Εθνική Ελλάδας: Μία πολύ μεγάλη πρόκριση με χαρακτήρα και μία next generation με τεράστια προοπτική

• Μία ενδεκάδα που αποτελεί τη νέα βάση, αυτή του μέλλοντος

Στο πρώτο παιχνίδι, αυτό του 0-1 των Σκωτσέζων, η Ελλάδα έβαλε κάποιες αγωνιστικές αμφιβολίες κυρίως ως προς το πρώτο 45λεπτο για το εάν ήταν ανώτερη της αντιπάλου της. Στη ρεβάνς όμως δεν υπήρξε καμία αμφιβολία και κανένα περιθώριο για αμφισβήτηση.

Αυτό το 0-3 ήταν πειστικότατο, εμφατικότατο, δίκαιο και θα μπορούσε να είχε λήξει και με ένα 0-4 ή και παραπάνω. Η Ελλάδα άλλαξε τα πρόσωπά της σε level 11άδας, είχε μία προσέγγιση που απέδωσε καρπούς και πήρε μία ιστορική άνοδο στην Α' κατηγορία του Nations League.

Δεν είναι μία πρόκριση σε Euro ή Μουντιάλ, είναι όμως μία καλή αρχή. Μία πολύ καλή αρχή και μία σπουδαία - μία πολύ μεγάλη - πρόκριση (με το εθνικό μας συγκρότημα να δείχνει χαρακτήρα) απέναντι σε μία σκληρή ομάδα με αρκετά ατού που από ένα σημείο και μετά ξέφυγε στα μαρκαρίσματά της και χτυπούσε πολύ. Το επίμονο πάτημα του Κρίστι πάνω στον Κουλιεράκη ήταν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, όπως και το πέναλτι υπέρ της Ελλάδας που δεν δόθηκε από τον ρέφερι Μάσα. Η Εθνική μας δεν νίκησε απλά τη Σκωτία. Την κατατρόπωσε αγωνιστικά και το έκανε όχι βασισμένη στην εμπειρία της αλλά στα νιάτα της και το ταλέντο της.

Μία ενδεκάδα που αποτελεί τη νέα βάση, αυτή του μέλλοντος

Είναι σαφές πώς όλη η προσοχή πέφτει - και έπεσε - πάνω στον Καρέτσα. Ωστόσο αυτή η 11άδα της Ελλάδας στηρίζεται πάνω στη next generation της. Μία νέα γενιά άκρως χαρισματική και που έχει πολύ μεγάλη προοπτική και δίνει πολλές υποσχέσεις.

Ξεκινάμε: Τζολάκης κάτω από τα δοκάρια. Κουλιεράκης ο ένας στόπερ και δεξιά ο Βαγιαννίδης που δεν τον πήραν δα τα χρόνια. Κέντρο με Μουζακίτη και Γιαννούλη και μπροστά τους τον Κωνσταντέλια και φυσικά στο ένα εκ των δύο... φτερών τον Καρέτσα. Πολλά τα νέα πρόσωπα, πολλά τα νέα παιδιά και εκτός από τον μικρότερο ever μέσο όρο, είναι πάρα πολλά τα οφέλη από αυτή η διαδικασία.

Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα δεν επηρεάστηκε από τις διαφοροποιήσεις ως προς το αρχικό του σχήμα. Παρέταξε ένα καλό, λειτουργικό και γρήγορο κέντρο και έβαλε γκολ με εξαιρετικές συνεργασίες. Τα δύο πρώτα της γκολ βγήκαν από τον άξονα. Έτσι ξεκίνησαν. Το 0-1 από τα πόδια του Ζαφείρη και το 0-2 από αυτά του Μουζακίτη. Το δε 0-3 βγήκε από κλέψιμο σχετικά κοντά στον χώρο του άξονα (αυτό του Κωνσταντέλια).

Στο σύνολο το Νο1 πρόσωπο σε σχέση με την επίθεση ήταν ο Κωνσταντέλιας. Όμως μαζί του έβγαλαν θετικότατο πρόσημο ο Καρέτσας, ο Μουζακίτης και ο Ζαφείρης για τον οποίο ο Κωνσταντέλιας ανέφερε πώς πρέπει να έτρεξε και 13 χιλιόμετρα.

Αυτή η Ελλάδα - με τον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον να παρακολουθεί από κοντά τον αγώνα - έκανε τη Σκωτία να χάσει τη ψυχολογία της. Να χάσει το μυαλό της. Να αποσυντονιστεί και να βγει εκτός παιχνιδιού.

Και έδειξε σε όλους πώς το αγωνιστικό της μάθημα από το 0-1 του Καραϊσκάκη το πήρε και βρήκε τον τρόπο να γυρίσει την παρτίδα με τους Σκωτσέζους. Έτσι και αλλιώς εάν βάλουμε κάτω τα 4 ημίχρονα η Σκωτία ήταν ανώτερη μόνο σε ένα εξ αυτών και σε αυτό σε ένα διάστημα. Άρα επί του αγωνιστικού σκέλους δεν δικαιούται να ζητήσει κάτι παραπάνω. Αντιθέτως στάθηκε και τυχερή που δεν δέχθηκε και άλλα γκολ από τις ευκαιρίες των διεθνών μας.