Από το μακρινό Οντάριο του Καναδά, ένας Έλληνας βάζει την προσωπική του σφραγίδα στο ποδόσφαιρο της χώρας.

Ο Μπόμπι Σμυρνιώτης εδώ και 15 χρόνια ανακαλύπτει, εξελίσσει και τροφοδοτεί ταλέντα τόσο στο MLS, όσο και στην Ευρώπη μέσω της ακαδημίας του (Sigma FC).

Την τελευταία διετία ανέλαβε μια νέα πρόκληση καθοδηγώντας στο νεοσύστατο επαγγελματικό πρωτάθλημα Καναδά την Forge FC. Μέχρι στιγμής έχει οδηγήσει τον σύλλογο σε δύο πρωταθλήματα σε ισάριθμες σεζόν, όντας ο κορυφαίος τεχνικός στη χώρα! Η Forge μάλιστα έχει φτάσει μέχρι τα προημιτελικά του Concacaf League (σ.σ. κάτι σαν το αντίστοιχο Europa League Βορείου και Κεντρικής Αμερικής).

Αξιοσημείωτη επιτυχία για μια χώρα που μέχρι πρότινος το πρωτάθλημα της ήταν ερασιτεχνικό με τον Μπόμπι Σμυρνιώτη να στηρίζεται την τελευταία διετία σε 17 παίκτες από την ακαδημία που παράλληλα διευθύνει με τον αδερφό του Κώστα.

Παιδί Ελλήνων μεταναστών στον Καναδά, πιτσιρικάς αγωνιζόταν ως κεντρικός μέσος, όμως λόγω ενός τραυματισμού στο γόνατο αναγκάστηκε σε μικρή ηλικία να στραφεί στην προπονητική. Στα 22 του ταξίδεψε στην Αθήνα παρακολουθώντας ένα course και από εκεί βρέθηκε στις ακαδημίες του Ολυμπιακού προτού ιδρύσει με τον αδερφό του Κώστα την ακαδημία Sigma FC.

Καναδοί ποδοσφαιριστές όπως οι Λαριέα (κάνει καριέρα στο MLS με τo Τορόντο), Κάιλ Λάριν (Μπεσίκτας) και Τρίσταντ Μπόργκες (Λέουβεν) γαλουχήθηκαν εκεί.

Πλέον έχει θέσει ως στόχο να οδηγήσει την πρωταθλήτρια Καναδά Forge FC όσο πιο ψηλά γίνεται.

Κόουτς δύο πρωταθλήματα σε ισάριθμες σεζόν με την Forge. Μέχρι που μπορείτε να φτάσετε;

«Πιστεύαμε εξ αρχής πως μπορούσαμε να φτιάξουμε μια ομάδα η οποία θα διεκδικούσε πρωταθλήματα και θα είχε μια καλή πορεία αναφορικά με την ανέλιξη των ταλέντων της περιοχής αφού πολλοί παίκτες αγωνιζόντουσαν στο MLS ή σε άλλα πρωταθλήματα.

Έτσι για το νεοσύστατο πρωτάθλημα ξέραμε πως μπορούσαμε να φέρουμε ικανούς ποδοσφαιριστές που βρίσκονται σε καλό επίπεδο και τους οποίους γνωρίζαμε από την ακαδημία. Δημιουργήσαμε ένα καλό σύνολο έχοντας το dna του πρωταθλητισμού. Το πρωτάθλημα έρχεται μέσα από την δουλειά στην ομάδα και το χτίσιμο της. Είναι κάτι πολύ σημαντικό για μένα να αποκτήσουμε αυτή τη νοοτροπία».

Πόσο σημαντικό είναι το γεγονός πως η ομάδα στελεχώνεται κυρίως με ποδοσφαιριστές που αναδείχθηκαν μέσα από την ακαδημία σου;

«Μέσα στη διετία οι ποδοσφαιριστές που προέρχονται από τις ακαδημίες μας και έχουν φτάσει να αγωνιστούν στην πρώτη ομάδα είναι 17. Είναι καλό αυτό που συμβαίνει γιατί από το 2005 όπου ιδρύσαμε την ακαδημία οι παίκτες πήγαιναν εν συνεχεία σε άλλες ομάδες.

Από το 2019 και έπειτα άλλαξε αυτό στον Καναδά με το επαγγελματικό ποδόσφαιρο και την Forge στην οποία εργάζομαι ως προπονητής. Είναι σημαντικό να μπορεί να χτίζεις από μέσα με την δική σου κουλτούρα και το προσωπικό σου dna».

Πλέον έχετε φτάσει στα προημιτελικά του Concacaf League, κάτι που θεωρείται μεγάλη υπόθεση για σύλλογο από τον Καναδά...

«Θέλουμε να κάνουμε κάθε χρόνο ένα βήμα παραπάνω. Αυτή τη χρονιά αυτό που μπορούμε να κάνω είναι ένα βήμα παραπέρα στο Concacaf League για να μπορούμε να μπούμε στο Champions League. Πέρυσι περάσαμε δύο γύρους, ενώ πλέον έχουμε προκριθεί στα προημιτελικά έχοντας αποκλείσει την Μουνισιπάλ Λιμένιο από το Ελ Σαλβαδόρ και την Ταούρο από τον Παναμά ελπίζοντας σε ανάλογη συνέχεια. Δεν είναι εύκολο αυτό που κάνουμε εάν αναλογιστούμε πως πριν το 2019 δεν υπήρχε όχι μόνο η ομάδα, αλλά και επαγγελματικό ποδόσφαιρο στον Καναδά.

Υπήρχαν μόνο τρεις ομάδες από τον Καναδά στο MLS. Εφτά από τους παίκτες μας το 2019 αγωνίστηκαν στην πρόκριση επί της Ολίμπια από την Ονδούρα, μια σημαντική δύναμη της περιοχής στο Concacaf League. Οι συγκεκριμένοι ποδοσφαιριστές μέχρι τότε λογίζονταν ως ερασιτέχνες. Θέλουμε να προωθήσουμε το ποδόσφαιρο εδώ στον Καναδά. Υπάρχουν ταλέντα, απλά δεν είχαμε την πλατφόρμα για να βρίσκονται οι ποδοσφαιριστές σε αγωνιστικούς ρυθμούς και να παίζουν σε συνεχόμενα ματς κάτι που συμβαίνει τώρα.

Το θέμα δεν είναι οι παίκτες να κατακτήσουν το πρωτάθλημα ή να αγωνιστούν στο Champions League αλλά να μπουν στην παγκόσμια μεταγραφική αγορά. Πέρυσι ο καλύτερος παίκτης μας πήρε μεταγραφή στο Βέλγιο. Κάθε χρόνο θα ήθελα να βλέπω κάτι ανάλογο. Πρέπει να ξέρουμε που βρισκόμαστε στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο για να προχωρήσουμε».

Θεωρείς πως υπάρχουν ποδοσφαιριστές μέσα από την Forge FC που μπορούν να κάνουν καριέρα στην Ευρώπη;

«Εγώ γεννήθηκα στον Καναδά, μεγάλωσα εδώ και έπαιξα ποδόσφαιρο. Κάποια στιγμή ήρθα στην Ελλάδα και έζησα το ποδόσφαιρο λίγο διαφορετικά σε ότι αφορά τον επαγγελματισμό με διάφορους συλλόγους στην Ευρώπη. Έτσι, όταν επέστρεψα στον Καναδά διαπίστωσα πως δεν είχαμε εδώ μια δομή αναφορικά με την ανάπτυξη και εξέλιξη των ποδοσφαιριστών.

Υπήρχαν καλοί παίκτες και ομάδες, όμως αυτό κάποια στιγμή τελείωνε στα 17 με 18 τους. Από την στιγμή που δεν υπήρχε κάποια υποδομή από την πλευρά της ομοσπονδίας επιλέξαμε να την χτίσουμε μόνοι μας βρίσκοντας τον τρόπο. Έτσι σιγά-σιγά φέραμε τους παίκτες και εκπονήσαμε ένα πλάνο με ορίζοντας τα 5-7 έτη. Για παράδειγμα ο Κάιλ Λάριν, ο οποίος τώρα αγωνίζεται στην Μπεσίκτας ξεκίνησε σε ηλικία 11 ετών.

Ο Λαριέα που είναι από τους καλύτερους παίκτες στο MLS με το Τορόντο FC ξεκίνησε σε ηλικία 10 χρονών. Απλά τότε δεν υπήρχε επαγγελματικό ποδόσφαιρο και δεν ήταν εύκολο ένας Καναδός να έρθει στην Ευρώπη για να κάνει καριέρα. Έτσι οι ποδοσφαιριστές από την ακαδημία μας Sigma FC, έπαιρναν κάποιες υποτροφίες σε καλά πανεπιστήμια με σκοπό να μπουν στο MLS. Κάπως έτσι ο Κάιλ Λάριν έγινε ο πρώτος Καναδός στο No1 του ντραφτ.

Έπρεπε να δημιουργήσουμε ένα πλάνο που θα δίναμε μεγάλη έμφαση στην ατομική εκπαίδευση των ποδοσφαιριστών και έπειτα με τον αδερφό μου, τον Κώστα σχεδιάσαμε ένα πλάνο που αφορούσε την εξέλιξη και μετάβαση των παικτών σε διάφορες ομάδες. Αυτό που άλλαξε είναι πως πλέον καθοδηγούμε την πρώτη ομάδα της Forge. Έτσι η δουλειά μας γίνεται πιο εύκολη, αφού οι παίκτες που πραγματικά αξίζουν παίρνουν προαγωγή στην ομάδα».

Πόσο δύσκολο είναι παράλληλα με τα καθήκοντα του πρώτου προπονητή να παρακολουθείς και την πρόοδο που συντελείται στην ακαδημία;

«Είναι δύσκολα, αλλά ουσιαστικά έχω αναλάβει την επίβλεψη της ακαδημίας τοποθετώντας τεχνικούς διευθυντές, προπονητές δηλαδή που βρίσκονται επί 12-13 χρόνια στο πλευρό μου. Γνωρίζουν τα πάντα, είχαν πολλές αρμοδιότητες και έτσι από την στιγμή που εγώ δεν μπορώ να βρίσκομαι συνέχεια εκεί έχοντας αναλάβει την Forge συνεχίζουν την δουλειά σε καθημερινή βάση.

Δεν έχει αλλάξει κάτι. Ενημερώνομαι για τα πάντα και όποτε μπορώ πηγαίνω στο γήπεδο για να παρακολουθήσω παιχνίδια και προπονήσεις της ακαδημίας. Μάλιστα οι καλύτεροι ποδοσφαιριστές ηλικίας 16-17 ετών προπονούνται με την πρώτη ομάδα».

Υπάρχουν παίκτες που θα μπορούσαν να σταθούν στο ελληνικό ποδόσφαιρο;

«Επειδή γνωρίζω καλά το ελληνικό ποδόσφαιρο και παρακολουθώ όσο μπορώ τα ματς, θεωρώ πως μπορούν να σταθούν στην Ελλάδα ποδοσφαιριστές μας. Διαθέτουν την φυσική κατάσταση και τα τεχνικά χαρακτηριστικά για να τα καταφέρουν. Αυτό που προέχει είναι η κουλτούρα του συλλόγου και η υποδομή του, να υπάρχει οργάνωση δηλαδή κάτι που δεν συμβαίνει σε όλες τις ελληνικές ομάδες.

Είναι κάτι που συζητάω με ελληνικές ομάδες, αφού έχω πολλούς καλούς φίλους εκεί, οι οποίοι βλέπουν αγώνες της ομάδας μας. Είναι κάτι που πιστεύω πως κάποια στιγμή θα γίνει».

Στον Ολυμπιακό πως βρέθηκες και πόσο σημαντική ήταν για την εξέλιξη σου η παρουσία σου στις ακαδημίες του συλλόγου;

«Το 2002 ξεκίνησα να κάνω μεταπτυχιακό στο αθλητικό μάνατζμεντ. Τότε επρόκειτο να πάω στο πανεπιστήμια του Λούιβιλ. Το ίδιο μάθημα μπορούσες να το παρακολουθήσεις και στην Αθήνα, λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων κτλ. Έτσι ενώ ήμουν έτοιμος να πάω στο Λούιβιλ ενημερώθηκα πως το ίδιο πρόγραμμα είχε ξεκινήσει για έναν χρόνο στην Ελλάδα και προτίμησα έτσι να έρθω στην Αθήνα.

Έμεινα για δύο χρόνια εκεί. Στο πρόγραμμα που παρακολουθούσαμε ο ένας από τους 15 μαθητές εργαζόταν στο τμήμα μάρκετινγκ του Ολυμπιακού. Εγώ αν και ήμουν 22-23 ετών είχα μπει ήδη στην προπονητική στον Καναδά. Κάπως έτσι έπειτα από συνάντηση που είχα με τον συγχωρεμένο Σάκη Δόκα, ο οποίος ήταν τεχνικός διευθυντής των ακαδημιών του Ολυμπιακού θήτευσα στο πλευρό του κάνοντας το δεύτερο μάστερ μου. Ο Δόκας ήταν κάτι σαν τον πρώτο πατέρα μου στο ποδόσφαιρο, ένας πραγματικός δάσκαλος. Από το 2003 μέχρι τα τέλη του 2004 έμαθα πάρα πολλά πράγματα, ήταν μια φοβερή εμπειρία για μένα.

Φανταστείτε έναν νεαρό Ελληνοκαναδό που βρέθηκε ξαφνικά στα γήπεδα του Ρέντη να δουλεύει με ανθρώπους που είχαν πολύ μεγάλη εμπειρία στο ποδόσφαιρο, όπως ο πρώην παίκτης του Ολυμπιακού, ο Νίκος Νεντίδης με τον οποίο διατηρώ στενή φιλία μέχρι και σήμερα. Φεύγοντας από την Ελλάδα και τον Ολυμπιακό μου άνοιξε μια άλλη πόρτα μέσω ενός μάνατζερ που είχε κλείσει για πρώτη φορά κάποια καμπ με τον Άγιαξ, καθώς ο Γιώργος Καζιάνης με φώναξε να τον βοηθήσω στο νέο του εγχείρημα εκείνη την εποχή. Έμαθα πολλά πράγματα γύρω από την ανάπτυξη του ποδοσφαίρου».

Θα ήθελες κάποια στιγμή να εργαστείς στην Ελλάδα;

«Το βέβαιο είναι πως υπάρχουν διαφορετικά επίπεδα στην προπονητική και πάντα θέλω να ακολουθώ κάθε πρόκληση. Το σημαντικότερο για μένα είναι να υπάρχει ένα πρότζεκτ. Να υπάρχει ένα κλαμπ που θέλει να εξελιχθεί και να αναπτυχθεί. Να έχει η πρώτη ομάδα στενή σχέση με την ακαδημία και να μπορεί να δημιουργήσει έναν χαρακτήρα. Αυτό για μένα είναι το κυριότερο.

Το να δουλέψεις για δύο χρόνια σαν προπονητής σε κάποια παιχνίδια το καταλαβαίνω, αλλά εμένα μου αρέσει περισσότερο να χτίσω μια ομάδα. Το έκανα με την ακαδημία και συνεχίζω και με την πρώτη ομάδα της Forge FC. Μπορεί να γεννήθηκα και να μεγάλωσα στον Καναδά, όμως έχω μεγάλη αγάπη για την Ελλάδα και θα ήθελα μια μέρα να εργαστώ στην Ελλάδα με τις κατάλληλες συνθήκες».