Όταν ο Άρης Λυκογιάννης ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του ΠΑΟΚ, αυτός βρισκόταν στην τελευταία θέση της βαθμολογίας με απολογισμό μίας νίκης σε σύνολο πέντε αγώνων. Μοιραία είχαν επιστρέψει και οι εφιάλτες της περσινής αγωνιστικής περιόδου. Επί ημερών του 51χρονου τεχνικού, ο Δικέφαλος μετρά επτά νίκες σε σύνολο έντεκα αγώνων, προφανώς δεν ασχολείται με σενάρια παραμονής στην κατηγορία αλλά με τον στόχο της κατάληψης μιας θέσης στην πρώτη 6αδα. Για την ακρίβεια, αυτή τη στιγμή είναι το φαβορί καθώς έχει να διαχειριστεί ευκολότερο πρόγραμμα σε σχέση με ομάδες οι οποίες έχουν τον ίδιο στόχο.

Η θεαματική βελτίωση του ΠΑΟΚ δεν αποδεικνύεται μέσα από τη γλώσσα των αριθμών, αν και η στατιστική – συνήθως – αποτυπώνει την αλήθεια της κάθε ομάδας. Ο Δικέφαλος σκοράρει 3-4 πόντους περισσότερους σε σχέση με τις πρώτες πέντε αγωνιστικές και δέχεται 2-3 πόντους λιγότερους. Οι αριθμοί λένε ότι σκοράρει και δέχεται 79.3 πόντους ανά αγώνα. Επίσης, δεν έγινε πιο δημιουργικός στην επίθεση έχοντας 14.6 τελικές πάσες ανά αγώνα, ενώ κάνε περισσότερα λάθη (16 μ.ο.) σε σχέση με τους πρώτους πέντε αγώνες.

Θεαματική αλλαγή δεν θα βρει κανείς ακόμη κι αν ψάξει τους μέσους όρους των παικτών. Διαφορά θα εντοπίσει κανείς μόνο στον Μάλκολμ Γκρίφιν κι αυτή δεν σχετίζεται τόσο με τους 14.1 πόντους που έχει κατά μέσο όρο αλλά και την ελαφρώς καλύτερη παρουσία του σε δημιουργικό επίπεδο, όσο με το γεγονός ότι πλέον νιώθει ότι είναι ο καθοδηγητής του συνόλου. Στο ξεκίνημα της φετινής χρονιάς, είχε δυσκολία στο να ανταποκριθεί σ’ αυτόν τον ρόλο.

Αυτό που άλλαξε στον ΠΑΟΚ επί ημερών Άρη Λυκογιάννη είναι ότι έμαθε να κερδίζει καθώς βγήκε νικητής από τα περισσότερα παιχνίδια που κρίθηκε στη μία κατοχή. Αυτό έγινε στη Ρόδο απέναντι στον Κολοσσό, στο κλειστό της Νεάπολης με τη Λάρισα και στο PAOK SPORTS ARENA απέναντι σε Προμηθέα Πατρών και Ιωνικό. Κοινός παρονομαστής αυτών των τεσσάρων αγώνων είναι ότι κρίθηκαν στο τελευταίο λεπτό. Αυτές οι τέσσερις νίκες έβαλαν την ομάδα σε ασφαλές μονοπάτι, σε τροχιά κατάκτησης θέσης στην πρώτη εξάδα.