Οποιαδήποτε Κακοκαιρία – Οποιαδήποτε Κυβέρνηση 4-0!

Επειδή σε αθλητικά sites ασχολούνται οι γκουρού με σκορ και με στατιστικά και με νίκες και με ήττες, καλό θα είναι να δούμε το θέμα κακοκαιρία και ταλαιπωρία του χιονιά σαν ένα αέναο ντέρμπι.

Τι ντέρμπι δηλαδή, γέρνει το γήπεδο. Μονότερμα μας παίζουν οι πυρκαγιές, οι πλημμύρες, ο χιονιάς και όποιο άλλο καταστροφικό φαινόμενο μπορεί να σκαρφιστεί η Φύση. Δεν έχουμε ομάδα παίδες, οι παίκτες μας είναι ολίγον παλτά. Δεν είναι ντροπή να το παραδεχτούμε.

Κοροϊδεύατε οι Αθηναίοι τους Θεσσαλονικείς για Νομάρχη Ψωμιάδη και Δήμαρχο Παπαγεωργόπουλο αλλά κι εσείς... Φλος ροαγιάλ σας έκατσε με Πατούλη – Μπακογιάννη και κάθε Δήμαρχο Βορείων Προαστίων. Ό,τι κοροϊδεύεις το λούζεσαι λέει ο σοφός λαός... κάποιου άλλου μάλλον Κράτους.

Δεν θέλω και δεν μπορώ να αντιμετωπίσω το θέμα πολιτικά ορθώς γιατί δεν έχει νόημα να το κάνω. Είδα μια οικογένεια στου Ζωγράφου να σέρνει πάνω σε κουβέρτα το φέρετρο με τον νεκρό της και δεν έχω κουράγιο να βρίσω.

Έχετε το νου σας μη γράψουν πρόστιμο στον νεκρό για μη χρήση μάσκας FFP2. Ή μην του επιβάλλουν πρόστιμο για την πιο χαμηλή θερμοκρασία νεκρού στην ιστορία των ταφικών εθίμων. I rest my case.

Ποια Κυβέρνηση τα πήγε καλύτερα στην αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών; Ίσως του Πικραμένου ή του Ζολώτα ή του Παπαδήμου που κυβέρνησαν σχετικά λίγο και ήταν σχετικά κωλόφαρδες. Όλες οι υπόλοιπες είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό.

Αδαείς ανθρώπους σε καίριες θέσεις ευθύνης. Κάποιοι από τους Υπουργούς μάλιστα δεν οδηγούν καν αυτοκίνητο, δεν αντιλαμβάνονται καν βασικές έννοιες όπως ολισθηρότητα ή σχέδιο επείγουσας εκκένωσης και άλλα τέτοια.

Μετά ανόητοι σαν εμένα αναρωτιόμαστε, γιατί δεν μετατίθενται αρμοδιότητες στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Και σκάνε στα γέλια οι κάτοικοι περιοχών όπως το Μαρούσι, τα Βριλήσσια, το Χαλάνδρι, η Κηφισιά και άλλων τινών εύπορων δήμων. Κρίνω εξ ιδίων τα αλλότρια γιατί στο Δήμο που κατοικώ, ακόμα και πατσαβούρια να ρίχνει, κεντρικές αρτηρίες που περνά αστική συγκοινωνία δεν κλείνουν ποτέ.

Το υποτιθέμενο ντέρμπι είναι στημένο εναντίον μας. Ανακοίνωσαν αργία για να μείνει ο κόσμος σπίτι του και να καθαρίσουν οι Δήμοι τους δρόμους και έμειναν σπίτι σε αργία οι δημοτικοί υπάλληλοι. Αναθέσαμε την εργασία στον ήλιο και στο Στρατό. Που υπηρέτησες; Πρασινοσκούφης στην Αττική Οδό.

Αποζημίωση 2000 ευρώ ανά αυτοκίνητο, εταιρίες διεκδικούν τα χρήματα αντί των εγκλωβισμένων οδηγών του στόλου τους, άλλοι προσπαθούν να «εγκλωβίσουν» τα αμάξια τους με σπουδή και μάθαμε κι ότι Μαραθώνος και Κατεχάκη δεν ανήκουν στο Κράτος.

Τα γκολ πέφτουν βροχή, τρυπάνε τα δίχτυα. Δεν έχουμε ομάδα αλλά έχουμε οπαδούς! Φανατικούς, ταγμένους στον Αρχηγό, με γαμάτα επιχειρήματα. «Τι μιλάτε για τον χιονιά εσείς που κάψατε 110 ανθρώπους στο Μάτι;»

«Ποιο Μάτι ρε που πεθαίνουν 100 άνθρωποι τη μέρα από το κορονοϊό;» Και η ζωή συνεχίζεται. Η δική μας, κάποιων άλλων όχι.
Εμείς οι ζωντανοί όμως θα είμαστε εδώ να πάμε να ψηφίσουμε! Εντάξει όχι όλοι, κάποιοι δε θα θυσιάσουν τα μπάνια του λαού. Σαν την Χαλκιδική δεν έχει.

Κι όπως αποδεικνύει καθημερινά κι εκδικητικά η πραγματικότητα στη γλυκιά μας Χώρα, δεν έχει σημασία μόνο ο Αρχηγός. Και κάτω απ’ αυτόν γίνεται τεράστιο πάρτι.