Ταξίδι σε χιλιάδες «ασπρόμαυρα» κλικ (pics)
Ο δικός τους ΠΑΟΚ δε διαφέρει από τον ΠΑΟΚ των υπολοίπων, μόνο που στην περίπτωσή τους έχουν αφιερώσει δεκάδες ώρες στη συλλογή ασπρόμαυρων στιγμών, άλλοτε αποτυπωμένες στο χαρτί, ενίοτε μικρά κομμάτια της ιστορίας, που κάποιοι είχαν πετάξει στα σκουπίδια γιατί πολύ απλά δεν είχαν ιδέα τι ακριβώς κρατούσαν στα χέρια τους.
Δύο αθεράπευτοι ΠΑΟΚτσήδες έχουν μετατρέψει την αγάπη τους για το άσπρο και το μαύρο σε χόμπι, συλλέγουν φωτογραφίες και άλλα αντικείμενα που σχετίζονται με την ιστορία του «Δικεφάλου», οι δικές τους προσωπικές ιστορίες μπλέκονται με τις ιστορίες της ομάδας. Μέσα από εκατοντάδες «κλικ» συμβάλλουν στη διάδοση της ασπρόμαυρης ιστορίας, οδηγούν σ’ ένα νοσταλγικό ταξίδι στο παρελθόν και είμαστε σίγουροι ότι βοηθούν να γίνει αυτή που της αξίζει μετά από 94 χρόνια προσφοράς στα αθλητικά δρώμενα.
Οι «θησαυροί» του «Πρακτορίνου»
O «Πρακτορίνος» (γνωστός και ως Πράκτωρ 00-4 της εφημερίδας «ΠΑΟΚΤΣΗΣ») είναι οπαδός και συλλέκτης ασπρόμαυρων αναμνήσεων. Επιμένει στην ανωνυμία που του προσφέρει το παρατσούκλι του και ισχυρίζεται ότι το προσωπικό του αρχείο για τον ΠΑΟΚ ξεπερνάει τις εκατό χιλιάδες φωτογραφίες και ντοκουμέντα, αλλά μην το δέσετε και κόμπο!
Συνοδεύει με λίγες λέξεις όσα μοιράζεται καθημερινά στη σελίδα του στο Facebook «Praktorinos PAOK Retro». Μια… επίσκεψη, μ’ ένα κλικ, θα σας πείσει ότι το υλικό του μοιάζει με θησαυρό ανεκτίμητης (ποδοσφαιρικής) αξίας.
Από πότε ξεκινήσατε την συλλογή σας;
«Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου δεν πέταξα τίποτα. Από τα αυτοσχέδια τετράδια της σχολικής ηλικίας με κολάζ από αποκόμματα εφημερίδων, τα άλμπουμ με χαρτάκια ποδοσφαιριστών, τα εισιτήρια και (σπανιότερα) τα προγράμματα αγώνων του ΠΑΟΚ, τα πάσης φύσεως ασπρόμαυρα αναμνηστικά, κασκόλ, φανέλες, αυτόγραφα, παιχνίδια, φιλοτελικά, δίσκους μουσικής, ντοκουμέντα και ό,τι φανταστεί ανθρώπινος νους, φτάνει να είχε θεματολογία γύρω από τα τέσσερα γράμματα και τον Δικέφαλο αετό».
Η συλλογή φωτογραφιών δεν είναι ένα χόμπι γνωστό. Πόσο δύσκολο είναι να βρείτε τις φωτογραφίες;
«Αν μιλάμε για φωτογραφίες της τρέχουσας επικαιρότητας, πανεύκολο. Τα δύσκολα ξεκινούν όταν ανατρέχεις προς τα πίσω, στις δεκαετίες πριν το 1990 όταν οι πηγές ήταν πολύ συγκεκριμένες. Μου πήρε μια ζωή, κόστισε σε κόπο αλλά και χρήμα για να συγκεντρώσω όλο αυτό το υλικό να το αξιολογήσω και ταξινομήσω. Έχω αφιερώσει ατελείωτες ώρες από τον ελεύθερο χρόνο μου για σκαναρίσματα, εμφανίσεις αρνητικών, αρχειοθετήσεις αλλά και συζητήσεις γύρω από κάποια φωτογραφία κάποιου μεγάλου ή λιγότερο σημαντικού αγώνα του παρελθόντος. Λατρεύω τη φωτογραφία γενικότερα και συγκινούμαι κάθε φορά που ανακαλύπτω έστω και μία καινούρια ΠΑΟΚτσήδικη με τις λεπτομέρειες και τα ακριβή στοιχεία της. Ειλικρινά συγκινούμαι κάθε φορά που ταυτοποιώ κάποια που βρισκόταν στον σωρό με άλλες αταξινόμητες».
Πού βρίσκετε τις φωτογραφίες και άλλα κομμάτια, φανέλες, εφημερίδες, περιοδικά, βιβλία, της συλλογής σας;
«Είτε τα μάζευα στον καιρό τους, είτε από εδώ και από εκεί, οι πηγές είναι πολλές. Για χρόνια έψαχνα στα παλιατζίδικα, τώρα… έρχονται οι παλαιοπώλες σε μένα. Αστειεύομαι. Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για μια διαρκή αναζήτηση, στα όρια της εμμονής. Τα τελευταία χρόνια υπήρξαν και κάποιες πολύ ωραίες περιπτώσεις φίλων που επικοινώνησαν μαζί μου και μου έστειλαν φωτογραφικό ή άλλο ΠΑΟΚτσήδικο υλικό που είχαν στην κατοχή τους. Μου το παραχώρησαν, το μοιράστηκαν, και αυτό για μένα αποτελεί παράσημο».
Η οικογένεια πως αντιδρά στη συλλογή και στον απαραίτητο μεγάλο χώρο αποθήκευσης;
«Τους στερώ ζωτικό χώρο για να… κινηθούν αλλά δεν μπορούν να κάνουν και αλλιώς. Κουνάνε το κεφάλι τους με συγκατάβαση (γέλια) κάθε φορά που φέρνω κάτι καινούριο στο σπίτι και δείχνουν καθημερινή κατανόηση. Ευτυχώς, οι τεχνολογίες μου επιτρέπουν να αποθανατίσω κάποια ογκώδη που αργότερα φυγαδεύω από δω κι από εκεί».
Τι σημαίνει συλλέκτης ειδών του ΠΑΟΚ;
«Σημαίνει ότι η βλάβη είναι αξεπέραστη. Κάνω ακριβώς ό,τι κάνει και ένας μέσος ΠΑΟΚτσής, ξυπνάω και κοιμάμαι, ζω και αναπνέω καθημερινά για τον σύλλογο, αγωνιώ σαν απλός και αγνός οπαδός για τα τμήματα, μόνο που παράλληλα στοκάρω αρχειακό υλικό. Πηγαίνω στο γήπεδο και ξαφνικά μπορεί να εγκαταλείψω τη θέση μου για να κατέβω δέκα διαζώματα προκειμένου να βάλω στην τσέπη μου ένα ποδοπατημένο φέιγ-βολάν! Ή να σκοτώσω (τα πενιχρά οικονομικά μου) σε μια δημοπρασία για να αποκτήσω μια φανέλα -με διαφήμιση «Πέρσικα»- των πρωταθλητών του 1985 ή κάποιο σπάνιο χαρτάκι του Λέανδρου Συμεωνίδη ή του Γιάννη Γιακουμή».
Πόσο διαδεδομένη είναι η συλλογή ιστορικών φωτογραφιών του ΠΑΟΚ;
«Ελάχιστα διαδεδομένη εκτός κι αν υπάρχει κόσμος εκεί έξω που ασχολείται αλλά δεν εκδηλώνεται. Πάντως, κρατάω επαφή με κάποιους λίγους που ασχολούνται και το κάνουν με συνέπεια, ανταλλάζουμε υλικό, απόψεις και ενίοτε λύνουμε κάποιους φωτογραφικούς ή στατιστικούς γρίφους που χρονίζουν».
Τι λείπει από τον ΠΑΟΚ του 2020 στο κομμάτι της ιστορίας;
«Ξεκάθαρα ένα ασπρόμαυρο μουσείο ΠΑΟΚτσήδικων μνημών μέσα σε ένα ολοκαίνουργιο γήπεδο και με ανοιχτή πρόσκληση προς όλους τους οπαδούς να συμμετέχουν. Υπάρχουν συναισθηματικοί θησαυροί μέσα στα σπίτια, ειδικά των παλιότερων από εμάς που μπορούν να λάβουν θέση στις προθήκες του για να γίνει η Τούμπα καθημερινός προσκυνηματικός προορισμός. Είναι ένα στοίχημα, να το προλάβουμε, μέσα στα επόμενα 6 χρόνια που συμπληρώνεται ένας αιώνας ΠΑΟΚ».
Από τις χιλιάδες φωτογραφίες και άλλα είδη που έχετε στην συλλογή σας ποια είναι τα πιο ξεχωριστά;
«Δύσκολη επιλογή μέσα από τόσα memorabilia, αναφέρω ενδεικτικά κάποια επιστολόχαρτα από το 1926, ένα βιβλίο εσόδων-εξόδων της δεκαετίας του ’40 που το έσωσα κυριολεκτικά μέσα από τα σκουπίδια που κάποιος ανίδεος το πέταξε. Το καταστατικό του ΣΦ ΠΑΟΚ από το 1959. Εισιτήρια αγώνων όπως αυτό από το ιστορικό φιλικό με τον Άγιαξ το 1973 ή από το 6-1 επί του Ολυμπιακού στις Σέρρες καθώς και άπειρες άρτιες εφημερίδες από την επομένη νικηφόρων τελικών».
Ποια είναι η μεγαλύτερη ικανοποίηση που πήρατε από την ενασχόληση από τον οπαδισμό σε συνδυασμό με το χόμπι σας;
«Αρχικά, η ταπεινή συμμετοχή μου στην οπαδική εφημερίδα «ΠΑΟΚΤΣΗΣ» στα τέλη της δεκαετίας του ’90 αλλά και στις μέρες μας, η καθημερινή επικοινωνία που έχω με τον κόσμο της ομάδας στην σελίδα μου στο Facebook (Praktorinos PAOK Retro). Και η πρόσκληση, πριν λίγα χρόνια, για να παραχωρήσω αρχειακό υλικό για το ντοκιμαντέρ «90 χρόνια ΠΑΟΚ» του αείμνηστου Νίκου Τριανταφυλλίδη. Αυτό κυριολεκτικά με απογείωσε και εν πολλοίς δικαίωσε τη μούρλα μου».
Το ταξίδι στο παρελθόν του Χάρη
Ο Θεοχάρης Τσελεκίδης είναι η επόμενη γενιά, ακολουθεί πιστά τα βήματα του «Πρακτορίνου» και μπαίνει κι αυτός στη διαδικασία της καθημερινής διάδοσης της «ασπρόμαυρης» ιστορίας.
Έχει δημιουργήσει το δικό του γκρουπάκι στο Facebook με την ονομασία «ΠΑΟΚ – Ρετρό – Χάρης» και δεν ξεχνάει να πει ένα μεγάλο ευχαριστώ, πρώτα απ’ όλα στα δύο παιδιά του, Χρύσα και Θεόδωρο, στον αγνό ΠΑΟΚτσή συλλέκτη φωτογραφιών, Λάζαρο Καλεμκερίδη, αλλά και στον κορυφαίο του είδους, όπως λέει, τον «Πρακτορίνο».
Από πότε ξεκινήσατε την συλλογή σας;
«Ξεκίνησα την συλλογή φωτογραφιών στις αρχές της δεκαετίας του ΄80. Εκείνη την εποχή υπήρχαν οι γνωστές εφημερίδες της Θεσσαλονίκης και ελάχιστα περιοδικά εξ Αθηνών, ορισμένα ακριβά για την εποχή, τα οποία με τα χρόνια πλήρωνα αδρά για να τα αποκτήσω».
Η συλλογή φωτογραφιών δεν είναι ένα χόμπι γνωστό. Πόσο δύσκολο είναι να βρείτε τις φωτογραφίες;
«Βασικά, το χόμπι μου είναι η καταγραφή όλων των αγώνων (πρωτάθλημα κύπελλο ευρωπαϊκά και φιλικά) με συνθέσεις, εισιτήρια, επιμέρους στοιχεία και φωτογραφίες για τον κάθε ένα ξεχωριστά και αφορά δεκατρείς περιόδους από το 1972-73 μέχρι και το 1984-85».
Που βρίσκεται τις φωτογραφίες και άλλα κομμάτια, φανέλες, εφημερίδες, περιοδικά, βιβλία, της συλλογής σας;
«Δεν υπήρχε πρακτορείο ΠΡΟΠΟ και εκτός Θεσσαλονίκης με αφίσες-κάδρα του ΠΑΟΚ, που να μην τα πήρα για φωτοτυπία, αφού άφηνα… ενέχυρο! Όταν τις ζητούσα κάποιοι νόμιζαν ότι τους κορόιδευα!!!! Τα λεγόμενα παλιατζίδικα ήταν μια πηγή που μπορούσα να βρω αν όχι φωτογραφίες, χαρτάκια καμιά αφίσα και κανένα μεταχειρισμένο περιοδικό. Δεν με ενδιαφέρουν οι φανέλες, τα σήματα αποκόμματα εισιτηρίων και οι κονκάρδες για παράδειγμα. Όμως, τα άλμπουμ τις συγκεκριμένης εποχής και τα χαρτάκια συμπεριλαμβάνονται στη συλλογή μου. Να σκεφτείτε σε κάποια αποθήκη που ανακάλυψα η μια εφημερίδα (Θεσσαλονίκη) κόστιζε 5000 δρχ.! Οι επισκέψεις – αγορές από γνωστούς φωτογράφους στην Θεσσαλονίκη, επίσης, κόστιζαν πάρα πολλά χρήματα. Σήμερα όλα είναι διαφορετικά με το Ίντερνετ όπου βρίσκεις σχεδόν τα πάντα με το πάτημα ενός κουμπιού. Βρίσκω φωτογραφίες που κάποτε για να τις αποκτήσω έκανα χιλιόμετρα ξοδεύοντας χρόνο και χρήμα».
Τι σημαίνει συλλέκτης ειδών του ΠΑΟΚ;
«Συλλέκτης σημαίνει μεράκι χρόνος χρήμα και σεβασμός πρώτα στον εαυτό σου και μετά σε αυτόν που σου δίνει κάτι σχετικό, έστω κι αν αυτό πλέον μεταφέρεται στο διαδίκτυο».
Πόσο διαδεδομένη είναι η συλλογή ιστορικών φωτογραφιών του ΠΑΟΚ;
«Υπάρχει διάθεση για να διαδοθεί εν μέρει η ιστορία του ΠΑΟΚ, όμως αυτό γίνεται πολλές φορές με λάθη και παρερμηνείες. Για τον λόγο αυτό δημιούργησα και την ηλεκτρονική μου ομάδα «ΠΑΟΚ ΡΕΤΡΟ ΧΑΡΗΣ», με μόνο σκοπό την διάδοση-διάσωση όλων αυτών που έχω στην κατοχή μου».
Η οικογένεια πως αντιδρά στη συλλογή και στον απαραίτητο μεγάλο χώρο αποθήκευσης,
«Η οικογένεια αντιδρά με τον ανάλογο σεβασμό για την αγάπη μου για αυτό που κάνω. Γι’ αυτό θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στα δύο παιδιά μου, Χρύσα και Θεόδωρο».
Τι λείπει από τον ΠΑΟΚ του 2020 στο κομμάτι της ιστορίας;
«Στο σήμερα και στον ΠΑΟΚ του 2020 λείπει ο χώρος όπου θα στεγαστούν με ασφάλεια πρώτα απ΄ όλα, τα οποιαδήποτε ντοκουμέντα φωτογραφίες αντικείμενα και οτιδήποτε άλλο που θα μας ταξιδεύει στο παρελθόν».
