Μπέκαμ: Η εξιλέωση με την φαουλάρα απέναντι στην Ελλάδα (vid)
Η πλειοψηφία των Άγγλων οπαδών δεν είχε καταφέρει να τον συγχωρήσει για εκείνη την ανόητη κόκκινη κάρτα που είχε πάρει στο ματς με την Αργεντινή στο Μουντιάλ του 1998 όταν κλώτσησε τον Ντιέγκο Σιμεόνε και άφησε τα «τρία λιοντάρια» απροστάτευτα.
Πέρασε στιγμές, μέρες και χρόνια με... πόνο ο «Μπεκς» που αναζητούσει τις ευκαιρίες για να... πάρει το αίμα του πίσω.
Αυτό θα συνέβαινε την 6η Οκτωβρίου του 2001, στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2002 που έλαβε χώρα σε Κορέα και Ιαπωνία.
Στο «Ολντ Τράφορντ», ο πίνακας του γηπέδου ήδη μετρούσε τα λεπτά των καθυστερήσεων, ο Κώστας Κωνσταντινίδης κάνει φάουλ στον Τέντι Σέριγχαμ αρκετά μέτρα εκτός περιοχής και ο Ντέιβιντ Μπέκαμ πηγαίνει πάνω στη μπάλα...
Οι Έλληνες βρίσκονται μπροστά στο σκορ με 2-1 και η Αγγλία έχει μια τελευταία ελπίδα για να προκριθεί στη διοργάνωση της Ασίας, αρκεί να έβρισκε γκολ, αφού ήθελε τον βαθμό μετά και την ισοπαλία της Γερμανίας με την Φινλανδία...
«Το τύμπανο, η μπάλα και η ηρεμία μου...»
«Άκουγα τον ήχο από ένα τύμπανο σαν να ήταν ο μοναδικός σε όλο τον κόσμο και το υπόλοιπο γήπεδο φαινόταν εντελώς σιωπηλό, σαν να ήξερε ο καθένας ότι το επόμενο χτύπημα θα έκρινε το παιχνίδι.
Ο Τέντι Σέρινγχαμ πήρε τη μπάλα και την έστησε στο σημείο που είχε γίνει το φάουλ στον Εμίλ Χέσκι από έναν Έλληνα αμυντικό λίγα δευτερόλεπτα νωρίτερα. Ένιωσα την αδρεναλίνη μου στα ύψη. Το ματς ήταν στο93ο λεπτό και χάναμε 2-1. Αν δεν σκοράραμε τώρα, δεν θα προκρινόμασταν στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Δεν άντεχα την σκέψη αυτή. Πήρα τη μπάλα από τον Τέντι και την επανατοποθέτησα. Δεν του άρεσε ηπαρέμβαση μου. “Το έχω, Ντέιβιντ. Ξέρω ότι μπορώ να το κάνω “ μου είπε. Όμως τίποτα δεν με σταματούσε από το να εκτελέσω εκείνο το φάουλ. Είχα αυτοπεποίθηση, ήμουν ήρεμος και σίγουρος. Ηξερα ότι μπορούσα να τα καταφέρω. Είχα ήδη αστοχήσει σε κάποια άλλα στο ματς, αλλά η αυτοπεποίθηση μου ήταν στα ύψη. Είχα ακόμη πολύ ενέργεια παρά το γεγονός ότι είμασταν στις καθυστερήσεις. “Είναι πολύ μακριά για σένα“μου είπε ο Τέντι. “Εμπιστεύσου με. Το έχω " του απάντησα.
Ήμουν μόνο εγώ, η μπάλα και η απόσταση των 23 μέτρων που με χώριζαν από την αριστερή γωνία του τέρματος.
Αυτό το φάουλ δεν ήταν μόνο για την Αγγλία, ήταν επίσης και για μένα. Ηταν για να μπει ένα τέλος στα τέσσερα χρόνια της πίκρας. Τέσσερα χρόνια στα οποία οι Αγγλοι οπαδοί –όχι όλοι, αλλά αρκετοί για να με πληγώσουν- φώναζαν τα χειρότερα προς εμένα ενώ αγωνιζόμουν για την πατρίδα μου.
Τέσσερα χρόνια πόνου.
Πήρα δυο βαθιές αναπνοές, κοίταξα την γωνία του τέρματος και άδειασα το μυαλό μου από οποιαδήποτε σκέψη εκτός από μια: “Θα σκοράρω “. Δεν υπήρχε αμφιβολία στο μυαλό μου, ούτε κάτι αρνητικό. Απλά ένα αίσθημα απόλυτης ηρεμίας (…)
Ο χρόνος έμοιαζε να κυλά αργά. Το τύμπανο συνέχιζε να χτυπά και η ένταση ανέβαινε.
Έκανα λίγο αριστερά. Από την στιγμή που κλώτσησα τη μπάλα –είναι αυτό το περίεργο που συμβαίνει μερικές φορές στο ποδόσφαιρο- ήξερα ότι θα καταλήξει στα δίχτυα.
Είναι εκπληκτικό όταν σουτάρεις τη μπάλα με τον τρόπο που θέλεις. Όταν το κάνεις σωστά, ελάχιστα αισθάνεσαι το χτύπημα. Είναι λες και κλωτσάς ένα φτερό.
Όπως η μπάλα κατευθυνόταν στην αριστερή γωνία, πριν καν καταλήξει στα δίχτυα, είχα φύγει προς τη γραμμή του πλαγίου φωνάζοντας από χαρά. Η ησυχία αντικαταστάθηκε από ένα εκκωφαντικό πανηγυρισμό.
Πήδηξα στον αέρα και προσγειώθηκε και στα δυο μου πόδια, άνοιξα τα χέρια και αγκάλιασα το πλήθος. Αισθανόμουν υπέροχα που σκόραρα, και ειδικά στο Ολντ Τράφορντ το οποίο ήταν σαν το σπίτι μου.
Όλος ο πόνος, όλη η πίκρα, όλο το μίσος, όλες οι αντεγκλήσεις. Ήξερα ότι ένα από τα δυσκολότερα κεφάλαια στη ζωή μου έφτασε στο τέλος.
Επιτέλους με συγχώρεσαν» αναφέρει ο Άγγλος σούπερ σταρ στην συγκλονιστική του περιγραφή για τη στιγμή εκείνη, στο βιβλίο του που είχε κυκλοφορήσει το 2013...
The 93rd minute at Old Trafford, 19 years ago.
— FourFourTwo (@FourFourTwo) October 6, 2020
David Beckham covered 16.1km during that game before he took this free-kick... https://t.co/fdyU02ryGG
pic.twitter.com/Hgx69p2PNu
