Ήταν αρχές Ιουλίου όταν στον Πλατανιά είχαν μείνει μόνο οι Ουές και Σάντο (σ.σ. ή Σάαντο) συν ορισμένους μικρούς. Ουσιαστικά οι Χανιώτες είχαν τέσσερα δελτία. Παρόλα αυτά μέσα με αρκετά σύντομο χρονικό διάστημα οι Χανιώτες με την σημαντική συνδρομή του Βασίλη Αμανατίδη, του τεχνικού διευθυντή της ομάδας, μπόρεσαν να 'χτίσουν' ένα νέο αγωνιστικό οικοδόμημα με Έλληνες 'διψασμένους' για διάκριση όπως τους Λουκίνα και Καραγκούνη και καλούς ξένους σαν τον Νίλι, που είχε δείξει ξανά τα διαπιστευτήριά του στους Κρητικούς. Υπάρχει και το "πολυβόλο" της ομάδας, ο Βραζιλιάνος Μιγκέλ Μπιανκόνι (σ.σ. παίκτης που δεν είχε καν ομάδα αλλά κάνει μεγάλη διαφορά), που σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της FL είναι πρώτος σκόρερ της κατηγορίας με 17 γκολ (σ.σ. στην λίστα των σκόρερ είναι και ο Λουκίνας, συμπαίκτης του, με οκτώ).

Επιπροσθέτως το πρόβλημα που υπήρξε με τον Πάουλο Κάμπος έκανε καλό στον Πλατανιά. Οι Χανιώτες έχασαν μεν έναν ποδοσφαιράνθρωπο με πολύ καλές διασυνδέσεις και ανάλογο και δυνατό βιογραφικό, ωστόσο η πρόσληψη του Γιάννη Τάτση, που έψαχνε ένα νέο ξεκίνημα στην καριέρα του, τους έδωσε άλλη... πνοή.

Προπονητής που έκλεισε χωρίς "φανφάρες" και πολλά λόγια και ένα πρότζεκτ για το οποίο θα υπήρχε πίστωση χρόνου. Υπομονή και επιμονή για να μπορέσει και πάλι ο Πλατανιάς να είναι ανταγωνιστικός έστω και σε επίπεδο Football League.

Ο 2ος Πλατανιάς μετά από 28 αγωνιστικές έχει 14 νίκες, 10 ισοπαλίες και μόνο 4 ήττες και πλέον παίζει με αντίπαλο τον 3ο Απόλλωνα Λάρισας (σ.σ. οι δύο ομάδες έχουν διαφορά μόλις ενός βαθμού) με "έπαθλο" την θέση των μπαράζ ανόδου. Οι άνθρωποι της ομάδας ξεκαθάριζαν εξαρχής πως ο βασικός τους στόχος ήταν να σταθούν στα πόδια τους και να φτιάξουν ξανά ομάδα. Πέτυχαν πολλά παραπάνω, παρότι δεν είχαν στο μυαλό τους την πιθανή επιστροφή στην Super League. Για την ακρίβεια και οι ίδιοι δεν πίστευαν και δεν περίμεναν πως σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα θα πετύχαιναν κάτι που το καλοκαίρι φάνταζε τόσο μακρινό και ακατόρθωτο με τον κίνδυνο να μην μπορέσουν να κατεβάσουν μία έστω ανταγωνιστική ομάδα να ήταν παραπάνω από ορατός. Είναι όμως από μόνη της όλη αυτή η ιστορία μία μεγάλη υπέρβαση. Ένας επαρχιακός και κρητικός σύλλογος από εκεί που πήγαινε για πλήρη διάλυση να "στηλωθεί" ποδοσφαιρικά και να διεκδικεί άνοδο ξανά στα μεγάλα σαλόνια...