Ο Βαγγέλης Λάσκαρης στο Gazzetta: «Όταν δημιουργηθεί κάτι καλό και έχει μια αξία, τότε θα κυκλοφορήσει από στόμα σε στόμα» (vid)
Ο σκηνοθέτης Βαγγέλης Λάσκαρης είδε το σπουδαίο και συνέβαλλε στο να αναδειχθεί. Ποιο είναι το σπουδαίο; Η παράσταση «Η μάνα αυτουνού… Έλλη Ζάχου Ταχτσή». Ο υποβλητικός μονόλογος της Κικής Μαυρίδου παίζεται για δεύτερη χρονιά στον πολυχώρο «Vault» και τα χειροκροτήματα δεν σταματούν! Η Ράνια Σχίζα δίνει και την ψυχή της σκηνή, το κοινό εξαντλεί τα εισιτήρια και εδώ έχουμε αληθινή επιτυχία. Η αίσθηση του χειροποίητου είναι τόσο έντονη που σε παρασύρει και ο Βαγγέλης Λάσκαρης είχε καθοριστική συμβολή σε αυτό. Ο σκηνοθέτης μας μίλησε για την παράσταση και πώς αυτή διαμορφώθηκε. Τον ευχαριστούμε.
Ποια ήταν η πρώτη σας αντίδραση όταν διαβάσατε το κείμενο της Κικής Μαυρίδου;
Θυμάμαι ότι είπα εδώ έχουμε κάτι πάρα πολύ σπουδαίο! Θυμάμαι επίσης ότι συγκινήθηκα, γέμισα ενθουσιασμό και ενέργεια για να ξεκινήσουμε να δουλεύουμε… Προσπαθώντας να μεταφέρω το κείμενο στη σκηνή, το μυαλό μου άρχισε να δουλεύει με χίλιες στροφές. Ξεκίνησα να φαντάζομαι εικόνες, ποιος άνθρωπος θα μπορούσε να πει αυτά τα λόγια… Κάπως έτσι πήρε μπρος η διαδικασία για να γεννηθεί αυτή η παράσταση. Φυσικά, χρειάστηκαν μήνες για να γίνει ακόμη πιο άρτιο το κείμενο, η Κική (σ.σ Μαυρίδου, η συγγραφέας) έγραφε, έσβηνε, εγώ με τη σειρά μου διάβαζα, πρότεινα, αλλάζαμε λέξεις, προτάσεις, σημεία στίξης, για να μπορέσει να λειτουργήσει το κείμενο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο σκηνικά.
Ποια ήταν η μεγαλύτερη σκηνοθετική πρόκληση;
Όταν κατάλαβα ότι η ηρωίδα θα μπορούσε να μείνει ακίνητη στη σκηνή για μιάμιση ώρα! Αυτό έρχεται σε ευθεία αναλογία και με το τι άνθρωπος ήταν η Έλλη Ζάχου Ταχτσή. Υπήρξε αμετακίνητη στις θέσεις της, ενώ και η κοινωνία, με τον τρόπο της, την είχε ακινητοποιήσει σε θέσεις, απόψεις και συμπεριφορές. Σε αυτό συνέβαλαν οι γνώμες των άλλων ανθρώπων, αλλά και οι επιλογές της, ο τρόπος που μεγάλωναν οι άνθρωποι τότε. Όλο αυτό κορυφώνεται στο φινάλε όταν σηκώνεται από την θέση της. Αυτό συμβαίνει όταν έχει καταλάβει, όταν θέλει να ζητήσει συγγνώμη, όταν ζητάει μια αγκαλιά (όχι μόνο από το παιδί της, αλλά και από τους θεατές νομίζω) και όταν συνειδητοποιεί πως με την αγάπη και την κατανόηση όλα μπορούν να γίνουν καλύτερα.
Είναι εντυπωσιακή αυτή η ακινησία. Θα ήταν πιο εύκολο να περιφέρεται και να μιλάει.
Αυτό βλέπουμε, συνήθως, στο θέατρο. Κίνηση, εικόνες που αλλάζουν, δράση… Σίγουρα είναι πιο εντυπωσιακό σε πρώτη σκέψη. Το να μείνει ένας ηθοποιός αμετακίνητος για μιάμιση ώρα και να σηκωθεί τελικά όταν συμβεί η στιγμή της συνειδητοποίησης, της αλήθειας του τι πραγματικά χρειαζόμαστε για την εξύψωση, για την ανάταση μας σαν άνθρωποι, αυτό είναι κάτι ξεχωριστό. Επιτελείται με αυτή την επιλογή μας αυτό που ονομάζουμε κάθαρση.
«Γινόμαστε όλοι ένα εκείνη τη στιγμή!»
Ο χώρος, η σκηνή του Vault, ήταν ό,τι έπρεπε για να παρουσιάσετε αυτό που είχατε στο μυαλό σας;
Είμαι στο Vault δέκα χρόνια και ξέρω πολύ καλά τον χώρο, γνωρίζω πώς λειτουργεί. Αυτό που συμβαίνει με το έργο και ταιριάζει με τη σκηνή, είναι ότι οι θεατές είναι πολύ κοντά με την ηθοποιό. Επομένως, η εξομολόγηση, εξιστόρηση, της Ράνιας (σ.σ Σχίχα, η πρωταγωνίστρια) αποκτά εγγύτητα, γινόμαστε όλοι ένα εκείνη τη στιγμή! Ξέρετε, η συνθήκη αυτή μοιάζει λίγο με αυτό που συνέβαινε τα παλιά τα χρόνια, τότε που ο μεγαλύτερος, ο πατέρας, ο παππούς, η γιαγιά, καθόταν και μας έλεγε ιστορίες. Τότε δεν είχαν ανάγκη από διάφορα μέσα. Αρκούσε ο λόγος.
Αυτό γίνεται και στην παράσταση. Μέσα από το κείμενο και την ερμηνεία της Ράνιας, ο θεατής φτιάχνει μόνος του τις εικόνες.
Αυτός ήταν και ο στόχος μας. Θέλαμε να ταξιδέψει ο θεατής μαζί μας!
Παρότι μπορεί να μη γνωρίζει την εποχή, τις περιοχές, που μεγάλωσε ο Ταχτσής
Λειτουργεί η φαντασία μας. Με έναν τρόπο, όμως, τις ξέρουμε τις περιοχές αυτές που έζησε, τις έχουμε περπατήσει, τις έχουμε δει σε φωτογραφίες, στο κινηματογράφο κι είναι αποτυπωμένες στο κύτταρο μας. Κολωνός, Ψυρρή, Σταθμός Λαρίσης, Θεσσαλονίκη, ελληνική επαρχία.
«Η Ράνια είναι εξαιρετική ηθοποιός»
Η επιλογή της Ράνιας έγινε αμέσως; Την είχατε στο μυαλό σας από πριν; Για μένα είναι η επιλογή.
Ήταν το πρώτο άτομο που σκεφτόμασταν όταν συζητούσαμε με την Κική (σ.σ Μαυρίδου, συγγραφέας του έργου) και τον Δημήτρη Καρατζιά, τον ιδιοκτήτη του Vault και εμπνευστή του φεστιβάλ μονολόγων για μητέρες με σημαντικούς γιους. Η Ράνια είναι μια εξαιρετική ηθοποιός, το πόσο εξαιρετική συνεργάτης κι επαγγελματιας είναι το κατάλαβα μετέπειτα στην πρόβα. Δουλεύει ακατάπαυστα, είναι τρομερά εκπαιδευμένη κι έξυπνη ηθοποιός. Μεθοδική και ακούραστη. Επιπλέον είναι μια όμορφη γυναίκα, διαθέτει νεύρο, ζωντάνια. Είχε τα χαρακτηριστικά που θέλαμε να έχει ο ρόλος, να είναι δηλαδή γοητευτικός και ταυτόχρονα να μπορεί να γίνει σκληρός, αμείλικτος. Είμαστε όλοι τυχεροί και ευγνώμονες που απάντησε θετικά!
Αυτό που καταφέρατε -με τη Ράνια ερμηνεύτρια- είναι ότι βλέπεις τον χαρακτήρα στη σκηνή και λες έτσι πρέπει να ήταν μάνα του Ταχτσή.
Ναι! Με έναν τρόπο έχει σωματοποιήσει (η Ράνια) τον ρόλο, τον έχει βαθιά μέσα της. Την έχει καταλάβει αυτή τη γυναίκα. Δεν είναι μόνο αποτέλεσμα τεχνικής αυτό που βλέπετε επί σκηνής. Είναι κάτι ουσιαστικότερο, το οποίο οφείλέται στην προσωπικότητα της και σε μια σειρά από χαρακτηριστικά που η ίδια κουβαλάει σχετικά με το πώς και γιατί κάνουμε θέατρο.
Που αποδίδετε το γεγονός ότι ο κόσμος, μέσα από τόσες επιλογές, ξεχωρίζει την παράσταση σας; Είναι αποτέλεσμα αυτού που λέμε «από στόμα σε στόμα»;
Όταν δημιουργηθεί κάτι καλό και έχει μια αξία -μιλάει στην καρδιά και στο μυαλό του θεατή- τότε θα κυκλοφορήσει από στόμα σε στόμα.
Το ενδιαφέρον είναι ότι η επιτυχία δεν στηρίζεται και τόσο στην προβολή από τα ΜΜΕ.
Οι μικροί χώροι, γενικά, δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα για προβολή και διαφήμιση από τα μέσα επικοινωνίας. Παρ’ όλα αυτά, κάποια μέσα, ορισμένες εφημερίδες και ραδιόφωνα μας στηρίζουν και η συμβολή τους είναι σημαντική, όπως και η δική σας στο Gazzetta.
Ταυτότητα παράστασης
«Η μάνα αυτουνού… Έλλη Ζάχου Ταχτσή», της Κικής Μαυρίδου
Στον πολυχώρο «Vault»
Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Λάσκαρης
Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Μάνος Αντωνιάδης
Σκηνικό / Κοστούμι: Γιώργος Λιντζέρης
Κατασκευή κοστουμιού: Ειρήνη Αβζίδου
Σχεδιασμός φωτισμών: Βαγγέλης Μούντριχας
Φωτογραφίες παράστασης: Χριστίνα Φυλακτοπούλου
Αφίσα παράστασης: Γιάννης Κεντρωτάς
Trailer / Κινηματογράφηση: ORKI Productions
Πρόγραμμα παράστασης: Εκδόσεις Αιγόκερως
Επικοινωνία / Προώθηση παράστασης: Νταίζη Λεμπέση και Biri Biri Communications (B.B.C. Athens)
Παραγωγή: Team Vault AMKE
Στο ρόλο της Έλλης Ζάχου Ταχτσή η Ράνια Σχίζα
Την φωνή του χαρίζει στο ρόλο του Κώστα Ταχτσή ο Νίκος Καραθάνος
Ημέρες παραστάσεων: Παρασκευή 21:15, Σάββατο 18:15
Εισιτήρια: από 12 ευρώ.
