• Οι συνθέσεις & οι πόντοι των δύο ομάδων

Το ημερολόγιο έγραφε 24 Ιανουαρίου 1981, ημέρα Σάββατο, όταν ο Ιωνικός Νικαίας φιλοξενούσε τον Άρη, σε μια αναμέτρηση που διεξήχθη υπό την παρουσία περίπου 2.000 φιλάθλων.

Όσοι βρέθηκαν στο κλειστό του Πλάτωνα δεν ήξεραν πως επρόκειτο να παρακολουθήσουν ένα από τα ομορφότερα και πλέον ιστορικά παιχνίδια της ιστορίας του ελληνικού μπάσκετ.

Τρία χρόνια προτού εισαχθεί το τρίποντο στο άθλημα, το μοναδικό επιθετικό κρεσέντο των μετέπειτα συνοδοιπόρων στον Άρη, Παναγιώτη Γιαννάκη (22 ετών τότε) για τους γηπεδούχους και Νίκου Γκάλη (24 ετών) από πλευράς των φιλοξενούμενων.

Ο αγώνας κρίθηκε στην παράταση αφού η κανονική διάρκεια ανέδειξε ισόπαλες τις ομάδες με σκορ 101-101. Εν τέλει οι Θεσσαλονικείς επικράτησαν με το αλησμόνητο 113-114, με τον ηγέτη τους να σημειώνει 62 πόντους με 23/35 δίποντα, 16/18 βολές συν 7 ριμπάουντ.

Ο Παναγιώτης Γιαννάκης έκανε κυριολεκτικά τα... πάντα προκειμένου να δώσει το ροζ φύλλο στον Ιωνικό, έχοντας 73 πόντους με 29/40 δίποντα, 15/16 βολές και 9 ριμπάουντ.

Οι συνθέσεις & οι πόντοι των δύο ομάδων

Ιωνικός Νικαίας (Κώστας Αναστασάτος): Νυδριώτης 12, Αλεξανδρίδης 10, Μπεζαντάκος 2, Κατσαφάδος, Πετρίδης 2, Γιαννάκης 73, Γουργιώτης 14, Μπολάτογλου, Λάζαρης, Μίσσας.

Αρης (Ντούσαν Ίβκοβιτς): Σκόνδρας 8, Γκάλης 62, Παραμανίδης 14, Ανανιάδης 2, Ρωμανίδης 5, Στυλιανού 21, Τσαχτάνης, Βαμβακούδης 2, Νάστος, Οικονόμου.

Ο «Γκάνγκστερ» κι ο «Δράκος» πέτυχαν συνδυαστικά 135 από τους συνολικά 227 πόντους της ιστορικής αυτής συνάντησης, η οποία μνημονεύεται ακόμη, 40 χρόνια μετά.

Οι δύο σούπερσταρ του ευρωπαϊκού μπάσκετ συναντήθηκαν τρία χρόνια αργότερα στον Άρη, γράφοντας ιστορία με την κατάκτηση 7 πρωταθλημάτων, 5 κυπέλλων κι ενός Super Cup.

Αρκετά χρόνια αργότερα και πιο συγκεκριμένα τον Ιανουάριο του 2017, οι δύο τους... αντάμωσαν τηλεοπτικά ως καλεσμένοι της εκπομπής Pick & Roll της Cosmote TV και θυμήθηκαν εκείνο το ματς το οποίο δεν άφησαν ασχολίαστο: «Ήμουν σκόρερ, ο Ιωνικός επένδυε στον τρόπο που θα επιτεθώ εγώ. Είχα ενθουσιασμό και πάθος και οι συμπαίκτες μου ήθελαν να το υποστηρίξουν αυτό», ανέφερε αρχικά ο Παναγιώτης Γιαννάκης.

Εξήγησε στη συνέχεια πως «εγώ, ούτε καν που σκεφτόμουν αν θα βάλω πολλούς πόντους! Σε αυτό το ματς, ο κόουτς Αναστασάτος δεν ήθελε εγώ να μαρκάρω τον καλύτερο παίκτη του αντιπάλου, αν κι αυτό συνέβαινε συχνά. Για να μην ξοδέψω ενέργεια πάνω στον Νικ. Ήθελε να εκμεταλλευτούμε το ανοικτό γήπεδο»!

Ο έτερος «μονομάχος», Νίκος Γκάλης, τόνισε ότι «ο ανταγωνισμός υπήρχε, με την καλή έννοια. Αν βάλει κάποιος 5-10 πόντους παραπάνω από τον άλλον, δεν έχει τόση σημασία, όσο το ροζ φύλλο! Ο Παναγιώτης έπαιζε το σκληρό και δυνατό παιχνίδι του, όχι βρώμικα. Το παιχνίδι ήταν... φαρ ουέστ, είχε πάρει άλλες διαστάσεις. Ας το πούμε Δράκος εναντίον Γκάνγκστερ»!

Και κάπως έτσι, το περιβόητο «Δράκος εναντίον Γκάνγκστερ», εξακολουθεί να κοσμεί, ευρισκόμενο μάλιστα σε περίοπτη θέση, τις σελίδες της ιστορίας του ελληνικού μπάσκετ...