Μετά από 12 χρόνια στην χώρα μας και έχοντας φτάσει τα 39, ο Χαβιέ Ούμπιδες αποφάσισε να βγάλει τέλος στην μεγάλη του καριέρα. Ο Αργεντίνος αγωνίστηκε για τελευταία φορά στον αγώνα με τον Βόλο, τιμήθηκε από τον κόσμο για την προσφορά του στον Ατρόμητο, κατάφερε να βάλει γκολ και στο τέλος ξέσπασε σε κλάματα.

Μιλώντας στο Metropolis 95,5 FM ο Ούμπιδες ανέφερε τόσο για την καριέρα του στην χώρα μας όσο και για το τελευταίο του παιχνίδι τα εξής:

Για το τέλος της καριέρας του: «Καλό είναι το τάνγκο, αλλά δεν ξέρω να χορεύω. Είμαι στην Ελλάδα από το 2009. Δώδεκα χρόνια από τότε που ήρθα στον Ολυμπιακό Βόλου. Προχθές ήρθε η ώρα για το τελευταίο τάνγκο. Είναι κάτι που δεν το θέλουμε, είναι πολύ δύσκολο. Ήταν δύσκολη απόφαση. Δεν είναι από τη μια μέρα στην άλλη. Υπάρχουν πολλά πράγματα μέσα. Είμαι χαρούμενος που μπόρεσα να παίξω στο ελληνικό ποδόσφαιρο, όπως για το σεβασμό και την αγάπη του κόσμου».

Για το πώς αισθάνεται μια μέρα μετά την απόφασή του: «Δεν το έχω καταλάβει ακόμα. Μίλησα με την οικογένειά μου. Έχω ακόμη την αδρεναλίνη. Δεν έχω καταλάβει, αλλά θα γίνει μόλις περάσουν οι μέρες και ηρεμήσω. Δεν κοιμήθηκα, δεν κατάφερα μετά τον αγώνα. Πιστεύω θα ηρεμήσω λίγο, θα καταλάβω ότι τελείωσε το ποδόσφαιρο για εμένα».

Για το ποιους θα ήθελε να ευχαριστήσει ο ίδιος: «Στον κόσμο της Ελλάδας. Σ’ αυτόν πρέπει να πω ευχαριστώ για τον σεβασμό και την αγάπη του από την πρώτη μέρα. Δεν μπορούσα να μιλήσω ούτε αγγλικά. Ελληνικά καθόλου. Με βοήθησαν πάρα πολύ από την πρώτη ως την τελευταία ημέρα».

Για το αν έχει σκεφτεί ποιο θα είναι το επόμενό του βήμα: «Όχι 100%. Ήταν κάτι που είχα μιλήσει την προηγούμενη εβδομάδα όταν ενημέρωσα τον πρόεδρο και τον μάνατζερ της ομάδας. Στεναχωρήθηκαν. Πρέπει να καταλάβουμε ότι όλα έχουν μια αρχή και ένα τέλος. Είναι δύσκολο να καταλάβουμε πότε είναι το τέλος. Έτσι είναι η ζωή. Δεν ξέρω τι μπορούμε να κάνουμε, η ομάδα θέλει να συνεχίσω. Θα μιλήσουμε τις επόμενες ημέρες και θα το δούμε πιο ξεκάθαρα».

Για το αν θα μείνει στην Ελλάδα: «Το μωρό μου το παιδί έχει ελληνικό όνομα, Λεωνίδα τον λένε, γεννήθηκε εδώ. Θα δούμε τι μας έχει η ζωή. Δεν ξέρουμε τι θα γίνει αύριο».

Για την απόφαση να ονομάσουν το γιό τους Λεωνίδα: «Όταν ήρθαμε εδώ μάθαμε την ιστορία του Λεωνίδα, μας άρεσε πολύ το όνομα. Θέλαμε να έχουμε ένα παιδί πριν από 5-6 χρόνια. Είπαμε ότι θα τον ονομάσουμε έτσι. Ήρθε πριν 2 χρόνια και χαίρομαι που τον ονομάσαμε έτσι»!

Για τον Άρη και την παρουσία του στους «κίτρινους»: «Μόνο ένα χρόνο πέρασα στον Άρη. Έχω ξαναπεί ότι ήταν πολύ δύσκολη χρονιά. Σ’ όλα αυτά τα 27 ματς κρατάω το πόσο αγαπάει ο κόσμος του Άρη την ομάδα. Ήταν γεμάτο το γήπεδο, ήταν πολύ δύσκολη χρονιά. Έχουν αλλάξει τα πράγματα προς το καλύτερο και μακάρι να συνεχίσουν έτσι. Κρατάω πολύ καλές αναμνήσεις από τον κόσμο του Άρη».

Για τη συνεργασία με τον Έκτορ Κούπερ και τον καλύτερο προπονητή που συνεργάστηκε: «Ήμασταν μαζί. Καλός προπονητής. Κύριος. Επαγγελματίας 100%, σοβαρός. Είναι δύσκολο να πω ποιος ήταν ο καλύτερος προπονητής. Με όλους είχα καλές σχέσεις μέχρι και τώρα. Μου στείλανε μηνύματα και θα κρατήσω ότι ήταν πολύ ωραία η εικόνα αυτή».