Τόμας Μπεντινέλι: Ο κολλητός του Νεϊμάρ, στο δωμάτιο του Ροναλντίνιο!

Τόμας Μπεντινέλι: Ο κολλητός του Νεϊμάρ, στο δωμάτιο του Ροναλντίνιο!

Gazzetta team

Στα 27 του χρόνια, ο Τόμας Ζαγκουαρίμπε Μπεντινέλι τα έχει ζήσει... όλα!

Ο Τόμας Μπεντινέλι δεν είναι... άλλος ένας Βραζιλιάνος που βγάζει το ψωμί του στην Ελλάδα παίζοντας μπάλα. Ξεκίνησε κάνοντας τα πρώτα του βήματα στην Ακαδημία του Ζίκο, έγινε ένα πολύτιμο εργαλείο στα χέρια του Λουξεμπούργκο, για 1,5 χρόνο έκανε δωμάτιο με τον Ροναλντίνιο, αντιμετώπισε στο MLS τους Κακά, Πίρλο, Τζέραρντ και έμεινε στον Απόλλωνα από αγάπη, αφοσίωση και υποχρέωση για να επιστρέψει στην ομάδα την αυτοπεποίθηση που του χάρισε!

Ο ίδιος θα παραδεχτεί στο gazzetta.gr «δεν έφτασα στο επίπεδο που όλοι περίμεναν στη Βραζιλία αλλά είμαι χαρούμενος για όσα πέτυχα μέχρι στιγμής».

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, όμως. Ο ηγέτης του Απόλλωνα κι ένας από τους τεχνικούς παίκτες του πρωταθλήματος πως ξεκίνησε το δικό του όνειρο στο ποδόσφαιρο;

«Ξεκίνησα την καριέρα μου εκεί όπου γεννήθηκα, στην Juiz de Fora, όταν ήμουν τεσσάρων χρονών.

Ο πατέρας μου κι ο αδερφός μου πάντα αγαπούσαν το ποδόσφαιρο. Ετσι άρχισα να παίζω στην ακαδημία του Ζίκο, έναν θρύλο από τη Βραζιλία. Είναι ένας άνθρωπος που συνάντησα πολλές φορές ως παιδί και αργότερα τον είχα διευθυντή στη Φλαμένγκο», μας λέει ο Τόμας πιάνοντας το δικό του ποδοσφαιρικό παραμύθι από την αρχή.

Και φυσικά απ' αυτό δεν έλειψαν οι σπουδαίες και λαμπερές προσωπικότητες. Ο ηγέτης του Απόλλωνα, έχει συνεργαστεί με ουκ ολίγες μεγάλες μορφές του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου.

Ο άνθρωπος που οφείλει πολλά, ο Βαντερλέι Λουξεμπούργκο. «Είχα πολλούς προπονητές, έμαθα πολλά απ' αυτούς αλλά ειδικά από τον Λουξεμπούργκο. Ήταν προπονητής της εθνικής Βραζιλίας και της Ρεάλ Μαδρίτης κι αυτός που μου έδωσε την ευκαιρία να παίξω στη Φλαμένγκο. Μετά συνεργαστήκαμε και στη Σπορ Ρεσίφε, στη ομάδα που ήμουν πριν έρθω στην Ελλάδα», λέει στο gazzetta.gr για τον προπονητή που επηρέασε όσο κανείς την καριέρα του.

Πως είναι ο Λουξεμπούργκο ως άνθρωπος;

«Είναι ένας πολύ δημοφιλής άνθρωπος στη Βραζιλία, έχει τόσες πολλές εμπειρίες, είναι πολύ σκληρός αλλά από την άλλη μου έδωσε πολλή αυτοπεποίθηση και πολλές συμβουλές».

Ποιος είναι ο καλύτερος παίκτης με τον οποίο έχεις συνεργαστεί;

«Είναι εύκολη η απάντηση. Φυσικά ο Ροναλντίνιο».

Τι σου έκανε εντύπωση από αυτήν την τόσο ξεχωριστή προσωπικότητα;

«Παίξαμε μαζί για 1,5 χρόνο. Όταν ήμασταν στο ίδιο δωμάτιο στο ξενοδοχείο, όπου έμενε η ομάδα παραμονές των ματς, μου έδινε συμβουλές. Πάντα μου μιλούσε για τα όσα έζησε στην Μπαρτσελόνα και στην εθνική Βραζιλίας. Είναι ένας πολύ ευγενικός, ταπεινός και απλός άνθρωπος. Τον αγαπώ τόσο ως παίκτη όσο κι ως άνθρωπο».

Ποια είναι η σχέση του με τον Νεϊμάρ;

«Δεν θα μιλήσω για το τι παίκτης είναι - για μένα είναι ο καλύτερος στον κόσμο, Ως άνθρωπος είναι πολύ ευγενικός, ταπεινός και φίλος. Για μένα είναι πολλά παραπάνω από ένας παίκτης, τον θαυμάζω ως άνθρωπος. Βοηθάει πολλές οικογένειες που είναι φτωχές στη χώρα μας».

Εχείς σχέση και με τους Νταβίντ Λουίζ - Ντανίλο.

«Ναι είμαστε φίλοι. Με τον Νταβίντ είμαστε από την ίδια πόλη. Όλοι τους έφτασαν στο κορυφαίο επίπεδο που μπορούσαν να πάνε αλλά ποτέ δεν ξέχασαν από που είναι και από που ξεκίνησαν».

Πως ήταν η ζωή και το ποδόσφαιρο στην Αμερική;

«Η ζωή ήταν πραγματικά καλή, έμαθα πολλά ως παίκτης και άνθρωπος. Το ποδόσφαιρο στο MLS βελτιώνεται συνεχώς. Όταν ήμουν εγώ βρέθηκα αντιμέτωπος με παίκτες - θρύλους όπως οι Κακά, Πίρλο, Τζέραρντ, Ντέμπσεϊ, Ομπαφέμι Μάρτινς, ενώ ήμουν συμπαίκτης με τον Νέλσον Βαλντές».

Τι σου έκανε εντύπωση εκεί;

«Στη Seattle Sounders που ήμουν παίζαμε κάθε ματς μπροστά από 50.000 κόσμο κι οι εγκαταστάσεις που έχει ο σύλλογος είναι ό,τι καλύτερο έχω δει».

Μέχρι στιγμής ποια είναι η καλύτερη επαγγελματική σου εμπειρία;

«Πιστεύω ότι οι καλύτερες αναμνήσεις έρχονται από τα πρώτα μου βήματά μου στη Φλαμένγκο, τον πιο δημοφιλή σύλλογο στη Βραζιλία. Φυσικά, πάντα θα θυμάμαι και θα είμαι περήφανος από τις κλήσεις μου στην εθνική Βραζιλίας, ενώ από το μυαλό μου δεν θα βγει ποτέ η περσινή χρονιά με τον Απόλλων Σμύρνης, όπου κερδίσαμε την άνοδο. Ήταν μια πολύ συναισθηματική και ξεχωριστή χρονιά για μένα για πολλούς λόγους. Δεν θα την ξεχάσω ποτέ και θα την κρατάω για πάντα μέσα στην καρδιά μου».

Το ή τα ματς που δεν θα ξεχάσεις ποτέ;

«Το 2011 όταν ήμουν στη Φλαμένγκο, παίζαμε με την Κρουζέιρο και νικήσαμε σ' ένα γήπεδο με 60.000 οπαδούς. Επίσης όταν έπαιζα στην Σπορ Ρεσίφε, θυμάμαι ένα ντέρμπι με την Σάντα Κρουζ (από τα μεγαλύτερα στη Βραζιλία), όπου πέτυχα ένα όμορφο γκολ. Φυσικά δεν θα ξεχάσω τον τελικό με την Αργεντινή με την Κ21 της Βραζιλίας, όπου και ήμασταν οι νικητές».

Εχεις παίξει σε Βραζιλία, Αμερική, Ιταλία και Ελλάδα. Ποιες οι διαφορές των πρωταθλημάτων;

«Μου άρεσε που έπαιξε σε όλα αυτά τα πρωταθλήματα. Στη Βραζιλία υπερισχύει η τεχνική, στην Ιταλία η τακτική, στην Αμερική η φυσική κατάσταση και στην Ελλάδα υπάρχουν πιο πολλά τρεξίματα και τα ματς είναι πιο σκληρά».

«Πάλεψα κόντρα σ' όλους για να μείνω όταν υποβιβάστηκε ο Απόλλων, θα μείνω μέχρι το τέλος»

image

«Πάλεψα κόντρα σ' όλους για να μείνω»

Πως προέκυψε ο Απόλλων Σμύρνης;

«Μια μέρα, το 2018, με κάλεσε ο ατζέντης μου και μου είπε για το σύλλογο. Τα υπόλοιπα τα ξέρετε...».

Τι σε έκανε να μείνεις αφότου η ομάδα υποβιβάστηκε; Προκάλεσε εντύπωση η απόφασή σου.

«Από την πρώτη μέρα που είμαι στην Ελλάδα είχα τέλεια σχέση με όλη την ομάδα. Όταν πέσαμε κατηγορία, συναντήθηκα με τους Παναγιώτη και Εκτορα Μονεμβασιώτη, τους οποίους σέβομαι πολύ και εκεί αισθάνθηκα ότι ήταν υποχρέωσή μου να παραμείνω στην ομάδα και να τη βοηθήσω να επιστρέψει στην Super League 1. Είχα προτάσεις από την Ελλάδα και το εξωτερικό αλλά επέλεξα να μείνω και να δώσω πίσω στη ομάδα την αυτοπεποίθηση που μου εκείνη μου έδωσε.

Πραγματικά μου αρέσει ο Απόλλων και θέλω μια μέρα να τον δω να παίζει στην Ευρώπη, να έχει άλλους στόχους».

Πως τα περνάς στην Ελλάδα;

«Από την πρώτη μέρα αισθάνομαι την Ελλάδα σαν στο σπίτι μου. Αγαπώ τη χώρα, τον κόσμο, την ατμόσφαιρα εδώ, την ομάδα μου. Κι η οικογένειά μου αγαπά την Ελλάδα».

Τι σου αρέσει και τι όχι εδώ;

«Όπως είπα και πιο πάνω αγαπώ την Ελλάδα και τους ανθρώπους, μου αρέσει η ιστορία της χώρας σας, απολαμβάνω να πίνω freddo espresso. Μερικές φορές αυτό που μ' ενοχλεί και δεν μ' αρέσει είναι η οργάνωση».

Πως ήταν για σένα η περίοδος της καραντίνας, με τον κορονοϊό να είναι σε έξαρση - ειδικά στη χώρα σου;

«Ήταν η πιο δύσκολη περίοδος για μένα. Ήμουν μόνος μου εδώ και το μόνο που έκανα για τρεις μήνες ήταν να τρέχω κάπου έξω για μια ώρα., Ήμουν πολύ ανήσυχος για την οικογένειά μου στη Βραζιλία. Όμως, προσπάθησα να παραμείνω ήρεμος πνευματικά και προσπάθησα να εκμεταλλευτώ αυτόν το χρόνο διαβάζοντας βιβλία, να μελετήσω και να μάθω κάποια πράγματα εκτός ποδοσφαίρου».

Τι σου αρέσει να κάνεις γενικά στον ελεύθερο χρόνο σου;

«Μου αρέσει να μελετάω, να διευρύνω τους ορίζοντες μου πέρα από το ποδόσφαιρο, να περπατάω στην πόλη με την κοπέλα μου, τη Γκαμπριέλα, να πίνω καφέ και να μιλάω με την οικογένειά μου».

Το όνειρό σου ποιο είναι;

«Αυτή τη στιγμή το όνειρό μου είναι να τελειώσει όλη αυτή η κατάσταση που περνάει ο πλανήτης και να είναι υγιής. Όσον αφορά στο ποδόσφαιρο δεν θέλω να κάνω μακροπρόθεσμα όνειρα, θα ήθελα να δουλέψω σκληρά και να κάνω μια καλή χρονιά με τον Απόλλωνα Σμύρνης, να μείνουμε στην κατηγορία όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και ανυπομονώ στο άμεσο μέλλον να θέσουν στην ομάδα άλλους στόχους και να είναι στην Ευρώπη».