Πάνω από την επικίνδυνη ζώνη και σε απόσταση ασφαλείας βρίσκεται ο Απόλλων Σμύρνης και παρά τη χθεσινή του ήττα από τον Αρη (1-0) εξακολουθεί να διεκδικεί και ίσως να κερδίζει τον τίτλο της «ευχάριστης έκπληξης» της σεζόν.

Ομως την ίδια στιγμή στο ματς με τους «κίτρινους» επαναλήφθηκε ένα φαινόμενο που δεν περνά απαρατήρητο. Συνήθως πολλές ομάδες παρουσιάζονται δυνατές εντός έδρας και αδύναμες εκτός, όμως στην «Ελαφρά Ταξιαρχία» ισχύει ακριβώς το αντίθετο και η Ριζούπολη τείνει να μετατραπεί στην «αχίλλειο πτέρνα» της. Πιο συγκεκριμένα στο «σπίτι» της έχει μόνο μία νίκη (1-0) και αυτή στις καθυστερήσεις με πέναλτι κόντρα στην ΑΕΛ και σε 8 εκεί αναμετρήσεις της μάζεψε ως τώρα μόλις 4 βαθμούς (1-1-6), ενώ σε αυτά τα ματς σημείωσε 9 γκολ και δέχθηκε 15!

Δηλαδή θυμίζει κάτι από Ντόκτορ Τζέκιλ και Μίστερ Χάιντ και ας προσπαθήσουμε να βρούμε το «γιατί».

*Οι 5 από τις 6 ήττες της στο «Γ. Καμάρας» ήταν, κατά χρονική σειρά, από ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Παναθηναϊκό, Αστέρα Τρίπολης και Αρη, δηλαδή όλες από ομάδες που βρίσκονται στη ζώνη των play off.

*Σε συνέχεια του παραπάνω εκεί ίσως «κρύβεται» η απάντηση στη μεγάλη διαφορά του παθητικού τερμάτων, αφού η ομάδα κατά μέσο όρο δέχεται 1,9 γκολ στη Ριζούπολη και μόλις 0.8 μακριά από αυτή. Π.χ. από τους δύο «Δικέφαλους» σε ισάριθμα παιχνίδια η εστία της παραβιάστηκε 6 φορές (από 3).

*Κατά γενική ομολογία ο Απόλλων Σμύρνης έχει δείξει φέτος καλό πρόσωπο και πιστώνεται ένα «κακό» ματς και ένα ημίωρο «κατάρρευσης». Κατά διαβολική σύμπτωση και τα δύο συνέβησαν στη Ριζούπολη, στο 2-1 που έχασε από τον Car.gr ΠΑΣ Γιάννινα και στο 3-3 που παραχώρησε στο Βόλο, παρότι στο 60' κέρδιζε 3-0!

*Την ίδια στιγμή υπάρχει και ο παράγοντας «προσέγγιση». Ο Απόλλων στις εξόδους του περιμένει ως επί το πλείστων, για να τα λέμε όλα και σωστά πράττει, τον αντίπαλο και ψάχνει να βρει πώς θα «χτυπήσει» στην κόντρα. Οχι δεν παίζει «ταμπούρι», αλλά δίνει την πρωτοβουλία των κινήσεων, προσέχει περισσότερο την άμυνά του και αναζητά την αντεπίθεση. Αλλωστε δεν είναι τυχαίο πως σε αρκετά εκτός έδρας παιχνίδια έχουμε δει την ομάδα να παίζει με τετράδα στην άμυνα, αλλά το εξτρέμ της να είναι μπακ και όταν αμύνεται γυρίζει τη διάταξη σε 5-4-1. Προέχει το «μηδέν».

*Κάτι ανάλογο «λένε» και οι αριθμοί. Σε 8 παιχνίδια του στη Ριζούπολη έχει βγάλει 71 τελικές και έχει δεχθεί 76, δηλαδή υπάρχει σχετική ισορροπία, όμως το επιμέρους σκορ είναι 9-15 κατά του. Δηλαδή έχει δεχθεί διπλάσια τέρματα, αφού ορισμένες φορές καλείται εκείνος να γίνει το «αφεντικό» του αγώνα και αρκετές τελικές του είναι ακίνδυνα σουτ. Την ίδια στιγμή όταν ανεβάζει τις γραμμές του, υπάρχουν και οι αντίστοιχοι κενοί χώροι που μπορούν να εκμεταλλευτούν αντίπαλοι που βρίσκονται ψηλά στην κατάταξη και διαθέτουν ατομική ποιότητα (αυτό που είπαμε στην αρχή ότι δηλαδή οι 5 από τις 6 ήττες είναι από ομάδες των play off). Την ίδια στιγμή σε 9 εξόδους του έχει βγάλει 57 τελικές και του έχουν γίνει 86, ωστόσο πάλι βρήκε 9 φορές στόχο, ενώ η εστία του παραβιάστηκε μόλις 7, δηλαδή λιγότερες. Το «γιατί» είναι απλό. Περιμένει πίσω και έτσι σχεδόν όλες οι τελικές του είναι «καθαρές» ευκαιρίες. Π.χ. στο Αγρίνιο κέρδισε 1-0 και έκανε 3, στην Κρήτη 2-0 και κατέγραψε 8, όσες και στους «Ζωσιμάδες» όπου σημείωσε 3 τέρματα. Δηλαδή απέναντι σε Παναιτωλικό, ΟΦΗ, ΠΑΣ δημιούργησε 19 τελικές και πέτυχε 6 γκολ! Αν θυμάστε κάπως έτσι την «πάτησε» από τον Αστέρα, όπου πρόσφατα έχασε 1-0 σε έναν αγώνα που δέχθηκε μόλις 3 τελικές! Οταν αμύνεσαι σωστά και έχεις για πρωταρχικό στόχο το «μηδέν» (όπως και κάνει στις περισσότερες εξόδους του), ναι μεν επιτρέπεις στον εκάστοτε αντίπαλό σου να βγάζει τελικές, αλλά οι περισσότερες είναι με μακρινά σουτ αφού δεν βρίσκει διαδρόμους.