Το κλάμα του Νάντες είναι... μάθημα!

Κώστας Ζάλιαρης
Το κλάμα του Νάντες είναι... μάθημα!

bet365

Το Gazzetta Weekend Journal ξέρει να τιμά όσους πραγματικά πονούν και τιμούν τη φανέλα που ιδρώνουν και ο Νάχιταν Νάντες είναι ένα από αυτά τα πρόσωπα στα οποία αποτυπώνεται το συναίσθημα του ανθρώπου που τα δίνει όλα και αποτελεί μάθημα ζωής για το κυνήγι του στόχου...

Η εικόνα του, να κλαίει καθισμένος στο χορτάρι στο φινάλε του δεύτερου μεγάλου τελικού του Κόπα Λιμπερταδόρες στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου», ήταν ένα από τα πιο δυνατά φωτογραφικά στιγμιότυπα, μαζί με τον πανηγυρισμό του Ντάριο Μπενεντέτο για τη Μπόκα Τζούνιορς, η οποία εν τέλει υποτάχθηκε από τη Ρίβερ Πλέιτ...

Επιστροφή χρημάτων* στο Ρεάλ Μαδρίτης – Ράγιο Βαγιεκάνο και σούπερ αποδόσεις στην Euroleague από τη Vistabet.gr. (21+) * Ισχύουν Οροι και Προϋποθέσεις

Ο Νάχιταν Νάντες, είναι ένα παιδί 22 ετών, από την Ουρουγουάη και είναι άξιος εκπρόσωπος του Garra Charrua. Του μαχητικού πνεύματος που διακατέχει τους ποδοσφαιριστές από τη συγκεκριμένη χώρα της Νοτίου Αμερικής και... επιτάσσει το πάθος, τον μόχθο, την ένταση, το νεύρο, τον σεβασμό προς το άθλημα αλλά και την προσπάθεια που δεν σταματάει αν δεν ολοκληρωθεί. Είτε είναι επιτυχημένη, είτε όχι.

Ο Νάντες, τη στιγμή που ξέσπασε σε κλάματα και κάθισε στον αγωνιστικό χώρο δίχως δυνάμεις και δίχως ψυχολογία πλέον για το οτιδήποτε μετά και το σφύριγμα της λήξης της παράτασης του δεύτερου τελικού του Κόπα Λιμπερταδόρες, βγάζει στην επιφάνεια όχι μονάχα τα συναισθήματα που προκαλεί το ποδόσφαιρο, αλλά το συναίσθημα που έχει ο κάθε άνθρωπος όταν παρά την τεράστια προσπάθεια που έχει καταβάλλει, δεν έχει πετύχει τον στόχο του.

Έναν στόχο για τον οποίο μόχθησε, για τον οποίο άφησε στην άκρη πολλά άλλα πράγμα, για τον οποίο αφιέρωσε όλο τον εαυτό του γιατί πραγματικά αγάπησε αυτό που έκανε και αυτό μέσω του οποίου θα έφτανε στην εκπλήρωση του στόχου του, αλλά απέτυχε.

Ο Νάντες, ένας καθαρόαιμος μέσος που μπορεί να παίξει και ως ανασταλτικό χαφ αλλά έχει πόδι που δεν γίνεται να το αφήσεις ανεκμετάλλευτο, έκανε την τρομερή ασίστ στον Ντάριο Μπενεντέτο στο γκολ που πέτυχε η Μπόκα Τζούνιορς στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου», πάλεψε και στα 120 λεπτά της δεύτερης αναμέτρησης με τη Ρίβερ Πλέιτ στη Μαδρίτη, είχε δύσκολη δουλειά από τη στιγμή που η ομάδα του Σκελότο είχε παθητικό ρόλο, στο μεγαλύτερο κομμάτι του παιχνιδιού και επιπλέον αγωνίστηκε με παίκτη λιγότερο από την έναρξη της παράτασης λόγω της αποβολής του Μπάριος.

Ακόμα κι όταν οι κράμπες άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους κι εκείνος να υποφέρει από τον πόνο στα πόδια, δεν θα τα παρατούσε. Δεν θα αποχωρούσε για να προκαλέσει ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα στην ομάδα του που είχε εξαντλήσει τις αλλαγές. Θα το πάλευε μέχρι το φινάλε. Έτσι έχει μάθει με το πνεύμα του Garra Charrua και θα προτιμούσε ν' αποκομίσει πιο σοβαρό πρόβλημα πιέζοντας τον οργανισμό του παρά να παρατήσει τη μάχη. Δεν το κάνουν αυτό οι Ουρουγουανοί μαχητές. Δεν υπήρχε περίπτωση να ντροπιάσει την ιδέα με την οποία γαλουχούνται οι ποδοσφαιριστές της πατρίδας του αλλά και να ντροπιάσει τη φανέλα που φοράει και την οποία λατρεύει.

Ήταν εκείνος που έτρεξε στο σημείο που πανηγύρισαν οι παίκτες της Ρίβερ Πλέιτ και επειδή υπήρχε μπροστά στη συγκεκριμένη εξέδρα στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου» κόσμος της Μπόκα, ζήτησε από τους «εκατομμυριούχους» να επιστρέψουν και να σεβαστούν τους οπαδούς δίχως να τους προκαλούν.

Απαίτησε σεβασμό γιατί έπρεπε να υπερασπιστεί τα ιδανικά που πρεσβεύει η ομάδα στην οποία προσφέρει τις υπηρεσίες του και φυσικά να κρατήσει ψηλά το γόητρο του συλλόγου μη επιτρέποντας σε κανέναν «παιχνίδια». Δεν φοβάται να βάλει τα πόδια του στη φωτιά, θα τρέξει και θα πιέσει σαν... τρελός, θα πει στο μυαλό του να σιωπήσει όταν αρχίσει να του λέει πως κουράζεται και θα βάλει την ψυχή του να βγει στο χορτάρι για να πετύχει αυτό που θέλει και αυτό που χρειάζεται η Μπόκα.

Οι οπαδοί της ομάδας του, γέμισαν τα social media με μηνύματα που τον τιμούν στο έπακρο. Τον ευχαριστούσαν για τον τρόπο που αγωνίστηκε απέναντι στη Ρίβερ, για το πάθος του, για την τρέλα του στο παιχνίδι και τόνιζαν πως αν κάποιος δεν άξιζε αυτή την κατάληξη στους τελικούς του Κόπα Λιμπερταδόρες, ήταν ο Νάχιταν Νάντες.

Εκείνος που πραγματικά πάλεψε μέχρι να μην μπορεί να σηκωθεί από το έδαφος, αλλά ξεκαθάρισε πως κάθε φορά που πέφτει κάτω, δεν κρατάει για πολύ. Ή καλύτερα, σχεδόν δεν κρατάει καθόλου...

«Η ρεβάνς έχει ήδη ξεκινήσει, γιατί πάντοτε υπάρχει ρεβάνς...» έγραψε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram και είναι αρκετά σαφές πως... η μάχη (του) συνεχίζεται!

 

Τελευταία Νέα