Coldplay live: Άλλο να στο λένε, άλλο να βλέπεις βίντεο κι άλλο να είσαι εκεί
- Coldplay: Ένα live βγαλμένο από μια άλλη πραγματικότητα
- Ο χαρισματικός Chris Martin
- Γεμάτοι συναισθήματα
Δεν ήμουν ποτέ, αυτό που λένε, φανατικός ακροατής των Coldplay. Πέρασα ένα διάστημα στον στρατό, το 2010, όπου είχαν βρει θέση στο MP3 player παρέα με Snow Patrol και Porcupine Tree (Σάββα Ζωρτίκη, να 'σαι καλά). To Viva la Vida ήταν ακόμα φρέσκο και ό,τι έπρεπε για τα κρύα βράδια στον θάλαμο. Έκτοτε, σιγή.
Αρκετά χρόνια αργότερα, ο συνάδελφος Βασίλης Τσίγκας πήγε στην Φρακφούρτη για να τους δει από κοντά και το γεγονός ότι γύρισε χαμογελαστός από ταξίδι ήταν από μόνο του ένα σημαντικό στοιχείο για το ότι κάτι διαφορετικό κάνουν αυτοί οι τύποι όταν παίζουν ζωντανά. Μέχρι που ανακοινώθηκαν οι back to back συναυλίες τους στην Ελλάδα. «Πρέπει να πας», είπε ο Βασίλης. «Θα τους δω στο YouTube», του απάντησα χωρίς να πάρω το βλέμμα μου από την οθόνη. «Όχι, δεν κατάλαβες. Πρέπει να πας», ξαναείπε. Ε, και πήγα. Όχι μόνος μου. Οικογενειακώς. Με την 7χρονη κόρη μου στην πρώτη της μεγάλη συναυλιακή εμπειρία, καθώς οι υπόλοιπες δεν συγκρίνονταν με δαύτη.
Coldplay: Ένα live βγαλμένο από μια άλλη πραγματικότητα
Από την πρώτη στιγμή που πέρασα την πεζογέφυρα της Σπύρου Λούη ένιωσα αυτό το συναίσθημα, ότι βρίσκομαι σε ένα live εκτός Ελλάδας. Συντελούσε σ' αυτό και το γεγονός ότι άκουγες αρκετές γλώσσες τριγύρω, καθώς δεκάδες χιλιάδες κόσμου επισκέφτηκαν την Αθήνα για να δουν τους Coldplay. Δεν ήταν όμως μόνο αυτό. Ήταν η εξαιρετική οργάνωση, ο τρόπος που όλα είχαν προβλεφθεί, αλλά και η διάθεση του κόσμου. Το vibe. Όλοι ήταν διατεθειμένοι να μας βοηθήσουν να φτάσουμε στις θύρες μας όσο το δυνατόν πιο εύκολα βλέποντας ότι έχουμε μαζί μας παιδί.
Ανεβήκαμε στην κερκίδα όταν εμφανίστηκε η Maisie Peters, έχοντας προμηθευτεί φυσικά το περιβόητο βραχιολάκι μας. Ακόμα δεν ήμασταν σε θέση να καταλάβουμε τον ρόλο του στο show. Η ώρα περνούσε με το ΟΑΚΑ να γεμίζει με γοργούς ρυθμούς, μέχρι να αρχίσει αυτό το υπέροχο θέαμα που εκτιλύχθηκε μπροστά μας για δύο ώρες.
Ο χαρισματικός Chris Martin
Το ότι ο Chris Martin είναι ένας χαρισματικός frontman δεν χρειαζόταν να σας το γράψω εγώ. Θα μείνω ωστόσο σε μερικές στιγμές που ξεχώρισα από την αξεπέραστη σκηνική παρουσία του. Η μία ήταν όταν έκοψε το Sky full of Stars για να ζητήσει από τον κόσμο να κατεβάσει τα κινητά του, να γίνει ένα και να τραγουδήσει μαζί του. Εκεί μίλησε στην ψυχούλα μου. Η δεύτερη ήταν όταν σήκωσε στη σκηνή δύο κοπέλες, εκ των οποίων η μία αντιμετώπιζε πρόβλημα υγείας. Τραγούδησαν μαζί του όσο εκείνος έπαιζε πιάνο. Η τρίτη ήταν όταν οι Coldplay «εξαφανίστηκαν», για να εμφανιστούν σε μια μικρότερη σκηνή στο πίσω μέρος της Αρένας, για τους fans που δεν είχαν την τύχη να βρεθούν μπροστά. Έπειτα, όταν ζήτησε από την κάμερα να εντοπίσει τυχαία κόσμο στο πλήθος και επιτόπου σκάρωνε στίχους για εκείνους, κερδίζοντας το ζεστό χειροκρότημα όλων.
Και τέλος, κρατάω όλο το συμπεριληπτικό attitude του ίδιου και συνολικά των Coldplay. Μιας μπάντας που λατρεύεται σε κάθε γωνιά του κόσμου.
Γεμάτοι συναισθήματα
Δεν θα σταθώ ιδιαίτερα στο μουσικό μέρος, μιας και όπως προανέφερα δεν είμαι και ο μεγαλύτερος fan. Ωστόσο, μπορώ να ομολογήσω ότι απόλαυσα σχεδόν κάθε τραγούδι. Και η συνολική εμπειρία ήταν ίσως αυτή που οδήγησε σε αυτό το εκπληκτικό feeling που αισθανόμασταν όλοι στο τέλος, αποχωρώντας από το ΟΑΚΑ. Τα βραχιολάκια των χιλιάδων ανθρώπων που βρίσκονταν στο Στάδιο συντονίστηκαν με τη μουσική και με την παράσταση των Coldplay. Ακόμα κι αν ήθελες να μείνεις απαθής, δεν μπορούσες. Ειδικότερα αυτό που έγινε στο Sky full of Stars και στο Yellow, νομίζω δεν περιγράφεται με λόγια. Ήταν ατόφιο συναίσθημα. Από αυτά που θυμάσαι για πάντα. Φωτίστηκε η ψυχή μας.
Σε συνδυασμό με την άρτια παραγωγή και τα υπόλοιπα εφέ, τα λέιζερ, τα πυροτεχνήματα, τα ολογράμματα αλλά και τα κοινωνικά και περιβαλοντικά μηνύματα, δημιούργησαν ένα εκπληκτικό κράμα, το οποίο με οδηγεί στο συμπέρασμα του τίτλου. Δεν ξέρω αν οι Coldplay είναι στο top των συναυλιών μου, μάλλον δεν είναι. Αλλά είναι σίγουρα το κορυφαίο μουσικό show που έχω δει. Ένα show που εύκολα θα πήγαινα να απολαύσω εκ νέου. Ένα show, από το οποίο αποχώρησα γεμάτος συναισθήματα.
