Παναθηναϊκός: Το πλάνο ελληνοποίησης (Part II)

Παναθηναϊκός: Το πλάνο ελληνοποίησης (Part II)

Παναθηναϊκός: Το πλάνο ελληνοποίησης (Part II)

bet365

Μετά και την απόκτηση του Αλέξανδρου Σαμοντούροβ, το Gazzetta γράφει για το νέο ελληνικό εγχείρημα του Παναθηναϊκού και την «επόμενη ημέρα» στους «πράσινους» κάνοντας παράλληλα τη σύγκριση με την προηγούμενη ελληνοποίηση η οποία δεν στέφθηκε με επιτυχία.

Ακόμα και ιστορικά εάν το δει κάποιος, όταν οι ελληνικές ομάδες έφταναν στις μεγάλες επιτυχίες, υπήρχε πάντα ένας δυνατός, ελληνικός κορμός. Σίγουρα είναι απαραίτητοι και οι ποιοτικοί ξένοι από το πάνω ράφι προκειμένου να υπάρχουν υψηλές βλέψεις αλλά χωρίς την παρουσία γηγενών οι οποίοι να συνθέτουν την ραχοκοκαλιά της ομάδας, έχει αποδειχθεί ότι το αποτέλεσμα δεν είναι το επιθυμητό.

Και από τη στιγμή που η οικονομική λιτότητα έχει μπει για τα καλά στην «πράσινη» καθημερινότητα, οι ιθύνοντες της ομάδας ετοιμάζουν το «αύριο» προσθέτοντας στο ρόστερ ό,τι καλύτερο κυκλοφορεί στην ελληνική αγορά και δη στις μικρές ηλικίες. Σίγουρα είναι δύσκολο να υπάρξει 100% επιτυχία όσον αφορά τις επιλογές και την εξέλιξη των παικτών ωστόσο στόχος είναι να μπουν τα «θεμέλια» ώστε στο μέλλον να γίνονται λίγες, αλλά στοχευμένες προσθαφαιρέσεις.

Από την άλλη είναι δύσκολο για έναν νέο παιδί 17-18 χρονών να κολυμπήσει στα «βαθιά» και να «σηκώσει» το βάρος της φανέλας μιας ομάδας όπως είναι ο Παναθηναϊκός όπου οι απαιτήσεις είναι μεγάλες, η πίεση αφόρητη και η υπομονή μηδαμινή. Γι' αυτόν τον λόγο, ίσως, η πρώτη επιχείρηση της ελληνοποίησης στα μέσα της περασμένης δεκαετίας να μην κύλησε όπως θα περίμεναν στις τάξεις της ομάδας. Βέβαια επικρατεί και η άποψη την οποία ενστερνίζονται πολλοί προπονητές, ότι δεν είναι ελληνοποίηση (ή ισπανοποίηση στην Ισπανία ή σερβοποίηση στην Σερβία κ.ο.κ.) αλλά παραγωγή ταλέντων.

Ο Παναθηναϊκός μπήκε και πάλι σε μια διαδικασία προκειμένου να «τονώσει» το ελληνικό στοιχείο στις τάξεις της ομάδας αποκτώντας τη «νέα γενιά» του ελληνικού μπάσκετ και μάλιστα να επενδύσει πάνω σε αυτήν με ενεργή συμμετοχή. Μερικές φορές αυτό μπορεί να αποδειχθεί και δίκοπο μαχαίρι εάν και εφόσον δεν υπάρχουν έμπειροι και μπαρουτοκαπνισμένοι Έλληνες αναγνωρισμένης αξίας, όπως επίσης και ξένοι οι οποίοι να μπορούν να κάνουν την διαφορά.

Άλλωστε, κάπως έτσι δεν έπεσε στο... κενό η πρώτη προσπάθεια «ελληνοποίησης» του Παναθηναϊκού;

The Greek Project... Part I

Μετά το τέλος της σεζόν 2011-12 όπου άλλαξαν παντελώς τα δεδομένα τις τάξεις του Παναθηναϊκού με το «αντίο» του Ζέλικο Ομπράντοβιτς και την αποστασιοποίηση των αείμνηστων Παύλου και Θανάση Γιαννακόπουλου αναλαμβάνοντας τα ηνία της ΚΑΕ ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, ξεκίνησε και η προσπάθεια για το πρώτο rebuild των «πρασίνων».

Η πρώτη (μεγάλη) επένδυση άκουγε στο όνομα του -τότε- 15χρονου Βασίλη Χαραλαμπόπουλου, ο οποίος ήταν «ό,τι καλύτερο» για το ελληνικό μπάσκετ κάνοντας θραύση με τις μικρές εθνικές ομάδες. Όμως όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων, ο ντόρος που είχε «στηθεί» γύρω από το όνομά του, μόνο... κακό έκανε στην εξέλιξη της καριέρας του. Την πρώτη, λοιπόν, σεζόν που οι «πράσινοι» προσπαθούσαν να κάνουν το ελληνικό restart, είχαν αποκτηθεί και παίκτες όπως ο 18χρονος Διαμαντάκος, αλλά και πιο έμπειροι όπως ο Σχορτσανίτης, ο Μπράμος, Γιαννόπουλος, ο Σκορδίλης και ο Ξανθόπουλος.

Ουσιαστικά είχαν αρχίσει να γίνονται προσπάθειες για την τόνωση του ελληνικού κορμού, οι οποίες κορυφώθηκαν το αμέσως επόμενο καλοκαίρι με τους «έτοιμους» αλλά ανερχόμενους Παππά και Γιάνκοβιτς αλλά και με τους έμπειρους, Φώτση και Μαυροκεφαλίδη. Μπορεί εκτός των συνόρων να έφταναν κοντά στην πηγή του Final 4 με τη συμμετοχή στα playoffs αλλά να μην έπιναν το νέκταρ της πρόκρισης απέναντι σε πολύ πιο «ακριβές» κα ισχυρές ομάδες όπως η ΤΣΣΚΑ Μόσχας, αλλά εντός των συνόρων κατάφερναν να «πατήσουν» στην κορυφή.

Η ενδυνάμωση του ελληνικού κορμού ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο με τους Παπαγιάννη, Μποχωρίδη, Κόνιαρη, Λούντζη οι οποίοι έμπαιναν στο «trust process» του Παναθηναϊκού ώστε να μπορέσει να δημιουργήσει το «αύριο» του συλλόγου με ισχυρές, ελληνικές, βάσεις. Όπως είναι λογικό και επόμενο, κάποιοι από τους Έλληνες παίκτες οι οποίοι έγιναν μέλη του rebuild κατάφεραν να κάνουν τη διαφορά και να αποτελέσουν «γερά χαρτιά» του ελληνικού μπάσκετ, με πρώτο και καλύτερο τον «Big Papa», ο οποίος είναι -πλέον- ο βασικός και αναντικατάστος σέντερ, τόσο του Παναθηναϊκού, όσο και της Εθνικής ομάδας.

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑ (2012-2016)
ONOMAΜΑΤΣΠΟΝΤΟΙΡΙΜΠΑΟΥΝΤΠΟΣΟΣΤΟ ΣΤΑ ΣΟΥΤ
Βασίλης Χαραλαμπόπουλος (2012-2017)1463,61,546%
Νίκος Παππάς (2013-2020)2897,61,644%
Βλάντο Γιάνκοβιτς (2013-2016)1115,92,545%
Λευτέρης Μποχωρίδης (2014-2017)9331,146%
Γιώργος Παπαγιάννης (2014-2016)395,12,962%
Αντώνης Κόνιαρης (2014-2016)43,30,850%
Μιχάλης Λούντζης (2014-2017)152,31,154%

The Greek project... Part II

Μετά το τέλος της σεζόν 2015-16 και αφού είχαν μεσολαβήσει τρία χρόνια με πολλά σκαμπανεβάσματα όσον αφορά την απόδοση των Ελλήνων με αποτέλεσμα οι περισσότεροι από αυτούς να αποτελέσουν παρελθόν ακόμα και ως ελεύθεροι, ο Παναθηναϊκός κινήθηκε σε πιο «safe» επίπεδα έχοντας ανεβάσει το μπάτζετ για την απόκτηση παικτών από τα πιο... ψηλά ράφια. Το αποτέλεσμα αποτυπώθηκε στο παρκέ, αφού έφτασε τρεις χρονιές στα Playoffs (και τις δύο με πλεονέκτημα έδρας) και άλλη μία που ήταν πολύ κοντά στο να το πετύχει εάν δεν υπήρξε παύση της EuroLeague λόγω της πανδημίας. Κάτι που έβαλε πιο πίσω την εμπιστοσύνη στους νεαρούς παίκτες ώστε να «χτιστεί» από την αρχή μια ομάδα με ελληνικές βάσεις.

Ο Ντίνος Μήτογλου ήταν η εξαίρεση από τη στιγμή που είχε εμφανιστεί αυτή δυνατότητα για την απόκτησή του από το κολέγιο του Ουέικ Φόρεστ ενώ παράλληλα έγιναν κινήσεις με γνώμονα τον βαθμό ετοιμότητας όπως ήταν η απόκτηση του Ιωάννη Παπαπέτρου. Όμως η εμφάνιση της Covid-19 ήταν η... σπίθα που άναψε την απόφαση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου να αποχωρήσει απο την ΚΑΕ Παναθηναϊκός με αποτέλεσμα η ομάδα να κινηθεί με έσοδα-έξοδα από τη σεζόν 2020-21 και να έκανε ακόμα πιο μεγάλη την ανάγκη της ελληνοποίησης.

Πέρυσι οι «πράσινοι» έπρεπε να πορευτούν χωρίς τον Νικ Καλάθη και στηρίχθηκαν όσον αφορά τους Έλληνες σε Παπαπέτρου, Παπαγιάννη και Μήτογλου. Το ελληνικό στοιχείο ενισχύθηκε με τους Κασελάκη, Καλαϊτζάκη και Όγκουστ, ενώ μεσούσης της σεζόν έγινε η πρώτη μεγάλη κίνηση με γνώμονα το μέλλον η οποία δεν ήταν άλλη από την απόκτηση του Λευτέρη Μαντζούκα από τον Προμηθέα Πάτρας. Ενός παίκτης που είχε «διαλύσει» τα κοντέρ στα πρωταθλήματα της ηλικιακής κατηγορίας του, ο οποίος είχε (και έχει φυσικά) όλο το «πακέτο» για μια σπουδαία καριέρα.4.

Από τη στιγμή που τα οικονομικά του συλλόγου παραμένουν στα ίδια επίπεδα, οι «πράσινοι» θέλησαν να δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στους νέους παίκτες και να «επενδύσουν» πάνω τους. Γι' αυτόν τον λόγο ενεργοποιήθηκε ο μόλις 16 ετών Νεοκλής Αβδάλας απο την εφηβική ομάδα του Παναθηναϊκού, ο οποίος έκανε ντεμπούτο φέτος, τόσο στο ελληνικό πρωτάθλημα όσο και στην EuroLeague! Και να 'ταν μόνο αυτός; Πέρυσι το καλοκαίρι ο Παναθηναϊκός έκανε δικό του και τον Νίκο Χουγκάζ, ο οποίος είχε πραγματοποιήσει «γεμάτο» πρωτάθλημα με τη φανέλα του Ιωνικού ενω είχε παραμείνει δανεικός στην ομάδα της Νίκαιας έως και τον περασμένο μήνα.

Στον Παναθηναϊκό έκριναν ότι έπρεπε να επιστρέψει στην ομάδα μετά και το πρόβλημα που είχε δημιουργηθεί με τον Ιωάννη Παπαπέτρου ο οποίος έπρεπε να υποβληθεί σε επέμβαση στο ιγμόριο και ήδη, μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, άρχισε να γίνεται μέλος του rotation και να κερδίζει λεπτά συμμετοχής. Το μεγάλο «μπαμ» αναφορικά με τη νέα «ελληνοποίηση» είχε να κάνει με τον Αλέξανδρο Σαμοντούροβ της ΔΕΚΑ. Ένας 17χρονος που έχει έχει εντυπωσιάσει τις πάντες, τόσο με το αγωνιστικό του προφίλ όσο και με τα σωματικά του προσόντα. Ο νεαρός φόργουορντ/σέντερ των 209 εκατοστών προστέθηκε στο νέο «greek project» των «πρασίνων» το οποίο αναμένεται, αν μη τι άλλο, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον...

@Photo credits: INTIME, eurokinissi

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

 

BASKET LEAGUE Τελευταία Νέα