Τσιόδρας: «Δεν μπορούμε να το παίρνουμε στα αστεία, ο ιός είναι ανάμεσά μας» (vid)

Gazzetta team
Τσιόδρας: «Δεν μπορούμε να το παίρνουμε στα αστεία, ο ιός είναι ανάμεσά μας» (vid)
Ο Σωτήρης Τσιόδρας μίλησε για νέα αισιόδοξα μηνύματα θεραπειών, για τα επτά εμβόλια που δοκιμάζονται κι έκρουσε ξανά τον καμπανάκι για την ύπαρξη του ιού.

Ο Σωτήρης Τσιόδρας μίλησε αρχικά για τις θεραπευτικές εξελίξεις και τα αισιόδοξα νέα που ήρθαν με ανακοινώσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, όπου «4-5 θεραπείες μοιάζουν υποσχόμενες, περιορίζουν την βαρύτητα της νόσου, χωρίς, όμως, να εξουδετερώνει τον ιό ή να τον σκοτώνει».

Έπειτα, αναφέρθηκε σε φάρμακο (ρεμβεσιβίρη), το οποίο «μπορεί να δοθεί σε ασθενείς που δεν είναι διασωληνωμένοι. Η διάρκεια της θεραπείας θα μπορεί να είναι 5, αντί για 10, ημέρες, και να χορηγηθεί η ρεμβεσιβίρη μόνο σε νοσοκομεία και με προσεκτική παρακολούθηση ασθενών. Οι προσπάθειες για ένα επιτυχές φάρμακο, αφορούν τα πρώτα στάδια της νόσου. είναι ακόμα νωρίς, σιγά σιγά θα δούμε περισσότερες επιστημονικές εξελίξεις».

Στη συνέχεια, στάθηκε σε θεραπεία που γίνεται στο Χονγκ Κονγκ με τριπλό σχήμα φαρμάκων, ένα κατά του HIV και δύο αντιικών φαρμάκων. «Αναμένουμε περισσότερα νέα σχετικά με τη θεραπεία του ιού, ενώ θα ακολουθήσει και μεγάλη μελέτη που θα αρχίσει τις επόμενες ημέρες στο Ηνωμένο Βασίλειο».

Για τα εμβόλια, δήλωσε πως «σύμφωνα με ανακοινώσεις του ΠΟΥ, οκτώ υποψήφια εμβόλια βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε φάση κλινικών δοκιμών» και έκρουσε ξανά το καμπανάκι σε όλους:

«Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, οι χώρες που χαλάρωσαν τα μέτρα τους, είδαν αύξηση σε αριθμό νέων περιστατικών. Υπήρξε άνοδος στη Γουχάν και την Κορέα, αλλά και την Γερμανία.

Πρέπει να συνεχίσουμε με υπεύθυνη συμπεριφορά, για να επανέλθουμε στη μερική κανονικότητα, με απλούς κανόνες υγιεινής και απόστασης. Αναγκαστικά, θα μας συντροφεύουν, όχι για κακό λόγο, το επόμενο διάστημα. Όχι σαν απαγορευτικό, αλλά σαν μια υπενθύμιση.

Ο ιός θα συνεχίσει να βρίσκεται ανάμεσά μας κι εμείς θα παρακολουθούμε τα δεδομένα, με στόχο να σβήνουμε μικρές φωτιές, για να μην ανατραπεί η προσπάθειά μας.

Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί. Δεν μπορούμε να το πάρουμε στα αστεία, δεν έχει τελειώσει ακόμα η πάλη με τον ιό. Χρειάζεται προσοχή σε πολλά απλά πράγματα. Παραδείγματος χάριν:

  • Να αποφεύγουμε τα ΜΜΜ, όταν είναι δυνατόν, και να βρούμε εναλλακτικές (ποδήλατο, περπάτημα, ΙΧ).
  • Όταν είναι απαραίτητο να χρησιμοποιούμε τα ΜΜΜ, να το κάνουμε με τους κανόνες, τη χρήση μάσκας και την προσεκτική υγιεινή των χεριών. Είδα πολλούς ανθρώπους να τη χειρίζνται λάθος, να είναι κάτω από τη μύτη, κάτω από το στόμα, να φτάνει μέχρι το σαγόνι. Δεν μπορεί να μην έχουμε μαζί ένα αντισηπτικό, ένα μαντηλάκι υγρό ή ένα σακουλάκι να πετάμε μέσα τη μάσκα. Έχουν βγει και ωραία βίντεο, για το πως να βγάζουμε την μάσκα. Αν δεν χρησιμοποιείται σωστά, κάνει κακό και όχι καλό.
  • Προσοχή στην υγιεινή των χεριών. Να αποφύγουμε αντικείμενα και άψυχες επφάνειες, χειραψίες κι αγκαλιές με άλλους. Οτιδήποτε ακουμπάμε, είναι δυνητικά μολυσμένο. Πρέπει οπωσδήποτε να πλένουμε τα χέρια μας, μετά από εξόδους από το σπίτι κι επιστροφή από αυτό, και φυσικά πριν αγγίξουμε το πρόσωπό μας.
  • Είναι μικρότερος ο κίνδυνος σε εξωτερικούς χώρους, αλλά δεν είναι ανύπαρκτος. Καλό είναι να αποφεύγουμε χώρους που παρατηρείται υψηλός συγχρωτισμός. Η λαοθάλασσα του Σαββατοκύριακου δείχνουν μια ανάγκη κοινωνικής επαφής που κατανοούμε, αλλά και υποεκτίμηση της κατάστασης, αλλά και άγνοια κινδύνου
  • Είναι σημαντικό να αποφεύγουμε επαφές με πολλά διαφορετικά άτομα. Να περιορίσουμε τον κύκλο μας. Να λειτουργούμε όλοι σαν μια ασπίδα.
  • Η επιτήρηση της υγείας μας για συμπτώματα συμβατά με τον ιό. Όσο κυκλοφορεί ο ιός, συμπτώματα πρέπει να ελέγχονται.

Παρόμοια απλά μέτρα και θα μας προστατέψουν περισσότερο και θα κάνουν πιο εύκολη μια διαδικασία ιχνηλάτησης επαφών, αν έχουμε θετικό περιστατικό στο χώρο μας».

Τέλος, δεν ξέχασε και την σημερινή ημέρα. «Σήμερα είναι μια σημαντική ημέρα, η Διεθνής Ημέρα Νοσηλευτριών και Νοσηλευτών. Θυμόμαστε που έχει σημαντικό ρόλο στον τομέα υγείας. Είναι περίπου το 50% των υγειονομικών υπηρεσιών σε παγκόσμιο επίπεδο. Ακόμα, όμως, υπάρχουν σημαντικές ελλείψεις. Ζήσαμε και ζούμε από κοντά την αγωνία τους.

Χωρίς αυτούς τους αφανείς ήρωες, εμείς οι ιατροί και το υπόλοιπο προσωπικό δεν υπάρχουμε, δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε όπως πρέπει. Κάποια στιγμή, ως κοινωνία, πρέπει να τους επιβραβεύσουμε και να τους δίνουμε τα εφόδια και τα κίνητρα να συνεχίσουν να πρωταγωνιστούν».