Ο Μιχάλης Τσοκακτσίδης γεννήθηκε στη Γερμανία και ζει στη Δράμα. Είναι κάτοχος προπονητικού διπλώματος UEFA A’, όπως επίσης και πτυχίου καθηγητή Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού με ειδικότητα το ποδόσφαιρο.

Έχει γράψει 2 βιβλία προπονητικής ποδοσφαίρου, με το πρώτο να έχει μεταφραστεί ήδη σε 3 γλώσσες κάτι που είναι σε διαδικασία να γίνει και για το δεύτερο. Το βιβλίο ’’Jose Mourinho Attacking Sessions’’, (ελληνικός τίτλος Ρεάλ Μαδρίτης Προπόνηση Επίθεσης) ψηφίστηκε ως το δεύτερο καλύτερο βιβλίο προπονητικής ποδοσφαίρου από την ιταλική ομοσπονδία ποδοσφαίρου για το 2014. Στο ξεκίνημα της φετινής αγωνιστικής περιόδου ήταν προπονητής της ΔΟΞΑΣ ΔΡΑΜΑΣ.

Σε συνεργασία με την ιστοσελίδα soccerteamtactics.com που ειδικεύεται σε τακτικές αναλύσεις ενώ περιέχει προς ανάγνωση άρθρα και ασκήσεις σχετικά με την προπονητική του ποδοσφαίρου.

Η Μπαρτσελόνα κατάφερε να επικρατήσει στο ντέρμπι απέναντι στη Ρεάλ, σε ένα παιχνίδι στο οποίο και οι 2 ομάδες είχαν τα δικά τους καλά διαστήματα και με παρόμοιους τακτικούς στόχους στην φάση άμυνας.

ΑΡΧΙΚΟΙ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ

Το ασύμμετρο 4-3-3 της Ρεάλ Μαδρίτης

Ο κ. Αντσελότι ξεκίνησε με ένα ασύμμετρο αλλά και ευέλικτο σχηματισμό, ο οποίος στη φάση άμυνας ήταν περισσότερο ένα 4-4-2, ενώ στη φάση επίθεσης μετατρέπονταν σε 4-3-3. Ο κύριος παίκτης που καθόριζε αυτή την ασυμμετρία ήταν ο Bale στα δεξιά, σε συνεργασία βέβαια με τους υπόλοιπους μέσους και επιθετικούς. Έτσι λοιπόν στη φάση άμυνας ο Isco μετατοπίζονταν πλάγια αριστερά για να καλύπτει την παθητική άμυνα του Ronaldo, με παράλληλη μετατόπιση των Kroos και Modric και τον Bale να γίνεται δεξιός μέσος.

Το ενδιαφέρον επίσης σε αυτή την φάση, ήταν η τοποθέτηση των 2 μπροστινών με τον Ronaldo να κινείται καθαρά στα αριστερά και τον Benzema σαν κεντρικός επιθετικός. Ο στόχος του κ. Αντσελότι διπλός: α) από την μία να ενισχύσει την αριστερή του πλευρά στη φάση άμυνας, με στόχο να εμποδίσει την ανάπτυξη της Μπαρτσελόνα από την πλευρά των Alves και Mesi, οδηγώντας τους γηπεδούχους να ξεκινήσουν την ανάπτυξη τους από την άλλη πλευρά με τους Mathieu, J.Alba και Neymar και β) μεταφέροντας την μπάλα από την πλευρά εκείνη να ασκήσει καλύτερη πίεση με τους Bale, Modric, Kroos, Carvajal και Pepe με στόχο στην επανάκτηση της μπάλας, την εκμετάλλευση του χώρου από τον ταχύτατο Bale και σε συνδυασμό πάντα με τους Ronaldo και Benzema.

Λόγω του ότι οι Ronaldo και Benzema ήταν παθητικοί στην άμυνα τους, όταν ο Marcherano έπαιρνε την μπάλα, ανέβαινε ο Kroos να τον πιέσει με τον Modric να κλείνει ακόμη πιο μέσα στην κάλυψη του και τον Bale να έρχεται πιο εσωτερικά. Το ίδιο έγινε και στις 1-2 περιπτώσεις στις οποίες ο Pique προσπάθησε να βγάλει υπεραριθμία κατεβάζοντας την μπάλα από πίσω.

Στις περιπτώσεις στις οποίες η μπάλα πήγαινε στα πόδια των Messi και Neymar στα πλάγια, οι Marcelo και Carvajal είχαν στόχο να τους οδηγήσουν προς τα μέσα, εκεί οπού έρχονταν οι βοήθειες από τους Isco και Kroos από την μία πλευρά και Modric, Kroos, Bale από την άλλη.

Η Ρεάλ λειτούργησε καλά και χωρίς να κινδυνεύσει εκτός από την φάση στο 3’ (στην οποία ο Iniesta βγήκε στην πλάτη της άμυνας της και την παράλληλη σέντρα του δεν εκμεταλλεύτηκαν Suarez και Rakitic). Βρέθηκε όμως πίσω στο σκορ από την στατική φάση με την κεφαλιά του Mathieu, ύστερα από ένα άσκοπο φάουλ του Pepe πάνω στον Suarez. Από εκείνο το σημείο και μετά και μέχρι το τέλος του ημιχρόνου οι φιλοξενούμενοι ανέβασαν ακόμη περισσότερο την απόδοση τους εφάρμοσαν απόλυτα το πλάνο τους δεν απειλήθηκαν, ενώ εκτός από την ισοφάριση δημιούργησαν και τις προϋποθέσεις να ανατρέψουν το σκορ.

Επιθετικά ο Ancelotti ήθελε να χτυπήσει στην εκδήλωση γρήγορων επιθέσεων στη φάση της μετάβασης με πρωτεύοντα η δευτερεύοντα αιφνιδιασμό, όπως επίσης και με εφαρμογή συνδυαστικού παιχνιδιού, στο οποίο ο Ronaldo κατά πρώτο λόγο και ο Benzema κατά δεύτερο κινούνταν στους ελεύθερους χώρους με τον Bale στα δεξιά, τον εξαιρετικό Modric να βοηθάει πολύ στην σωστή γρήγορη 1η πάσα (και στην κυκλοφορία γενικά) και τους Isco και Marcelo να στηρίζουν τον Ronaldo βγάζοντας έντονη επιθετικότητα από την πλευρά μέσα και αριστερά.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να έρθει η ισοφάριση με έναν δευτερεύοντα αιφνιδιασμό (μετά από κόρνερ της Μπάρτσα) και με μία εξαιρετική συνεργασία των Modric, Benzema και Ronaldo και εκμετάλλευση του 3ου παίκτη.

Καθοριστική για την εξέλιξη της αναμέτρησης ήταν η χαμένη ευκαιρία με το πλασέ του Bale στο 43’

Μπαρτσελόνα

O Luis Enrique ξεκίνησε με τον συνήθη σχηματισμό (4-3-3) αλλά και αρχικό σχήμα. Και αυτός στην φάση της άμυνας παρουσίαζε μια ανάλογη ιδιαιτερότητα με τον Rakitic να κλείνει προς τα δεξιά, να μετατοπίζονται επίσης οι Mascherano και Iniesta και ο Neymar να χαμηλώνει αρκετά σαν αριστερός μέσος, με τους Μέσι στα δεξιά και στην κορυφή ο Suarez.

Και εδώ ο στόχος ήταν ανάλογος, να δημιουργηθεί δηλαδή μια δυνατή πλευρά και να περιοριστεί η ανάπτυξη από τα αριστερά της Ρεάλ (με τον επιθετικογενή Marcelo και τους Ronaldo και Isco) και να ξεκινήσει η ανάπτυξη από τους Pepe (ο οποίος υστερεί σε σχέση με τον Ramos) Carvachal, θεωρώντας ότι και o Bale είναι λιγότερο επικίνδυνος στη φάση κτισίματος της επίθεσης.

Επιθετικά η Μπαρτσελόνα στόχευε περισσότερο στην ανάπτυξη της μέσω ενός παιχνιδιού θέσεων και όχι ενός συνδυαστικού παιχνιδιού με κίνηση και αλλαγές θέσεων. Ήθελε δηλαδή να κυκλοφορήσει την μπάλα και να τη μεταφέρει στους Mesi και Neymar οι οποίοι έπαιρναν το πλάτος του γηπέδου και αυτοί να πάρουν προσπάθειες είτε στο 1v1, είτε προκαλώντας με οδήγημα τον αντίπαλο και παίρνοντας πάνω τους τον/ους αντίπαλο/ους ούτως ώστε να δημιουργήσουν αμυντική ανισσοροπία και να πασάρουν σε ελεύθερο παίκτη. Από την 3άδα των μέσων, μόνο ο Iniesta έβγαλε κίνηση κάποιες φορές στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας με τους Rakitic και Mascherano να βοηθούν περισσότερο στην κυκλοφορία με το να δίνουν συνεχή στήριξη στον κάτοχο της μπάλας. Επίσης ο τακτικός σχεδιασμός της Ρεάλ που αναφέραμε περιόρισε κατά πολύ την επιθετικότητα του Alves (και με τον Ronaldo στην πλευρά του).

2ο Ημίχρονο

Με τον ίδιο τρόπο ξεκίνησε και το 2ο μέρος με την Ρεάλ να ελέγχει το ματς και να έρχεται κοντά στο 2ο γκολ με τον Benzema στο 49’ και με την καθοριστική φάση που άλλαξε την ροή του παιχνιδιού να γίνεται στο 56’. Σίγουρα οι σχηματισμοί, οι τακτικές και οι στρατηγικές είναι πολύ σημαντικές για την τελική έκβαση μιας αναμέτρησης, αλλά το γκολ του Suarez έρχεται να μας υπενθυμίσει τον πολύ σημαντικό παράγοντα της ατομικής ποιότητας και ικανότητας η οποία μπορεί να είναι καθοριστική σε έναν αγώνα. Ο Suarez κάνει μια παγκόσμιας κλάσης κατευθυνόμενη υποδοχή, η οποία του δίνει την δυνατότητα να τελειώσει την φάση με την 2η επαφή, εκμεταλλευόμενος βέβαια την αρχική κακή τοποθέτηση της άμυνας της Ρεάλ και ειδικότερα του Pepe.

Το γκολ έδωσε ηρεμία και αυτοπεποίθηση και από εκείνο το σημείο και μετά η Μπαρτσελόνα κυριάρχησε στο παιχνίδι. Σημαντικό σε αυτό το γεγονός ότι ο Messi κινήθηκε πολλές φορές προς τα μέσα για να παίρνει μπάλες στην πλάτη των Kroos και Modric δημιουργώντας καταστάσεις 3v2 (ή 3v3) μαζί με τους Neymar και Suarez έναντι των 2 κεντρικών αμυντικών Pepe και Ramos

Ο Neymar επίσης να κλείνει πολλές φορές προς τα μέσα (ένα-δύο με 3ο παίκτη) και να υποστηρίζει τον Suarez σε πάσα μεσαίου παίκτη, δημιουργώντας επίσης αμυντική ανισσοροπία στη Ρεάλ.

Οι αντίθετες εσωτερικές κινήσεις των Messi και Neymar τους έδωσε την δυνατότητα να βγάλουν μεγαλύτερη επιθετικότητα και να εκμεταλλευτούν την ατομική τους ικανότητα.

Η Ρεάλ δεν κατάφερε να ξαναμπεί ποτέ στο παιχνίδι και ούτε να βγάλει την αμυντική συνοχή και την πίεση του 1ου μέρους, λόγω και της εμφανούς κόπωσης των σημαντικών μέχρι εκείνη την στιγμή Kroos και Modric, η οποία γινόταν πολύ πιο εμφανής όταν ο Bale έμενε πολλές φορές ψηλά σε ένα καθαρό 4-3-3. Έτσι η ασυγχρόνιστη πίεση και οι αποστάσεις που είχαν οι παίκτες της, βοήθησαν την Μπαρτσελόνα να κυκλοφορήσει την μπάλα καλύτερα και να την περάσει ευκολότερα στις πλάτες των μεσαίων, βγάζοντας με τις κινήσεις που προαναφέραμε πολλές τελικές προσπάθειες. Όλες οι αλλαγές και των 2 προπονητών ήταν περισσότερο προσώπων χωρίς να αλλάξει κάτι σε σχηματισμούς και τεχνικούς συσχετισμούς.

Συμπέρασμα

Το σημαντικό γκολ του Suarez σε ένα χρονικό σημείο στο οποίο η Ρεάλ έλεγχε απόλυτα το παιχνίδι, όπως επίσης και το γεγονός ότι οι φιλοξενούμενοι δεν μπόρεσαν να εκμεταλλευτούν το δικό τους καλό μισάωρο στον αγώνα, ήταν καθοριστικά για την τελική έκβαση της αναμέτρησης. Σε ένα μεγάλο ντέρμπι στο οποίο η εξέλιξη στο τέλος αδικεί ως προς την έκταση του σκορ τους γηπεδούχους.