Κόστα Άλεξιτς στο Gazzetta: «Στην Ελλάδα νιώθω σαν στο... σπίτι μου»

- Ας ξεκινήσουμε με τα παιδικά σου χρόνια. Που γεννήθηκες και πώς μεγάλωσες; Είχες καλά παιδικά χρόνια;

«Γεννήθηκα στο Νόβι Σαντ, τα παιδικά μου χρόνια ήταν τέλεια για να είμαι ειλικρινής. Ο πατέρας μου είναι πρώην ποδοσφαιριστής. Έτσι μέχρι τα πέντε μου χρόνια έμεινα στη Σερβία, μετά πήγαμε στην Κύπρο, μετά στην Ουγγαρία και μπορώ να σου πω ότι θα τα δώσω όλα, αν μπορέσω να ξαναπάω σε αυτά τα μέρη».

- Με τους γονείς του τι σχέση είχες; Πόσο ρόλο έπαιξαν για αυτό που είσαι σήμερα;

«Για μένα η οικογένεια είναι το παν, αυτό είναι το σπίτι για μένα. Παίζουν σημαντικό ρόλο για τα πάντα στη ζωή μου και χαίρομαι που τους έχω για γονείς μου. Είναι τα είδωλά μου».

- Το ποδόσφαιρο πώς μπήκε στη ζωή σου; Ποιος «ευθύνεται» για αυτό;

«Θα έλεγα πως 'φταίει' ο πατέρας μου. Ήταν άνθρωπος που με έβαλε στο άθλημα».

- Πότε κατάλαβες ότι μπορείς να γίνεις επαγγελματίας;

«Για να είμαι ειλικρινής, από νεαρή ηλικία ήμουν σίγουρος ότι μπορώ να κάνω κάτι στη ζωή μου, ο Θεός μου έδωσε το ταλέντο, αλλά δεν είναι μόνο αυτό που χρειάζεσαι. Υπάρχουν πολλά πράγματα ακόμα για να γίνεις επαγγελματίας παίκτης, αλλά χαίρομαι που γίνομαι σιγά-σιγά».

- Ποιον είχες είδωλο και ποια στιγμής θυμάσαι ως παιδί από κάποιον ποδοσφαιρικό αγώνα που είδες;

«Δεν έχω ένα είδωλο, το είδωλό μου πάντα άλλαζε όσο μεγάλωνα. Πρώτος ήταν ο Σάσα Ίλιτς, θρύλος της Παρτιζάν. Η καλύτερη στιγμή ήταν όταν η μητέρα μου πήγε εμένα και την αδερφή μου στον αγώνα από τον Sinisa Mihajlovic στο Νόβι Σαντ. Θυμάμαι ότι έρχονταν πολλά αστέρια στο γήπεδο και σαν παιδί για μένα αυτό ήταν το καλύτερο πράγμα στη ζωή μου».

- Πες μου για τη στιγμή που πήρες μεταγραφή στη Τσουκαρίσκι. Πώς είχες νιώσει;

«Ένιωσα πολύ περήφανος για μένα, γιατί κατάλαβα εκείνη τη στιγμή ότι φτιάχνω κάτι καλό».

- Έπαιξες σε τρεις με τέσσερις ομάδες ως δανεικός. Σε βοήθησαν αυτοί οι δανεισμοί και πώς ήταν εκείνη η περίοδος για εσένα;

«Για να είμαι ειλικρινής, ήταν πολύ δύσκολο για μένα. Επειδή ήθελα να έχω ευκαιρία στο Τσουκαρίσκι, αλλά όταν είδα ότι αυτό δεν θα συμβεί, επέλεξα αυτό που είναι καλύτερο για την καριέρα μου και αυτό είναι να έχω λεπτά και παιχνίδι στα πόδια μου. Η νοοτροπία μου δυναμώνει από αυτή τη στιγμή, η εμπειρία είναι για μένα».

- Είχες σκεφτεί να τα παρατήσεις ποτέ;

«Γενικά δεν έχω μάθει να εγκαταλείπω τίποτα στη ζωή μου οπότε δεν θα το έκανα ούτε για το ποδόσφαιρο».

- Το 2021 πήγες στην Αρμενία. Ήταν δύσκολη απόφαση να φύγεις από τη Σερβία;

«Για να είμαι ειλικρινής, αρχικά ήταν να έρθω στην Ελλάδα, αλλά κάποια πράγματα άλλαξαν την τελευταία στιγμή, και από την Αθήνα, μόλις πήγα στο αεροδρόμιο, πέταξα για την Αρμενία, αλλά ήταν πολύ δύσκολη απόφαση. Το πιο δύσκολο πράγμα όταν αγκάλιασα και φίλησα την οικογένειά μου. Το να τους πω αντίο ήταν επίσης πολύ δύσκολο για εμένα».

- Στην Ελλάδα για ποια ομάδα ήταν να έρθεις;

«Είχα πρόταση από το Αιγάλεω αλλά τελευταία στιγμή άλλαξαν κάποιοι όροι οι οποίοι δεν με κάλυπταν και έτσι επέλεξα τελευταία στιγμή να μην τη δεχτώ. Αυτό συνέβη στις ιατρικές εξετάσεις όπου μου είπαν ότι δεν είχα δύναμη στο σώμα μου και ότι θα έπρεπε να προετοιμάζομαι ένα μήνα για να μπω σε κανονικούς ρυθμούς».

- Τελικά ήρθες στην Ελλάδα για τον Ηρακλή. Πες μου για το transfer story πίσω από αυτό;

«Ο σύλλογος μου στην Αρμενία είχε πρόβλημα με την ομοσπονδία και επέλεξε να κλείσει τον σύλλογο, ήταν 21 Νοεμβρίου. Δεν είχα πολλά παιχνίδια στα πόδια μου, οπότε η Ελλάδα ήταν τέλεια απόφαση, γιατί έχω από τις 22 Ιανουαρίου περισσότερα παιχνίδια και ό,τι καλύτερο για την καριέρα μου. Ο πρώην προπονητής, ο κ. Γεωργιάδης ήταν το κλειδί για τον ερχομό μου στον Ηρακλή».

- Ήταν εύκολη απόφαση να έρθεις στην Ελλάδα και τι ήξερες πριν έρθεις εδώ για το ποδόσφαιρο της χώρας;

«Για να είμαι ειλικρινής, ήταν πολύ εύκολο γιατί πάντα κοιτάζω το καλύτερο για την καριέρα μου. Από την άλλη, να σου πω την αλήθεια, δεν είχα ούτε μία πληροφορία για την Ελλάδα».

- Είχες μιλήσει με κάποιον πριν έρθεις στην Ελλάδα;

«Μίλησα με έναν πρώην ποδοσφαιριστή που τώρα έχει τον ρόλο του ατζέντη».

- Ήταν εύκολη η προσαρμογή;

«Ήταν πολύ δύσκολη γιατί δεν είχα πολλές γνωριμίες εδώ αλλά οι Βαλκάνιοι έχουν μάθει να προσαρμόζονται και έτσι έκανα».

- Πώς κύλησε η πρώτη χρονιά και τι το ιδιαίτερο είχε το ποδόσφαιρο εδώ;

«Νομίζω ότι όλο το ταξίδι μου για 18 μήνες ήταν αρκετά καλό τόσο για την ομάδα όσο και για εμένα. Από την άλλη μου έκανε εντύπωση ότι στη δεύτερη κατηγορία δεν υπάρχει καθόλου καλή οργάνωση».

- Φέτος τα πήγες εξαιρετικά. Ποιο ήταν το κλειδί;

«Η υπομονή μου ήταν το κλειδί. Πιστεύω ότι η ώρα μου θα έρθει στη στιγμή που πρέπει και ευτυχώς όλα πηγαίνουν προς το καλύτερο».

- Το πρωτάθλημα άρχισε αργά, είχαμε διακοπή... Όλα αυτά πόσο σε επηρέασαν εσένα ή την ομάδα;

«Σίγουρα μας επηρέασε όλους, αλλά έχουμε επικεντρωθεί σε εμάς και είμαστε επαγγελματίες, οπότε κάνουμε τη δουλειά μας».

- Κρατάς από φέτος εκτός των τερμάτων;

«Το γεγονός ότι γνώρισα τον κ. Σάκη Τσιώλη. Είναι ένας σπουδαίος άνθρωπος και τρομερός προπονητής».

- Αφιερώνεις κάπου συγκεκριμένο κάθε γκολ σου;

«Στα περισσότερα γκολ μου αν έχεις παρατηρήσει φτιάχνω το γράμμα 'Α'. Αυτό σημαίνει 'Ανίτα' που είναι το όνομα του μητέρας μου. Σε εκείνη αφιερώνω τα περισσότερα τέρματα».

- Ποιο είναι το καλύτερο σχόλιο που σου έχει κάνει αντίπαλος;

«Δεν ξέρω για να είμαι ειλικρινής, δεν μιλάω πολύ στον αγωνιστικό χώρο, μόνο μετά το παιχνίδι. Κυρίως μου έχουν πει ότι έχουμε κάνει καλό παιχνίδι ή μου εύχονται καλή επιτυχία για τη συνέχεια».

- Το ματς που δεν θα ξεχάσεις ποτέ και γιατί;

«Θα πω το ματς με τον ΠΑΟΚ Β' γιατί ήταν η πρώτη φορά που ήρθε ο πατέρας μου στην Ελλάδα για να με δει και πιστεύω ότι είχα κάνει καλό παιχνίδι. Μάλλον (γέλια)».

- Έχεις κάποιο γούρι; Και αν ναι, ποιο είναι;

«Δεν έχω κάποιο γούρι για τύχη. Πάντα πηγαίνω πριν το παιχνίδι στην εκκλησία, προσεύχομαι και πιστεύω ότι όλα θα πάνε καλά, αλλά μόνο για να τελειώσω το παιχνίδι υγιείς».

- Πες μου για κάποιο όνειρο σου. Κάποιο dream club ή στιγμή που θα ήθελες να ζήσεις;

«Δεν έχω συγκεκριμένη ομάδα όπου θέλω να παίξω, θέλω να βγάλω λεφτά από το ποδόσφαιρο, να φέρω καλή ζωή στην οικογένειά μου. Το μεγαλύτερο όνειρο στη ζωή μου είναι να κάνω οικογένεια, να γίνω καλός πατέρας, τα παιδιά μου να είναι περήφανα για μένα».

- Έχεις προτάσεις για το μέλλον;

«Υπάρχουν πολλές φήμες για διάφορες ομάδες όμως δεν έχω πάρει κάποια απόφαση ακόμα. Θα δούμε».

- Θα ήθελες και του χρόνου να παραμείνεις στην Ελλάδα;

«Στην Ελλάδα νιώθω σαν στο σπίτι μου, οπότε δεν έχω πρόβλημα να μείνω».

Photo credits: Χρήστος Ζωίδης