Αυτό που έγινε το βράδυ της Πέμπτης, 14 Απρίλη του 2016 στο «Άνφιλντ», ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!

Επανέλαβε κάτι αντίστοιχο – και ακόμα πιο δύσκολο – η Μπαρτσελόνα με το τρομερό και ιστορικό 6-1 επί της Παρί Σεν Ζερμέν στο «Καμπ Νόου», όμως, ο σύλλογος του Μέρσεϊσαϊντ, όταν αποφασίζει να φέρει τα πάνω – κάτω, φροντίζει να... ταρακουνήσει το ποδόσφαιρο.

Το... θαύμα θα γίνει, ο κόσμος να χαλάσει.

Σε οποιαδήποτε κατάσταση κι αν βρίσκεται η Λίβερπουλ, οποιεσδήποτε συνθήκες κι αν έχει ν' αντιμετωπίσει, όποιος κι αν κάθεται στον πάγκο της, όποιοι κι αν αγωνίζονται εκείνες τις στιγμές και ιδρώνουν τρέχοντας στο χορτάρι σαν να μην υπάρχει αύριο.

Το 4-3 επί της Ντόρτμουντ στον επαναληπτικό προημιτελικό του περσινού Γιουρόπα Λιγκ αποτελεί μια από τις σπουδαιότερες ευρωπαϊκές νύχτες της αγγλικής ομάδας, μια από τις μεγαλύτερες ανατροπές στην ιστορία και μια από τις μέρες που το «Άνφιλντ» κάνει τα ... δικά του μαγικά.

Οι Βεστφαλοί έχασαν τον ύπνο τους μη μπορώντας να διανοηθούν αυτό που τους βρήκε (σ.σ. με κάθε σεβασμό, η αναφορά αυτή ασφαλώς και είναι παντελώς ασύγκριτη με τις δύσκολες καταστάσεις που βίωσαν πριν από λίγες μέρες ο Τούχελ και οι ποδοσφαιριστές του με τις τρεις εκρήξεις πριν από το παιχνίδι με τη Μονακό).

Από την πλευρά τους, οι οπαδοί της Λίβερπουλ έχασαν τον ύπνο τους, από τον ενθουσιασμό και την υπερένταση που προκάλεσε το έπος το οποίο έζησαν.

Το 0-2 του ημιχρόνου και το 1-3 στο 57', έγιναν 4-3 μέχρι το 91'.

«Αισθανόμασταν ότι κάτι... γινόταν στο γήπεδο. Δεν μπορώ να το εξηγήσω. Αρχίσαμε να γινόμαστε όλο και πιο σίγουροι για την εξέλιξη του παιχνιδιού...». Τάδε έφη, Ντίβοκ Ορίγκι. Ένα νεαρό παιδί που έπαιξε τον δικό του ρόλο. Και για να το λέει ένα νεαρό παιδί, φανταστείτε τι ακριβώς συνέβη εκείνη τη νύχτα, σ' εκείνο το σημείο του Μέρσεϊσαϊντ...

Ο Κλοπ, όπου σταθεί κι όπου βρεθεί από τότε, τονίζει πως την ατμόσφαιρα που έζησε σ' εκείνο το ματς, δεν την έχει αντικρίσει ποτέ ξανά, πουθενά αλλού. Ούτε καν στο επιβλητικό Yellow Wall των Βεστφαλών, όταν εκείνος κρατούσε το «τιμόνι» της γερμανικής ομάδας.