Σκέψου το καλά πριν συναντήσεις το είδωλό σου

Οι πρόσφατες δημόσιες δηλώσεις του Χρυσού Ολυμπιονίκη ήταν απλά η αφορμή για να ξαναέρθουν στο μυαλό μου αναμνήσεις από προσωπικές συναντήσεις με ανθρώπους που θαύμαζα και από απόσταση εκτιμούσα. Τα εν δήμω δεν ήταν ακριβώς αντίστοιχα με τα εν οίκω ή για να ακριβολογήσω, η δημόσια εικόνα δεν ήταν το ακριβές αντίγραφο της ρεαλιστικής εικόνας ανθρώπων που εκτιμούσα κι αυτό είναι και το φυσιολογικό εδώ που τα λέμε.

Ένας πρωταθλητής που ακροβατεί στους κρίκους, ένα παγκόσμιο είδωλο του τένις, ένας επιτυχημένος συγγραφέας ή ένας πολυακουσμένος μουσικός παραμένει ένας άνθρωπος με ειδικά προτερήματα και καθημερινά ελαττώματα, μόνο που εμείς ερχόμαστε σε επαφή κατ’ αρχάς με τα πρώτα. Δεν εμπιστεύομαι τους άριστους των ΜΜΕ, προτιμώ να αναζητώ την αριστεία στην πραγματική ζωή.

Εξ απαλών επαγγελματικών ονύχων είχα την «τύχη» να συναναστραφώ ηθοποιούς, δημοσιογράφους, πολιτικούς, αθλητές και γενικά λαοπρόβλητους ανθρώπους και συχνά αντιμετώπιζα την ερώτηση από τους οικείους μου, «πως ήταν από κοντά;» Εξαιρώντας μερικές τρανταχτές περιπτώσεις, τις περισσότερες φορές απέφευγα την απάντηση ή απέκρυπτα τη συνάντηση, γιατί αισθανόμουν ότι μετέχω σε ένα βρώμικο κουτσομπολιό. Προστάτευα παράλληλα το συνομιλητή μου, γιατί θεωρούσα άδικο η δική μου υποκειμενική κρίση να γκρεμίσει την εικόνα που είχε δημιουργήσει κάποιος για το είδωλό του.

Αν το καλοσκεφτούμε, ειδωλολατρεύουμε ανθρώπους για τους οποίους γνωρίζουμε ελάχιστα. Γνωρίζουμε αυτά που εκθέτουν και συνήθως προσπαθούν να εκθέσουν τον καλύτερο τους εαυτό, την καλύτερή τους στιγμή. Αθλητές που προετοιμάζονται με στερήσεις για χρόνια, καλλιτέχνες που συχνά ζουν στον δικό τους καλλιτεχνικό μικρόκοσμο και συχνότερα αναπτύσσουν κώδικες επικοινωνίας μη κατανοητούς στο ευρύ κοινό, πολιτικοί με φυσική ροπή στην εσωστρέφεια της αυλής τους κι όλοι μαζί σε στιγμές, που το επάγγελμά τους και οι συγκυρίες τούς δίνουν και μια μορφή εξουσίας.

Το τι κάνει ο κάθε άνθρωπος με την εξουσία ξαφνικά στα χέρια του είναι πραγματικά αντικείμενο επιστημονικών μελετών και το βέβαιο είναι πως ούτε για τον εαυτό μας δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι, αν η εξουσία ανατεθεί ξαφνικά στους ώμους μας.

Ένας φανταστικός μπασκετμπολίστας ή ποδοσφαιριστής δεν είναι απαραίτητο ότι διατυπώνει στο οικείο του περιβάλλον τις πιο political correct απόψεις για το ρατσισμό ή για την έμφυλη βία. Το πρόβλημα ξεκινά όταν ο φακός τον σημαδεύει σε όλες του τις καθημερινές στιγμές και όταν το μικρόφωνο απαιτεί θέσεις και απόψεις επί παντός επιστητού. Ακόμα όμως κι όταν τα media απουσιάζουν, υπάρχει ο κίνδυνος της προσωπικής συνάντησης, της ανθρώπινης επαφής που μπορεί να οδηγήσει στο απόλυτο ξενέρωμα.

Προσωπικά το έχω πάθει συχνότερα με καλλιτέχνες και πολιτικούς. Αρκετοί από αυτούς ζουν τόσο πολύ για το χειροκρότημα, είναι τόσο επιρρεπείς στο χάιδεμα των αυλοκολάκων τους και τόσο μακριά από την καθημερινότητα που είμαι πια πεπεισμένος ότι όταν ανοίγουν το στόμα τους και εκτοξεύουν τα διάφορα, δεν έχουν καν τη συναίσθηση του τι είπαν ή του πως φέρθηκαν.

Υπάρχει βέβαια κι ο αντίλογος της ειλικρίνειας. Ποιος είμαι εγώ ή ποιοι είμαστε εμείς που θα υπαγορεύσουμε πως θα εκφραστεί ο καθένας και τι θα πει τελικά political correct; Για να μην παρεξηγηθώ, δεν γράφω οδηγό για την «επώνυμη έκφραση», γράφω για το ακροατήριο συμπεριλαμβάνοντας τον εαυτό μου σε αυτό. Να είμαστε προετοιμασμένοι για όλα.

Η συγκινητική ερμηνεία μιας ερωτικής μπαλάντας δε σημαίνει πάντα ότι ο ερμηνευτής απέχει των χυδαίων ενστίκτων και της χυδαίας έκφρασής τους, καλύτερα να περιστρέφεται το βινύλιο παρά να συμμετέχω στην προσωπική μαζί του συζήτηση. Ο αρτίστας του γηπέδου με την αυξημένη τεστοστερόνη δεν είναι απαραίτητα ο πιο ψύχραιμος συνομιλητής ή ο καλύτερος ακροατής στην κουβέντα και η τέλειας εικόνας ντίβα πιθανώς να μεταφέρει την αυταρέσκειά της από το πρωινό ξύπνημα μέχρι την βραδινή κατάκλιση. Έχουν δηλαδή το δικαίωμα να διάγουν βίο εξίσου ελαττωματικό με τον δικό μας και το λέω κυρίως προς τα νέα παιδιά. Σκεφτείτε το καλά πριν συναντήσετε τα είδωλά σας και το κυριότερο σκεφτείτε καλύτερα ποιους επιλέγετε ως είδωλα, πρότυπα ή όπως αλλιώς θέλετε να το πείτε. Πριν γίνετε followers κάποιου, σκεφτείτε το. Αξίζει;