Τι ήταν αυτό που σε έκανε να ξεκινήσεις βόλεϋ και όχι κάποιο άλλο άθλημα όπως ποδόσφαιρο ή μπάσκετ ;

Νομίζω η παρέα μου κυρίως, ήμουν αθλητικός μικρός αλλά μετά σιγά σιγά ξεκινήσαμε βόλεϋ στο σχολείο και εκεί το αγάπησα, εκεί άρχισα να παίζω. Έτσι ξεκίνησα, από το σχολείο. Και κατά λάθος βρέθηκα να παίζω επαγγελματικά.

Όταν πρωτοξεκίνησες το βόλεϋ στόχευες τόσο ψηλά όσο έχεις φτάσει σήμερα;

Δεν θεωρώ ότι έχω φτάσει ψηλά, θεωρώ πως συνεχίζω να κάνω το χόμπι μου και το κάνω σχετικά επιτυχημένα όπως λένε οι άλλοι. Όχι όπως λέω εγώ. Οπότε το εάν έχω φτάσει ψηλά ή όχι δεν το ξέρω. Χαίρομαι που είμαι το ίδιο παιδί που ήμουν και όταν έπαιζα μικρός. Εύχομαι και όταν μεγαλώσω να συνεχίζω να παίζω έτσι.

Ποιον αγώνα σου δεν θα ξεχάσεις ποτέ και θα είναι για πάντα χαραγμένος στην μνήμη σου;

Πέρα από το τελικό του league cup φέτος και γενικά όλα τα ντέρμπι που έχω παίξει,νομίζω ότι ήταν ο αγώνας της εθνικής ομάδας εναντίον της Σλοβενίας που περάσαμε σε έναν τελικό του Silver League, κάτι που τότε φάνταζε παρά πολύ μεγάλο για την Ελλάδα και το καταφέραμε εμείς. Αυτό και ο τελικός του League Cup.

Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή στην μέχρι τώρα καριέρα σου;

Μέχρι στιγμής δεν έχω περάσει άσχημα όσον αφορά τα αποδυτήρια. Πιο δύσκολη ήταν η χρόνια που πέρασα την κατάθλιψη σε σχέση με τον αθλητισμό γιατί έπαιξε μεγάλο ρόλο στο ότι έχασα την αγάπη μου να παίζω και ήμουν καθαρά επαγγελματίας, έπαιζα για οικονομικούς λόγους. Έχασα το κίνητρο μου σαν άνθρωπος, σαν αθλητής. Οπότε η πιο δύσκολη στιγμή στην καριέρα μου ήταν και η πιο δύσκολη στιγμή στην ζωή μου.

Τι ήταν αυτό που σου κέντρισε την προσοχή και σε έπεισε να έρθεις στον Παναθηναϊκό;

Είναι δεδομένο ότι όταν έχεις προτάσεις από τέτοιους συλλόγους, που έχουν μοναδικό στόχο την κορυφή, θέλεις να συμμετάσχεις σε αυτό. Εφόσον λοιπόν οι στόχοι της ομάδας συμβάδιζαν με τους δικούς μου ήταν παρά πολύ εύκολη η απόφαση για να έρθω εδώ και να παίζω για τον Παναθηναϊκό,που έχει μια τόσο οργανωμένη και σοβαρή διοίκηση.

Πως αισθάνεσαι που ο κόσμος του τριφυλλιού σε αγάπησε σαν αθλητή ιδιαίτερα από την στιγμή που προσέφερες ένα μέρος του συμβολαίου σου στο PAO ALIVE;

Νομίζω ότι και εγώ τους αγαπάω οπότε όλο αυτό είναι αμοιβαίο. Αλλά το ότι προσέφερα το συμβόλαιό μου για αυτόν τον σκοπό νομίζω ότι δεν θα έπρεπε να επηρεάζει το εάν κάποιος είναι καλός αθλητής ή εάν κάποιος προσφέρει στην ομάδα. Αυτή ήταν μια κίνηση που έκανα ως ευσυνείδητος πολίτης. Το εάν με αγάπησαν για αυτό θεωρώ ότι είναι λάθος. Θα έπρεπε να με αγαπήσουν για αυτά που έχω προσφέρει στην ομάδα. Βέβαια είναι κάτι που με χαροποιεί. Αλλά θεωρώ ότι φίλοι του Παναθηναϊκου γνωρίζουν ποιους πρέπει να έχουν σαν πρότυπα.

Ο Παναθηναϊκός φέτος κατέκτησε το League Cup, ένα τρόπαιο μεγάλης σημασίας καθώς ήταν το πρώτο που ήρθε μετά από δέκα χρόνια. Σε χαροποιεί το γεγονός ότι ο τίτλος αυτός ήρθε σε μια περίοδο που το όνομά σου συνδέεται άμεσα με την ομάδα;

Νομίζω πως ο τίτλος έπρεπε να έρθει για τον Παναθηναϊκό είτε ήμουν εγώ είτε εάν ήταν κάποιος άλλος. Κάνει πάρα πολύ καλό στο ελληνικό βόλεϋ ότι προστέθηκε μια ομάδα που διεκδικεί τίτλους. Ασχέτως με το ότι εγώ είμαι μέλος της. Ήταν ώρα ο Παναθηναϊκός να διεκδικήσει τίτλους για να ικανοποιηθεί και η διοίκηση, που έχει δείξει έμπρακτα πως είναι κοντά στο βόλεϋ και για να ικανοποιηθεί και ο κόσμος που είχε να πανηγυρίσει με την ομάδα του πολλά χρόνια τίτλους.

Έχεις αγωνιστεί με όλες τις μεγάλες ομάδες της διοργάνωσης. Με τον Ηρακλή στέφθηκες και πρωταθλητής. Σε ποιον σύλλογο αισθάνθηκες πιο οικεία;

Νομίζω πως στον Παναθηναϊκό. Εδώ χωρίς να πω πολλά.

Κάθε φορά που έρχεσαι αντιμέτωπος με τον «αιώνιο» αντίπαλο έχεις ένα παραπάνω κίνητρο να τον κερδίσεις. Εσείς φέτος το καταφέρατε αυτό τρεις φορές, πως νιώθεις που ανταμείφθηκαν οι κόποι σας;

Είμαστε χαρούμενοι που το πετύχαμε. Όταν το κάνεις εναντίον του «αιωνίου» αντιπάλου είναι ακόμα πιο ωραίο. Κάθε αθλητής, όπως και αντίστοιχα οι παίκτες του Ολυμπιακού έχουν μεγαλύτερο κίνητρο εναντίον του «αιωνίου» αντιπάλου πρώτα από όλα για το γόητρό του. Οπότε εκεί μπαίνει το συναίσθημα. Εάν παίρναμε το League Cup όχι εναντίον του Ολυμπιακού, αλλά κόντρα σε κάποια άλλη ομάδα ίσως να μην το πανηγυρίζαμε τόσο...

Θεωρείς πως ο κόσμος του Παναθηναϊκού σας στηρίζει όσο θα έπρεπε ή θα τους ήθελες πιο ένθερμους ;

Νομίζω πως μας στηρίζει όπως θα έπρεπε. Σύμφωνα με τις επιτυχίες που είχε το άθλημα στα τελευταία δέκα χρόνια, η παρουσία του κόσμου ήταν αρκετή. Τώρα που πήραμε και έναν τίτλο πιστεύω ότι μεγαλώνει σιγά σιγά και μας αγαπάει περισσότερο. Το λογικό είναι ότι όταν ένα τμήμα δεν πάει πάρα πολύ καλά ο κόσμος να απομακρύνεται. Αλλά δεν είχαμε ποτέ παράπονο από τον κόσμο. Και όταν παίζαμε στην Κυψέλη το γήπεδο ήταν γεμάτο ακόμα και σε «εύκολα» παιχνίδια. Τώρα έρχονται στο γήπεδο για το βόλεϋ.

Πως αντιμετωπίζεις όλη αυτή την αγάπη του κόσμου ως προς το πρόσωπό σου;

Σαν ένα μικρό όνειρο είναι όλο αυτό για εμένα. Δηλαδή εκεί που δεν ήσουν γνωστός σε ένα «μάτι» κόσμου, ξαφνικά είσαι γνωστός χωρίς ουσιαστικά να έχεις προσφέρει κάτι, απλά λόγω της δουλειάς που έκανες. Νομίζω ότι αυτό είναι το ζητούμενο για έναν άνθρωπο που αγαπάει το άθλημά του. Να γίνει γνωστός μέσα από από αυτό και μέσα από την προσφορά του σε αυτό.