Vassilina: Στα κύματά της πιανόμαστε… (vid)
Θες να «πιαστείς» από ένα γράμμα για να σωθείς (εντάξει, δραματικό αυτό), για να χαθείς (ναι, γίνεται, όλα στο μυαλό είναι), για να αφεθείς (όπως και το προηγούμενο), για να θυμηθείς τι σημαίνει να ψυχαγωγείσαι, να τονώνεις το «εγώ» και το «εμείς» σου. Και το γράμμα αυτό είναι το «V», ή και «v». Εντάξει, τώρα θα σκεφτείτε ότι θα μας γράψει το γνωστό, V for Vendetta. Μα δεν πάλιωσε αυτό; Δίκιο έχετε, εν μέρει. Δεν θα γράψουμε το αναμενόμενο τώρα που μπαίνουμε στον Νοέμβριο. Όχι. Παρ’ όλα αυτά, θυμηθείτε ότι το όνομα της καλλιτέχνιδος που παρουσιάζουμε ξεκινά απ’ αυτό το γράμμα. «Vassilina», βασιλικό, βαρύ, βιτριολικό, βαθύ, «βλεφαρώδες» (sic), βακτηρία πολύχρωμη. Και καλά το «V», το «v» όμως; Ε, αυτό αφορά τη μετάφραση μας. Αλλάζουμε παράγραφο και εξηγούμε.
Το ελληνικό «ν» είναι η νίκη, η νεότητα, ο ναυτίλος, ο νυγμός που δεν σε αφήσει να ησυχάσεις. Η Vassilina δηλαδή. Το όνομά της το διαβάσαμε πάνω στο ψυχρό λευκό, στο ψηφιακό υαλώδες πεδίο και αμέσως νιώσαμε τον «χαιρετισμό» της, τη φωνή και τα ηλεκτρομαγνητικά κύματά της. Δεν ξέρουμε αν το κύμα είναι νέο, αν φουσκώνει ή μένει χαμηλά. Το σίγουρο είναι ότι επιστρέφει και μας μεταφέρει τον απόηχο του V for Vassilina.
Ταξίδι χωρίς περιορισμούς
Και αμέσως πληκτρολογήσαμε το όνομα και τα ακούσματα. Λοιπόν, η αίσθηση που σου δίνει ο ήχος, η μελωδία της Vassilina είναι αυτή του ταξιδιού χωρίς περιορισμούς, είναι η αναρχία και ελευθερία του παιδικού μυαλού, είναι ο κόσμος της Αλίκης και των θαυμάτων που επιμένουν, είναι η γλυκιά καταστροφή του αντιδραστικού σήμερα από το σπαθί της Beatrix Kiddo, είναι η αντήχηση του μετάλλου που «λιώνει» πάνω στον σκουριασμένο άνθρωπο, τον Bill, τον dude τον «άντρα», είναι το φωτόσπαθο που δεν διαλύει αλλά μεταδίδει το πολύχρωμο φως του ουράνιου τόξου και τη δύναμη του άλλου που δεν είναι ξένος, ξένη, ξένο, αλλά ένας από μας που ενεργεί κα για μας.
Διαβάζοντας γι’ αυτήν σταθήκαμε στον προσδιορισμό avant-pop. Μμμ… Δηλαδή η Vassilina βγαίνει μπροστά; Ανήκει στην καλλιτεχνική εμπροσθοφυλακή. Ακούγοντας ξανά και ξανά τα κομμάτια της, δεν θα διαφωνήσουμε. Διαβάζοντας και μια συνέντευξή της, πάλι δεν θα διαφωνήσουμε. Πάμε και στο άλλο κομμάτι του «avant». Έχει κάτι πρωτοποριακό, πειραματικό, το ύφος και το έργο της; Ναι, και αυτό διαρκώς εξελίσσεται. Κι αν ακούσετε κομμάτια όπως τα «Red Flag», «Fever Ride», «Koritsi Simfora», «Tears Are Salted»,θα επιβεβαιώσετε τον χαρακτηρισμό.
Όλα τα χρώματα της ύπαρξης
Η Vassilina προσπαθεί να εκφράσει τις λεπτές αποχρώσεις της ζωής και να δώσει όλα τα ταυτοτικά χρώματα της σημερινής ύπαρξης. Γι’ αυτό και θα ακούσετε ποικίλους ήχους, τοπία, στις συνθέσεις της. Ηλεκτρονικά στοιχεία, ραπ στοιχεία, pop dark αναφορές, k-pop απόηχοι, spoken πινελιές, performance attitude, space τσιμπήματα και mumble φωνές, ρυθμοί από κάτω και μια ρευστή ατμόσφαιρα που προσπερνά, για λίγο, χρόνο και χώρο.
Η Vassilina είναι καλλιτέχνιδα που ξέρει τι σημαίνει να δοκιμάζεις, να τολμάς και να κάνεις την «αδυναμία» δύναμη. Το εύθραυστο και το άθραυστο μπλέκονται στη δημιουργία της και μαζί προχωράνε το κύμα της που φωτίζει νυχτερινούς, αφέγγαρους, ουρανούς και σιωπηλούς βυθούς. Μέχρι στιγμής έχει κυκλοφορήσει δύο άλμπουμ και αρκετά σινγκλ, ενώ το 2026 ετοιμάζει τον τρίτο της δίσκο. Φυσικά ανυπομονούμε να τον ακούσουμε και, γιατί όχι, να μιλήσουμε μαζί της.
