Η safe επιλογή του Σάντσες, η επίθεση και η μεσαία γραμμή

• ΕΝΑΣ ΔΕΞΙΟΠΟΔΑΡΟΣ... ΙΝΣΟΥΑ!
• ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΚΛΑΣΣΙΚΟ ΦΟΡ
• ΤΟΥ ΛΕΙΠΕΙ ΥΨΟΣ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΟΝΤΑΡΕΙ ΣΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟ

Ο Τσάβι Ρόκα προσπαθούσε εδώ και καιρό να κάνει την καλύτερη δυνατή επιλογή για το δεξί άκρο της άμυνας, αυτός ήταν εξάλλου και ο μοναδικός λόγος της καθυστέρησης στην υλοποίηση της συγκεκριμένης μεταγραφικής κίνησης που μετά την φυγή των Γιόχανσον, Αποστολάκη και Βαγιαννίδη, αποτελούσε ξεκάθαρη προτεραιότητα για τον Παναθηναϊκό.

Ο Ισπανός τεχνικός διευθυντής, στόχευε ψηλά για να εξασφαλίσει σιγουριά, εμπειρία και προσωπικότητα και με βάση το πακέτο του Φακούντο Σάντσες, πέτυχε τον σκοπό του, καταφέρνοντας παράλληλα να μην ξοδέψει πολλά και να κρατήσει μια καλή... κάβα στον μεταγραφικό κουμπαρά ενόψει της συνέχειας. Κάτι που για παράδειγμα δεν θα συνέβαινε αν προχωρούσε η περίπτωση του Ίσλα ή του Βαλένσια.

ΕΝΑΣ ΔΕΞΙΟΠΟΔΑΡΟΣ... ΙΝΣΟΥΑ!

Από τις συζητήσεις με ανθρώπους που έχουν συνεργαστεί και έχουν παρακολουθήσει τον Σάντσες όλα αυτά τα χρόνια που ήταν βασικός και αναντικατάστατος στην Εστουδιάντες αλλά και από τα όσα προκύπτουν μέσα από το WyScout, το συμπέρασμα είναι το εξής για την αγωνιστική ταυτότητα του 30χρονου άσου:

Πολύ δυνατός αμυντικά, γρήγορος στα πόδια, σκληρός στις μονομαχίες, επιθετικός στο μαρκάρισμα, εξαιρετικές φυσικές δυνάμεις. Αυτά είναι τα δυνατά του σημεία. Σας θυμίζει κάποιον; Εύκολο, είναι. Ένας... Ινσούα από δεξιά.

Όσον αφορά την συμμετοχή του στην δημιουργία και την παραγωγή φάσεων; Ανεβοκατεβαίνει την πλευρά με σωστή τακτική συμπεριφορά και το ατού του είναι η συμμετοχή του στο passing game. Στην κατοχή της μπάλας, στο συνδυαστικό ποδόσφαιρο, σε αυτό που θέλει να παίξει ο Ντάνι Πογιάτος.

Δεν είναι τόσο αποτελεσματικός στις σέντρες του, αυτό μαρτυρούν και οι αριθμοί του. Αν ήταν τόσο καλός, βέβαια, και στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου όσο και στα υπόλοιπα δύο, προφανώς το παιδί θα είχε φύγει πολύ νωρίτερα από την Αργεντινή, για ένα από τα κορυφαία πρωταθλήματα του κόσμου.

Κρίνοντας από όλα τα παραπάνω, ο Ρόκα ήθελε όσο το δυνατόν την μεγαλύτερη δυνατή ισορροπία ανάμεσα σε επιθετικές και ανασταλτικές αρετές. Δεν ήθελε να ρισκάρει με ένα φουλ επιθετικό μπακ και να χάσει αμυντικά, σε καμία περίπτωση δεν θα διάλεγε κάποιον που παίζει μόνο άμυνα και δεν μπορεί να συνεισφέρει και στην ανάπτυξη της ομάδας.

Γεμάτες σεζόν, άριστο ιατρικό ιστορικό, εμπειρία και προσωπικότητα.

Η επιλογή μοιάζει (θεωρητικά) σωστή, όμως, όπως όλες οι μεταγραφές, δεν θα κριθούν εδώ, ούτε στις υπόλοιπες ιστοσελίδες αλλά πάνω στο χορτάρι. Μόνο στην Ελλάδα θα δεις να βαφτίζεται ένας ποδοσφαιριστής πολύ ανώτερος από τον προκάτοχό του(στην προκειμένη περίπτωση ο Ματίας Γιόχανσον ήταν ένας πέρα για πέρα αξιόπιστος μπακ), πριν καν κάνει την πρώτη του προπόνηση. Έχει και το... καφενείο τα όριά του.

ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΚΛΑΣΣΙΚΟ ΦΟΡ

Από κει και πέρα, ένας μικρός... χαμούλης γίνεται στην γραμμή κρούσης. Μέχρι να πουληθεί ο Μακέντα(μεγάλη έκπληξη και ήττα του Παναθηναϊκού που θα τον χάσει τσάμπα αν συμβεί το αντίθετο), δύσκολα θα ξεκαθαρίσει το τοπίο οριστικά και αμετάκλητα για τα πρόσωπα που θα επιλέξει να έχει στην διάθεσή του ο Πογιάτος. Ο Καρλίτος, δεν χωρά συζήτηση, πως αν είναι υγιής, θα αποτελεί τον βασικό φορ του Παναθηναϊκού.

Ο Ισπανός προπονητής δεν έχει δείξει μέχρι σήμερα να θέλει να παίξει με δύο φορ και στα άκρα το Τριφύλλι έχει γεμίσει με τις μεταγραφές των Αϊτόρ, Σαβιέρ, Βιγιαφάνιες, την επιστροφή του Εμμανουηλίδη και την παρουσία του Χατζηγιοβάνη.

Με λίγα λόγια, όπως έχει διαμορφωθεί το ρόστερ από τον Ρόκα(από τον Μάρτιο παλεύει να πουλήσει τον Ιταλό, όπως έχουμε αναφέρει), ο Μακέντα θα προορίζεται για αναπληρωματικός. Γίνεται; Δεν γίνεται. Δεν είναι ο ξεχασμένος Μακέντα του 2018, αλλά αυτός του 2020 που έχει προσελκύσει ενδιαφέρον και βλέπει το όνομά του μόνιμα σε άρθρα, τα οποία εκθειάζουν το restart που έκανε στην Ελλάδα.

Άρα, λοιπόν, μετά τον Καρλίτος, ακολουθεί ο Καμπετσής και ο Ιωαννίδης. Ο Περέα πλήρωσε το τρομερό πρόβλημα που έχει στην τεχνική κατάρτιση και... κόπηκε, αν και έχει άλλα δυνατά στοιχεία και ίσως να έπρεπε να τον παλέψει λίγο ο Ισπανός, να τον πλάσει, να τον βελτιώσει. Έστω να προσπαθήσει...

Ο Καμπετσής, το έχουμε ξαναγράψει, αν δεν πάρει σερί παιχνίδια, να φτιάξει την ψυχολογία του και να βρει ρυθμό, δεν πρόκειται να προσφέρει στον Παναθηναϊκό. Κι αυτό ισχύει για την συντριπτική πλειοψηφία των περισσότερων ποδοσφαιριστών, ειδικά των φορ. Ο μόνος που θυμόμαστε να μπαίνει αλλαγή και να κάνει διαφορά σαν άλλος... Σόλσκιερ, ήταν ο Ολισαντέμπε το 2004. Μια φορά, δηλαδή, στα είκοσι χρόνια μπορεί να προκύψει τέτοια περίπτωση.

Ο Ιωαννίδης έχει προοπτική αλλά φαντάζει δύσκολο να αποτελεί την τρίτη λύση και η λογική λέει πως ο Παναθηναϊκός, όταν φύγει ο Μακέντα, θα πάρει φορ. Καρλίτος και Καμπετσής μοιάζουν αρκετά στα χαρακτηριστικά, δεν είναι κλασσικά 9άρια και όπως όλα δείχνουν, το Τριφύλλι όταν έρθει η ώρα, ορθά θα κινηθεί για την απόκτηση φορ περιοχής. Κλασσικού. Όχι περιφερειακό, όχι 9.5, καθαρό 9 που θα δίνει πράγματα που δεν μπορεί να δώσουν οι υπόλοιποι.

ΤΟΥ ΛΕΙΠΕΙ ΥΨΟΣ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΟΝΤΑΡΕΙ ΣΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟ

Πάμε τώρα και στην μεσαία γραμμή, όπου το τελευταίο δεκαήμερο... σκάνε τα ονόματα, το ένα πίσω από το άλλο. Κάποια από αυτά είναι σούπερ, όπως για παράδειγμα ο Μπενιάτ αν και είναι σαφώς πιο δημιουργικός από αυτό που φαίνεται πως θέλει ο Παναθηναϊκός.

Ο Ρόκα αυτό που ψάχνει είναι ένας κεντρικός μέσος που θα έχει ανεπτυγμένες τις ανασταλτικές αρετές. Που θα μπορεί να δώσει ποδοσφαιρικό ξύλο, να κυριαρχήσει με την δύναμή στην μεσαία γραμμή και παράλληλα να είναι αξιοπρεπής με την μπάλα στα πόδια. Έναν Ανουάρ, που πραγματικά θα ήταν η ιδανική περίπτωση, αν πάρουμε το σενάριο της ενίσχυσης. Όσο δύσκολη και αν φαντάζει η επιστροφή, δεν θα πρέπει να το αποκλείσουμε.

Το Τριφύλλι αυτή την στιγμή διαθέτει στον άξονα:

Δύο 6άρια: Τον αρχηγό Κουρμπέλη και τον σούπερ ταλαντούχο Αλεξανδρόπουλο, όπου αν δεν πάρει ευκαιρίες ούτε και φέτος θα είναι ένα ποδοσφαιρικό έγκλημα του κλαμπ.

Τρία 8άρια: Τον box to box Αγιούμπ που έχει ένα από τα μεγαλύτερα συμβόλαια στο ρόστερ, τον playmaker Μπουζούκη που αποτελεί ένα σούπερ ποιοτικό στοίχημα που πρέπει να κερδίσει ο σύλλογος και τον νεαρό Σερπέζη που κάνει καταπληκτική προετοιμασία.

Και ένα 10άρι, τον Λούκας Βιγιαφάνιες, ο οποίος κατά την ταπεινή μας άποψη δεν μοιάζει πιθανό να μπορεί να μπει στο καλούπι του κεντρικού μέσου(δεν μπορεί να μαρκάρει) και μπορεί να προσφέρει στον άξονα μόνο όταν είναι κοντά στην περιοχή. Χαμηλά χάνεται και δεν μπορεί να βοηθήσει. Ο Ρόκα και ο Πογιάτος φαίνεται πως έχουν αντίθετη άποψη...

Εκτός από το ύψος, όπου ξεκάθαρα υστερεί σε αυτό η μεσαία γραμμή του Παναθηναϊκού, το έμψυχο δυναμικό υστερεί(θεωρητικά πάντα) και στην επιθετικότητα, στην δύναμη, σε αυτά τα στοιχεία που σου έδινε σε υψηλό επίπεδο και με διάρκεια όταν αγωνιζόταν ο Ανουάρ.

Πέρυσι, ο Δώνης έπαιζε με τριάδα στα χαφ. Με ένα 6άρι(Κουρμπέλης), ένα 8άρι(Δώνης) και ένα 10άρι(Ζαχίντ). Ο Πογιάτος δεν έχει κάνει ακόμη ξεκάθαρο το με ποια διάταξη θα πορευτεί και δουλεύει επιμέρους τακτικά στοιχεία που θέλει να έχει η ομάδα του. Το πιθανότερο σενάριο είναι να προτιμήσει το 433 αλλά θα πρέπει να το δούμε και στην πράξη.

Κατά την ταπεινή μας άποψη, δεν χρειάζεται να γίνει μεταγραφή εκεί, από την στιγμή που υπάρχει ένα τόσο σπουδαίο ταλέντο, όπως είναι ο Αλεξανδρόπουλος. Το να λες ᾽᾽ποντάρω στους νέους᾽᾽ με το να ποντάρεις πραγματικά, προφανώς και έχει πολύ μεγάλη απόσταση. Ο μικρός απέδειξε στα πλέι-οφ πως είναι έτοιμος, να αρπάξει την ευκαιρία από τα μαλλιά...