήρθε με το δεύτερο καλύτερο ρεκόρ (13-1) και όντας μακράν πρώτη σε αξιολόγηση, σε παραγωγικότητα (μ.ο. 94,4 πόντους), δημιουργία (μ.ο. 23,4 ασίστ), σε δίποντα (61,4%) και σε σουτ εντός πεδιάς (52,3%), ενώ είχε την δεύτερη επίδοση στην ευστοχία στα τρίποντα (40,2%) αλλά και στα κλεψίματα (μ.ο. 9,1)!

Και προσέξτε αυτοί οι αριθμοί αποτυπώνουν το πέρασμά της σε όλη την διάρκεια της διοργάνωσης! Από την 1η Οκτώβρη και το εναρκτήριο παιχνίδι της στην Οστάνδη, μέχρι και το «σκούπισμα» (2-0 στις νίκες) της Ρέτζιο Εμίλια του Δημήτρη Πρίφτη στα playoffs του Απριλίου.

Με αυτά και με εκείνα, λοιπόν, για να είχε τύχη η «βασίλισσα» θα έπρεπε να γίνουν πολλά μαγικά, που θα είχαν να κάνουν με τον έλεγχο του ρυθμού και την αποτροπή του παιχνιδιού στο ανοιχτό γήπεδο (το «ψωμί» της κατόχου του τίτλου), έως τα ριμπάουντ και τα λάθη, που καθορίζουν την μάχη των κατοχών. Εκεί δηλαδή που κρίνονται εν πολλοίς οι αναμετρήσεις στο σύγχρονο μπάσκετ.

Θα έπρεπε σίγουρα και να «βάλει» μπροστά για να μπει σε έναν επιθετικό ρυθμό, αλλά με τον ημιτελικό να διεξάγεται εντός έδρας και μπροστά σε ένα απίστευτο κοινό που δημιούργησε μαγική και ηλεκτρισμένη συνάμα ατμόσφαιρα, θεωρητικά πάντα, το σκοράρισμα ίσως να μην θεωρούνταν τόσο μεγάλο πρόβλημα, όσο η προσπάθεια «καταστροφής» της καλοκουρδισμένη λειτουργίας των Ισπανών!

Κατά συνέπεια, το ότι η ΑΕΚ τελείωσε την 1η περίοδο με υπερδιπλάσια λάθη (7-3) αλλά σε απόσταση μίας κατοχής (20-23) και το ότι η ανάπαυλα βρήκε τις δύο ομάδες σχετικά κοντά στο σκορ (31-37), χωρίς κανένα από τα ατού της ελληνικής ομάδας να έχει κάνει αισθητή την παρουσία του, ήταν πολύ καλός οιωνός.

Το ημίχρονο τελείωσε με τους παίκτες του Σάκοτα να έχουν κάνει καλή δουλειά στην άμυνα στο μισό γήπεδο, στην φύλαξη του μακρινού σουτ και χωρίς να έχουν «πληγωθεί» ιδιαίτερα από το transition της Μάλαγα, ενώ η ελαφριά υπεροχή των «κιτρινόμαυρων» στα ριμπάουντ και οι πόντοι από δεύτερες επιθέσεις (Μπράις 9π. & 4ρ. με 4/4 σουτ), δεν επέτρεψαν στους «πράσινους» να περάσουν με μεγαλύτερη διαφορά από τους 7 πόντους (25-32 στο 15’).

Επιπροσθέτως, η ΑΕΚ έκλεισε το ημίχρονο χωρίς να δεχθεί καλάθι για 4 λεπτά (2 λάθη και 0/5 σουτ) και αν ήταν πιο συγκεντρωμένη επιθετικά (μετά το 31-35 στο 17’55”, είχε 0/2 βολές, 0/3 σουτ και μία λάθος πάσα) και σούταρε καλύτερα από το 39,4% εντός πεδιάς, στην μέση της διαδρομής, θα μπορούσε να είχε φέρει τον αγώνα ακόμη και στα ίσα.

Η κεκτημένη ταχύτητα, όμως, με την οποία επέστρεψε ανασταλτικά στο παρκέ η «βασίλισσα» από τα αποδυτήρια, επέκτεινε την «αφλογιστία» της Ουνικάχα στα 6,5 λεπτά (έφτασε τα 0/11 σουτ) κι έδωσε σταδιακά στους γηπεδούχους την ευκαιρία να αξιοποιήσουν με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο την ενέργεια που έβγαλαν στα μετόπισθεν!

Πολύ γρήγορα το 34-40 έγινε 43-42 για το πρώτο προβάδισμα μετά το ξεκίνημα του αγώνα, ενώ το επιμέρους σκορ έφτασε μέχρι και 17-4 μέσα σε κάτι περισσότερο από 5 λεπτά (51-44 στο 28’). Όλα έδειχναν ότι το ματσάκι έχει γυρίσει... τούμπα! Η βιασύνη των παικτών του Ναβάρο, προκάλεσε λάθη και έδωσε πόντους στο ανοιχτό γήπεδο για την «Ένωση», ενώ η «σούμα» του 3ου δεκαλέπτου (7 ασίστ έναντι ενός λάθους με 8/12 σουτ και ταυτόχρονα 5/17 σουτ για τους αντιπάλους) άρχιζε να «αχνοσχεδιάζει» γράφημα νίκης!

Το μόνο ανησυχητικό στοιχείο ήταν οι πολλές δεύτερες επιθέσεις (έξι συνολικά), που όμως δεν απέφεραν πολλούς πόντους κι έτσι το +6 του 31ου λεπτού (58-52) και το +5 στο 34’ (61-56), είχαν βάλει για τα καλά την ελληνική ομάδα στην θέση του οδηγού και μάλιστα στο κατάλληλο χρονικό σημείο.

Ο κόσμος έκανε αδιανόητη φασαρία με τις ιαχές «ΑΕΚ, ΑΕΚ» και η «υπερηχητική» Μάλαγα, ούτε «ακουγόταν», ούτε «βλεπόταν». Είμαι σχεδόν πεπεισμένος ότι ο Ντράγκαν Σάκοτα και οι συνεργάτες του «σταυροκοπιούνταν» και συγκρατούνταν να μην πανηγυρίσουν, βλέποντας τους αντιπάλους τους να ξεπερνούν τους 60 πόντους (τελικά έβαλαν 71, δηλαδή 24 λιγότερους από τον μέσο όρο τους), λίγο πριν την συμπλήρωση 35 λεπτών και αυτό με ποσοστό κάτω του 40% (τελικά σούταραν με 37,5%, ενώ ταξίδεψαν με 52,3%)!

Ήταν ξεκάθαρο ότι η 4η καλύτερη άμυνα της διοργάνωσης (μ.ο. 75,6 πόντους) είχε κάνει το θαύμα της και η μεγάλη ευκαιρία για πρόκριση στον τελικό, βρισκόταν μπροστά της! Εκεί, όμως, που έπρεπε να σκληρύνει και να χαμηλώσει για να την πιάσει, η ΑΕΚ λύγισε στην πίεση που της προκάλεσε το ολιγόλεπτο διάστημα που έπαιξε σαν να είναι το φαβορί! Και το χειρότερο είναι ότι βάζοντας τα χέρια της, έβγαλε μόνη της τα μάτια της...

Δεν υπάρχει χειρότερο συναίσθημα στον αθλητισμό «να μην χάνεις» από τον αντίπαλο, αλλά ουσιαστικά από τον ίδιο σου τον εαυτό. Η αναλογία 7-1 σε ασίστ-λάθη της 3ης περιόδου, έγινε 0-4 από το 30’ έως το 35’ και όσο απίστευτο και αν ήταν, έγινε 0-9 με την ολοκλήρωση του αγώνα! Ναι καλά διαβάσατε, μηδέν ασίστ και 9 λάθη στην 4η περίοδο!

Με τους γηπεδούχους να «πουλάνε» την μπάλα σε πέντε διαδοχικές κατοχές και σε διάστημα 127 δευτερολέπτων να δέχονται ένα σερί 0-9! «Το μυστικό δεν ήταν να επιστρέψει ο Τάϊσον Κάρτερ στον αγωνιστικό χώρο για να γυρίσουμε το ματς από την επίθεση, αλλά να σταματήσουμε τις επιθέσεις της ΑΕΚ και τα τέσσερα κλεψίματα μέσα σε λιγότερο από 2 λεπτά, μας χάρισαν τη νίκη σε μία πολύ κακή μας βραδιά!», σχολίασε ο Ίμπον Ναβάρο στην συνέντευξη Τύπου, αποκαλύπτοντας ότι την παραμονή του αγώνα είχε βάλει στην διαπασών το video του Game 3 της σειράς ΑΕΚ-Ναντέρ (104-69) για να πάρουν οι παίκτες του γεύση από τον θόρυβο που θα έκαναν οι Έλληνες φίλαθλοι...

Κάπως έτσι, το «πουλάκι πέταξε» για την «βασίλισσα» που έχασε μοναδική ευκαιρία να παίξει τον 3ο της τελικό σε ισάριθμα εντός έδρας Final 4 του BCL και να διεκδικήσει το 4ο ευρωπαϊκό τρόπαιο της ιστορίας της! Όσες φορές και να το κοιτάξω ο συνολικός απολογισμός των 20 πόντων με 7/22 σουτ για την τριάδα Κουζμίνσκας-Χέιλ-Χαμπ, κουτσά-στραβά καταπίνεται... Οι 2 ασίστ έναντι των 9 λαθών, όμως, δεν πάνε με τίποτε κάτω... Κρίμα για την συγκλονιστική προσπάθεια του Γκραντ Γκόλντεν (19 πόντους, 5 ριμπάουντ, 5 ασίστ & 3 λάθη με 8/11 σουτ σε 30’)...

Υγ.1: Όσο εντυπωσιακή κι αν ήταν η Γαλατασαράϊ με τον ασταμάτητο Νιγηριανό σέντερ, Εμπούκα Ιζούντου (21π. & 10ρ.) και τον πιο ορθολογιστικό τρόπο παιχνιδιού, αλλά και όσο κι αν η μοναδική εφετινή ευρωπαϊκή ήττα της Μάλαγα, έχει έρθει από τους Τούρκους (86-84 στις 5 Μαρτίου στην Πόλη), δεν βλέπω πως η κάτοχος του τροπαίου θα κάνει κι άλλο κακό ματς μέσα σε 48 ώρες και θα χάσει το repeat!

Yγ.2: Απογοητευτική, γηρασμένη και μονοδιάστατη (με μεγάλη εμμονή στο μακρινό σουτ, ακόμη κι όταν δεν της έβγαινε τίποτε πίσω από τα 6,75 (20,8% με 6/29 τρίποντα), η Τενερίφη απορώ πως έφτασε έως εδώ αήττητη (ρεκόρ 14-0) και με την καλύτερη άμυνα (μ.ο. 71,3 πόντους), έχοντας ως καλύτερο παίκτη της τον συγκινητικό αλλά προ δύο μηνών 42χρονο Βραζιλιάνο point-guard, Μαρσελίνιο Χουέρτας... Μετά από 4 διαδοχικά Final 4 και 5 από το 2019 και μετά κι έχοντας 7 χρόνια τον ίδιο προπονητή (Τσους Βιντορέτα), ο επιτυχημένος κύκλος της μάλλον κλείνει...

Υγ.3: Τα επισημαίνω πάλι, μπας και τα χωνέψω... 19 λάθη και 19 μένα ριμπάουντ για την ΑΕΚ, που είχε 1/10 τρίποντα σε παιχνίδι 2 κατοχών... Και 13 κλεψίματα για την Μάλαγα...