Λίβερπουλ: Η γενιά της πίστης

Ήταν από εκείνους τους τελικούς που έχεις την αίσθηση ότι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα έχει δεδομένο νικητή, όπως και να εξελιχθεί. Ακόμα κι αν το πέναλτι στο ξεκίνημα δεν δινόταν, ακόμα κι αν οι Σπερς έβρισκαν με κάποιο τρόπο ένα γκολ πριν το ημίχρονο, η Λίβερπουλ έδειχνε πως τον τελικό αυτό δεν πρόκειται να τον χάσει. Πήγε για να νικήσει, όχι για να ηττηθεί. Έμαθε να το κάνει προσαρμόζοντας τον ενθουσιασμό και την τακτική της στις απαιτήσεις του κάθε αγώνα και του κάθε αντιπάλου. Έμαθε από τα λάθη του παρελθόντος.

«You made me a, you made me a believer, believer», τραγουδούσαν οι Imagine Dragons στο σόου του τελικού, θυμίζοντας την περίφημη ρήση του Γιούργκεν Κλοπ, λίγες μέρες μετά την υπογραφή του τριετούς συμβολαίου του με την ομάδα του Άνφιλντ τον Οκτώβριο του 2015. «We must turn from doubters to believers», έλεγε χαρακτηριστικά. «Πρέπει από αμφισβητίες να πιστέψουμε στον εαυτό μας», σε ελεύθερη μετάφραση. Ο Γερμανός έμοιαζε μεμιάς να έχει κατανοήσει το βασικό ψυχολογικό ζήτημα στους ταλαιπωρημένους Ρεντς των τελευταίων ετών. Μιας ομάδας με λανθασμένες επενδύσεις, με χαμένη εμπιστοσύνη σε πρόσωπα και πρότζεκτς, με απατηλά όνειρα στο ξεκίνημα κάθε σεζόν. Κι είχε να ξεπεράσει το ότι όταν η ομάδα εκείνη άρχισε να πιστεύει, ήρθε εκείνο το γλίστρημα του Στίβεν Τζέραρντ για να μετατρέψει ξανά την ανησυχία των αντιπάλων σε χλεύη. Ίσως ήταν καλύτερα έτσι.

Καλύτερα, διότι η γενιά της πίστης που καλλιεργήθηκε με τον Γιούργκεν Κλοπ στον πάγκο ίσως δεν είχε πάρει ποτέ τα ηνία αν η Λίβερπουλ κατακτούσε εκείνο το πρωτάθλημα. Με τον χαρισματικό Γερμανό στον πάγκο η αναδόμηση ξεκίνησε σε πολλούς τομείς. Και σταδιακά, κατάφερε το χτίσιμο των believers. Των believers που φτιάχτηκαν πάνω στη δική του φιλοσοφία, στον δικό του σχεδιασμό, αλλά και στην εξέλιξη των ατομικοτήτων μέσα από το σύνολο. Του Ρόμπερτσον, του Αλεξάντερ – Άρνολντ, ακόμα και του απρόσμενου ήρωα των δύο τελευταίων αγώνων του Champions League, Ντιβόκ Οριγκί.

Tα κομμάτια του παζλ που έλειπαν συμπληρώθηκαν φέτος, με την αγωνιστική ισορροπία να καλλιεργεί ακόμα μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Παρά τα κατά καιρούς καμώματα του Άλισον με την μπάλα στα πόδια, ήταν δεδομένο πως κάτω από την εστία πλέον υπάρχει ασφάλεια. Ο μεγάλος Μπράιαν Κλαφ, πίστευε ακράδαντα ότι o top class τερματοφύλακας αλλάζει ολόκληρη την δυναμική και την ψυχολογία μιας ομάδας. Γι' αυτό και όταν κατάφερε να αποκτήσει τον Πίτερ Σίλτον από την υποβιβασμένη Στόουκ ήταν βέβαιος για την έκβαση του πρωταθλήματος της περιόδου 1977/78. Ο Κλοπ δεν έμεινε μόνο στην απόκτηση του Άλισον, αλλά έβαλε στην εξίσωση και τον Βίρτζιλ Φαν Ντάικ. Τον αμυντικό που ολοκλήρωσε τη σεζόν χωρίς να «φάει» ντρίμπλα. Τον πολυτιμότερο παίκτη της φετινής Premier League, παρότι η ομάδα του δεν πήρε τον τίτλο.

Τις στιγμές που γράφεται ιστορία, η πνευματική προετοιμασία και η ψυχολογική κατάσταση αποτελούν κλειδιά. Οι believers του Κλοπ γύρισαν το ματς με την Μπαρτσελόνα από το 3-0, χωρίς Σαλάχ, Φιρμίνο, Κείτά. Και νίκησαν 4-0, αναδεικνύοντας τον Οριγκί σε πρωταγωνιστή. Δεν έχει σημασία το ποιος επιθετικός του υπάρχοντος ρόστερ θα έπαιρνε το χρίσμα και θα βρισκόταν στις θέσεις για γκολ. Ήταν όλοι έτοιμοι.

Μολονότι και ο αντίπαλός της στον τελικό προερχόταν από επίσης πολύ μεγάλη ανατροπή, παράγοντες όπως ο συνδυασμός της ατομικής και ομαδικής ικανότητας, των προσωπικοτήτων, της ευρωπαϊκής κληρονομιάς, του χαρισματικού ηγέτη στον πάγκο, της διαχείρισης που απέτρεψε την συσσώρευση της κόπωσης και της πορείας στην Αγγλία, έκαναν τους Reds φαβορί. Δεν έχει σημασία τι πίστευαν οι υπόλοιποι. Ήταν φαβορί για τους εαυτούς τους. Όπως, άλλωστε και στο πρωτάθλημα, που πάλεψαν μέχρι εσχάτων απέναντι στη «μηχανή» του Πεπ Γκουαρδιόλα. Σε μια σεζόν 97 βαθμοί, +67 διαφορά τερμάτων. Μόλις τέσσερις ήττες σε 53 παιχνίδια πρωταθλήματος από την στιγμή που έκανε ντεμπούτο ο Φαν Ντάικ. Σταθερότητα. Το άκρως αντίθετο από την Λίβερπουλ των προηγούμενων χρόνων. Η Σίτι που πέρυσι έσπασε όλα τα ρεκόρ, φέτος συγκέντρωσε έναν περισσότερο και βρέθηκε σε αρκετά σημεία της σεζόν πίσω. Ο τίτλος κρίθηκε σε πολύ μικρές λεπτομέρειες και γι' αυτό γράφαμε χαρακτηριστικά πως δεν μπορεί να θεωρείται αποτυχημένος ο Κλοπ με αμερικανιές τύπου «ο πρώτος είναι πρώτος και ο δεύτερος τίποτα» επειδή δεν πήρε πρωτάθλημα, όταν στους μήνες αυτούς έχει να επιδείξει τόσο μεγάλη εξέλιξη και όταν κοντράρει στα ίσια έναν τέτοιο αντίπαλο. Και φυσικά, όταν φτάνει για δεύτερη σερί σεζόν στον τελικό του Champions League.

Το σημαντικό όμως για τη γενιά της πίστης είναι ότι η πορεία δεν ολοκληρώνεται εδώ, με μια, ας πούμε, αναπάντεχη ευρωπαϊκή κατάκτηση. Το έκτο αστέρι είναι αναμφίβολα ένα επίτευγμα που βάζει τον Κλοπ και την παρέα του στο βιβλίο της πλούσιας ιστορίας των Μέρσεϊσαϊντερς, αλλά τα θεμέλια που έχουν μπει μοιάζουν ακόμα σημαντικότερα, προκειμένου οι σελίδες να αυξηθούν. Ο Τζέιμι Κάραγκερ είπε χαρακτηριστικά πως ο Κλοπ είναι ο πρώτος προπονητής της σύγχρονης εποχής που δεν έχει στη διάθεσή του το κεφάλαιο Τζέραρντ και παρόλα αυτά έχει φτιάξει το δυνατότερο σύνολο μετά τη χρυσή τους εποχή. Οι Reds έχουν ένα ρόστερ με ηλικιακό μέσο όρο τα 26.5 έτη. Έχουνε δεμένους μέχρι το 2023 με συμβόλαια τους παίκτες του κορμού τους: Τον Σαλάχ, τον Μανέ, τον Φιρμίνο, τον Άλισον, τον Φαν Ντάικ, τον Κείτά, τον Φαμπίνιο. Τα κομβικά φέτος πλάγια μπακ, τον Ρόρμπερτσον και τον Αλεξάντερ-Άρνολντ που έχουν το μέλλον μπροστά τους. Ακόμα και τον σημαντικό για αρκετούς λόγους Χέντερσον, ή τον Τζο Γκόμες που παρά τα θέματά του δεν παύει να αποτελεί ένα πολύ μεγάλο ταλέντο.

Πριν από τέσσερις μήνες, ανακοινώθηκε ότι τη σεζόν 2017-18 είχε κέρδη μετά φόρων 106 εκατομμυρίων λιρών. Φέτος, με τα τηλεοπτικά και τα διάφορα μπόνους ο σύλλογος έχει λαμβάνειν 152.5 από το πρωτάθλημα και 97.6 από το Champions League. Τα λεφτά, δηλαδή, που επενδύθηκαν στους Φαν Ντάικ και Άλισον δεν αποτέλεσαν ένα άνοιγμα χωρίς λογική. Και το βασικότερο είναι ότι ο τρόπος που έχει χτιστεί το οικοδόμημα επιτρέπει επιπλέον top προσθήκες και φέτος.

Η Λίβερπουλ έχει βρει τον δρόμο, την ισορροπία, την σταθερότητα οικονομικά και αγωνιστικά, έχει αλλάξει δομικά την ψυχοσύνθεσή της ως οργανισμός. Η γενιά της πίστης μόλις ξεκίνησε να θερίζει ό,τι έσπειρε...