Τα ντέρμπι θέλουν προσωπικότητες, τσαγανό, ουσία και ο Ολυμπιακός τα είχε όλα!
Ο Δημήτρης Τομαράς γράφει για τον Ολυμπιακό που πήρε μία επαγγελματική νίκη, έχοντας απώλειες που άλλη ομάδα θα την είχαν λυγίσει από κάθε άποψη και ειδικά σε ένα ντέρμπι. Ο ρόλος των ισχυρών προσωπικοτήτων.
Ούτε οι ίδιοι οι παίκτες του Ολυμπιακού και ο Πέδρο Μαρτίνς το χρησιμοποίησαν ως δικαιολογία, όμως δεν γίνεται να μην σταθούμε εκεί. Νοκ άουτ με κορονοϊό οι Χασάν και Ελ Αραμπί, εκτός με θλάση ο Βαλμπουενά, off οι Χοσέ Χολέμπας και Ρούμπεν Βινάγκε και άρα όχι καθαρό αριστερό μπακ και παραμονές του ματς εκτός ο Μπρούμα, που πήγαινε για βασικός και με πρόβλημα και ο Ραντζέλοβιτς.
Σε αυτά μπορούμε να προσθέσουμε πως το πόδι του Ραφίνια σχεδόν γύρισε και έπαιζε με πρόβλημα στο πιο μεγάλο μέρος του β' ημιχρόνου. Άλλη ομάδα θα... λύγιζε με όλα αυτά τα προβλήματα μέσα σε λίγες μέρες και έχοντας το ειδικό βάρος ενός ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό και την ανάγκη και το πρέπει της νίκης. Όχι όμως ο Ολυμπιακός. Που εκτός των άλλων είχε και μόλις μία... κανονική προπόνηση την Παρασκευή, που και αυτή κυρίως είχε να κάνει με τακτική.
Γιατί δεν λύγισε και άντεξε ο Ολυμπιακός; Γιατί πολύ απλά είχε και έχει παίκτες - προσωπικότητες. Ο Ζοσέ Σα κάτω από τα δοκάρια με τουλάχιστον δύο μεγάλες επεμβάσεις στο ματς. Ο Κώστας Φορτούνης με τη γκολάρα του. Ο Ρούμπεν Σεμέδο στο κέντρο της άμυνας. Ο συγκινητικός 35αρης Ραφίνια που έπαιζε με πρόβλημα και αυτοθυσία και ενώ είχε συμμετοχή στη φάση του γκολ αλλά και στο καίριο κόψιμο πάνω στη φάση του Μαουρίτσιο (του είχε γυρίσει πριν το πόδι ενώ χτύπησε ξανά και στο stop στον Μαουρίτσιο).
Και στο κέντρο πρωτίστως ο πολύ ποιοτικός Εμβιλά σε πρώτο πλάνο και μετά ο Καμαρά. Ένας Εμβιλά - ο οποίος έφτιαξε τη φάση του 1-0 - που τελείωσε το ντέρμπι με 4 κλεψίματα (πρώτος έναντι όλων) αλλά και 17 πάσες (ξανά η κορυφαία επίδοση του ματς). Στα κλεψίματα πάντως μπορούμε να κάνουμε μνεία και στο γεγονός ότι είχε 2 ο Φορτούνης, δείγμα του ματς που έκανε συνολικά. Και ακόμα και ο Μασούρας του α' μέρους (ο τρίτος παίκτης μετά από Εμβιλά και Ραφίνια με συμμετοχή στη φάση του 1-0 καθώς χάνει το τετ α τετ και από εκεί πάει η μπάλα στον Φορτούνη).
Που θέλουμε να καταλήξουμε; Ότι αυτά τα ματς τα παίρνουν οι προσωπικότητες. Το τσαγανό, το πάθος, ποιός το θέλει περισσότερο αλλά και ποιος είναι πιο ουσιαστικός και αποτελεσματικός. Ο Ολυμπιακός όλα τα παραπάνω στοιχεία τα είχε και για αυτό έφτασε σε αυτή τη νίκη με σκορ 1-0 παρότι είχε μόνο ένα πολύ καλό ημίχρονο (το πρώτο) και αντιμετώπισε αισθητές δυσκολίες στην επανάληψη.
Η λογική με την οποία προσέγγισε ο Μαρτίνς το ματς και η εξήγηση για το β' μέρος
Ο Πορτογάλος προπονητής αντιμετώπισε το ντέρμπι αυτό με μία διάταξη 4-3-3 για να έχει ένα συμπαγές κέντρο και μία τριάδα επιθετικών μπροστά (Μασούρα, Φορτούνη και Ραντζέλοβιτς) που το πλάνο ήταν να εναλάσσονται στην επίθεση, αν και αυτό δεν εφαρμόζονταν πλήρως και με μία μεγάλη πίεση στο α' 45λεπτο.
Οι ερυθρόλευκοι μπήκαν λοιπόν στο α' μέρος και πραγματικά δεν άφησαν τον Παναθηναϊκό να πάρει... ανάσα. Το πρέσινγκ απέφερε αυτό το 1-0 και το πλάνο ήταν να πάρει και ένα 2ο γκολ για να δεχθεί λιγότερη... επιβάρυνση στο 2ο μέρος. Στην επανάληψη η παρουσία αρκετών διεθνών στην 11άδα φάνηκε για τον Ολυμπιακό. Ο Ολυμπιακός δεν θα μπορούσε (καμία ελληνική ομάδα δεν μπορεί να το κάνει και γενικά δεν είναι εύκολο για μία ομάδα) να κάνει ένα ίδιο 45λεπτο με το πρώτο και έτσι χρειάστηκε τις φάσεις που κράτησε το μηδέν ο Σα ή που τον βοήθησαν οι μπακ του (Σεμέδο, Σισέ και Ραφίνια). Η κόπωση ήταν εμφανής και έως ένα σημείο και λογική με τόσους διεθνείς στο σχήμα της ομάδας. Διεθνείς που είχαν καταπονηθεί με ταξίδια και ματς και ενώ υπήρχε και η μεγάλη προσπάθεια του α' μέρους. Παράλληλα βέβαια ο Παναθηναϊκός και με τις αλλαγές που έκανε βελτιώθηκε και απείλησε τον αντίπαλό του.
Όσο αφορά τώρα στις αλλαγές του προπονητή δυστυχώς ο Μαρτίνς δεν είχε ευχέρεια επιλογών ούτε την τόσο μεγάλη ποιότητα στον πάγκο του. Ίσως είναι η πρώτη φορά που δεν του βγήκε σχεδόν καμία αλλαγή. Ούτε του Σουντανί, ούτε του Πέπε, ούτε του Ανδρούτσου και ούτε και του Λοβέρα. Σε αυτή τη φάση ο Ολυμπιακός ήθελε να πάρει τη νίκη έστω και με 1-0 και αυτό ακριβώς έγινε. Και αυτή ακριβώς η νίκη με τον τρόπο που ήρθε, με τις διαμορφωμένες συνθήκες και με τις απουσίες που είχε η ομάδα. Μία νίκη με βαθμολογικό αλλά και ψυχολογικό πρεστίζ διότι πάντα μία νίκη επί του Παναθηναϊκού σε ντέρμπι δίνει άλλη ώθηση... Μία ώθηση που τη χρειάζεται καθώς μπροστά υπάρχει πολύ δύσκολο και απαιτητικό πρόγραμμα για όλους στην ομάδα.
Κλείνοντας σε αυτό το ντέρμπι επιβεβαιώθηκαν πλήρως οι τομείς - κλειδιά για τον Ολυμπιακό:
- Ο Σα και η άμυνά του: Οι παίκτες του Πέδρο Μαρτίνς στο γήπεδό τους έχουν πλέον ένα απίστευτο 15-0 υπέρ τους σε επτά αναμετρήσεις σε Ελλάδα και Ευρώπη. Ήταν τρομερά σημαντικό ότι δεν δέχθηκαν γκολ.
- Ο Ολυμπιακός ήθελε να σκοράρει πρώτος: Αυτό και έγινε και συνέβη και νωρίς. Κόντρα στην εικόνα προηγούμενων αναμετρήσεων το έκανε στο α' μέρος.
- Η κατάσταση / ετοιμότητα των Εμβιλά, Καμαρά αλλά και Φορτούνη & λόγω της απώλειας του Βαλμπουενά: Ο Εμβιλά ήταν τρομερά ποιοτικός και σημαντικός για μεγάλο διάστημα ξεκινώντας τη φάση του 1-0, ο Καμαρά παρότι δεν έπιασε το 100% προσπάθησε πολύ και ο Φορτούνης παίζοντας ως φορ ή ψευτοεννιάρι εάν θέλετε σκόραρε με γκολάρα.
- Η διάταξη: Το 4-3-3 στο πρώτο 45λεπτο τον βοήθησε τον Ολυμπιακό. Η παρουσία τριών χαφ με τους Εμβιλά και Καμαρά σε πιο έντονο αμυντικό ρόλο και τον Μπουχαλάκη πιο δημιουργικό.
Ο εκλεκτός στην επίθεση: Ο Ολυμπιακός πήρε ντέρμπι χάρις στον επιθετικό του στο ματς. Τον Κώστα Φορτούνη. Η δε κατάσταση και εικόνα του Σουντανί, που δεν ήταν καλή όσο έπαιξε, δικαίωσε πλήρως τον προπονητή για αυτήν την επιλογή. Να θυμίσουμε για το τέλος πως ο Φορτούνης με Παναθηναϊκό έχει:
- Μία ασίστ στο εντός έδρας 3-1 το 2015-2016
- Δύο ασίστ στο εντός έδρς 3-0 το 2016-2017
- Ένα γκολ στο εντός έδρας 1-1 του 2017-2018
- Ένα γκολ στο εντός έδρας 1-0 του 2020-2021