Ο ένας στα καλύτερά του, ο άλλος υπό διάλυση από επιλογή!

Από την μία ένα σύνολο με σούπερ ποιοτικό ρόστερ, με έναν εξαιρετικό προπονητή που απολαμβάνει την εμπιστοσύνη της διοίκησης, μία ομάδα που οδεύει προς την κατάκτηση του πρωταθλήματος, έχοντας και το σημαντικό κίνητρο να το πάρει αήττητη. Μία ομάδα που βρίσκεται στους «4» του Κυπέλλου, στους «16» του Europa, ένα σύνολο που πέτυχε το κορυφαίο γκολ της σεζόν και ένα από τα καλύτερα της δεκαετίας. Όχι από μία ατομική ενέργεια. Όχι από μία σουτάρα ή ένα ανάποδο ψαλίδι. Αυτά είναι τα… εύκολα. Το 2-0 του Ολυμπιακού προέρχεται έπειτα από 22 επαφές, κατοχή της μπάλας πάνω από ένα λεπτό, δείγμα ξεκάθαρο της δουλειάς του προπονητή και της πίστης των παικτών στο πλάνο.

Από την άλλη; Μία ομάδα που εξαιτίας της τιμωρίας από την ΟΥΕΦΑ δεν έχει κανένα κίνητρο, μία ομάδα που σε δέκα ημέρες θα διαλυθεί για να ξαναδημιουργηθεί από την αρχή ενόψει της νέας σεζόν και ενώ έχει αγωνιστικές υποχρεώσεις μέχρι τέλος Ιουλίου στο φετινό πρωτάθλημα. Θα διαλυθεί από επιλογή της, καθώς ο σύλλογος εκτός του ότι δεν κατάφερε να βρει άκρη με τα περισσότερα συμβόλαια που λήγουν στο τέλος του μήνα, έδωσε το «οκ» σε μερικούς να φύγουν και νωρίτερα! Απίθανα πράγματα! Όταν η ίδια η διοίκηση του Παναθηναϊκού βλέπει τα πλέι-οφ ως αγγαρεία, πώς να πείσεις τους παίκτες να είναι αυτοί που πρέπει, όταν έτσι κι αλλιώς δεν έχουν κίνητρο; Κάποια πράγματα, έχουμε ξαναπεί, πως γίνονται μόνο σε αυτή την ομάδα. Σε αυτή την ομάδα που έδιωξε τον προπονητή της πριν την έναρξη των πλέι-οφ, με επιστολή στο σπίτι του!

Ο Βαγιαννίδης λόγω Ίντερ ζήτησε να μην παίξει και δεν παίζει. Ο Αποστολάκης έφυγε από τις 15 του μήνα για να κάνει διακοπές και να πάει ξεκούραστος για προετοιμασία στο ΑΠΟΕΛ! Μετά τον τραυματισμό του Γιόχανσον, ο Παναθηναϊκός έμεινε χωρίς δεξί μπακ! Ο Ζαχίντ ζήτησε να φύγει και φεύγει πριν το ματς με τον ΟΦΗ! Γιατί το παιδί να μην πάει διακοπές; Έτσι κι αλλιώς στα πλέι-οφ, τουρισμό κάνει. Ο Χρήστος Δώνης, τώρα. Παναθηναϊκός από μικρός, προπονητής ο πατέρας του. Λήγει το συμβόλαιό του στο τέλος του μήνα αλλά κι αυτός έπαιξε απόψε για τελευταία φορά. Άδεια και εκείνος, αν και έχει συμβόλαιο, να φύγει πριν τον ΟΦΗ. Όταν όλοι φεύγουν, χαζός είναι να κάτσει να παίξει μέχρι το φινάλε των πλέι-οφ; Ινσούα; Μία από τα ίδια. Κι αυτός νωρίτερα… γιατί έχει τα νεύρα του! Ο Νούνες και αυτός είναι πιθανό να φύγει σε λίγες ημέρες αν και έχει κανονικά συμβόλαιο για τα επόμενα χρόνια, απλά βρίσκεται μια ανάσα από την μεταγραφή του στην Ακαδημία Πούσκας!

Οι περισσότερες ομάδες στον πλανήτη βρίσκουν λύσεις, στον Παναθηναϊκό τα αυτονόητα είναι και τα δύσκολα.

Να δούμε τι θα συμβεί με τον Ανουάρ και τον Νατζ, όμως, το δεδομένο είναι πως ο Παναθηναϊκός ως οργανισμός αντιμετωπίζει αυτά τα παιχνίδια με μία τρομερή προχειρότητα απέναντι στο πρεστίζ, το όνομά και το μέγεθός του, δίνοντας την ευκαιρία στον καθένα να κάνει ότι γουστάρει, να φεύγει όποτε θέλει. Τότε γιατί υπάρχουν συμβόλαια; Ας φύγουν όλοι για διακοπές, να… κλείσει το μαγαζί και να ανοίξει όταν έρθει ο Πογιάτος για την νέα αγωνιστική περίοδο.

Για το παιχνίδι, δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Ο Ολυμπιακός είναι τουλάχιστον δύο κλάσεις πάνω από τον Παναθηναϊκό αυτή την περίοδο. Όταν στο 20’ το σκορ είναι 2-0 και η αντίδραση του «τριφυλλιού» έρχεται με ευκαιρία στο φινάλε του αγώνα, τι να συζητήσεις, τι να αναλύσεις και τι να πεις; Οι «πράσινοι» έχασαν με κάτω τα χέρια, δεν ήταν πάνω του μετρίου σε κανέναν τομέα του αγώνα και αναλώθηκαν σε μία ανούσια κατοχή της μπάλας στο δεύτερο ημίχρονο, όταν ο αντίπαλος κατέβασε ταχύτητα, ξεκούρασε βασικούς και έκανε διαχείριση δυνάμεων για τον ημιτελικό του Κυπέλλου.

Υ.Γ1: Η εκλογή του Μπουτσικάρη στην προεδρία της Σούπερ Λιγκ οφείλεται πρωτίστως στον ίδιο τον αντιπρόεδρο της ΠΑΕ και το προφίλ του και στην συνέχεια στην στήριξη της υποψηφιότητας από τον ΠΑΟΚ και τον ΑΕΚ. Καλά τα μαντάτα είναι για την Λίγκα που βρίσκει έναν άνθρωπο να συνεχίσει το έργο του Λυσάνδρου ως προς την βελτίωση του «προϊόντος» και όχι κάποιον που θα αναλάμβανε για να εξυπηρετήσει συμφέροντα. Για τον Παναθηναϊκό; Δεν του αλλάζει την ζωή, δεν τον βοηθά σε κάτι, επί της ουσίας. Μόνο επικοινωνιακά και μέχρι εκεί.