1. Ο Σάουθγκεϊτ δεν είναι ο 'yes-sir' προπονητής

Ο Σάουθγκεϊτ ήταν πολύ χαρούμενος που με το που ανέλαβε την Αγγλία είπε αλήθειες για τους παίκτες, εκπλήσσοντας εκείνους που πίστευαν ότι είναι η safe επιλογή της FA. Με μια ντουζίνα ποδοσφαιριστές να λείπουν εξαιτίας τραυματισμών στον τελευταίο αγώνα με την Σλοβενία, έκανε σαφές ότι στην ομάδα «υπάρχουν μόνο 1-2 παίκτες που η θέση του εδώ δεν εξαρτάται από τις εμφανίσεις τους». Πριν το πρώτο του αγώνα σαν προπονητής, κόντρα στην Γερμανία, είχε πει. «Πρέπει να βγούμε από το Νησί και να μάθουμε από αλλού. Εχουμε σθένος και αν το συνδυάσουμε με κάποια άλλα πράγματα, μπορούμε να είμαστε πιο δυνατοί από τον καθένα, όμως πρέπει να δουλέψουμε για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο». Στην ουσιά η πρόκριση της Αγγλίας από έναν εύκολο όμιλο δεν λέει κάτι, αφού συνέβη ό,τι τα προηγούμενα χρόνια, όπως στα Euro του 2012 και του 2016 και το Mundial του 2014 και στη συνέχεια απέτυχαν. Βρίσκεται στο τιμόνι εδώ και 11 αγώνες και δεν φαίνεται η Αγγλία να έχει μειώσει την απόσταση από τις άλλες μεγάλες ομάδες.

2. Οι τρεις στην άμυνα είναι μια λύση

Με πολλούς τρόπους είναι κάτι που βγάζει νόημα. Είναι ένα σύστημα που έχουν χρησιμοποιήσει κάποιες από τις κορυφαίες ομάδες τα τελευταία χρόνια και η Αγγλία μπορεί να εκμεταλλευτεί με αυτό τον τρόπο τα εξαιρετικά μπακ της. Ο Σάουθγκεϊτ το δοκίμασε στα φιλικά με Γαλλία και Γερμανία, τις δύο καλύτερες Εθνικές αυτή τη στιγμή, αλλά δεν ένιωσε καλά να το παίξει στα επίσημα ματς. Ο χρόνος τελειώνει αν θέλει να το αλλάξει πριν την Ρωσία. Αν μπορεί να δουλέψει σε βάθος χρόνου; Αυτό είναι κάτι που θα φανεί. Γουόκερ, Ρόουζ, Στόουνς, Ντάιερ, Ντέλε Αλι, Στέρλινγκ, Κέιν έχουν πάει εξαιρετικά στα club τους με αυτό τον σχηματισμό και είναι ένα σύστημα για ομάδες με καλύτερους επιθετικούς απ' ότι αμυντικούς, όπως συμβαίνει στην Αγγλία. Μπορεί όμως να φέρει και την απόλυτη καταστροφή. Το πιο αδύναμο σημείο της ομάδας είναι το κέντρο της άμυνας και αν επιλεγεί 3άδα σέντερ-μπακ, ένας μέτριος παίκτης θα πάρει τη θέση ενός καλού επιθετικού, όπως για παράδειγμα είναι ο Ράσφορντ.

3. Υπάρχει ελπίδα για τους νέους

Κέιν, Αλι, Ράσφορντ, Στέρλινγκ. Και οι τέσσερις είναι εκπληκτικοί για τις ομάδες τους φέτος και δείχνουν ότι μπορούν να κουβαλήσουν την ομάδα στο Mundial. Παρά τα όσα τις συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια, η Αγγλία έχει κάποιους από τους καλύτερους επιθετικούς στον κόσμο και όλοι είναι σε φόρμα. Ο Κέιν βρίσκεται σε εκπληκτική κατάσταση σε Premier League και Champions League και θα είναι με την αξία του ο βασικός φορ στην Ρωσία, σε μία διοργάνωση η οποία θα είναι η 2η μεγάλη για τους περισσότερους παίκτες που θα βρίσκονται στην αποστολή.

4. Χρειάζεται νέος τερματοφύλακας

Ο Τζο Χαρτ έχει δείξει ότι είναι ικανός να καθαρίσει αγώνες, όπως έκανε στο προηγούμενο ματς κόντρα στην Σλοβενία, σε εκείνο το 0-0, όμως του λείπει το καθοριστικό σθένος που πρέπει να έχει ένας τερματοφύλακας. Ο keeper της Γουέστ Χαμ μπορεί ακόμα να κάνει εντυπωσιακές επεμβάσεις αλλά εδώ και αρκετό καιρό δείχνει σαν ο Νο1 που μπορεί να κάνει συχνά γκάφες. Στον πρόσφατο αγώνα φάνηκε να βρίσκει το πόδι του Ιλιτσιτς, αν και ο διαιτητής δεν υπέδειξε πέναλτι. Ο Σάουθγκεϊτ του έχει δείξει εμπιστοσύνη, όμως ο Χαρτ δεν το έχει μετατρέψει αυτό σε αυτοπεποίθηση. Ισως έχει έρθει η ώρα για τους Τζακ Μπάτλαντ [Στόουκ] ή Τζόρνταν Πίκφορντ [Εβερτον] να πάρουν τα γάντια στην Εθνική...

5. Οι απαιτήσεις των οπαδών δεν είναι υψηλές

Για κάποιον που θυμάται το φάουλ του Μπέκαμ στις καθυστερήσεις για το 2-2 κόντρα στην Ελλάδα πριν 16 χρόνια, που έστειλε την Αγγλία στο Mundial του 2002, η απευθείας πρόκριση στην Ρωσία πρέπει να είναι από μόνο του κάτι σημαντικό. Οι απαιτήσεις των οπαδών του σήμερα, είναι πολύ χαμηλές. Ειλικρινά, δεν υπάρχει κάποιος που να πιστεύει ότι η Αγγλία μπορεί να κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο, χωρίς παίκτες - αστέρια και με έναν προπονητή που δεν μοιάζει να είναι ο λυτρωτής. Το γεγονός ότι τα Τρία Λιοντάρια πηγαίνουν στην Ρωσία χωρίς μεγάλη πίεση ίσως βοηθήσει, όμως μπορεί να φέρει ξανά άσχημες καταστάσεις όπως με την Ισλανδία το 2016.