Ατρόμητος: 20 χρόνια Γιώργος Σπανός

Ο Γιώργος Σπανός ως άνθρωπος του ποδοσφαίρου από πολύ νεαρή ηλικία, δεν θα μπορούσε να μην γνωρίζει μια τόσο ιστορική ομάδα όπως είναι ο Ατρόμητος. Το γεγονός όμως που τον έκανε να δει με άλλο μάτι την ομάδα του Περιστερίου ήταν τα μπαράζ ανόδου από την Γ΄ Εθνική στη Β’, την σεζόν 2000-01. Η Χαλκηδόνα του Γιώργου Σπανού εκείνη τη σεζόν θα διεκδικούσε την άνοδό της στη Β΄ Εθνική μαζί με τον Ατρόμητο και τον Εθνικό Πειραιώς. Η μία θέση (την άλλη είχε πάρει απευθείας ο Πατραϊκός) κρίθηκε σε μπαράζ ανάμεσα στον Ατρόμητο και την Χαλκηδόνα στις 24 Ιουνίου 2001, όπου η ομάδα του Γιώργου Σπανού αν και βρέθηκε πίσω στο σκορ στο ημίχρονο, επικράτησε με 4-1 και πήρε τελικό το εισιτήριο για την άνοδο.

Ο Ατρόμητος δεν κατάφερε να πανηγυρίσει την άνοδο, όμως ο κόσμος του κέρδισε την εκτίμηση του προέδρου της αντίπαλης ομάδας. Περισσότεροι από 3.000 φίλοι του Ατρομήτου βρέθηκαν στο γήπεδο της Νεάπολης δημιουργώντας μια εκπληκτική ατμόσφαιρα για τα δεδομένα εκτός έδρας αγώνα της Γ΄ Εθνικής. Η δυναμική αυτή εντυπωσίασε τον Γιώργο Σπανό και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην μετέπειτα απόφασή του να αναλάβει τα ηνία της περιστεριώτικης ομάδας.

«Γνώριζα τον Ατρόμητο γιατί κι εγώ είμαι παιδί της δυτικής Αθήνας. Έχω γεννηθεί στη Νίκαια. Έχουμε παίξει αντίπαλοι αγώνα μπαράζ με την Χαλκηδόνα και είδα την δυναμική που έχει αυτό το σωματείο, τον κόσμο που τον ακολουθεί, που είναι πιστός όλα αυτά τα χρόνια. Και σίγουρα προσμετρήθηκε αυτό στην απόφαση να έρθω στο Περιστέρι, διότι γνώριζα πάρα πολύ καλά που ερχόμουν και ήταν σε εισαγωγικά μια περιοχή που ταίριαζε και στην δική μου κουλτούρα. Γιατί κι εγώ είμαι παιδί από τις δυτικές συνοικίες. Οπότε ήταν πάρα πολύ εύκολο να επέλθει αυτή η χημεία μεταξύ εμένα και του κόσμου και γενικά της ευρύτερης περιοχής», είπε ο Γιώργος Σπανός αρκετά χρόνια αργότερα στο ντοκιμαντέρ «100 χρόνια Ατρόμητος».

Στα τέλη του 2003, ο Γιώργος Σπανός και ο τότε πρόεδρος της ΠΑΕ Ατρόμητος, Τάσος Παπανικόλας πραγματοποιούν μια συνάντηση σε φιλολογικό επίπεδο. Η Χαλκηδόνα μόλις είχε ανέβει στην Α΄ Εθνική και ο ιδιοκτήτης ήθελε να δοκιμάσει τις δικές του δυνάμεις, πιστεύοντας ότι θα καταφέρει να δημιουργήσει τους δικούς της φιλάθλους. Κάτι που τελικά δεν έγινε. Οι δύο άνδρες επικοινώνησαν ξανά τον Σεπτέμβριο του 2004 προκειμένου να αναλύσουν τα οικονομικά μεγέθη. Τρεις μήνες αργότερα, τον Δεκέμβριο του 2004, ο Γιώργος Σπανός ενημέρωσε τον Τάσο Παπανικόλα ότι στο επόμενο πρωτάθλημα δεν θα κατέβαινε ως Χαλκηδόνα και πως ήταν έτοιμος να προχωρήσουν το πλάνο της συγχώνευσης των δύο συλλόγων.

Στις αρχές Μαρτίου του 2005, ο Γιώργος Σπανός αποφασισμένος πλέον, τηλεφώνησε στον Τάσο Παπανικόλα και τον διαβεβαίωσε: «Προχωράμε το σχέδιό μας». Τότε θέλησε να μάθει κατά πόσο ο κόσμος του Περιστερίου ήταν θετικός και σύμφωνος στο ενδεχόμενο της συγχώνευσης των δύο συλλόγων. Τα μηνύματα που λαμβάνει είναι από παντού θετικά. «Είχα πολλές προτάσεις εκείνη την εποχή από πολλές ομάδες, ακόμα κι εκτός Αθηνών. Στο τέλος καταστάλαξα στην απόφαση να μην φύγω από την Αθήνα και δέχτηκα την πρόταση του Ατρομήτου, διότι διαθέτει τεράστια δυναμική και τον αγαπάνε οι οπαδοί του», είχε πει ο Γιώργος Σπανός.

Οι τελικές συζητήσεις έγιναν στα γραφεία του Ερασιτέχνη, στη Λέσχη της Ραβινέ. Είχε μαζευτεί πάρα πολύς κόσμος, οι οργανωμένοι Fentagin και απλοί φίλαθλοι. Εκεί στα γραφεία της Λέσχης έγινε η τελική συμφωνία, με την σύμφωνη γνώμη του Ερασιτέχνη. Και έτσι η συγχώνευση πήρε σάρκα και οστά. Τρία πράγματα ήταν αδιαπραγμάτευτα από τον κόσμο του Περιστερίου: το σύμβολο, η έδρα και τα χρώματα του συλλόγου να μην αλλάξουν. «Ήταν μέρος της συμφωνίας με τον κ. Παπανικόλα και με τον κ. Παχατουρίδη ότι η ομάδα θα παίξει στο Περιστέρι και θα φέρει τα εμβλήματα και τα χρώματα του Ατρόμητου. Κι αυτό έπρεπε να γίνει από τη στιγμή που μεταφέρθηκε η έδρα στο Περιστέρι», είπε ο Γιώργος Σπανός, ο οποίος δεν έφερε καμία αντίρρηση.

Έτσι στις 31 Μάϊου του 2005, σε αίθουσα του ΚΥΒΕ έπεσαν οι υπογραφές. Παρόντες ήταν ο Γιώργος Σπανός, ο δήμαρχος Περιστερίου, Ανδρέας Παχατουρίδης, ο Τάσος Παπανικόλας και ο πρόεδρος του Ερασιτέχνη Σπύρος Μαγγίνας. Στο τέλος ο Ανδρέας Παχατουρίδης παρέδωσε την φανέλα της ομάδας στο νέο πρόεδρο με το όνομα Σπανός και το νούμερο «1» στην πλάτη. «Κάναμε την πρώτη μεταγραφή», είπε με ικανοποίηση ο δήμαρχος.

Ουσιαστικά η συγχώνευση, -στην πραγματικότητα ήταν απορρόφηση- είχε μόνο οφέλη για τον σύλλογο του Περιστερίου. Διότι ο Ατρόμητος με τη νέα τάξη πραγμάτων κατάφερε να κρατήσει το σύμβολό του, τα χρώματα και την έδρα του, ενώ εκεί που βάδιζε ολοταχώς προς την καταστροφή, βρέθηκε ξαφνικά στην Α΄ Εθνική. Στις 13 Ιουλίου 2005 έγινε από τα μέλη του ΑΠΣ Ατρόμητος η έγκριση της συγχώνευσης των σωματείων ΑΠΣ Ατρόμητος και Α.Ο. Χαλκηδόνα Νήαρ Ηστ, δια της απορρόφησης του Α.Ο. Χαλκηδόνα Νήαρ Ηστ από το σωματείο ΑΠΣ Ατρόμητος Αθηνών.

Η ΠΑΕ Ατρόμητος κήρυξε πτώχευση και τα χρέη της σε εφορία και ΙΚΑ ανέλαβε η νέα διοίκηση του Γιώργου Σπανού. Έτσι, μέσω του Ερασιτέχνη Ατρομήτου γεννήθηκε μια νέα ΠΑΕ που πήρε νέο ΑΦΜ και απέκτησε την ονομασία ΠΑΕ Ατρόμητος Αθηνών 1923.

Με εξαίρεση τη σεζόν 2008-09 όπου αγωνίστηκε στη Β΄ Εθνική, ο Ατρόμητος του Γιώργου Σπανού συμμετέχει από το 2005 στη Superleague (άλλοτε Α΄ Εθνική). Σε αυτή την διαδρομή των 20 ετών στη μεγάλη κατηγορία κατάφερε να γίνει η πιο σταθερή ομάδα (πλην των μεγάλων) του ελληνικού πρωταθλήματος, με εκπληκτικές πορείες στο πρωτάθλημα και συμμετοχές στην Ευρώπη. Η περίοδος 2012-2015 θα μπορούσε να τη χαρακτηρίσει κάποιος «χρυσή» στην ιστορία του Ατρομήτου με σημαντικές διακρίσεις στο πρωτάθλημα.

Τη σεζόν 2011-12 ο Ατρόμητος πραγματοποίησε μια εκπληκτική χρονιά, βάζοντας τα θεμέλια για ακόμα μεγαλύτερες διακρίσεις τα επόμενα χρόνια. Εξασφάλισε στο πρωτάθλημα την έξοδο στην Ευρώπη, τερματίζοντας στην κανονική διάρκειά του τρίτος μαζί με τον ΠΑΟΚ και κέρδισε τη συμμετοχή του για πρώτη φορά στα πλέι οφ. Εκεί τερμάτισε τρίτος (τέταρτη κατά σειρά ομάδα μαζί με τον πρωταθλητή) και προκρίθηκε για δεύτερη φορά στην ιστορία του, σε ευρωπαϊκή διοργάνωση. Η τρίτη θέση σε κανονική διάρκεια πρωταθλήματος αποτελεί και την καλύτερη επίδοση στην ιστορία του (μαζί με εκείνη του 1928).

Η περίοδος 2012–13 ήταν ανάλογη με την προηγούμενη, καθώς ο Ατρόμητος τερμάτισε στο πρωτάθλημα με ευκολία στην τέταρτη θέση. Παρόλα αυτά, οι υψηλοί στόχοι που είχε θέσει ο Γιώργος Σπανός μαζί με τους συνεργάτες του και κυρίως η εικόνα που παρουσίαζε η ομάδα παρά την δυναμική της, είχαν ως αποτέλεσμα τις αλλαγές δύο προπονητών (Ντούσαν Μπάγεβις και Νίκου Αναστόπουλου). Στα πλέι οφ την ομάδα καθοδήγησε ο Γιώργος Παράσχος και αλλάζοντας την εικόνα του συλλόγου προς το καλύτερο, η έξοδος στα προκριματικά του Champions League χάθηκε στον τελευταίο αγώνα του μίνι πρωταθλήματος απέναντι στον Αστέρα Τρίπολης, όμως για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά προκρίθηκε στα πλέι οφ του Europa League και για τρίτη φορά στην ιστορία του εξασφάλισε την έξοδό του στην Ευρώπη.

Ο Ατρόμητος συνέχισε να δείχνει το καλό του πρόσωπο και την περίοδο 2013–14, επιβεβαιώνοντας πως βρίσκεται πλέον ανάμεσα στις κορυφαίες ομάδες του ελληνικού πρωταθλήματος. Τερμάτισε τρίτος στην κανονική διάρκεια, στα πλέι οφ όμως υποχώρησε μια θέση, τερματίζοντας τέταρτος στη συνολική βαθμολογία. Ένα πολύ σημαντικό επίτευγμα για τη συγκεκριμένη περίοδο είναι πως για τρίτη συνεχόμενη χρονιά και τέταρτη φορά στην ιστορία του, εξασφάλισε τη συμμετοχή του στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις της επόμενης περιόδου.

Στο πρωτάθλημα της περιόδου 2014–15 τερμάτισε πέμπτος στην κανονική διάρκειά του και τέταρτος έπειτα από τη διαδικασία των πλέι οφ, εξασφαλίζοντας για τέταρτη συνεχή χρονιά (και πέμπτη συνολικά) την έξοδό του στο Europa League.

Μετά από δύο μέτριες σεζόν (2015-16, 2016-17) στις οποίες τερμάτισε στην 8η θέση του πρωταθλήματος, ο Ατρόμητος επιστρέφει δυναμικά (2017-18). Ο Γιώργος Σπανός τα αλλάζει όλα και δίνει τα κλειδιά στον θαυματουργό Νταμίρ Κάναντι. Ο Αυστριακός προπονητής εμφανίζει μια ομάδα ανταγωνιστική, η οποία παίζει σπουδαίο ποδόσφαιρο και κάνει πορεία πρωταθλητισμού στο μεγαλύτερο μέρος εκείνης της περιόδου. Ο Ατρόμητος τερματίζει τελικά τέταρτος και κερδίζει το εισιτήριο για το Europa League.

Η περίοδος 2018–19 βρήκε τον Ατρόμητο από εκεί που σταμάτησε την προηγούμενη. Παρά τον πρόωρο αποκλεισμό στην Ευρώπη ακολούθησε μια ακόμα εξαιρετική πορεία στο πρωτάθλημα, τερματίζοντας ξανά στην τέταρτη θέση, που του εξασφάλισε τη συμμετοχή του στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις για δεύτερη συνεχή χρονιά. Η δυναμική του Ατρομήτου ήταν τέτοια, που για αρκετές αγωνιστικές οδηγούσε την κούρσα του πρωταθλήματος, με τους φιλάθλους του να φωνάζουν το σύνθημα: «Πρωτάθλημα θα πάρουμε, όλους θα σας τρελάνουμε».

Εκτός από τις πορείες και τις διακρίσεις στο πρωτάθλημα, ο Ατρόμητος με τον Γιώργο Σπανό στο τιμόνι του άγγιξε δύο φορές και τον πρώτο τίτλο στην ιστορία του, διεκδικώντας το Κύπελλο Ελλάδα δύο σερί χρονιές, το 2011 και το 2012. Διαιτητικές αποφάσεις και αγωνιστικές λεπτομέρειες στέρησαν από τον Ατρόμητο την ευκαιρία να γράψει και το δικό του όνομα στη «χρυσή βίβλο» των Κυπελλούχων.

Το 2011 βρήκε τον Ατρόμητο ενώπιον της μεγαλύτερης πρόκλησης της, έως τότε, ιστορίας του, καθώς αντιμετώπισε στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδας την ΑΕΚ, διεκδικώντας με αξιώσεις την κατάκτηση του τροπαίου. Τελικά σε έναν αγώνα που στιγματίστηκε από σοβαρά επεισόδια, η ΑΕΚ κατέκτησε τη νίκη επικρατώντας με 3–0 (με τον αγώνα να διακόπτεται ένα λεπτό πριν τη λήξη και τον διαιτητή Τάσο Κάκο να βγαίνει στον αγωνιστικό χώρο μετά από δέκα λεπτά διακοπής, σφυρίζοντας το τέλος του).

«Ο πρώτος τελικός με την ΑΕΚ είναι άνευ σχολιασμού και πρέπει να ξεχαστεί γιατί ήταν ντροπή για το ποδόσφαιρο με όλα αυτά που συνέβησαν. Βρεθήκαμε πίσω στο σκορ από ένα γκολ οφσάιντ. Ήταν ένας τελικός για να τον πάρει η ΑΕΚ. Εμείς συμμετείχαμε σε μια κακόγουστη φάρσα. Πρώτη φορά διεξήχθη τελικός και υπήρχαν 2.000 φίλαθλοι περιμετρικά του γηπέδου. Και ένας κορυφαίος διαιτητής FIFA, ο Τάσος Κάκος έκανε το παιχνίδι με φιλάθλους στον αγωνιστικό χώρο. Οι κανονισμοί του ποδοσφαίρου σε αυτό το παιχνίδι καταπατήθηκαν», είχε πει ο Γιώργος Σπανός γι αυτό το παιχνίδι.

Για το γεγονός ότι δεν θέλησε να κάνει ένσταση για τα όσα συνέβησαν προκειμένου να πάρει το ματς στα χαρτιά, εξήγησε: «Ο Ατρόμητος κάτω από την δική μου την διοίκηση πάντοτε είναι με το δόγμα ότι τα παιχνίδια κερδίζονται μέσα στους αγωνιστικούς χώρους και παίζονται μέσα σε αυτούς. Δεν θέλαμε να πάρουμε ένα παιχνίδι στα χαρτιά γιατί πάνω από όλα το ποδόσφαιρο είναι διασκέδαση, πάνω από όλα το ποδόσφαιρο είναι ψυχαγωγία και εκείνο το βράδυ ήταν μια τραγωδία».

Την επόμενη σεζόν 2011-12 και πάλι με τον Γιώργο Δώνη στον πάγκο του ο Ατρόμητος φτάνει ξανά στον τελικό του Κυπέλλου, βρίσκοντας απέναντι του τον πρωταθλητή Ολυμπιακό. Οι δύο ομάδες έρχονται ισόπαλες (1-1) στην κανονική διάρκεια του αγώνα και οδηγούνται στην παράταση. Ο Ατρόμητος αποδεικνύεται πολύ σκληρός και ετοιμάζεται να διεκδικήσει το τρόπαιο στα πέναλτι, έχοντας θεωρητικά το προβάδισμα, καθώς ο τερματοφύλακας του Ολυμπιακού, Ρόι Κάρολ αγωνιζόταν με πρόβλημα τραυματισμού και η ομάδα του Πειραιά είχε συμπληρώσει τις αλλαγές της. Μια αδράνεια στο 119΄ δίνει τη δυνατότητα στον Φουστέρ να σκοράρει για το 2-1 και ο Ολυμπιακός κατακτά το Κύπελλο, αφήνοντας τον Ατρόμητο με την πίκρα για δεύτερη σερί χρονιά.

«Κάναμε μια μεγάλη εμφάνιση. Παίξαμε στα ίσια τον Ολυμπιακό και φτάσαμε το ματς στην παράταση. Ο τερματοφύλακας του Ολυμπιακού – το θυμάμαι σαν τώρα- έπαιζε με το ένα πόδι στην κυριολεξία, με αποτέλεσμα να είμαστε σίγουροι αν θα πηγαίναμε στα πέναλτι -γιατί είχαμε και πεναλτάκια τερματοφύλακα τον Ιτάνζ- και λόγω της ψυχολογίας που είχε η ομάδα τη δεδομένη χρονική στιγμή, ότι θα παίρναμε το τρόπαιο. Δυστυχώς στην τελευταία φάση του ματς, στο 120΄ δεχθήκαμε το γκολ, στο τελευταίο λεπτό της παράτασης και χάσαμε την ευκαιρία να διεκδικήσουμε τουλάχιστον στα πέναλτι -που είχαμε πάρα πολλές πιθανότητες- το τρόπαιο», λέει ο Γιώργος Σπανός (ντοκιμαντέρ 100 χρόνια Ατρόμητος).

Πέρα από τις εγχώριες επιτυχίες, ο Ατρόμητος του Γιώργου Σπανού κατάφερε να γίνει γνωστός και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Μπορεί να μην κατάφερε να αγωνιστεί σε ομίλους, όμως πανηγύρισε μεγάλες προκρίσεις και κοίταξε στα μάτια ιστορικές και παγκόσμιας εμβέλειας ομάδες όπως οι Σεβίλλη, Νιούκαστλ, Αλκμάαρ και Φενερμπαχτσέ.

Ο Ατρόμητος εξασφάλισε για πρώτη φορά την έξοδό του στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις στο Κύπελλο UEFA της περιόδου 2006–07, όπου αντιμετώπισε στην πρώτη φάση την ισπανική Σεβίλλη, μετέπειτα νικήτρια του θεσμού, από την οποία αποκλείστηκε με δύο ήττες (1–2 και 0–4).

Την περίοδο 2012–13 πραγματοποίησε τη δεύτερη ευρωπαϊκή του συμμετοχή, όπου τέθηκε αντιμέτωπος με την αγγλική Νιούκαστλ, στην τελευταία φάση πριν τους ομίλους του Europa League. Έπειτα από εξαιρετική εμφάνιση αναδείχθηκε ισόπαλος 1–1 στον εντός έδρας πρώτο αγώνα, ενώ στον επαναληπτικό ηττήθηκε 1–0 στην Αγγλία, με επίσης πολύ καλή παρουσία.

Η πρώτη του νίκη (και μάλιστα εκτός έδρας) σημειώθηκε την περίοδο 2013–14 επί της ολλανδικής Άλκμααρ με 2–0, δεν κατάφερε όμως να ανατρέψει το σε βάρος του 1–3 του πρώτου αγώνα στο Περιστέρι.

Δύο χρόνια αργότερα (2015–16) πανηγύρισε την πρώτη του πρόκριση σε επόμενη γύρο, αποκλείοντας στον τρίτο προκριματικό γύρο του Europa League τη σουηδική ΑΪΚ Στοκχόλμης με δύο νίκες (3–1 στη Στοκχόλμη και 1–0 στο Περιστέρι), δεν μπόρεσε όμως να ξεπεράσει το εμπόδιο της τουρκικής Φενέρμπαχτσε στην επόμενη φάση.

Η δεύτερη ευρωπαϊκή πρόκριση ήρθε την περίοδο 2019–20 στον δεύτερο προκριματικό γύρο για τον ίδιο θεσμό, ξανά με δύο νίκες (2–1 εκτός και 3–2 εντός), αποκλείοντας αυτήν τη φορά την Ντούναϊσκα Στρέντα από τη Σλοβακία. Αποκλείστηκε στην επόμενη φάση (τρίτος προκριματικός του Europa League) από την Λέγκια Βαρσοβίας (0-2 εντός, 0-0 εκτός). Αυτή ήταν η έβδομη και τελευταία συμμετοχή του στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Ο Γιώργος Σπανός εκτός από τις τεράστιες επιτυχίες που οδήγησε τον Ατρόμητο, είχε και δύσκολες στιγμές. Ο δρόμος άλλωστε, δεν θα μπορούσε να είναι στρωμένος με ροδοπέταλα και αυτό ο ηγέτης της ομάδας του Περιστερίου το βίωσε από νωρίς (2007-08). Όμως είχε τη θέληση, το πείσμα και την τεχνογνωσία να ξεπεράσει τα εμπόδια και να διορθώσει τα όποια λάθη. Η αλήθεια είναι ότι σε αρκετές περιπτώσεις, όπως χαρακτηριστικά έχει πει και ο ίδιος η ομάδα «δεν είχε το θρόισμα της τύχης». Διότι ο Ατρόμητος αυτές τις δύο δεκαετίες κατάφερε να κάνει μεγάλες υπερβάσεις, αλλά σε κομβικές για την ιστορία του στιγμές, η τύχη του γύρισε την πλάτη. Ίσως αυτό και να είναι και το μεγάλο απωθημένο του Γιώργου Σπανού. Η κατάκτηση ενός Κυπέλλου που έφτασε τόσο κοντά, αλλά και μια πρόκριση σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης.

Η πρώτη δυσκολία ήρθε τη σεζόν 2007-08. Παρότι μέχρι τα μισά του πρωταθλήματος (την 15η αγωνιστική και την ήττα από τον Πανιώνιο στο Περιστέρι) βρισκόταν στην 6η θέση, ο Ατρόμητος με έναν απογοητευτικό δεύτερο γύρο, υποβιβάστηκε. Η απογοήτευση στον οργανισμό ήταν μεγάλη, όμως ο Γιώργος Σπανός βγήκε μπροστά και έδωσε το σύνθημα: «Πάμε να ανεβάσουμε την ομάδα». Όπερ και εγένετο.

Η δεύτερη δύσκολη στιγμή ήταν ο χαμένος τελικός του Κυπέλλου, απέναντι στον Ολυμπιακό το 2012 και κυρίως ο τρόπος που επήλθε. Είχε ακολουθήσει ο χαμένος τελικός την προηγούμενη χρονιά με την ΑΕΚ και ο Γιώργος Σπανός γνώριζε ότι η ομάδα του δεν θα έβρισκε εύκολα την δυνατότητα να διεκδικήσει ένα τρόπαιο.

Ακολούθησε μια ακόμα απογοήτευση, στο περιβόητο ματς της τελευταίας αγωνιστικής των πλέι οφ του 2013 απέναντι στον Αστέρα Τρίπολης. Ο Ατρόμητος με νίκη θα κέρδιζε το ευρωπαϊκό εισιτήριο για τα προκριματικά του Champions League και στην χειρότερη θα εξασφάλιζε την συμμετοχή του στους ομίλους του Europa League. Η ομάδα του Γιώργου Παράσχου τελείωσε την αναμέτρηση με 27 τελικές αλλά χωρίς γκολ. «Το ματς με τον Αστέρα Τρίπολης ήταν μια από τις κορυφαίες άτυχες στιγμές της ομάδας. Ήταν από τα βράδια που λέμε ότι ‘’ η μπάλα δεν μπαίνει μέσα’’», ήταν τα λόγια του ιδιοκτήτη της ΠΑΕ Ατρόμητος.

Μια ακόμα δύσκολη στιγμή για την ομάδα ήταν το ματς με την Αλκμάαρ στην Ολλανδία για τα πλέι οφ του Europa League. Ο Ατρόμητος ηττήθηκε 1-3 στο Περιστέρι, αλλά στη ρεβάνς ήταν συγκλονιστικός. Σε ένα επεισοδιακό ματς, που διακόπηκε λόγω φωτιάς στο γήπεδο και συνεχίστηκε το επόμενο πρωί (κάτι που συνέβη για πρώτη και ίσως τελευταία φορά) οι Περιστεριώτες με εξαιρετική εμφάνιση επικράτησαν με 0-2 και θα μπορούσαν να πετύχουν τη μεγάλο ανατροπή και να μπουν στους ομίλους του Europa League, αν στα τελευταία λεπτά, το σουτ του Ναπολεόνι δεν τράνταζε το δοκάρι της ολλανδικής ομάδας.

Η πιο πρόσφατη απογοήτευση ήρθε τη σεζόν 2021-22. Ο Γιώργος Σπανός είναι αποφασισμένος να κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να φέρει ξανά τον Ατρόμητο στις ελίτ θέσεις των προηγούμενων ετών και βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη. Κάνει ηχηρές μεταγραφές (Κουλούρης, Χατζηισαϊας, Σπιριντόνοβιτς, Παπαδόπουλος, Κλωναρίδης, Βασιλαντωνόπουλος κτλ), για τα δεδομένα του Ατρομήτου, όμως η χρονιά αποδεικνύεται καταστροφική. Η ομάδα βρίσκεται με τον κίνδυνο του υποβιβασμού και τον Ιανουάριο, ο ιδιοκτήτης βάζει ξανά βαθιά το χέρι στην τσέπη και φέρνει ονόματα όπως ο Άλιμπεκ και ο Ροτάριου, σώζοντας την παρτίδα στο νήμα.

Με τον ερχομό του στο Περιστέρι, ο Γιώργος Σπανός σε συνεργασία με την δημοτική αρχή εκτελεί μια σειρά από εργασίες προκειμένου να ανακαινίσει το Δημοτικό Στάδιο, το σημερινό «Άγγελος Ράμφος». Νέα καθίσματα, τουαλέτες σε όλες τις θύρες, αισθητικές παρεμβάσεις και το σκέπαστρο η κατασκευή του οποίου ξεκίνησε τον Μάιο του 2009 και τελείωσε τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, μετέτρεψαν την έδρα του Ατρόμητου σε ένα γήπεδο ικανό να φιλοξενήσει ευρωπαϊκούς αγώνες. Το καλοκαίρι του 2012 τα έργα ολοκληρώθηκαν καθώς έγιναν ιατρεία σε όλες τις θύρες για την παροχή Πρώτων Βοηθειών στους φιλάθλους σε περίπτωση ανάγκης. Επίσης, έγιναν πρόσθετες αίθουσες συνεντεύξεων τύπου και εργασίας για τους ευρωπαϊκούς αγώνες.

Ωστόσο, το μεγάλο όραμα του Γιώργου Σπανού ήταν η δημιουργία αθλητικού κέντρου, εφάμιλλου ευρωπαϊκών συλλόγων, που θα έδινε άλλη δυναμική στον σύλλογο και θα αποτελούσε παρακαταθήκη για το μέλλον. Έτσι από το καλοκαίρι του 2007, ο Ατρόμητος απέκτησε ένα σύγχρονο προπονητικό κέντρο (Μαζαράκη), το οποίο παραχωρήθηκε από την δημοτική αρχή. Το «Μαζαράκη» διαθέτει ένα κεντρικό γήπεδο τριών χιλιάδων θεατών, ένα βοηθητικό γήπεδο κι ένα γήπεδο 5Χ5, όλα με φυσικό χλοοτάπητα. Για την αποκατάσταση των ποδοσφαιριστών λειτουργεί ένα υπερσύγχρονο και πρωτοπόρο για την Ελλάδα spa με πισίνα, σάουνα, χαμάμ, τζακούζι και κρυοθεραπεία.

Το κεντρικό κτίριο των εγκαταστάσεων, που εκτείνεται σε τρεις ορόφους περιλαμβάνει:

• Αίθουσα με βάρη
• Αίθουσα φυσιοθεραπείας και το γραφείο των γιατρών
• Αίθουσα ομιλίας του προπονητή
• Αίθουσα ψυχαγωγίας για τους ποδοσφαιριστές
• Εστιατόριο πλήρως εξοπλισμένο
• Τα δωμάτια των αθλητών και του τεχνικού επιτελείου για την άνετη διαμονή τους στο αθλητικό κέντρο

Δεν είναι τυχαίο ότι στο «Μαζαράκη» φιλοξενούνται τα τελευταία χρόνια οι προπονήσεις της Εθνικής Ομάδας, καθώς διαθέτει όλα τα εχέγγυα και τις ανέσεις που απαιτούνται στο σύγχρονο ποδόσφαιρο για την καλύτερη δυνατή προετοιμασία των ποδοσφαιριστών. Επιπλέον, στο αθλητικό κέντρο του Ατρομήτου φιλοξενούνται τα παιδιά των ακαδημιών, οι οποίες εδώ και αρκετά χρόνια αποτελούν ένα ακόμα προσωπικό στοίχημα του Γιώργου Σπανού και επίσης, μια παρακαταθήκη που επιθυμεί να αφήσει για την βιωσιμότητα και την εξέλιξη του οργανισμού.

* Πηγή πληροφοριών: Ντοκιμαντέρ: 100 χρόνια Ατρόμητος, Φτερούγισμα στη δόξα (βιβλίο του Παύλου Κατώνη)