Stoiximan GBL: Τα καλύτερα Σαββατοκύριακα των τελευταίων ετών!

• Παναθηναϊκός: Ο Αταμάν τον «μπόλιασε» με τη νοοτροπία του απόλυτου νικητή!
• Ολυμπιακός: Διαχειρίστηκε σωστά όλα τα ματς εκτός από τα ντέρμπι!
• ΑΕΚ: Η καλύτερη σεζόν της μετά covid εποχής!
• Προμηθέας: Το τελείωμα δείχνει τις δυνατότητές του!
• Καρδίτσα: Το ότι σκέφτεται την Ευρώπη, τα λέει όλα!
• ΠΑΟΚ: Συνδύασε αποτέλεσμα με μπάσκετ που απολαμβάνει ο κόσμος!
• Πανιώνιος: Επιτυχημένη επιστροφή
• Άρης: Δύσκολο «καράβι», η «φυρτούνα» με την «μπουνάτσα» απέχουν ελάχιστα!
• Περιστέρι: Άξιζε καλύτερο αποτέλεσμα με το μπάσκετ που έπαιξε
• Λαύριο: Είχε πολλές καλές στιγμές για να κινδυνεύσει να πέσει!
• Κολοσσός: Είχε λάθος σχεδιασμό κι άργησε να ξυπνήσει, αλλά δεν τα παράτησε ποτέ!
• Μαρούσι: Η τεχνογνωσία έχει μεγαλύτερη αξία από το budget

Πριν βιαστείτε να πάρετε θέση, έχοντας διαβάσει μόνο τον τίτλο και την εισαγωγική πρόταση του άρθρου, δώστε βάση στα εξής:

Πότε ξανά ο αήττητος – μετά από 7 χρόνια στην regular season – Παναθηναϊκός (22-0), κινδύνευσε σε πέντε παιχνίδια (σε Πυλαία, Ρόδο, Γλυφάδα, Πάτρα και Άγιο Θωμά) και χρειάστηκε υπερπροσπάθεια για να φύγει νικητής (εκτός φυσικά των αναμετρήσεων με τον «αιώνιο αντίπαλό» του).

Και δεν αναφέρομαι φυσικά στον «επτάστερο» της τριετίας των εσόδων-εξόδων (2020-2023), που δεν τερμάτισε πάνω από την 13η θέση στην Euroleague (με συνολικό ρεκόρ 29-65), αλλά στον προσφάτως Κυπελλούχο και περυσινό πρωταθλητή Ελλάδας και Ευρώπης, που επέστρεψε στο κυριαρχικό “mood” της εποχής Ομπράντοβιτς και είναι ένα από τα φαβορί για την κατάκτηση και της εφετινής κορυφής στο Άμπου Ντάμπι.

Πότε ξανά ζήσαμε τέτοια τελευταία στροφή στην κανονική περίοδο, όπου σε τέσσερα από τα έξι γήπεδα, που ταυτόχρονα παιζόταν μπάσκετ, υπήρχε βαθμολογικό ενδιαφέρον για την τελική κατάταξη από την 4η έως και την 12η θέση;

Πότε ξανά η post-season προμηνυόταν τόσο συναρπαστική, όχι μόνο γιατί οι τελικοί του πρωταθλήματος είναι μακράν το πιο ανταγωνιστικό ζευγάρι του ευρωπαϊκού μπάσκετ, αλλά γιατί τόσο τα play in (σαν ορεκτικό) όσο και τα play out, μετά από πολλά χρόνια, θα δώσουν άλλο χρώμα στην 2η φάση του πρωταθλήματος. Αν σκεφτείτε τι είχαμε να περιμένουμε πέρυσι και τι έχουμε μπροστά φέτος, η σύγκριση είναι χαώδης...

Πότε ήταν η τελευταία φορά, που εκτός των δύο μεγάλων που φέτος δείχνουν ότι μπορούν να εκπληρώσουν το σενάριο ενός εμφύλιου ελληνικού τελικού, ολοκληρώνεται ο Μάρτιος τέσσερις ομάδες της Stoiximan GBL έχουν σοβαρή προοπτική ευρωπαϊκής διάκρισης;

Ας μην έπαιρναν το Όσκαρ της ατυχίας φέτος οι Πατρινοί και τότε θα είχαμε δύο εκπροσώπους στα προημιτελικά του BCL (ΑΕΚ και Προμηθέας) και μία στα ημιτελικά του FIBA Europe Cup (ΠΑΟΚ).

Κι όλα αυτά, ενώ στις προαναφερθείσες ομάδες δεν συγκαταλέγονται οι δύο σύλλογοι που πέρυσι τίμησαν και με το παραπάνω την ευρωπαϊκή τους συμμετοχή: το Περιστέρι (είχε φτάσει στο Final 4 του BCL) που χαμήλωσε το budget και κατέβασε τον πήχη και ο Άρης (έφτασε μέχρι τους “16” του Eurocup) που αντιμετώπισε πολλά προβλήματα τραυματισμών κι έκανε πολλές ατυχείς επιλογές ξένων παικτών.

Σε όλα τα παραπάνω, που συνιστούν σαφή πρόοδο για την ελληνική λίγκα, προσθέστε ότι η επόμενη σεζόν αναμένεται να είναι ακόμη πιο συναρπαστική (όχι φυσικά για την κατάκτηση του τίτλου), από την άποψη ότι οι ομάδες θα γίνουν εκτός συγκλονιστικού απροόπτου 13 (θα ανέβουν δύο και θα πέσει μία), ενώ το πιο σημαντικό είναι ότι όλοι οι υποψήφιοι για τα δύο εισιτήρια από την Elite League (μέχρι στιγμής ξεχωρίζουν η Μύκονος και τα Μέγαρα, με τον Ηρακλή και τον Κόροιβο να «καραδοκούν»), δείχνουν να προετοιμάζονται για την αναβάθμισή τους στα μεγάλα σαλόνια του ελληνικού μπάσκετ!

Αυτά σαν μία γενική επισκόπηση του είδαμε στους έξι μήνες που διήρκεσε η 1η φάση του πρωταθλήματος. Ας πιάσουμε, όμως και την κάθε ομάδα ξεχωριστά, σεβόμενη της κατάταξη στην οποία τερμάτισαν.

Παναθηναϊκός: Ο Αταμάν τον «μπόλιασε» με τη νοοτροπία του απόλυτου νικητή!

Έχοντας μακράν την καλύτερη επίθεση (μ.ο. 93,8 πόντους), η οποία αποτυπώθηκε και έξι συνολικά «100άρες», οι «πράσινοι» κυριάρχησαν στις περισσότερες στατιστικές κατηγορίες (ασίστ, κλεψίματα, κοψίματα, ριμπάουντ), ήταν η μόνη ομάδα που σούταρε με πάνω από 40% πίσω από τα 6,75 και αυτό οφείλεται και στη νοοτροπία του Εργκίν Αταμάν, ο οποίος δεν διαλέγει αγώνες και θέλει να κερδίζει παντού.

Ο Τούρκος τεχνικός ήταν ο θριαμβευτής στην σκακιέρα της τακτικής των δύο ντέρμπι που έκριναν την πρωτιά στην κανονική περίοδο και αυτός είναι και ο λόγος που, από πέρυσι τον Ιούνιο, ο Παναθηναϊκός (22-0) μετράει 28 συνεχόμενες νίκες στις δύο σημαντικότερες εγχώριες διοργανώσεις. Το ότι τα κατάφερε στερούμενος για μεγάλο διάστημα, δύο βασικούς του παίκτες (Λεσόρ και Γκριγκόνις), αλλά και τον αναπληρωματικό του σέντερ (Γιούρτσεβεν), λέει πολλά για τον χαρακτήρα του.

Προσωπικά, θα ήθελα να βλέπω ακόμη περισσότερο Καλαϊτζάκη (fun to watch) και πιο συχνά στο παρκέ τον Σαμοντούροφ και τον Μωραϊτη, αλλά αν γινόταν αυτό, τότε το «τριφύλλι» δύσκολα θα έφτανε στο τέλος της διαδρομής με το απόλυτο.

Αναφορικά με τον “Σάμο”, που κόντρα στο Λαύριο (98-70) πήρε για πρώτη φορά φέτος ουσιαστικό χρόνο συμμετοχής κι έκανε ρεκόρ καριέρας (24 πόντους, 2 ριμπάουντ, 1 ασίστ & 1κλέψιμο με 8/8 βολές & 8/10 δίποντα σε 25’), και πέρυσι τον Μάιο είχε παίξει 33 λεπτά στο “Nick Galis Hall”, με τον Τούρκο τεχνικό να δηλώνει ότι τον υπολόγιζε σοβαρά για την νέα (την εφετινή) σεζόν.

Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι ο 20χρονος ψηλός από τον Εύοσμο, είχε μικρότερη μέση συμμετοχή από πέρυσι και αν δεν είχε αποχωρήσει ο Κώστας Αντετοκούνμπο δύσκολα θα πατούσε για τόση ώρα παρκέ στο χθεσινό (23/03) ματς κα θα είχε και ακόμη χαμηλότερα νούμερα.

Σε οργανισμούς σαν τον «επτάστερο», δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα αποτελέσματα είναι ο καθρέφτης. Ωστόσο, ένα τόσο μεγάλο ταλέντο όσο ο Αλέξανδρος, θα είναι καταστροφικό να «ξοδέψει» άλλη μία χρονιά μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας...

Ολυμπιακός: Διαχειρίστηκε σωστά όλα τα ματς εκτός από τα ντέρμπι!

Για δεύτερη συνεχή σεζόν, οι «ερυθρόλευκοι» φτάνουν στο τέλος της διαδρομής, μετρώντας 0/2 απέναντι στον μεγάλο τους αντίπαλο κι έχοντας χάσει την ευκαιρία να διεκδικήσουν την αποκαθήλωσή του με το πλεονέκτημα που δίνει παραδοσιακά το ένα επιπλέον παιχνίδι στο δικό τους γήπεδο.

Η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα είχε την καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος (μ.ο. 73,5 πόντους) και ήταν η πιο εύστοχη στα δίποντα (66,2%), πλην των ντέρμπι κινδύνευσε μόλις δύο ματς (σε Πάτρα και Γλυφάδα), ενώ λόγω των τραυματισμών και των προβλημάτων που αντιμετώπισε, μαζί με τους μικρούς (Μπουρνελές και Παυλόπουλος) χρησιμοποίησε συνολικά 19 παίκτες.

Έτσι όπως εξελίσσεται η σεζόν, ο Ολυμπιακός (20-2) καλείται να ριχτεί στην μάχη των τελικών (των οποίων το αποτέλεσμα θα καθορίσει το τελικό αποτύπωμα της εφετινής χρονιάς), με την υποχρέωση να διαχειριστεί τα συναισθήματα και την κατάληξη της ευρωπαϊκής του προσπάθειας κι ενώ δεν αποκλείεται οι τελικοί να έχουν αρχίσει πριν το Final 4 (23-25 Mαϊου).

ΑΕΚ: Η καλύτερη σεζόν της μετά covid εποχής!

Αν και χρειάστηκε ένα εύλογο χρονικό διάστημα για να «δέσει» τους έξι νέους ξένους παίκτες με τους οποίους πλαισίωσε τον Κουζμίνσκας, η τεράστια εμπειρία του Ντράγκαν Σάκοτα, η καλύτερη διοικητική λειτουργία (Κότσης), η δύναμη της έδρας και η μετάβαση σε μία εποχή με σχετική συνέπεια στις πληρωμές, από τα μέσα της σεζόν και θύμισε αρκετά τον παλαιό καλό καιρό που κοιτούσε στα μάτια τους δύο «μεγάλους».

Το ότι από τα τέλη Γενάρη μετράει 10 νίκες σε 12 αγώνες σε Ελλάδα και Ευρώπη, συνεχίζει να κουβαλάει με επιτυχία «δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη» (6/6 στο πρωτάθλημα και 4/5 στο BCL) κι έχει επαναφέρει τον μπασκετικό της κόσμο στις κερκίδες της “Sunel Arena”, αποτελεί το μεγαλύτερο κέρδος της εφετινής προσπάθειας. Ακόμη περισσότερο και από μία νίκη κόντρα σε Ολυμπιακό ή Παναθηναϊκό στα playoff.

Προμηθέας: Το τελείωμα δείχνει τις δυνατότητές του!

Αν οποιαδήποτε άλλη ομάδα (του δικού της βεληνεκούς), είχε αντιμετωπίσει τόσες ατυχίες στον μετεγγραφικό σχεδιασμό και στην απώλεια παικτών-κλειδιά λόγω τραυματισμών, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα είχε καταποντιστεί βαθμολογικά.

Η ομάδα του Ηλία Παπαθεοδώρου, όμως, δεν σταμάτησε ποτέ να στέκεται στα πόδια της και στηριζόμενη στην αγωνιστική της ταυτότητα κατάφερε να πετύχει τις νίκες που χρειαζόταν για τερματίσει 4η, έστω κι αν το πέτυχε με ρεκόρ 50% (11-11).

Αν ο Προμηθέας δεν έχανε για μεγάλα διαστήματα τα τρία guard του (Γουόκερ, Λούντζη και Ρις), τότε θα είχε παλέψει στα ίσα με την ΑΕΚ για την 3η θέση και τώρα θα διεκδικούσε την πρόκρισή του στα προημιτελικά του BCL.

Καρδίτσα: Το ότι σκέφτεται την Ευρώπη, τα λέει όλα!

Η πορεία της χαρακτηρίστηκε από ανοδική σταθερότητα από την 4η αγωνιστική και μετά (είχε δύσκολο πρόγραμμα στο ξεκίνημα) και παρά την έλλειψη εμπειρίας στην «αλλαγή επιπέδου», διαχειρίστηκε κάτι περισσότερο από ικανοποιητικά την γρήγορη εξασφάλιση της παραμονής και τις αυξημένες προσδοκίες που δημιουργήθηκαν από τα πρώτα εντυπωσιακά αποτελέσματα.

Η σταθερότητα της διοίκησης, η εμπιστοσύνη στο υλικό και στον Νίκο Παπανικολόπουλο και η στήριξη από το τοπικό φίλαθλο κοινό αλλά και τους χορηγούς της ευρύτερης περιοχής της Θεσσαλίας, αποτελούν τις παραμέτρους που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο αγωνιστικό ξεπέταγμα της Καρδίτσας (11-11), που παρά μία νίκη θα έφτανε στο άθροισμα όσων έκανε στις δύο πρώτες συμμετοχές στην Stoiximan GBL.

Αν δεν είχε μείνει έξω για έναν μήνα ο Γουότσον, που στην συνέχεια πήρε μετεγγραφή στην Σαραγόσα, τότε οι Θεσσαλοί δεν αποκλείεται να είχαν τελειώσει με θετικό ρεκόρ.

Το ότι στην διάρκεια της 3ης τους σεζόν στην πάλαι ποτέ Α1 Κατηγορία, έχουν αρχίσει ήδη να προετοιμάζονται για το ενδεχόμενο της παρθενικής εξόδου στην Ευρώπη, λέει πολλά για μέγεθος της επιτυχίας που συνοδεύει το εφετινό εγχείρημα.

ΠΑΟΚ: Συνδύασε αποτέλεσμα με μπάσκετ που απολαμβάνει ο κόσμος!

Είναι η ίδια ομάδα που τον περασμένο Σεπτέμβριο δεν «πίστευε» σχεδόν κανείς, με τον προπονητή της να θεωρείται ως ο πρώτος υποψήφιος για να μην κάνει... παρέλαση, με εκείνη που αγωνίζεται στον ημιτελικό του FIBA Europe κι έχασε από ένα σουτ την 4η θέση στην regular season του πρωταθλήματος.

Με μόλις έναν Έλληνα παίκτη με σημαντικό ρόλο (Κατσίβελης) και δύο με συμπληρωματικό (Περσίδης και Παπαδάκης), πέντε άσημους νεαρούς Αμερικανούς και μόλις έναν έμπειρο ξένο (Μπάρτλεϊ), ο Μάσιμο Καντσελιέρι έκανε καταπληκτική δουλειά, με αποτέλεσμα ο ΠΑΟΚ (10-12) πλέον να δυσκολεύεται να τον κρατήσει.

Το πιο σημαντικό είναι ότι σε μία σεζόν με απογοητευτική πορεία από την ποδοσφαιρική ομάδα, η μπασκετική έκδοση του «δικεφάλου του Βορρά» κέρδισε τον κόσμο του συλλόγου, γέμισε ουκ ολίγες φορές το «Παλατάκι» και ταυτόχρονα έπαιξε γρήγορο και επιθετικό μπάσκετ (η πιο αποτελεσματική ομάδα στο transition game), συνδυάζοντας ουσία και θέαμα.

Πανιώνιος: Επιτυχημένη επιστροφή

Σε πείσμα της κόντρας με τους οργανωμένους οπαδούς της «Πλατείας» (δεν χώνεψαν ποτέ την απώλεια του περυσινού πρωταθλήματος στην Elite League) και έχοντας την αμέριστη στήριξη των δύο ιδιοκτητών της «κυανέρυθρης» ΚΑΕ, στα συν του Άρη Λυκογιάννη πιστώνεται ότι εδραίωσε πολύ γρήγορα στην κατηγορία μία ομάδα με εντελώς ανανεωμένο ρόστερ, που έπαιζε μακριά από την φυσική της έδρα και για ένα μεγάλο διάστημα έπαιξε και εντυπωσιακό μπάσκετ και «φλέρταρε» με δύο μεγάλες νίκες (επί του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού).

Σύμφωνοι, μπορεί το budget του Πανιωνίου (9-13) και οι προσδοκίες της διοίκησης και των φιλάθλων (έκαναν την Γλυφάδα έδρα και «εβαλαν πλάτη» στην εφετινή προσπάθεια) να μην συμβιβάζονταν με κάτι λιγότερο από μία θέση στην πρώτη 6άδα, ωστόσο, το παράδειγμα του Αμαρουσίου, που εκτόξευσε στον... Θεό τα έξοδα και κινδυνεύει με σοβαρά με υποβιβασμό, τα λέει για το πόσο χρήσιμη είναι η λογική του «ένα βήμα την φορά».

Άρης: Δύσκολο «καράβι», η «φυρτούνα» με την «μπουνάτσα» απέχουν ελάχιστα!

Οι ατυχείς επιλογές ξένων που δεν κόλλησαν ποτέ με την νοοτροπία του συλλόγου και την φιλοσοφία του Γιάννη Καστρίτη, οι τραυματισμοί και η αγωνιστική «ζημιά» που έκανε φέτος στην ομάδα η συμμετοχή στο Eurocup, χάλασαν από νωρίς το «γλυκό» κι έφτασαν τον «αυτοκράτορα» σε σημείο να κινδυνεύει ακόμη και με υποβιβασμό.

Η ανάγκη για μία φρέσκια φωνή οδήγησε στο διαζύγιο με τον 42χρονο προπονητή που συνέδεσε το όνομα του με έναν Άρη (9-13), που εξέπεμπε υγεία και ανταγωνιστικό πνεύμα και η εμπειρία του Νίκου Βετούλα (4 νίκες σε 6 αγώνες), βοήθησε τους «κιτρινόμαυρους» να απομακρυνθούν από την επικίνδυνη ζώνη και να ξεπεράσουν ανώδυνα την «φουρτούνα» του Δεκεμβρίου και του Ιανουαρίου.

Περιστέρι: Άξιζε καλύτερο αποτέλεσμα με το μπάσκετ που έπαιξε

Αν είχε σταθεί λίγο πιο τυχερή στην επιλογή του σέντερ, που ήταν ατυχής και ουσιαστικά επιδείνωσε το πρόβλημα που είχε από την αρχή της σεζόν στο ριμπάουντ και είχε αποφύγει τραυματισμούς βασικών παικτών, τότε η ομάδα των δυτικών προαστίων θα είχε αποφύγει τις εντός έδρας ήττες που της στοίχισαν ακριβά και την απομάκρυναν από τον στόχο της 6άδας.

Κατά διαστήματα, όμως, οι «κυανοκίτρινοι» έπαιξαν πολύ καλό μπάσκετ, με έμφαση στην δημιουργία και την αξιοποίηση των δυνατών στοιχείων των παικτών τους και στον Γιωργο Λιμνιάτη αξίζει το credit του προπονητή που παρουσίασε θετική εικόνα, χρησιμοποιώντας ίσως τους περισσότερους Έλληνες παίκτες (Αβδάλας, Πάπας, Ζούγρης, Πουλιανίτης, Ξανθόπουλος, Γιάνκοβιτς, Σταυρακόπουλος και Τσουργιάνης). Με την ανάλογη στήριξη από την διοίκηση του Φίλιππου Κότση, βεβαίως...

Στην εποχή που ζούμε, θέλει μπασκετικά κότσια για έναν προπονητή να στήσει μία ομάδα (με ευρωπαϊκές υποχρεώσεις) σε έναν super ταλαντούχο 19χρονο (Αβδάλας), χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα αρκετό χρόνο κι έναν 20χρονο (Ζούγρης) και ο 53χρονος coach απέδειξε ότι τα έχει.

Απλά άργησε λίγο να πιστέψει πραγματικά στον εαυτό του και οι πρόσφατες δηλώσεις του επίσης αναγεννημένου Πάπας στο Gazzetta, αποτυπώνουν πλήρως την επιρροή που είχε στην ομάδα του.

Λαύριο: Είχε πολλές καλές στιγμές για να κινδυνεύσει να πέσει!

Για μία ακόμη σεζόν ξεκίνησε την σεζόν ως από τα φαβορί για την τελευταία θέση που οδηγεί στην Elite League και με το μπάσκετ που έπαιξε έδειξε ότι θα μπορούσε κάλλιστα να παλέψει για την είσοδο στην 6άδα.

Αν αναλογιστεί κανείς ότι οι παίκτες του Κώστα Μέξα πάλεψαν τα περισσότερα εκτός έδρας ματς που έχασαν κι έφτασαν κάποια στιγμή να έχουν απόσταση τριών βαθμών από Κολοσσό και Μαρούσι (συν την υπεροχή στην ισοβαθμία), το ενδεχόμενο να κινδυνεύσουν στα playout (αν παίξουν), αν μη τι άλλο δεν... απονέμει «μπασκετική δικαιοσύνη».

Ωστόσο, χωρίς τον Γκρίφιν (πήγε στην Γρανάδα) και την βοήθεια που παρείχε κάτω από τα καλάθια ο Γόντικας (τραυματίας) αλλά και με την ομάδα να προέρχεται από τέσσερις διαδοχικές ήττες (και από 6 αν δεν περάσει στα playoff), αν δεν υπάρξει προσθήκη ψηλού, τότε μία ανησυχία θα αρχίσει να υπάρχει στο στρατόπεδο του Λαυρίου (7-15).

Κολοσσός: Είχε λάθος σχεδιασμό κι άργησε να ξυπνήσει, αλλά δεν τα παράτησε ποτέ!

Η εικόνα της ομάδας μέχρι τα Χριστούγεννα (1 νίκη σε 16 αγώνες σε Ελλάδα και Ευρώπη) δεν απέδειξε απλά ότι στην Ρόδο τα έκαναν όλα... λάθος το περασμένο καλοκαίρι, αλλά ότι έχασαν πολύτιμο χρόνο μέχρι να συνειδητοποιήσουν την αίσθηση του κατεπείγοντος και να πέσουν με τα... μούτρα στις διορθωτικές κινήσεις.

Η ολική επαναφορά στον 2ο γύρο (5 νίκες-6 ήττες) και το νοικοκύρεμα της ομάδας που επετεύχθη υπό τις οδηγίες του 5ου προπονητή (Χαβιέ Καράσκο) που κάθισε φέτος στον πάγκο των Ροδιτών (τη διαφορά έγινε στον διαφορετικό τρόπο της αξιοποίησης των Γκάουντλοκ και Περάντες), βοήθησαν τον Κολοσσό (6-16) να κρατάει πλέον την τύχη στα χέρια του στην φάση των playout (υπερτερεί ενός βαθμού του Αμαρουσίου και για την ώρα υπερέχει και στην ισοβαθμία).

Μαρούσι: Η τεχνογνωσία έχει μεγαλύτερη αξία από το budget

Η περίπτωση των «κιντρινόμαυρων» που ξόδεψαν αρκετά χρήματα (πολλοί υποστηρίζουν ότι με τα συνολικά «ανοίγματα» της εφετινής σεζόν, έφτασαν να έχουν το 4ο budget) έκαναν μεγάλο ντόρο το περασμένο καλοκαίρι με τις μετεγγραφές τους κι έβαλαν ψηλά τον πήχη, παραπέμπει στις ομάδες που δίνουν μεγαλύτερη βαρύτητα στην οικονομική του επιφάνεια από ότι στην τεχνογνωσία.

Από τις πρώτες αγωνιστικές που φάνηκε ότι το Μαρούσι (5-17) υστερούσε αισθητά στο κομμάτι της οργάνωσης του παιχνιδιού, ο σύλλογος των βορείων προαστίων επιδόθηκε σε διαδοχικές αλλαγές προπονητών και προσθήκες παικτών, με αποτέλεσμα να μην μπορέσει ποτέ να αποκτήσει μία συγκεκριμένη αγωνιστική ταυτότητα και να στηρίζεται συνεχώς σε επιθετικογενείς παίκτες.

Την ώρα που οι τρεις από τις τελευταίες τέσσερις νίκες της ομάδας, επετεύχθησαν μέσα από την άμυνα (στο “Nick Galis Hall”, στο «Δημήτριος Τόφαλος» και στο εντός έδρας αγώνα με τον Πανιώνιο είχε μέσο παθητικό 66,3 πόντους), ο αγωνιστικός της προσανατολισμός στηρίχθηκε στην επίθεση, όπου τέσσερις παίκτες (Φρίντρικσον, Κιν, Ρέινολντς και Φλοιντ) θέλουν από μία μπάλα ο καθένας.

Πλέον και υπό τις παραπάνω συνθήκες, το συγκρότημα του Φώτη Τακιανού έχει πολύ δύσκολο έργο στα playout και η αποφυγή του υποβιβασμού θα αποτελέσει ηχηρό κατόρθωμα.